නැවතීමට මඟ පෙන්වූ ගුරුතුමාට - A tribute to a great teacher

සාමාන්‍ය ළමා කාලයක් සහ ජීවිතය ගැන ගැඹුරු වැටහීමක් නැති යොවුන් සමයක් පසුකරමින් පැමිණි මට ජීවිතය ගැන බොහෝ දේ සිතීමට මාගේ පියාගේ හදිසි වියෝව හේතු වූ බව කිව හැකිය. දරා ගැනීමට අතිශය අපහසු වූ ඒ වියෝව කෙසේ හෝ දරාගත යුතු බව තේරුම් ගෙන ජීවිතය සාමාන්‍යය පරිදි ගෙවීමට අප පුරුදු වී සිටියෙමු. ආර්ථික ගැටළු,අධ්‍යාපනික ගැටළු සහ අනෙකුත් ලෞකික ජීවන ගැටළු සමඟ ගෙවී ගිය තරුණ කාලය තුළ හුදෙකලා වූ හැමවිටම ජීවිතය ගැන අවබෝධකර ගැනීමට, තේරුම් ගැනීමට මම උත්සාහ කළෙමි. අනෙකුත් ලෞකික ගැටළු බොහෝවිට ඒ සිතීම වැඩි කිරීමට මිස අඩු කර ජීවිතය සතුටු කිරීමට එතරම් හේතු නොවීය. සාම්ප්‍රදායික ආගම තුළින් නොලැබෙන යම් කිසි සහනයක අවශ්‍යතාවක් බොහෝ විට දැනුනි.

බුදුදහම ඇදහීම සම්බන්ධයෙන් නිවස තුළ වූයේ ද මැද පිළිවෙතක් නිසා ආගම ගැන එතරම් භක්තියක් කුඩා කල සිටිම නොතිබූ නමුත් බුදු දහමේ සඳහන් වූ සමහර කරුණු ගැන  මගේ සිත පැහැදී තිබිණි. නමුත් එම කරුණු ප්‍රායෝගික ජීවිතයට යොදාගැනීම ගැටළුවක් ව තිබිණි. පන්සල කෙරෙහි එතරම් බැඳීමක්  නොතිබූ බැවින් බොහෝ විට දානමානාදී කටයුතු වලදි පවා එය තවත් එක් වැඩක් ලෙස කරනවා මිස ඊට එහා ගිය ගෞරවයක් හෝ භක්තියක් සිත තුළ නොතිබිණි. මියගිය පියාට පිනක් සිදුවේ යන චේතනාව පමණක් බොහෝවිට තිබිණි.

මේ අයුරින් කාලය ගෙවී ජීවිතයේ විවිද වෙනස් කම් සිදුවෙමින් යන අතර තුර කුඩා කළ සිටම කියවීමට දැක් වූ ලැදියාව නිසා චරිතාපදාන කියවා ජීවිතය තේරුම් ගැනීමේ පුරුද්දක් මා සතුව තිබිණි. ආචාර්‍යය ඊ.ඩබ්ලිව් අදිකාරම් චරිතය ලාංකික චරිතකතා අතුරින් මගේ සිත්ගෙන තිබිණි. ක්‍රිෂ්ණමූර්ති තුමා ගැන දැන ගැනීමට ලැබී එතුමාගේ පොතපත කියවීමේ උනන්දුවක් ද මේ කාලය වනවිට ඇති වී තිබිණි. අවස්තා කිහිපයකදී ක්‍රිෂ්ණමූර්ති මධ්‍යස්තාන වලට ගොස් දේශන වලට සවන්දීම, පොත පත පරිහරණය, සහ අන්තර්ජාලයෙන් එතුමාගේ දේශන වලට සවන්දීමට ද පුරුදු වී සිටියෙමි. ආගම තුළින් නොලැබෙන සහනය ඒ ජීවන චරිත සහ දේශන තුළ ඇතිබව වැටහී තිබිණි. නමුත් ඒවායේ වූ ගැඹුරුබව ප්‍රායෝගික ජීවිතයට කෙසේ යොදාගත හැකිද යන ගැටළුව හැමවිටම තිබිණි.

මේ අතර එක්තරා දිනෙක ඒ.එස් බාලසූරිය මහතා සමඟ සැදෑ වරුවක් ගතකිරීමේ අවස්ථාවක් උදාවුණි. රූපවාහිනියෙන් එතුමාගේ දේශන අසා තිබුණ නමුත් එදා හවස්වරුවේ එතුමා කතාකළ දෑ තුළ මෙතුවක් නොඇසූ තරමේ නැවුම් බවක් තිබිණි. අපට අහිමි වූ කාලයක ජීවත් වූ ක්‍රිෂ්ණමූර්ති තුමා, අදිකාරම් මැතිතුමා වැනි අයගේ පොතපත කියවන විට දැනුණු සහනශීලී හැඟීම බාලසූරිය මහතාගේ දේශන වල තිබුණි.

එතුමාගේ පොත පත වල සිතීමට බොහෝ නැවුම් කරුණු අඩංගු විය. ඒ කරුණු ගැන අවශ්‍යය ඕනෑම විටෙක කතාබහ කිරීමට තර්ක කිරීමට අවස්තාව ලැබීම අතිශයින්ම වැදගත් විය. හැකි හැමවිටම එතුමාගෙ දේශන වලට සහභාගී වීම පුරුද්දක් බවට පත්විය. බොහෝ කළණ මිතුරන්ගේ ඇසුර ඒ දේශන වලට සහභාගී වීමෙන් ලබා ගත හැකි විය. ජීවිතය පිළිබඳව වෙනස් ආකාරයකින් බැලීම ටිකෙන් ටික ආරම්භ විය. බොහෝ තරුණයින්ට ඇතිවන ලෞකික ගැටළු සහිත ජීවිතය දෙස යම් තරමකින් වෙනස් ලෙස බැලීමට මා පුරුදු විය.

ක්‍රම ක්‍රමයෙන් සිතිවිලි වල සිදුවන වෙනස් කම් නිසා ජීවිතය පහසු වීමක් ටිකෙන් ටික දැනෙමින් තිබිණි. යා යුතු නිවැරදි මාවතට පිවිසි බව මනාව වැටහී තිබිණි. අන් සියළු වැඩ වලට වඩා ප්‍රමුඛත්වයක් ඒ මඟ යාමට දීමට මා පුරුදු විමි. ලෞකික ජීවිතය සුපුරුදු ලෙස ගෙවී ගියේය. එහි කිසිදු කඩා වැටීමක් මේ මඟ යාම නිසා සිදු නොවුණි. සිදු වූ එකම දෙය ගමන පහසු වීම පමණි.

මේ අයුරින් ගෙවුනු වසර කිහිපය තුළ වුවද සැබෑ සහනය තවමත් නොලැබුණු බව දැනී තිබිණි. සැබෑ සහනය ලබාගත යුතු දෙයක් බව සිතා ඒ වෙනුවෙන් උත්සාහ කිරීමට ටිකෙන් ටික මා පෙළඹුනි. භාවනාවෙන් ලැබෙන දෙයක් යැයි ඉගෙන ගෙන තිබූ බැවින් භාවනාවෙන් ලැබීමට උත්සාහ කලෙමි. ලෞකිකව ගෙවන එදිනෙදා ජීවිතය තුළ භාවනාවට එතරම් තැනක් දීමට ප්‍රායෝගිකව අපොහොසත් වීම නිසා බාලසූරිය මහතා නිතර පවසන මේ මොහොත තුළ ඇති ජීවිතය දැකීමට පටන් ගතිමි.

බොහෝ කාලයක් තිස්සේ කෙසේ හෝ ලබා ගන්නට ඕනෑ යැයි සිතමින් කළ උත්සාහය අතහැර දමා, සිදුවන්නේ කුමක් දැයි හැමවිටම අවදියෙන් සිත දෙස බලාසිටින විට ක්‍රම ක්‍රමයෙන් සිත තුනී වී යන බවක් දැණිනි.  2011 වසරේ මැද භාගයේ එක්තරා දිනක රාත්‍රී නින්දට යාමට සැරසි  තවත් ඉතිරි වී ඇති මේ සිතිවිලි රාමුවෙන් ගැලවීමේ අවශ්‍යතාවක් මතුවී සිත දෙස බලා සිටින විට ක්ෂණයකින් පසු පෙර නොවූ ආකාරයේ සැහැල්ලුවක් දැනුන ආකාරයක් මට මතකය. ඉන්පසු ගෙවූ හැම දිනකම මා ජීවත් වූයේ අප්‍රමාණ සැහැල්ලු ස්භාවයකිනි. සිතට එන සියළු සිතිවිලි නෙලුම් පතකට වැටෙන දියබිඳු සේ ගලා ගොස් අතුරුදන් වන ආකරයක් මට දැනෙයි. එදිනෙදා වැඩ වලදී මේ තත්වය නොමැති වූවත් වැඩක් නොකරන සෑම විටම ස්භාවය මෙයයි.

බොහෝ ධර්ම කරුණු සැකයකින්, තර්කයකින් තොරව සත්‍යය ලෙස වැටහී යන ස්භාවයක් පවතී. සමාජ සම්මත යැයි සළකන දේ තුළ ඇති මුලාවන් වැටහෙන ස්භාවයක් ඇති අතර  ජීවිතය අතිශය සැහැල්ලු සහ ඉතා පහසුවෙන් ගලා යයි.  දුක,කණගාටුව, කෝපය වැනි සිතිවිලි විටෙන් විට පැමිණියද ඒවා ඇති බව පසෙක සිට බලා සිටිමින් ඔහේ සිදුවන්නට හැර සිටින ස්භාවයකින් ජීවිතය ගෙවීමට හැකි වී ඇත. ඒ ඒ සිතිවිලි වලට අදාළව ක්‍රියා කිරීම් සිදු කලත් කරන්නේ මොකක්දැයි අවදානයක් සහිත වීම,  විනාඩි කිහිපයකින් නැවත සැහැල්ලු ස්භාවයට පත්වීමට හැකි වීම නිසා එදිනෙදා කටයුතු සහ සබඳකම් ඉතා පහසුවෙන් පවත්වාගෙන යාමට හැකි වී ඇත. බොහෝ විට සිතුවිල්ලෙන් තොරව ඔහේ සිටීමට ඇති කැමත්ත නිසා පෙර කිසි කලක නොවූ ආශ්වාදයක් විදීමට මා පුරුදු වී ඇත. එය අලස කම නොව කිසිවක් නොකර නිදහස් මනසින් සිටීමේ කැමැත්තය. එදිනෙදා අවශ්‍ය දේවල් කිරීමේදී කලයුතු දේ කුමක් දැයි පෙර නොවූ ලෙස වැටහීම සහ සමාජ සම්මත බොහෝ දේ ඇසුරින් අවශ්‍යම දේ පමණක් තෝරා බේරා ගැනීමට සහ   එසේ කිරීමේදී සිදුවන ලාභ අලාභ කෙරෙහිද එතරම් වෙනසකින් තොරව බලා සිටීමට හැකි නිසා බොහෝවිට මිනිසුන් සමඟ කටයුතු කරන විට මහත් පහසුවක් දැනෙමින් පවතී. කිසිවක් මට නොවේ ලෙස සිටීමේ හැකියාව නිසා ජීවිතයේ ගැටළු වලින් මානසික පීඩාවක් ඇති නොවී ඔහේ නතර වී සිටීමේ ආසාව හැම විටම සිත තුළ පවතී.

සිතෙහි මේ පවතින ස්භාවය ගැන ගැඹුරුන් සිතා බලන විට එය ජීවිතකාලය පුරා සෑම දිනම තිබූ තත්වයක් මිස අමුතුවෙන් ලැබූ දෙයක් නොවන බවත් සිදුවී ඇත්තේ මෙතෙක් කලක් වැසී තිබුණු දෙයක් ටිකෙන් ටික නිරාවරණය වී මනාව පැහැදිලි වීමක් යැයි වැටහී ඇත. බාලසූරිය මහතා අමුතු දහමක් හෝ තිබෙන දහම වෙනස් ලෙසකින් හෝ දේශනා නොකර පවතින සත්‍යය ඒ ආකාරයෙන් ම පහදා දීම නිසා මගේ ජීවන දැක්ම වෙනස් විය. 2600 වසරකට පෙර මිනිසුන් ඇසූ ඒ නොකිලිටි සත්‍යයය සහ බාලසූරිය මහතා මේ වත්මනෙහි අපට පහදා දෙන සත්‍යයය අතර වෙනසක් නැති බව මට හැඟේ. විවිධ කඩතුරාවන්ගෙන් වැසී ගොස් ඇති ඒ සත්‍යයය සහ ඒ සත්‍යයය වෙත ළඟා විය හැකි මාර්ගය අපට නිවැරදි ලෙස පෙන්වා දී ලෞකික ජීවිතය තුළම නිදහස ලබා ගත හැකි බව පෙන්වා දුන් ඒ.එස් බාලසූරිය මහතාට මාගේ නමස්කාරය මෙසේ පුද කරමි.

ප.ලි

මේ සටහන මීට ටික කලකට පෙර ඒ.එස් බාලසූරිය මහතාගේ ජීවිතය සහ එතුමා කල සේවය ඇගයිම පිණිස නිකුත් කල කුඩා සමරු පොතක් සඳහා මා විසින් ලියන ලද සටහනකි. ගෙවුණු කාලය පුරාවට ලෞකික බැඳීම් සමග ගෙවී යන ජීවිතය දෙස උපේක්ෂාවෙන් බලා සිටීම නිසා මෙතුමාගෙන් මා උගත් දේ කෙතරම් මගේ ජීවිතය සාර්ථකව ගෙවීමටත් , මිත්‍යාවෙන් පිරුණු මතවාද වලින් බැහැරව පවතින සත්‍යයය එලෙස දැක ආත්ම පුර්ණයට පත්වීමටත් හේතු වූ බවත් අනාගත කාලය වෙනුවෙන් සටහන් කර තැබීමකි.

පෙර සටහන්

බුදු දහම සහ මම හෙවත් මගේ සත්‍යය ගවේෂණය 1 කොටස

බුදු දහම සහ මම හෙවත් මගේ සත්‍යය ගවේෂණය - 2 කොටස


කැමති කෙනෙකුට විමසා බලන්නට

Vimukthi Center For Spiritual Well-Being

නිකන් ඉන්න ගමන් කරන්න වැඩක් - The quick brown fox jumps over the lazy dog

මේ විස්තරේ මම සම්බන්ධ වෙලා ඉන්න සිංහල යුනිකෝඩ් ගෘප් එකට ලැබුණු පණිවිඩයක්. අපි අතරේ ඉන්න නිර්මාණශීලි, සිංහල දැනුමැති බ්ලොග් කරුවන්ගේ දැන ගැනීම උදෙසා මේ සටහනක් විදියට දාන්නේ. 

මේ තියෙන්නේ සමුහයට ආපු ඊමේල් එකේ තියෙන විස්තරේ.

ඔන්න නිකන් ඉන්න ගමන් වැඩක්... Google Fonts වලට මේ අවුරුද්දේ සිංහල එකතු වෙනවා. එතකොට ඒ ෆොන්ට්ස් පෙන්නන්න අපිට sample text එකක් ඕනේ. English වලට 'Quick Brown Fox, Grumpy wizards make...' වගේ ඒවා තියෙනවා.. සිංහල වලටත් එකක් හදන්න ඕනේ.. වචන 25කට අඩුවෙන් සිංහල වල විවිධ අකුරු හැකිතරම් පෙන්නන එකක් වෙන්න ඕනේ.

- රේපය / රකාරංශය / යංසය තිබය යුතුයි.
- ණ,ෂ, ම, ඩ , ඪ වලින් කිහිපයක්
- හැකිතරම් පිල්ලම්
- හැකිතරම් අකුරු
- දීර්ඝ කොම්බු (කෝ )
- කියවිය හැකි වචන විය යුතුයි
- යම්කිසි තේරුමක් තිබිය යුතුයි.
- ශ්‍රී ලංකාවේ සංස්කෘතියට(පරණ වෙන්න ඕන නැහැ ) සම්බන්ධ යමක් වීම හොඳයි..

මෙතන comment කරන්න,  නැත්නම් මෙතන පොස්ට් කරන්න  :

මේක Google එකට කිසිම සම්බන්ධයක් නැහැ.. නමුත් හොඳම එක Google එකේ use කරාවි. ඔබේ දායකත්වය වෙනුවෙන් කිසිම ගෙවීමක් නැහැ :) නමුත් මේ ෆොන්ට්ස් එලියට දානකොට අපි mooniak හරහා ඔබට ස්තුතිය පලකරන පිටුවේ නම් publish කරනවා.

ඔය නිකන් ඉන්න වෙලාවට මේ තියෙන කොන්දේසි වලට අනුව ගැලපෙන වාක්‍යයක් හිතල බලල ඔය උඩින් කියල තියෙන ලින්ක් වලට ගිහින් පෝස්ට් කරන්න.

වැඩි විස්තර ඕනේ අයට ඔය ඉහත ලින්ක් වලින් ගිහින් දැන ගන්න පුළුවන් වෙයි. මම ඉතින් පොඩි දැනුවත් කිරීමක් උදෙසා මේක දාන්නේ. මිට වඩා දෙයක් මම දන්නෙත් නෑ.

හැබැයි ඉතින් ආතල් ජනක වැඩක් නේද තමන් හදපු  වැකියක් කාලයක් ගියාම  ඔය "The quick brown fox jumps over the lazy dog" වගේ සිංහල ෆොන්ට්ස් ඉන්ස්ටෝල් කරද්දී පේන්න තියෙන එක.

එහෙනම් සිංහල  බ්ලොග්කරුවන් වශයෙන් අපි සිංහල ෆොන්ට් ප්‍රදර්ශන වාක්‍යයක් හදමු ද?

කලින් සැමරූ ඇනිවසරිය

මේ අවුරුද්දේ ඇනිවසරි එකත් ඇවිල්ලා ගියා. අවුරුදුම 4ක්. ඇනිවසරිය ගෙවිලත් මාසයක් විතර වෙන්න ආවා. වැඩිය ඉතින් කියන්න දෙයක් නැති වුනාට අපි දෙන්නා බොහොම හොඳින් අතරමැද වලි, ලෙඩ, වැඩ පිස්සු, විකාර ආදී සියලු දේ සමග මේ අවුරුදු 4 ගෙවල දැම්ම. 

ඔය දෙන්නා 3න් දෙනා වෙන එක ගැන පස්සේ කොමෙන්ට් වලින් අහන්න ඉන්න වැඩිහිටියන්ට මේ මුලින් ම කියල ඉන්නේ අපි මේ යහපාලන ආණ්ඩුව යටතේ  ගෙදර ව්‍යවස්ථාවේ යම් යම් සංශෝධන සහිතව බොහොම දුර දර්ශිව හිතල බලල නියමිත විදියට ඒ පිළිබඳව කටයුතු කරනවා. මොකද මේ පහුගිය කාලේ සිද්ද වෙච්ච දේවල් ක්‍රමානුකුලව විශ්ලේෂණය කරලා ඒ පිළිබඳව ස්වාධින කොමිෂන් (ස්වාධින කිව්වට ඉතින්....)  අනුව තීන්දු තීරණ අරන් ඕනේ ඒවගේ දේවල් කරන්න. මම හිතන්නේ ඔය වැඩිහිටි අයට දැන් ඒවා පැහැදිලි ඇති. :)

මේ සැරේ ඇනිවසරි එකට අපි දෙන්න විතරයි. කොටින්ම කිව්වොත් එදා සුපුරුදු පරිදි ඔහේ ගෙවිලා ගියා. වැදගත්ම දේ කියන්නේ අපි දෙන්නට ඇර පවුල් දෙකේම වෙන කිසිම කෙනෙකුට යකඩෝ මුන් දෙන්න බැඳලා නේද කියලවත් හාන්කවිස්සියක්වත් මතක නැති වීම. කොටින්ම කිව්වොත්  අපි දෙන්නා ඇන්ටික් වීම නිල වශයෙන් මේ වසරේදී ආරම්භ වුණා කියන්න පුළුවන්. 

ඉතින් ඔය මෙලෝ රහක් නැතිව ගෙවිලා ගිය සෙනසුරාදාව රසවත් වෙන්න කියල හවස් වෙලා මම ගිහින් පොඩි කේක් ගෙඩියක් ගෙනාව. ඊට පස්සේ ඉතින් අපි දෙන්න බඩපුරා ඒක කෑවා. අල්ලපු ගෙදර චීනට කෑල්ලක් දෙන්න කියලද ඉතින්. (උදේට දැක්කත් බුම්මන් යන උන් දෙන්නට අපේ ඇනිවසරිය තියා අපි කවුද කියලවත්  කිසිම හැඟීමක්  නෑනේ ) සඳුදා වැඩට යනකොට ගෙනියන්න හිතුවත් ඉරිදා හවස් වෙද්දී ඉතින් 80% ක් විතර ඉවර වෙච්ච හින්ද ඉතිරි 20% ත් අපි දෙන්නම කාල දැම්ම. 

ඊට පස්සේ ඉතින් උයා ගත්ත දෙයක් කාලා ඔය සෙල්ෆි ෆොටෝ ටිකක් අල්ල ගත්තා මතක් වෙන්න කියල. ඕක තමයි ඉතින් කලේ. සිංදුවක් දාගෙන පොඩි නැටුමකුත් නැටුවා හෙහ් හෙහ් 

හැබැයි ඉතින් පුරුද්දක් වශයෙන් සෑම ඇනිවසරියකටම  කොහේ හරි යන පුරුද්ද අපි මේ සැරෙත් මග ඇරියේ නෑ. හැබැයි එකම වෙනස මේ සැරේ ඒ ගමන අපි දෙන්න ඇනිවසරි මාසේ මුලදීම ගිය එක. 

ඒකට හේතුව මේ රස්සාවට උදේ හවස යන එන එකයි, එකම සෙට් එකක් එක්ක එකම ප්‍රොජෙක්ට් එකක් කර කර එක කාමරයක් අස්සේ හිරවෙලා ඉන්න කොට සමහරවෙලාවට පට්ට විදියට එපා වෙනවා. ඉතින් ඔය එපා වීමේ උපරිමයක් ගිය මාසේ මුල හරියේ සෙට් වුණා. ඉතින් මේක හරියන මගුලක් නෙවෙයි අපි දෙන්න කොහේ හරි යමු කියල කාලයක් තිස්සේ පොඩ්ඩක් හොයල බලල මේ අවුරුද්දේ ඇනිවසරියට යන්න හිතාගෙන හිටපු ප්ලේස් එකට ගියා. 

වැඩි විස්තරයක් නෑ ෆොටෝ කෑලි ටිකක් දාන්නම්. 

මේ තියෙන්නේ ප්ලේස් එක

මුහුදේ හදාපු හෝටලයක්. වෙනසක් තියෙන තැනක් හැබැයි මම හිතන්නේ මාලදිවයිනේ මිට වඩා ලස්සන මේ විදියේ තැන් තියෙනවා. මේකේ බීච් එක ලස්සන නෑ. ටිකක් මඩ වගේ

හැබැයි හෝටලේ තියෙන අනිත් පහසුකම් නම් වරදක් නෑ.

අපි බුක් කලේ ගහේ කඳ මුල හරියේ රූම් එකක්. ඒක අපේ බට්ටි නගාගෙ අති විශිෂ්ට අදහසක් මොකද කිව්වොත් ඔය අතු බෙදිලා තියෙන හරියෙන් රූම් එකක් ගත්තනම් අපිට මුහුදේ විව් එක කවර් වෙනවා.  අතු අග හරියේ තියෙන ඒවා ගණන් වැඩියි. ගොඩාක් ඒවා ෆැමිලි වලට ඉන්න හදපු ලොකු ගෙවල් වගේ. ඉතින් අපි දෙන්න ගත්ත තැනට කිසිම අවුලක් නැතුව හොඳ විව් එකක් ලැබුනා අඩු ගානට.

මේ තියෙන්නේ රූම් එකේ ඉඳන් බලනකොට තිබ්බ විව් එක. ඈතින් පෙන්නේ අර අතු වගේ තිබ්බ කාමර.

මේ තියෙන්නේ අනිත් පැත්තේ විව් එක

හවස් වරුවේ බීච් එකේදී ගත්ත පින්තුරයක් මේක. බීච් එක නම් චාටර්

ටිකක් රෑ වෙනකොට බීච් එකේ මේ වගේ ආතලුත් තියෙනවා

ඊට අනිත් පැත්තේ බීච් එකේ රෑ වෙනකොට මේ වගේ නැටුම් ගැයුම් එහෙමත් තියෙනවා

රූම් අතර එහෙ මෙහෙ යන්න නොමිලේ බයිසිකල් ලබා ගන්න පුළුවන්. ගහේ මුල ඉඳන් අගට යන්න සැහෙන්න දුරක් තියෙනවා. ඉතින් බයිසිකල් කියන්නේ හෙන සිරා වැඩක්

මේ තියෙන්නේ අපි දෙන්නගේ බයිසිකල් දෙක

මිට අමතරව ඉතින් ආබාධිත කෙනෙකුට, වයසක කෙනෙකුට නැත්නම් ඇවිදින්න , බයිසිකල් පදින්න කම්මැලි කෙනෙකුට එහෙ මෙහෙ යන්න මෙන්න මේ අපුරු වාහනේ නිතරම එහෙට මෙහෙට ගහ දිගේ යනවා. කැමති කෙනෙකුට එකේ නැගල යන්න පුළුවන්

උදේ කෑම අපිට කලින් බුක් කරලා ගන්න පුළුවන්, දවල් කෑම, රෑ කෑම කන්න විවිධ වර්ගයේ ආපනශාලා ගොඩක් ගහේ අතු ඔක්කොම එකට එකතු වෙන (පොල් ගෙඩි හැදෙන හරියේ) තියෙනවා.

තමන්ට කැමති දෙයක් කන්නයි තියෙන්නේ සල්ලි දීලා. ඒ රෙස්ටෝරන්ට් එහෙමත් කලින් බුක් කරලා යන්න පුළුවන්

මිට අමතරව ඔය සල්ලි දීලා එහෙ මෙහෙ යන පොඩි පොඩි ටුවර් පැකේජ් එහෙමත් තියෙනවා. අපි නම් ඒ මොකටවත් ගියේ නෑ.

හොඳට මේන්ටේන් කරන හොඳ සේවයක් තියෙන තැනක්. ගොඩක් යුරෝපිය සහ අනෙකුත් සංචාරකයෝ ඇවිල්ල හිටියා. මේ හොටෙල් එක තියෙන්නේ මැලේසියන් Grand Prix රේසින් තියෙන circuit එක කිට්ටුව. ඉතින් අපි ගිය දවසේ තමයි ඔය රේස් එකේ ෆයිනල් එක තිබුනේ. ඒ රේස් එකට ආපු අයත් කීප දෙනෙක් එදා නම් හිටියා. ලබන සැරේ ඔය රේස් එකත් බලන්න යන්න ඕනේ. 

ඕක තමයි ඉතින් විස්තරේ. කවුරු හරි කෙනෙක් හෝටලේට යනවනම් නොමිලේ යන්න ශටල් බස් සේවයක් තියෙනවා. වැඩේ කියන්නේ බට්ටි නගා යන්න කලින්ම කිව්වා ඔය ශටල් එක ගැන හොයන්න පොඩ්ඩක් කියල. මම ඉතින් බක පණ්ඩිතය වගේ අනේ ඕව කියට එයි ද දන්නේ නෑ.. තේරුමක් නෑ අපි ඔන්න ඔය ටැක්සියක් අරන් යමු වගේ හෙන ටෝක්ස් දීලා අන්තිමට රිංගිට් 125ක් රුපියල් 5000ක් විතර ටැක්සියට දීලා තමයි හෝටලේට ගියේ. එනකොට නිකමට වගේ විස්තරේ හොයල බැලුවම හැමදාම දවල් 2 ට හෝටලේ ඉඳන් ක්වාලා ලාම්පුර් නගරයට එන්න නොමිලේ බස් එකක් තියෙනවා.  ඒවගේම යන කෙනෙකුටත් ඔය Petronas  Twin Towers දෙක ළඟින් ඒ බස් එකට නගින්න පුළුවන් (මම හිතන්නේ හොටෙල් එකේ රිසවේෂන් එකක් තියෙන්න ඕනේ බස් එකට නගින්න නම්). 

අපි දෙන්න ඉතින් හවස ඒ බස් එකේ ඇවිල්ල එතනින්ම කෝච්චියට නැගල අන්තිමට ගෙදරට ආවා මුළු වියදම රිංගිට් 17ක් ද කොහෙද හෙහ් හෙහ් ඒ කියන්නේ රුපියල් 750-800ක් වගේ. ගෙදර උන්දෑ කියන දේ අහන්න පුරුදු වෙන්න ඕනේ කියල පුරාණ සෘෂි වරු කියල තියෙන්නේ කට කහනවට නෙවෙයි.

ඇනිවසරිය පහු වෙලා මාසයක් විතර ගිහිල්ලත්, ට්‍රිප් එක ගිහිල්ල මාස 2ක් විතර ගිහිල්ලත් මේ වගේ පොඩි සටහනක් ලියා ගන්න තිබ්බ කම්මැලි කම යාන්තම් හරි අඩු වුනේ මේ අද තමයි. (ඔෆිස් එකේ චීන අයියල ටික නැති වීමත් එක හේතුවක්)

ඉතින් මේ ගෙවිච්ච අවුරුදු 4 හරි ජොලියෙන් ගෙවිලා ගියේ. බට්ටි නගා ඉතින් අර ඔතාගෙන ආපු කෙනාම තමයි. එකේ ආයේ දෙකක් නෑ.

මා ළඟටම තව ලංවෙලා,
හිඳින්න නිහඬ නුවන් පියා,
මා සීතාවෝ සැතැපෙන නින්දේ,
නූපුර හෝ ප්‍රියේ,
පාසුළැඟිල්ලේ අදනම් අවදිනොවේ,
කුසුම් කැකුළ නිදනා තුරා,


සඳගිරි පව්වේ පෙරදා සංසාරේ,
සැතැපුනු දා දුටු කින්නර පෙම් සිහිනේ,
මහලු වෙලා අද සඳ වාගේ,
යෞවන රෑ සඳු,
බලාන උන්නාවේ,


මා ළඟටම තව ලංවෙලා,
හිඳින්න නිහඬ නුවන් පියා,
මා සීතාවෝ සැතැපෙන නින්දේ,
නූපුර හෝ ප්‍රියේ,
පාසුළැඟිල්ලේ අදනම් අවදිනොවේ,
කුසුම් කැකුළ නිදනා තුරා,


කල්ප කාල යුග අප අතරින් ගෙවිලා,
අපි යමු මේ රෑ අනාගතය සොයලා,
නලමුදු සුවඳේ නිදන මලේ,
මට මල් රොනවුලු,
සුවඳ දැනේ ළඳුනේ,


මා ළඟටම තව ලංවෙලා,
හිඳින්න නිහඬ නුවන් පියා,
මා සීතාවෝ සැතැපෙන නින්දේ,
නූපුර හෝ ප්‍රියේ,
පාසුළැඟිල්ලේ අදනම් අවදිනොවේ,
කුසුම් කැකුළ නිදනා තුරා,

සිංදුව කොපි කලේ මේ අවුරුද්දේ 20 වෙනි ඇනිවසරිය සමරපු රවී අයියාගේ මේ සටහනෙන්

මේ සිංදුව ටිකක් විතර වයසට ගිය (රවී අයියල වගේ :D) අයට වඩා ගැලපුනාට වයසට යෑම ආරම්භ කරපු අපි දෙන්නටත් 100%ක්ම ගැලපෙනවා

දෙකක් නැත.

ඔවුන් විරයෝය.
එහි දෙකක් නැත.
නමුත්
පරාජිතයෝද මනුෂ්‍යයෝය.
එහිද දෙකක් නැත.

සිංහල දුක
දමිල දුක
කියා ද
දෙකක් නැත

සිංහල දුක තුනී වන්නේ යම් සේද
දමිල දුක තුනී වන්නේ ද එසේමය
එහිද දෙකක් නැත.

දවල් හීන

නිකන් ඉන්න වෙලාවක බලාගෙන කුරුටු ගාපු චිත්‍රයක් 

මේ තියෙන්නේ ඔරිජිනල් එක .

වෙලාව යනවා දැනෙන්නේ නෑ ..

ඉන්නේ කොහෙද කියල මතක නෑ ..

කෑවද බිව්වද කියල ගානක් නෑ ..

 වටේ පිටේ ඉන්න මිනිස්සු ගැන නිනව්වක් නෑ ..

පටන් ගන්න තැනක් නෑ 

ඉවර වෙන තැනක් නෑ ..

මුළු සක්වලේම ඇවිදින්නත්  පුළුවන් 

නැත්නම් 

අල්ලපු ගෙදර කෙල්ල ගැන හිතන්නත් පුළුවන් 

එත් නැත්නම් 

රට හදන්න පුළුවන් 

හොරු අල්ලන්න පුළුවන් 

රට දියුණු කරන්න පුළුවන් 

ඒවා කම්මැලි නම් 

සුපර් හීරෝ කෙනෙක් 

ඔය ඉන්න හැම එකාටම තියෙන පවර් ඔක්කොම තියෙන තව එකෙක් 

මොනවගේ ඇඳුමක් හොඳයි ද ?

ඌ ට ඉන්න දුෂ්ටයෝ මොන වගේ ද ?

වාහනේට ලැම්බෝගිනියක් හොඳයි ද ?

නැත්නම් හෙලිකොප්ටරයක් !

බකින්හැම් අශ්වයෙක් !!!!

අල්ලපු ගෙදර කෙල්ල එච්චර සිරා නෑ ..

ඒ වගේ ද ඊට එහා ගෙදරට එහා ගෙදර ඉන්න නංගි ..

එයාගෙත් ඒ හැටි ගත යුත්තක් නෑ වගේ ..

ඔය ඔක්කොටම වඩා හොඳ හඳ වගේ ලස්සන 

හරීම අහිංසක 

අනේ හරි ෂෝයි 

එදා අරූ කරපු වැඩේ චාටර් 

ඌ ට එහෙම නොකර ඒක මෙහෙම කරන්න තිබුනනේ 

අනිත් එක අර මනුස්සය මොනවා හිතන්න ඇද්ද 

අනේ ඌ මොනවා හිතුවහම මට පාන් ද 

මොනවා උනත් අරූ කරපු වැඩේ වැරදි 

දැන් ඔය ඉන්දන ඉවර වුනාම 

මොනවා වෙයි ද දන්නේ නෑ 

ඉවර වෙන්න කලින් මොකක් හරි එකක් හොයා ගනියි 

මම නම් හිතන්නේ න්‍යෂ්ටික ශක්තියෙන් හරි හයිඩ්‍රජන් හරි එයි 

ඔය කිව්වට කරන්ට් එකෙන් දුවන්න කරන්ට් එක තියෙන්න එපැයි

 ආයේ අශ්ව කරත්ත ආවොත් මරු 

බ්‍රිස්කෝ කවුන්ට් ජුනියර් වගේ ඉන්න පුළුවන් 

මම හිතන්නේ 

කාර්මික යුගයේ ආරම්භය මිට වඩා රසවත් ව තියෙන්න ඇති

කව් බෝයිස් ල 

දුම් කෝච්චි 

කොහොමද බ්‍රිස්කෝ ගේ අස්වයා බයික් එකත් එක්ක දුවන රේස් එක 

සමාජවාදේ නම් අනේ මන්ද 

පශ්චාත් නුතනවාදී සන්ධර්භයක් ඇතුලේ 

ප්‍රජාතාන්ත්‍රිකව ඉන්න තියෙන එකම මදැයි 

මුන්ට ලුස් ද කොහෙද මොන මගුලක්වත් තේරෙන්නේ නෑ 

මොනවා උනත් සල්ලි තියෙන්න ඕනේ 

එක නැත්නම් ඔය මොකක් වත් වැඩක් නෑ 

ඒ වුණාට සල්ලි නෙවෙයි නේ ජිවිතේ 

අනේ බම්බුව 

නෑ ඒ වුනාට සල්ලි තියෙන්න ඕනේ නෑනේ ආතල් එකේ ඉන්න 

ආතල් ඔක්කොම තියෙන්නේ දැන් සල්ලි තිබිල ඔක්කොම කෙරෙන නිසා නේ 

ඒ වුනාට සරල ජිවිතේ සැපයි 

ඔව් ඉතින් සරල වෙන්න පුළුවන් නම් සැපයි 

බැරි වැඩ 

මේ ආගම් මහා බොරුවක් 

බොරුවක් නේන්නම් 

මිනිස්සුන්ගේ හිතේ තියෙන බය

බොරු බයක් ඇති කරලා එකට සැනසීම දෙනවා 

එහෙම ආගම් වලට බනින්න බෑ හැබැයි 

මොකද උපතින් ම දුෂ්ට ගති තියෙන මිනිස්සු ටිකක් හරි හොඳ වෙනවා 

ආගම් වෙනුවෙන් මරා ගන්න උන් ට නම් පිස්සු 

කවුද කියන්නේ මිනිස්සු උපතින්ම දුෂ්ටයි කියල 

දන්න බම්බුව 

හරි හරි උඹ තමයි ඔක්කොම දන්නේ උඹ පොර 

ඊයෙ රෑ කාපු කොත්තුව නම් පට්ට 

අදත් යන්න ඕනේ 

කෙහෙල් මල මේ බඩත් එක්ක බෑනේ 

බඩ නිකන් කලේ වගේ 

හැබැයි මේ යන විදියට ඉස්සරහට ඔය දියවැඩියාවට කොලෙස්ටරෝල් වලට 

ඔය තියෙන ඔක්කොම පොෂ් ලෙඩ වලට 

නිට්ටාවට හොඳ වෙන බෙහෙත් එයි 

දැන් ඔන්න ඔහේ කාල ඉන්නවා 

දැන් ඉස්සරට වඩා මිනිස්සුන් ගේ ආයු කාලෙත් වැඩි වෙලානේ 

ඉස්සරහට තව වැඩි වෙයි 

ඒ හැටි බය වෙන්න දෙයක් නෑ .

අපරාදේ තාත්ත හිටියනම් 

ඒ කාලේ ඔය ලෙඩ ගැන බෙහෙත් ගැන හරියට දන්නේ නෑනේ 

දැන් උනානම් පිටරටක හරි එක්කන් ගිහින් බේර ගන්න තිබුන.

මොනවා කරන්නද ඉතින් 

හොඳ තැනක ඇති 

ඇත්තටම ඉතින් මේ සංසාරෙ දුකයි තමයි 

ඉපදෙනවා මැරෙනවා 

දුක ම තමයි 

එහෙම කියල ඉතින් ඉන්න කාලේ මල පෙරේතයෝ වගේ ඉන්න බෑනේ 

සතුටින් ඉන්න ඕනේ .

ඔය පෙර ආත්ම වල තියෙන පුරුදු මේ ආත්මෙදිත් තියෙනවා කියන්නේ 

ඒ කියන්නේ මේ ජිවිතේ සතුටින් සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න ඕනේ 

සසර කලකිරිලා වගේ ජිවත් වෙන්න පුරුදු වෙන්න හොඳ නෑ 

බැරි වෙලා හරි ආයේ ඉපදුනොත් 

මේකයි ඉතින් 

ඔය සංසාරෙ uncertain නේ 

ඔය uncertain දේ ගැන නෙගටිව් විදියට හිතන්නේ මොකෝ 

සුබවාදීව බලන්න පුළුවන් නේ 

රෙද්ද තමයි පොසිටිව් තින්කින් 

තනි බිස්නස් එකක් 

හැබැයි ඉතින් නන්නත්තාර වෙලා ඉන්න මිනිස්සුන්ට 

ගැම්මක් ගන්න උදව් වෙනවා 

ගැම්මක් කිව්වට ඇඟට කිසි ෆිට් එකක් නෑ 

ජිම් එකටවත් යන්න ඕනේ 

ජිම් ගියා කියල ඉතින් තෙල බහින්නේ නෑ 

අඩේ ඔය ෆැට් බර්නින් වලටත් පෙත්තක් හොයා ගනියි ද දන්නේ නෑ 

සිරා නේ 

දැන් ඒ කාලේ මිනිස්සු මහන්සි වෙලා වැඩ කලාට 

අපි මොනවට මහන්සි වෙන්නද 

මේ හැමදේම කරන්නේ මහන්සි නොවී නිකන් ඉන්න නේ 

දැන් මහන්සි වෙනවා පස්සේ නිකන් ඉන්න 

පිස්සු ද මන්ද අපිට 

දැනුත් නිකන් ඉන්න පුළුවන් නේ 

අර කොමට් එකට බැහැපු යානෙට මොකක් වුනාද දන්නේ නෑ 

නසා එකේ උන් මොකක් හරි කරන්න ඇති 

මට මොකෝ 

නාසා නෙවෙයි ඊසා නේද 

හැම එකාම නිකන් හිටියනම් 

කොහොමට තියෙයි ද මේ ලෝකේ 

හෙහ් හෙහ් 

අම්මට හුඩු හෙට වැඩ !!!!!

Toastmasters ලාගේ පබ්ලික් ස්පිකින්

     වේදිකාවක් උඩ නැගල කතාවක් කරන්න කොච්චර පුරුෂ මෙව්වා එකක් (ගෑනු අයට නම් මොනවා තියෙන්න ඕනේ ද කියල මම දන්නේ නෑ) ඕනේ ද කියල ඔය බැරි වෙලා හරි එහෙම කතා කරපු අය දන්නවා ඇති.

       ඔන්න කතාවක් කරන්න ඕනේ කියල සෙට් වෙද්දී මුලින් ම හිතෙනවා ආ ඕක මොකක් ද ... ඔය දන්න ටික කියල දාන එක නේ කියල පොර වගේ ලැස්ති වෙලා, විස්තර හොයාගෙන ඇට්ටි හැලෙන්න දෙන්නම් කියල ඉන්නවා. සුපුරුදු පරිදි ඉතින් ඕනෙම දෙක අන්තිම මොහොත එනකම් ආතල් එකේ ඉඳල ඔන්න ටිකෙන් ටික උඩට නගින්න වෙලාව එනකොට හාට් එකේ ලබ් ඩබ් සද්දේ එළියටත් ඇහෙන්න පටන් අරන් හීනියට දාඩිය දාගෙන එනවා. මේ අපුරුවට තිබ්බ කකුල් දෙක හීනියට මෙව්වා වෙන්න පටන් ගන්නවා. තව ටිකක් වෙලා යනකොට කලිසමත් හෙල්ලෙනවද කියල ෂුවර් නැති තරමට අර කකුල් දෙකේ මෙව්වා එක වැඩි වෙන්න ගන්නවා. හදිස්සියට කෙල පොඩ්ඩක් හොයා ගන්න බැරි තරමට උගුර කට වේලෙන්න පටන් ගන්නවා. "මොන මගුලකට මේක බාර ගත්තද, යකෝ අපුරුවට අර පුටුවක වාඩි වෙලා කියන දෙයක් අහගෙන ඉන්න තිබුනනේ, අනිත් එක මේවා මේ එහෙම කියන්න පුළුවන් දේවල් නෙවෙයි, හරියට ලැස්ති වෙන්නත් බැරි වුනා, මේකද යකෝ යහපාලනේ කියල හිතෙන්න පටන් ගන්නවා ."

       තව ටිකක් ලං වෙනකොට වටේ පිටේ වෙන්නේ මොකද කියලවත් සිහියක් නැති තරමට අර හීනියට වගේ පටන් ගත්ත මෙව්වා ඔක්කොම ටික උපරිමේටම ආපු ගමන් අපිට ස්ටේජ් එකට නගින්න වෙනවා.... අඩුම තරමේ ඉඳන් ඉන්න පුටුවෙන් නැගිටලා ඉස්සරහට යන්න වෙනවා ... 

      ඔය ස්ටේජ් එකට නැගල මයික් එක ගාවට යන ටික හරි පුටුවෙන් නැගිටලා ඉස්සරහට යන ටික හරි 90% ක් විතර වෙලාවට සිද්ද වෙන්නේ ෆුල් ඔටෝමැටික්. ඒ කියන්නේ නින්දෙන් ඇවිදිනවා වගේ තමයි. එකපාරටම ඉස්සරහ වාඩි වෙලා ඉන්න උන් ටික දැක්ක ගමන් තමයි අම්මට හුඩු කියල සිහිය එන්නේ ... 

     කොහොමින් හරි අටවාගෙන අවසර ගත්ත කියමුකෝ. ප්ලෑන් කරපු වචන ටික දාල වාක්‍යක් දෙකක් කියාගන්නත් පුළුවන්. ඊට පස්සේ ටික ටික එකින් එක මඤ්ඤං වෙන්න පටන් ගන්නවා. අන්තිමට කියන්න හිටපුව මුලින් කියවෙනවා. හුටා දැන් කමක් නෑ කියල කියාගෙන යද්දී කියන්න හිතපුවත් නැති කෑලි අතර මැද්දෙන් කියවෙනවා. එතකොට තමයි ආතල් මොකද කතාව ට්‍රැක් පැනගෙන යනවා නේද කියල හීනියට දැනෙන්න පටන් ගන්නවා. ආයෙත් ට්‍රැක් එකට අරගෙන මාතෘකාවට අදාළව කතා කරන්න කියල මොනවා හරි කියන්න ගියාම මුලින් කිව්වේ මොකක් ද කියල මතක නෑ. ටිකෙන් ටික ආ...ආ ... ම්ම්ම් .. හ්ම් ..වගේ සද්ද , පොඩි පොඩි කැස්ස.. ආදිය එන්න පටන් ගන්නවා ... 

      වාඩි වෙලා ඉන්න උන් එකා දෙන්න මුනට මුණ බලාගෙන හීනියට හිනා වෙද්දී වැඩේ ජෝන් බාස් ට ගිහින් කියල ප්‍රත්‍යක්ෂ වෙන්න පටන් ගන්නවා. අර පුරුෂ මෙව්වා එකේ ඉතිරි වෙලා තියෙන ප්‍රමානේ හැටියට ඔය අවස්ථාව වෙද්දී ඉරණම තීරණය වෙනවා. පුරුෂ මෙව්වා රින මට්ටමට ඉවර වෙච්ච උන් කෙලින් ම ගිහින් ඉඳ ගන්නවා. (සභාවේ සිනා  සැපයි කියල හිතාගෙන ). බින්දුව මට්ටමට වගේ තියෙන උන් බොහොම ස්තුතියි වගේ එකක් කියල හිනාවක් දාල යනවා ... මුලින් අනාගෙන පස්සේ හතර වටේ ගාගෙන යන්නේ කොහෙද මල්ලේ පොල් වගේ වගේ හරි කතාව කරලා පිළිවෙලකට ගැලපෙන්න අවසානයක් දාල එන්න තරමින් පුරුෂ මෙව්වා ඉතිරි වුනා කියන්නේ ඉතින් ඌ සිරා පොරක් තමයි .. ඔය අතින් ගත්තම ඔය දේශපාලකයෝ කියන්නෙත් සිරාම පොරවල් ... මොකද ඉතින් වගේ වගක් නැතුව ගල් බොරු කියල ජාතික වීරයෝ වගේ අපුරුවට බැහැල යනවනේ. 

       මම කිව්වේ මේ අපි වගේ හුදී ජනයට ඔය හිටපු ගමන් කට්ටියක් ඉස්සරහ කතා කරන්න සිද්ද වුනොත් මුණ දෙන්න වෙන සන්තැසිය ගැන .. හැබැයි උපතින් ම ඔය හැකියාවල් තියෙන අය ඉන්නවා. එයාලට ඕව සිම්පල් වැඩ ..

      මට ඔය පබ්ලික් ස්පිකින් කියන එක ටිකක් පුළුවන් .. මම හිතන්නේ අපේ තාත්තාගෙන් ආපු හැකියාවක්. හැබැයි ඔය මම කියපු ලක්ෂණ ඔක්කොම පහලවෙනවා කතාව කරන්න කලින්. යන්නේ කොහෙද මල්ලේ පොල් සින් එහෙමත් වෙලා තියෙනවා. හැබැයි පිළිවෙලකට අවසානයක් කරලා ඇවිල්ල ජාමේ බේරගන්න පුළුවන්. (කතාවේ හරය / ගත යුතු දේවල් වගේ ඒවා ගැන මට අදාළ නෑ. කියන්නා කෙසේ කිව්වත් අසන්නා සිහිබුද්ධියෙන් ඇසිය යුතුයි කියන්නේ ඒකනේ ..හෙහ් හෙහ් ) 

      මම මුලින් ම කතාවක් කලේ දහම් පාසලේ. මම හිතන්නේ ඔය උදේ රැස්වීමේ ද කොහෙද ඒ ගැන නම් ඒ හැටි මතකයක් නෑ. ඉස්කෝලේ කාලේදී ඒ හැටි ඕවට උනන්දු වුනේ නෑ. ඒත් ඔය කථික තරඟ වලට ද කොහෙද හිටිය.මට හැබැයි එච්චර අල්ලලා ගියේ නෑ ඔය කථික තරඟ වල දෙන හෙන පොර ටෝක් සහ අතපය විසි කරන විදිය මට එච්චර දිරවන්නේ නෑ. 

     ඉතින් පිරිසක් ඉදිරියේ ටිකක් වැදගත් විදියේ කතාවක් ස්ටේජ් එකක් උඩ නැගල මුලින් ම කලේ ඔය මගේ අර පොත එලි දක්වපු දවසේ ස්කොලේ මේන් හෝල් එකේ. එකත් ඉතින් සැහෙන්න නා ගත්තා . ගෙදරින් හොඳට පුරුදු වෙලා මෙහෙමයි අවසර ගන්නේ , මේ ටික තමයි කියන්නේ , මේ විදියට ඉවර කරන්නේ ආදී වශයෙන් ඔය මහතා ,මහත්මිය , මැතිතුමා යන වචන එහෙම හරියට කියල ඇවිල්ල ඉන්න අයට උදව් කරපු අයට ස්තුති කරන්න ඕනේ ආදී දේවල් ගැන හෙන අවවාද රැසක් එහෙම හම්බවුණා උත්සවේ දවසේ සහ ඊට කලින් ඉඳන් ම. 

     හැබැයි ඉතින් සිද්ද වුනේ මෙහෙමයි. මම අර පෝඩියම් එක ගාවට ගියා පිළිවෙලකට අවසර නම් ගත්තා. ලෑස්ති වෙච්ච කතාවකියන්න පටන් ගත්තට ප්ලෑන් කරපු පිළිවෙලට හරියට මතක් වෙන්නේ නෑ .. හැබැයි ඉතින් කොහොම කිව්වත් කියන්න ඕනේ මේවනෙ කියල ඔලුවේ තිබ්බ නිසා මම මට පුළුවන් විදියට කතාව කළා .ටික වෙලාවක් යද්දී මෙන්න හෝ ගාල ඇඩෙනවා .. ඒ ඉතින් ඔය අම්ම, තාත්තා උදව් කරපු පවුලේ අය ගැන කියද්දී .. කොහොම හරි ටික වෙලාවකින් හෝල් එකේ හිටපු සැහෙන කට්ටියක් ඇඬුව. හෙහ් හෙහ් .. ඊට පස්සේ ඉතින් මහතා මැතිතුමා කෑලි නෑ. අවසානය නම් කොහොම වුනාද කියලත් මතක නෑ දැන්. හැබැයි ඒ හැටිම චාටර් නම් වුණේ නැද්ද කොහෙද . කට්ටියම අනුකම්පා කරලා සද්ද නැතුව ඉන්න ඇති .. :)

      හරි ඊළඟට කරපු කතාව නම් ඉතින් ඔන්න පබ්ලික් කියන්න පුළුවන්. එකත් ඔය පොතේ සින් එකක් ම තමයි . ඔය පොතේ සින් එක කලේ මම උසස් පෙළ කරන කාලේ නේ. උසස් පෙළ කරන කාලේ වැඩිපුරම කරන්නේ රටේ ඉන්න ටියුෂන් මාස්ටර් ල ගාවට දුවන එකනේ . අපිත් ඉතින් ගම්පහ ටවුමේ තියෙන හැම පන්තියක් ම වගේ ඒ දවස් වල වන්දනා කළා . ඉතින් ඔය ගිය ප්‍රසිද්ධ පන්ති වල අවසන් දවසේ තියෙනවනේ පොඩි පාටි සීන් එකක් . මම ගිය එක ෆිසික්ස් පන්තියකත් දැන් ඔන්න ඔහොම පොඩි පහේ පාටි සීන් එකක් තිබුන . සර් ළමයින්ට දෙන්න ඕනේ අවසන් උපදෙස් දීල සුභ පතල අනම් මනම් කරලා එහෙම ඔය ඉතින් කට්ටිය ස්ටේජ් එකට් නැගල ඔය සින්දු කියල ආතල් ගන්න අවස්තාව ආව. 

     දැන් ඉතින් වැඩේ නැගලම යනවා අපිත් ඉතින් ඔහේ සිංදු අහගෙන ආතල් එකේ ඉන්නවා . දැන් ඔය කට්ටිය එක එක්කෙනාව ස්ටේජ් එකට නග්ගන්නේ සර් ට තුන්ඩු කෑලි යවලනේ . 

      සරුත් ඉතින් ඕව කියවල "ආ මෙන්න මෙයාට සින්දු කියන්න පුළුවන් ලු .. ආ කෝ එයා එන්න බලන්න" කියල කතා කරනවා . 

     කොල්ලො කෙල්ලෝ ඉතින් ආතල් එකටත් එක්ක නවා. හැබැයි ඉතින් ලස්සනට සිංදු කියන්න පුළුවන් ළමයි ගොඩක් ඔය පන්තිවල ඉන්නවා . වැඩේ ඔහොම නැගල යන අතරෙදි අපිත් ඉතින් දන්න දන්න උන්ගේ නම් ලියල සර්ට යවනවා . 

     ටික වෙලාවක් යනකොට මෙන්න සර් කාරය මගේ නම කියල කතා කරනව .. .කවුරු හරි එකෙක් හරි එකියක් හරි මගේ නමත් ලියල සර්ට යවල මට සිංදු කියන්න පුළුවන් කියල . අම්ම ගහයි බැට් එකෙන් කිව්වලු . මේ මොන මගුලක් ද කියල මම උඩ බිම බලනවා .. මට එහා පැත්තේ හිටපු එකා .. බක බක ගගා හිනා වේවි මාව තල්ලු කරනවා පලයන් පලයන් කියල .. හෙහ් හෙහ් .. 

      මම ඉතින් ඔන්න ඔහේ ඕනේ එකක් වෙන්න කියල නැගිටලා දැන් පිටිපස්සේ ඉඳන් ඉස්සරහට යනවා . ඔය පොතේ සීන් එක ගැන මම සර් ට කලින් දවසක කියල තිබ්බ නිසා සර්ට මාව මතකයි . මම පස්සේ ඉඳන් ඉස්සරහට යන ටිකට දැන් සර් ඔය පොතේ සීන් එක ගැන එහෙමත් කියල "අහ් මම දැනගෙන හිටියේ නෑනේ ඔයාට සිංදු කියන්නත් පුළුවන් කියල " වගේ පොඩි පොඩි චාටර් ටෝක් දෙනවා .. 

     ඔය විදියට ක්ලාස් එකේ බංකු මැද්දෙන් යනකොට දැන් අර උඩ හරියේ කියපු විදියට කකුල් මෙව්වා වෙන එක , හාට් බීට් වැඩි වෙන එක , තොල කට වේලෙන එක ආදී දේවල් සියල්ල එකවිට වෙනවා .. මොකද මම ඔය නානකොට බාත්රුම් එකේදී සිංදු කැල්ලක් කිව්වට මලාට සිංදු නම් කියන්න පුළුවන් එකෙක් නෙවෙයි නේ .. මම හිතන්නේ ජීවිතේටම සිංදුවක් මුල ඉඳන් අගට කියල නැතිව ඇති .. ඉතින් මොකේදැයි දන් වළඳන්නේ වගේ ෆුල් කොර වෙලා ඉතින් ඔටෝමැටික් වගේ යැවෙනවා. 

    ඕනේ එකක් කියල ස්ටේජ් එකට නැග්ගා ... බොක්ක කූල් වේලා ගියා හෝල් එක දිහා බැලුවහම ඔය ටියුෂන් ක්ලාස් එකක අඩුම තරමේ 500ක් වත් ඉන්නවනේ .. අන්තිම දවස නිසා හවුස් ෆුල් .. සර් ඉතින් පිටට තට්ටුවකුත් දාල මයික් එක අතට දුන්න .. ඔය වගේ ඒවායේ ඉතින් ඔය අවසර ගැනිලි , ෆෝමල් කතන්දර නෑනේ .. කොල්ලෝ ඉතින් මයික් එක ගත්ත සිංදු කිව්වානේ  . 

    මම ඉතින් හොඳට හුස්මක් එහෙම අරන් "අනේ මට සිංදු නම් කියන්න බෑ. මම මේ සර් දැන් කියපු , මම ලියපු පොතේ තියෙන කතාවක් කියන්නම් කියල අර පොතේ තිබ්බ පලවෙනි කතාව කියාගෙන කියාගෙන ගියා .. මොකද ඒ දවස් වල මගේ ඔලුවේ තිබුනේ ඕක නේ .. ඉතින් අමුතුවෙන් හිතන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ .. කතන්දරේ කිව්වා .. හීනියට හූ පාරවල් එහෙමත් ඇහුනද මන්ද .. දැන් නම් මතකත් නෑ .. කොහොම හරි ඉතින් විනාඩි 10ක් විතර ඕක කිව්වා ... ටික වෙලාවක් යද්දී ඉතින් අර කකුල් මෙව්වා වෙන එක එහෙම හරි ගියාට කොච්චර වුනත් ෂුවර් එකක් තිබුනේ නෑ කලින් නිකං එන්ජිම ස්ටාර්ට් කළා වගේ හෙල්ලිච්ච හැටි ඔය ඉස්සරහ පේලි වල හිටපු ගෑනු ළමයි එහෙම දැක්ක ද කියල .. හෙහ් හෙහ් 

    ඊට පස්සේ ඉතින් කතාවේ අවසානයට අවට පස්සේ එහෙනම් ඉතින් "ඔන්න ඕකයි කතාව .. මෙච්චර වෙලා අහගෙන හිටියට බොහොම ස්තුතියි" කියල ස්ටේජ් එකෙන් බැහැල රොබෝ වගේ හිටපු බංකුවට ගිහින් වාඩි වුණා .

  හැබැයි ඉතින් ක්ලාස් එක ඉවර වෙලා ගම්පහ ටවුන් එකේ ඔය ස්ටේෂන් එක පැත්තෙන්  යනකොට හොරෙන් හොරෙන් බලන ගෑනු ළමයි කීප දෙනෙක් ම දැක්ක .. හෙහ් හෙහ් මල් මල් ආතල් ඉතින් ..

   කොහොම හරි ඉස්කෝලෙන් පස්සේ විභාග ඉවර වෙලා රස්සාවලට ආවට පස්සේ ඔය පබ්ලික් ස්පිකින් තියා ගෙදර මිනිස්සු එක්කවත් හරියට කතා කරන්නේ නැති තරමට මේ කොම්පියුටරේට ඇබ්බැහි වුණා .

එතනින් මගේ පබ්ලික් කතා සමය ඉවර වුණා ...ඒ කාලේදී මට තිබ්බ තව බොහෝ හැකියාවල් සිරාවටම මේ කොම්පියුටර් රස්සාව නිසා මොට්ට වෙලා ගියා කියන්න පුළුවන් කනගාටුවෙන් වුනත් 

   හරි දැන් ඉතින් ආගිය කතා පොර ටෝක් ඇති නේ. කවුද මේ Toastmasters කියන්නේ කියල බලමු . මම හිතන්නේ ගොඩක් පුද්ගලික ආයතන වල වැඩ කරන අය මේ Toastmasters clubs ගැන දන්නවා ඇති . මොකද මේ සංගම් පෞද්ගලික අංශයේ රැකියා කරන අය අතර ප්‍රසිද්ධයි . මේ Toastmasters clubs වල ඉතිහාසය ගැන නම් ඒ හැටි විස්තරක් මම දන්නේ නෑ . මෙන්න මේකෙ තියෙන දෙයක් තමයි . කෙටියෙන් කිව්වොත් ඇමරිකාවේ  තමයි මේකේ උපත සිද්ද වෙලා තියෙන්නේ  මේ වෙනකොට ලෝකේ රටවල් සිය  ගානක මේක ව්‍යාප්ත වෙලා තියෙනවා .

   දැන් ඔය මම කියපු පබ්ලික් ස්පිකින් කියන සිද්දි ඔක්කොම කලේ සිංහලෙන් නේ . ඔය වගේ එකක් මේ යන්තම් ගැට ගගහ කතා කරන ඉංගිරිසියෙන් කියන්න වුනොත් කොහොමද ..? 

   මේ Toastmasters club කියන්නේ මේ විදියට ඉංගිරිසියෙන් පිරිසක් ඉදිරියේ කතා බහ කිරීම හුරු කරන්න . අර කකුල් මෙව්වා වෙන එක , හාට් එක බල්ටි ගහන එක , තොල කට වේලෙන එක ආදී දේවල් නැතුව ඉදිරිපත් වෙලා ටිකක් පිළිවෙලකට කතාවක් කරන හැටි තමයි මේ සංගම් වලදී ප්‍රැක්ටිස් කරන්නේ .

   මම ඔය දෙවෙනියට වැඩට ගිය ටෙලිෆෝන් කොම්පැනි එකේදී මේ වගේ සංගමෙකට සම්බන්ද වෙන්න මට පුළුවන් වුණා .  මම එකට සම්බන්ද වෙන්න ප්‍රධාන හේතුව තමයි මේ ඉංග්‍රීසි කතා බහ කරනකොට අපිට තියෙන ලජ්ජා බය ටිකක් නැති කරගන්න එක .

ඔය සංගමේ ගැන පොඩ්ඩක් විස්තර කලොත් මෙහෙමයි සිද්දිය වෙන්නේ 

අනිත් ඕනෙම සංගමයක් වගේ මේකෙත් ඉන්නවා සභාපති කෙනෙක් , ලේඛම් කෙනෙක්  භාණ්ඩාගාරික කෙනෙක් ආදී වශයෙන් තනතුරු . තව එක එක ඒවා තියෙනව. මේ තියෙන්නේ ඉන්න ඔක්කොම නිලධාරි මණ්ඩලය 

President 

Vice President Education

Vice President Membership 

Vice President Public Relations 

Secretary Treasurer 

Sergeant at Arms 

Ah-Counter 

The purpose of the Ah-Counter is to note any overused words or filler sounds. 

Grammarian 

The Grammarian helps club members improve their grammar and vocabulary. 

Timer 

A Timer is responsible for monitoring the time of meeting segments and speakers. 

Toastmaster 

The Toastmaster is a meeting's director and host. 

Topics master 

The Topics master delivers the Table Topics portion of the meeting. 

Meeting Speaker 

Every speaker is a role model and club members learn from one another's speeches. 

Table Topics Speaker 

Table Topics helps members develop their impromptu speaking skills. 

Evaluator 

Evaluators provide verbal and written feedback to meeting speakers. 

General Evaluator 

The General Evaluator evaluates everything that takes place during the club meeting.

            ඔය ආයතනයේ තිබ්බ අපේ සංගමේදී මම දැරුවෙ Sergeant at Arms කියන තනතුර . ඒ කියන්නේ මේ වගේ සංගමයක් පවත්වන තැන පොඩි පොඩි සංවිධාන කටයුතු කරන එක තමයි රාජකාරිය වෙන්නේ .  ඔය කට්ටිය හමු වුනේ  අපේ ඔෆිස් එකේ උඩම තට්ටුවේ තිබ්බ roof top එකේදී.  ඉතින් ආයතනයේ  විවිධ අංශ වලින් සමහරවිට දුර ඉඳල එහෙම එන අය ඉන්න නිසා මේ හමුවීම පවත්වන තැන ඉන්න කෙනෙක් තමයි ඔය තනතුරට පත් වෙන්නේ වැඩේ කරන්න ලේසි නිසා .

අනිත් තනතුරු ඔක්කොම නිල වශයෙන් තියෙනවා . ඒ නිලධාරින් ම තමයි ඉතින් ගොඩක් වෙලාවට සමාජිකයින් විදියට ඉන්නෙත් . මොකද සාමන්යෙන් ඔය ආයතනයක තියෙන සංගමෙකට 10-20 ක් අතර ප්‍රමාණයක් තමයි සහභාගී වෙන්නේ ..

 මේ Toastmasters club වලදී කෙරෙන්නේ සහභාගී වෙලා ඉන්න අයට පිරිසක් ඉදිරියේ ඉංග්‍රීසියෙන් විනාඩියක් දෙකක් මොකක් හරි මාතෘකාවක් ගැන කතා කරන්න අවස්තාව ලබා දෙන එක . නමුත් මේක සිද්ද වෙන්නේ සම්මත විදියට පිළිගත්ත ක්‍රමයකට . නියම විදියට පවත්වන Toastmasters club එකක් හරියට පවත්වන විදිය ගැන ලියවෙච්ච උපදෙස් ලියවෙච්ච පොත පත මේ සංගම් ලියාපදිංචි කරනකොට ලබා ගන්න පුළුවන් . ඒ විස්තර මේ අඩවියෙන් බලා ගන්න පුළුවන් .

සාමාන්යෙන් රැස්වීම සති දෙකකට සැරයක් වගේ පැවැත්වෙනවා . රැස් වෙන හැමෝටම වගේ තත්පර 30 ක් විතර කතා කරන්න සිද්ධ වෙන රවුන්ඩ් රොබින් වටයේදී සිද්ද වෙන්නේ ටොපික් මාස්ටර් විසින් නියම කරන මොකක් හරි දෙයක් ගැන එක් කෙනෙක් තත්පර 30 ක් කතා කරනවා . කාලය අවසානයේදී Timer බෙල් එකක් ගහල කලින් පුද්ගලයා අවසන් කල වචනය අරගෙන ඊලඟට ඉන්න කෙනා තව තත්පර 30 ක් කතා කරනවා . මේක ගොඩක් විනෝද ජනක වැඩක් . කවුරුත් කාවවත් විහිළුවට ගන්නේ නෑ .. අඩු පාඩු හෙවිල්ලක් නෑ .. හැමෝම තමන්ට පුළුවන් විදියට තත්පර 30 ක් කතා කරනවා . හිර වුණා  කියල ගානක් නෑ .. මොනවා හරි ටිකක් කියන එක තමයි වැදගත් . පොඩි වෝම් අප් සෙෂන් එකක් .  මේක ඉතින් හැමදාම මෙහෙම නැතිව වෙනත් වෙනත් මාතෘකා ගැන ටිකක් විනෝද ජනක විදියට කරනවා

 ඊට පස්සේ සංගමයේ ඉන්න අයට තම තමන් සුදානම් වෙච්ච මාතෘකා ගැන විනාඩි 5-7ක් වගේ කාලයක් කතා කරන්න පුළුවන් . මේවා ගොඩක් වෙලාවට Competent Communication Manual කියලා නිත්‍ය සමාජිකත්වය ගන්න අයට  Toastmasters International එකෙන් ලබා දෙන පොතට අනුකුලව එක් එක් සාමාජිකයා විසින් කරන කතා . සාමාන්යෙන් නම් පිළිවෙලට පොත් සඳහන් විදියට අදාලව කතා පවත්වනවා තමන් කැමති මාතෘකාවක් යටතේ . ඒ කියන්නේ උදාහරණයක් විදියට ආධුනිකයෙක් මුලින් ම කරන්න ඕනේ ice break කියන කතාව . මේක ටිකක් පුරුදු වෙලා පිළිවෙලකට කරන්න ඕනේ . මේ කතා වලදී අපේ තියෙන අඩුපාඩු ගැන අපට උපදෙස් ලැබෙනවා . ඒ වගේම නිත්‍ය සාමාජිකයින් ගේ පොතේ තමන් කරපු කතාව සහතික කරලා තමන්ගේ සංගමයේ Toastmaster ගෙන් අපිට අත්සනක් ලබා ගන්න ඕනේ . මේ විදියට පොතේ තියෙන හැම කොටසකටම අදාලව කතාවක් පැවැත්වීම තමයි කරන්න ඕනේ . මේ තියෙන්නේ පොතේ තියෙන ටොපික්ස් ගැන පොඩි සටහනක් http://www.1stlondontoastmasters.com/CC_Manual.pdf

ඊට පස්සේ ටේබල් ටොපික් වටය එනවා . එතැනදී ටොපික් මාස්ටර් විසින් කලින් ලෑස්ති කරපු මාතෘකා ගැන කැමති කෙනෙකුට විනාඩි පහක් කතා කරන්න පුළුවන් . මෙහෙදී හැමෝම කරන එක අනිවාර්යයය නෑ .. ස්වේච්චාවෙන් කැමති අයට කරන්න පුළුවන් . හරියට හිටිවන කතා වගේ . ක්ෂණික කතා (impromptu speeches)මේ කතා වලදී ඒ ගැන පොඩි උපදෙස් දීමක් , අඩුපාඩු ගැන කියල දීමක් සිද්ද වෙනවා . ඒ සියල්ල බොහොම සුහදව සිද්ද වෙන දේවල්.

 සාමාන්යෙන් සෑම සමිති වාරයකදීම වෙනත් ක්ලබ් එකකින් හෝ එහෙම නැත්නම් වෙනත් ප්‍රවීන Toastmaster වරයෙකුගේ දේශනයක් සුදානම් කරනවා . බාහිරින් නැති නම් සංගමයේ ඉන්න ප්‍රවීන කෙනෙක් ගේ කතාවත් තියෙනවා . ඊට පස්සේ කෙරෙන ප්‍රධානම දෙයක් තමයි විවිධ සංගම් වල සමාජිකයින් සහභාගී වන තරඟ . මේවා ක්ලබ් මට්ටමින් දිස්ත්‍රික් මට්ටමින් රටවල් මට්ටමින් පැවැත්වෙනවා .

පසුගිය වසරේ WORLD CHAMPIONSHIP OF PUBLIC SPEAKING දිනුවේ ලංකාවේ කෙනෙක් මේ තියෙන්නේ ඔහු ගැන විස්තරේ . මේ ධනංජය මහතා වරක් අපේ ක්ලබ් එකට ආවා . එහිදීත් ඔහු අපුරු කතාවක් පැවැත්තුවා . මේ කතා ගොඩක් වෙලාවට හිතන්නට යමක් තියෙන කතා . කෙටියෙන් අවශ්‍ය දේ නිර්මාණාත්මක විදියට පැවසීම තමයි කෙරෙන්නේ . මේ ධනංජය හෙට්ටිආරච්චි මහතාගේ කතා ඒ අතින් අති විශ්ෂ්ටයි කියන්න පුළුවන් .

 මේ තියෙන්නේ ඔහුගේ ජයග්‍රාහි කතාව .

 එක හමුවක් සාමාන්යෙන් පැයක් පැය 2ක් අතර කාලයක් තියෙනවා . පටන් ගන්න කලින් පොඩි කෙටි කෑමක් කාලා පොඩ්ඩක් රිෆ්‍රෙශ් වෙලා තමයි වැඩේ පටන් ගන්නේ.

ඔය තියෙන්නේ Toastmasters club එකක් ගැන සරල විස්තරයක් .

 මම මාස 6-8ක් විතර මේ සංගමේ හිටිය . පස්සේ ඒ ආයතනයෙන් අයින් වුනාට පස්සේ ආයෙමත් වෙන ක්ලබ් එකකට සෙට් වෙන්න බැරි වුනා . ඔය හිටපු කාලේදී මම එක තරගෙකට සහභාගී වුණා . 3න් වෙනි තැනද කොහෙද හම්බ වෙලා තව තරගෙකට යන්න සුදුසුකම් ලැබුනත් මට යන්න උනේ නෑ .. ඔය ජොබ් මාරුව නිසා . ඒක එතනින් ම ඉවර වුණා . කොහොම වුනත් අපේ ක්ලබ් එකේ Charter Ceremony එකට සහභාගී වෙන්න මට අවස්තාව ලැබුණා . ඒ කියන්නේ නිලවශයෙන් Toastmasters International වල පිළිගත්ත ක්ලබ් එකක් බවට අපේ club එක පත්වෙන උත්සවය තමයි ඒක . ඒ දක්වා එන්න ක්ලබ් එකක් බොහෝ දේවල් කරන්න ඕනේ . කොහොම හරි අපි හිටපු කාලේ තුලදී ඒ තත්වයට ක්ලබ් එක පත් කරගන්න අපිට පුළුවන් වුණා . හිටපු නිත්‍ය සාමාජිකයෙක් වශයෙන් මටත් වරලත් සාමාජික (Charter Member) සහතිකයක් ලබා ගන්න පුළුවන් වුණා .

මේ Toastmasters club එකට සම්බන්ධ වීම නිසා අපිට ඔය පිරිසක් එක්ක සාමාන්‍ය ඉංගිරිසියෙන් කතා බහක් කරනකොට තියෙන කුලෑටි ගතිය , පොඩ්ඩක් ඉදිරියට එන්න තියෙන අකමැත්ත , ලැජ්ජාව වගේ දේවල් හදා ගන්න පුළුවන් . මොකද ගොඩක් වෙලාවට අපිට තියෙන අවුල දන්න චුට්ටවත් කියා ගන්න බැරි කමනේ .. ඒ වගේ දේවල් හරි යනවා ඉතින් මේ වගේ දේවල් වලට සහභාගී වුනාම .

මගේ නම් දැන් ලැජ්ජා බය සැහෙන දුරට නැති වෙලා .. අමු වැරදියට උනත් කමක් නෑ මට ඕනේ දේ කියල දාල කිසි ගානක් නැතුව ඉන්න පුළුවන් ... හෙහ් හෙහ් .. එංගලන්තේ මහ රැජින ගැන හිතල අපිට කතා කරන්න බෑනේ  නැද්ද .. :D

The කවි ද ?

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

මාස        යක්
ගෙවිලා       දැන්
කිසිදෙ       යක්
ලියල        නෑ

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

හිතට          නම්
එන්නෙ       නම්
නෑනේ        බන්
කිසිදෙ         යක්

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

මේ           වැඩේ
දිගට           නම්
ඇදන්       යන්න 
බෑ             වගේ

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

උඹල           වත්
පින්           තකා
උදව්           වක්
කරපි           යව්

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

දේශ       යේ
පාල        නේ
දන්න     උන් 
හිටු        කියා

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

ලියන     දේ
බල      බලා
ඇති   වෙලා
මේ    වැඩේ

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

අපි          වගේ
චුටි          උන්
වේලෙ     මින්
කර        වෙලා

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

ඇයි         යකෝ
හැම         කලේ
පොඩි       එවුන්
කර          කලේ

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

මේක         දැයි
කෑ            ගසා
තොපි     ගෙනා
(යහ)      පාලනේ

හීත          ලයි
නිදිම        තයි
කම්මැ      ලියි
චුබ           රයි

එළිසමය (රැ)කාලා කවියක් ලිව්වම දැනෙන සනීපෙ ... :D

ප්‍රාග් ඓතිහාසික ගුහා සංචාරය - The Dark Cave

ගිය දෙසැම්බරයේ පවුලේ කට්ටිය ආපු වෙලාවේ ගිය පොඩි සංචාරයක සටහනක්. මැලේසියාවට එන ගොඩක් දෙනෙක් බලන්න යන ප්‍රසිද්ධ තැනක් තමයි මේ Batu Caves කියන්නේ . ක්වාලා ලාම්පුර් නගරයේ සිට කිලෝමීටර් 15-18 ක් විතර දුරින් තමයි මේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික ගුහා සංකීර්ණය සහිත කඳු ගැටය පිහිටලා තියෙන්නේ . ඒ ප්‍රදේශය අයත් වෙන්නේ Gombak කියන දිස්ත්‍රික්කයට . ඒ වගේම තමයි මේ නම හැදිල තියෙන්නේ ඒ අසලින් ගලන ගංගාව නිසා කියල තමයි කියන්නේ . Batu Caves ගැන වැඩිදුර විස්තර විකිපිඩියාවෙන් බලාගන්න පුළුවන්. 

අපි මේ ගිය Batu Cave සංචාරයේදී මේ ගුහා සංකීර්ණය අයත් නමුත් සාමාන්යෙන් බොහෝ සංචාරකයින් නොයන තවත් ගුහාවක ඇවිදලා බැලුවා . 

 Limestone නමින් හඳුන්වන පාෂාණයෙන් සැදුනු Batu Caves ගුහා සංකීර්ණය අවුරුදු මිලියන 400ක් පමණ පරණයි කියල තමයි කියන්නේ. 1860-1870 දශක වලදී සොයා ගත්ත මේ ගුහා වලින් ප්‍රධාන ගුහාව පසුකාලීනව මැලේසියාවේ වෙසෙන හින්දු බැතිමතුන් විසින් තමන්ගේ පුජනිය ස්ථානයක් විදියට භාවිතාවට ගනු ලබනවා . බොහෝ සංචාරකයින් බලන්න යන්නේ මේ Temple Cave නම්වූ ඒ හින්දු පුජනිය ගුහාව .

බොහෝ අය මේ සුප්‍රසිද්ධ ප්‍රතිමාව එහෙම දැකල ඇති . මේ දේව රුපය මුරුගන් ලෙස ඔවුන් හඳුන්වනවා . 

 මේ තියෙන්නේ ඔය Temple Cave එක ඇතුලත දර්ශන කීපයක්.

මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලත . ඔය වහලවල් වගේ තියෙන්නේ පොඩි පොඩි කඩ . දේව ප්‍රතිමා ආදිය විකුනන්න තියෙනවා .

මේ තියෙන්නේ ගුහාවට හිරු එලිය ලැබෙන විවරයක් 

මේ තියෙන්නේ ගුහා බිත්තියේ දර්ශනයක් 

කඳුගැටය සෑදී තියෙන්නේ මෙන්න මේ විදියට 

මේ කඳු මුදුනට නගින පඩිපෙලේ ඉහලට වන්නට තවත් මාර්ගයක් තියෙනවා මම මේ කියන්න යන Dark Cave එකට යන්න. අපි Temple Cave එකට ගිහින් එන ගමන් අපේ අක්කගේ දුවගේ බලවත් ඉල්ලීම නිසා තමයි මේ Dark Cave බලන වැඩේට සෙට් වුණේ. Dark Cave කිව්වම පොඩි ෆැන්ටසි සුරංගනා ගතියක් තියෙන නිසා වෙන්න ඇති එයාට ඒක බලන්න ඕනේ මයි කිව්වා . පස්සේ අපි 4 දෙනෙක් විතරක් ගියා අනිත් කට්ටිය පහලට බැස්ස . 

මෙතන ඉඳන් කතන්දරේ ෆොටෝ වලින් දාන්නම් .

මේ තියෙන්නේ Dark Cave එක ගැන තියෙන කෙටි විස්තරය . 

මේ ගුහාව මුලින් ම සොයාගෙන තියෙන්නේ 1878 දී Captain H. C. Syers සහ William T. Hornaday කියන දෙන්නා .

මේකේ හැටියට ලොව වෙසෙන දුර්ලභ ම මකුළු විශේෂය ජිවත් වෙන්නේ මේ ගුහාවේ (Trapdoor spider (Liphistius batuensis)) ඒ වගේම අවුරුදු මිලියන 100ක්  පමණ වයස සත්ව විශේෂ රැසක් මේ ගුහාව තුල ජිවත් වෙනවා . ඒ වගේම ලොව වැඩිම පර්යේෂණ වලට බාවිතා වෙච්ච ගුහාවක් සහ සුවිශේෂී වූ ගුහා නිර්මාණ වලට උරුමකම් කියනවා මේ ගුහාව. ඒ වගේම අතිශය සංවේදී විවිධත්වයෙන් අනුන පරිසර පද්ධතියක් නිසා මේ තුලට ඇතුල් වීමේ දී අනුගමනය කල යුතු දේවල් ගැනත් මෙන්න මේ විදියේ සඳහනක් තියෙනවා . 

 මේ තියෙන්නේ ගුහා සංකීර්ණයේ සිතියම . ඔය නිල්පාටින් ලකුණු කරපු මාර්ගය විතරයි දැනට මහජනයා සඳහා විවෘත කරලා තියෙන්නේ .

 මේ තියෙන්නේ ගුහාව  අපූරු ලෙස නිර්මාණය වෙලා තියෙන ආකාර පිළිබඳව විස්තර 

 ගුහාව තුල දකින්නට ලැබෙන කෘමින් ගැන විස්තර 

බෝතල් කරපු වවුලෙක් සහ වවුලන් ගැන විස්තර . මේ ගුහාව ඇතුලේ ලක්ෂ ගානක් වවුලන් ජිවත් වෙනවා .

ගුහාවට යනකොට අපිට දෙනවා පොඩි ටෝර්ච් එකකුයි හෙල්මට් එකකුයි . මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලේ ගත්ත පින්තුර . කැමරා ෆ්ලෑෂ් බාවිතාව තහනම් නිසා අමාරුවෙන් ගත්තේ .

ගුහාවේ පොළව . ඔය වැටක් තියෙන්නේ මිනිසුන්ට ගමන් කරන්න හදපු මාර්ගය. කිසිම විටෙක ඒ මගෙන් එලියට අඩිය තැබීම තහනම්

 විවිධ විදියට නිර්මාණය වුනු ගුහා බිත්ති .

 මේ තියෙන්නෙත් ස්භාවිකව නිර්මාණය වුනු ගුහා පොලොව සහ ගුහාවේ බිත්ති එකිනෙකට සම්බන්ධ වෙච්ච තැනක් . මේ දේවල් ගැන ඔය භූ විද්‍යාව ඉගෙන ගත්ත අය  එහෙම දන්නවා ඇති .

මේකත් ඉහල ෆොටෝ එක වගේම තම එකක් . මේ දීප්තිමත් ආලෝකය වැටුනේ අපේ කණ්ඩායමේ ඔක්කොම ටෝර්ච් එක ගහල බලන වෙලාවක ගත්ත නිසා ..

 ගුහාව තුලින් ගලා එන ජලය එක්  රැස්  වූ  තැනක් . මේ ජලය එතරම් පිරිසිදු  නැති බවයි අපේ කණ්ඩායම රැගෙන ගිය පුංචි ගෑනු ළමයා පැවසුවේ .

 ප්‍රතාපවත් ගුහා බිත්ති .

 ගුහා බිත්තියක් හෝ පොලව හරියටම ෂුවර් නෑ ..

මේ ඉන්නේ අපේ කණ්ඩායමෙන් කොටසක් . ඔය ටෝර්ච් එක ගහගෙන විස්තර කරලා දෙන්නේ අපිත් එක්ක ආපු ගයිඩ් ළමය . හරි අපුරු ගෑනු ළමයෙක් . මැලේසියාවේ ඉන්න මුස්ලිම් ගෑනු ළමයි හරිම කඩිසර විදියට විවිධ රැකියාවල් කරනවා . මේ ළමය විහිළු තහළු කරමින් ඒ වගේම බොහොම හොඳට විස්තර පැහැදිලි කරමින් අපිව එක්කන් ගියා .

 ප්‍රාග් ඓතිහාසික වැස්ස ..

මේ ඉන්නේ අර කියපු මකුලුවද කොහෙද .. ෆොටෝ එක ගන්න දැඟලුව මිසක් අර ළමය කියපු දේ හරියට අහ ගත්තේ නෑ ...

මේ ඉන්නෙත් අර කියපු අවුරුදු මිලියන 100ක් වයස සතෙක් . නම් ගම් විස්තර ඒ හැටි ඔළුවට ගියේ නෑ . 

හැබැයි මේ ගුහාවේ සමහර තැන් වලට කිසිම ආලෝකයක් ලැබෙන්නේ නෑ. ඉතින් මේ ඉන්න ජීවින් ආහාරයට ගන්නේ ගුහාවේ වෙසෙන ලක්ෂ ගණනක් වූ වවුලන් ගේ වසුරු කියල තමයි ඒ ළමය කිව්වේ .

ගුහාව තුල සම්පුර්ණ ගමන කිලෝමීටර් 2ක් විතර වෙනවා . විනාඩි 45ක් විතර ගමනට ගතවෙනවා . මේ යන මාර්ගයේ එක තැනක් තියෙනවා කිසිම ආලෝකයක් වැටෙන්නේ නැති . අපි රැගෙන ගිය විදුලි පන්දම් නිවා දමුවම කට්ට කළු ඝන අන්ධකාරය සහ ගැඹුරු නිහඩතාවයක් තියෙන තැනක් . එතන විනාඩි කිහිපයක් නිහඩව කළුවරේ ගෙවපු එක තමයි මේ ගමනේ මට තිබුණු වඩා වැදගත්ම මතක සටහන . 

එකා පස්සේ එකා බොහොම පරිස්සමින් ටෝර්ච් එක ගහගෙන යන මේ ගමන අවසන් වෙන්නේ The Great Chamber  නමින් ඔවුන් හඳුන්වන ගුහාව අභ්‍යන්තරයේ ඇති ගුහාවට සුර්යාලෝකය ලැබෙන අපුරු විවරය සහිත ස්ථානයකින් . හරියට නිකන් ඔය ෆිල්ම් වල තියෙන ලස්සන දර්ශනයක් වගේ අපුරු තැනක් . ඒ වගේම අඳුරු ගුහාවෙන් එහා ලෝකය පෙනෙන නිදහස පිළිබඳව හැඟීමක් දැනෙන තේජවන්ත තැනක්   

Great Chamber එක

The Great Chamber එක තමයි ගමනේ කෙලවර . එතනින් එහාටත් යන්න හැකියාව තිබුනත් ඒවා තවම පොදු ජනතාව සඳහා විවෘත කරලා නෑ .. ආපසු ආ මග ඔස්සේ එලියට එන්නයි තියෙන්නේ .

මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලේ ඉඳන් එනකොට අපි ඇතුලට ගිය ප්‍රධාන පිවිසුම පේන හැටි ... මිට අමතරව තවත් ගුහා කීපයක් මේ කඳු ගැටය ආශ්‍රිතව තියෙනවා . ඒවා ගැන නම් වැඩි විස්තරයක් දන්නේ නෑ . ඔබ මැලේසියාවේ සංචාරය කරනවා නම් බලන්න යන්න වටින තැනක් . හරිම පහසුවෙන් කෝච්චියෙන්ම යන්න පුළුවන් බොහොම සුළු ගානක ටිකට් එකක් අරන් . 

මේ අවුරුද්දේ මැලේසියාවේ තියෙන ඔය සංචාර වලට එන කට්ටිය වැඩිය නොයන තැන් කීපයක් බලන්න යන්න හිතාගෙන ඉන්නවා . ඒවා ගැනත් ලියන්න බලන්නම් (ගියොත්). සැමට සුබ අලුත් අවුරද්දක් සහ මෛත්‍රී පාලනයක් වේවා!

වෘකයාගේ ආගමනය !!!

මොකුත් ලියන්න දෙයක් ඔළුවට එන්නේ නැතුව ඔපිස් එකේ වැඩට හිර වෙලා ඉන්න අතරේ එකපාරටම මෙන්න ආයෙත් වෘකයා එනවා කියල නිවුස් එකක් දැක්ක. ඕ ... මයි ..වෘකයා !!!!!! ..

මේ වෘකයා ගැන ඉතින්  අලුතින් කියන්න දෙයක් නෑනේ .. දන්නේ නැති අය  මෙතනට ගිහින් විස්තරේ බලා ගන්න ..

ගිය සැරේ ගත්ත පොත් සෙට් එක කන්දක් වගේ ගොඩ ගහගෙන ඉන්න අතරේ මෙන්න මේකා ආයේ අපේ පළාතේ එනවා කියල යාලුවෙක් බුකියේ දාල තිබුනා .... 

"තාම අර ගත්ත පොත් කියෙව්වේත්  නෑ නේ .. මොකට තව පොත් ගොඩ ගහගන්නවද .. ඕව තියන්න ඉඩත් නෑ ..."  

"ඇහ් .. මොකද කියෙව්වේ නැත්තේ පොත් දෙකක් එහෙම් පිටින් ම කියවල ඉවර කළා ..  මෙන්න සයිස් එක පොතක් ... මේවා මේ ගන්නේ ඉන්වෙස්ට්මන්ට් විදියට .. අනාගතේට  පැන්සන් ගත්ත කාලෙට කියවන්න  .. දැන් කියවන්න නෙවෙයි .. "

"ඕනේ එකක් කරගන්න. අපරාදේ සල්ලි .. ඇඳුම් කෑලි කියක් ගන්න පුළුවන් සල්ලි ද ඔය ..."

"ඔයාට ඕව තේරෙන්නේ නෑ .. මේවා හෙන සම්භාව්‍ය කෘතීන් .. ඔය ඇඳුම් කෑලි වගේද "

"ඕනේ එකක් කරගන්න !!"

ඔන්න ඔය විදියට මණ්ඩලේ අපෘවල් එක ලැබුණ ..

ඊයෙ උදේම යෙදුනු නැකතින් නැගිටලා කා බී  සියලු වැඩ අත් හැර, පැය  2ක් විතර ට්‍රයි කරලා ටැක්සියක් හොයාගෙන රවුමක් ගිහින්  මණ්ඩලේ කටයුතු අහවර කරලා  මණ්ඩලේ නැවත ටැක්සියෙන් ගෙදර එවලා මම ගියා වෘක හාමිගේ සාදයට .. වෘක හාමිගේ සාදය කියන්නේ ඉස්සර මම ආසාවෙන් කියවපු පොඩි කතන්දර පොතක් .. හෙන ලස්සන චිත්‍ර තිබුණු පොඩි කතා පොතක් ..

මේ තියෙන්නේ  සූ ගාල පොත් ..

මේ සැරේ කලින් සැරේ වගේ පෙට්ටිය පුරවලා පොත් දෙන සීන්  එක තිබුනේ නෑ ... පොත් වල ගාන ටිකක් වැඩියි .. ලකුණු කරපු මිලට සාමාන්‍ය විදියට පොත් ගැනීමක් තමයි තිබුනේ ..

මුලින් ම ඉතින් වටේම ඇහැ දාගෙන රවුමක් ඇවිද්ද ... අපරාදේ කියන්න බෑ  සිරා පොත් තියෙනවා ..

ඊට පස්සේ අපේ රිසි මල්ලි ට (ඒ කියන්නේ අක්කාගේ පුතා) ඕනෙයි කියපු මේ 

පොත් සෙට් එක හොයාගෙන ගියා .. චීන නංගිලා කීප දෙනෙක් ගෙන් ම ඇහුවට ඒ ළමයි පෙන්නපු කිසිම තැනක පොත තිබ්බේ නෑ .. පස්සේ ඉතින් පොඩි එකාට  පොත් හෙවිල්ල පැත්තක තියල මම වැඩේ පටන් ගත්තා ..

ගිය සැරේට වැඩ හොඳ තත්වයේ පොත් තිබුනා .. ඒ වගේම පොත් ප්‍රමාණයත් වැඩියි .. මේ සැරේ පෙට්ටිය පුරවල ගන්න බැරි නිසා මම ටිකක් හිතල මතල කියවයි කියල හිතෙන ලෙවල් එකේ පොත් විතරක් ගත්තා .. ගිය සැරේ නම් ඇත්තටම ආසාවටනේ ගත්තේ ...

හරි මේ තියෙන්නේ ගත්ත ටික .. වැඩිය නෑ  පොත් 6යි ..

ඔය වම් පැත්තේ උඩින් ම තියෙන්නේ කුකරි පොත් නැති වුනත් පට්ට රසට කෑම උයන්න පුළුවන් බස්ටි නගා වෙනුවෙන්  මේ සැරේ ගත්ත පොත ..  කෑම  වර්ග 400ක විතර වට්ටෝරු සහ පින්තුර තියෙන පොතක්.  දැන් ඉතින් කන්න තමයි තියෙන්නේ .. 

ඊට පස්සේ තියෙන්නේ මගේ ඔල්ටයිම් ෆෙවරිට් වෙච්ච ආතර් සී  ක්ලාක් මහත්මයාගේ පොතක් ..3 වෙනියට තියෙන එක  නම් සයි - ෆයි  කෙටි කතා පොතක් ...  ලේඛකයෝ ගැන අදහසක් නෑ .. 

යට පේලියේ වම් පැත්තේ කොනේ තියෙන්නේ මේ දවස් වල හිට්  වෙලා තියෙන Game of Thrones සිරිස් එක ලියපු  George R. R. Martin ගේ  පොතක්  මට Game of Thrones කතාව එච්චර අල්ලලා ගියේ නැති වුනාට පොර සිරා නිසා මේ පොත ගත්තා ... 

ඊට පස්සේ ඉතින් මේ දවස් වල මගේ වීරයා වෙලා ඉන්න Michael Crichton (මේ නම කියන්නේ මයිකල් ක්‍රයිටන් කියල - ස්තුතිය ඩුඩේ (Dude ට )) විසින් රචිත අවසන් නවකතාව .. මයිකල් ක්‍රයිටන් 2008 දී මිය ගියා .. ඔහු මිය ගිය පසු ඔහුගේ පරිගණකයේ තිබුනු  අවසන් නොකළ  පිටපත් (manuscript) එකතු කරලා Richard Preston කියන ලේඛකයා විසින් තමයි මේ පොත සකස් කරලා තියෙන්නේ ... පොත ප්‍රකාශයට පත් කරලා තියෙන්නේ 2011 දී .. මේ තියෙන්නේ විස්තරේ 

කලින් සැරේ දී මම ගත්තා Pirate Latitudes. ඒක  නම් පට්ට කතාවක් .. මාර අපුරුවට ගලාගෙන යන සරල ඉංගිරිසියෙන් ලියවෙච්ච මුහුදු හොරුන් ගේ කතාවක්. Thriller එකක්  ..  පුළුවන් නම් හොයාගෙන කියවන්න ... මේ පොත 2009 දී ප්‍රකාශයට පත් කරපු එකක්.

තව ඉතින් වටේ පිටේ කැරකි කැරකි ඉන්නකොට මෙන්න මේකත් හම්බ වුනා ... Inferno. මතබේදයට තුඩුදුන් The Da Vinci Code , Angels & Demons සහ  The Lost Symbol කෘති වල රචකයා වෙච්ච  Dan Brown ගේ අලුත් ම පොත මේක ... 2013 දී තමයි නිකුත් වුනේ ..

මම මෙහෙ පොත් කඩවල් වල රස්තියාදු ගහද්දි ගම්දෝ නොගම්දෝ කියල හිත හිත හිටපු පොතක් මේක ...  දැක්ක ගමන් ඉතින් සුටුස් ගාල ගත්තා ...

මේ පොත් 6ටම මට ගියේ රුපියක් 2500ක් විතර  ...  ඔය පොත් වල ලකුණු කරපු ඔර්ජිනල් මිල වගේ 5-6 ගුණයක් අඩුවෙන් තමයි මේ පොත් ටික මම ගත්තේ .. බ්‍රෑන්ඩ් නිව් තත්වයෙන් ම තියෙනවා ... සිරාවට පට්ට ලාබයි ..

ලබන සතියේ පුළුවන් වුනොත් ආයෙත් රවුමක් දාල බලනවා .. සේල්  එක 16 වෙනිදා වෙනකම් තියෙනවා .

කලින් සැරේ ගත්ත පොත් ගොඩක් ඒවා තාම කියෙව්වේ නෑ .. කලින් කියෙව්වා වගේ  Pirate Latitudes එකයි . 

මෙන්න මේ පොතයි තමයි කියවල ඉවර කලේ .. ගත්ත ගොඩක් ඒවා මම අපේ රිසි මල්ලිට යැව්වා .. අනිත් ටික ඉතින් ඔය පස්සේ කාලෙක කියවනවා ..

මේ Goliath පොතත් මරු කතාවක්.  පිටු 600ක් විතර තියෙන තඩි පොතක්.  හැබැයි කතාව හෙන අමුතු එකක් . අපි කවුරුත් දන්නා නිකොලා ටෙස්ලා කියන නිපැයුම් කරුවා ගැන ලියවෙච්ච පලවෙනි ලෝක සංග්‍රාමය ට අදාළ කාලය හා සම්බන්ද  කතාවක් ...  යාන්ත්‍රික යන්ත්‍ර  ඒ  කියන්නේ ඉලෙක්ට්‍රොනික නොවන යන්ත්‍ර වගේ ඒවා  සහ අමුතු විදියට පරිණාමය වෙච්ච සත්තු ඉන්න කතාවක් ...ඒ කියන්නේ කතා කරන, බුද්ධිමත්  උනහපුලුවන් (loris) , ඒවගෙම  පණිවිඩ හුවමාරු කරන කටුස්සන් (lizards )වගේ අමුතු සත්තු ඉන්න ටිකක් විකාර ගනයේ කතාවක් ... හෙහ් හෙහ් නිකොලා ටෙස්ලා කතාවේ දුෂ්ටයා වගේ වෙන සීන්  එකක් තියෙන්නේ ...  මේ කතාවේ ඕඩියෝ පොත් එහෙමත් තියෙනවා ...

අමාරුවෙන් හිත හදාගෙන පොත් 6ක් අරන් ආවේ ලබන අවුරුද්දේ ආයෙත් අර පෙට්ටිය පුරවල පොත් දෙන සීන්  එක තියෙයි නේ කියල හිතාගෙන .. හැබැයි එලියට ඇවිල්ල අදාළ ආයතනේ චීන ඇන්ටි කෙනෙක් ගේ ඇහුවට පස්සේ තමයි දන ගත්තේ ඒ පෙට්ටි සීන්  එක තියෙන්නේ අවුරුදු 3කට සැරයක් ලු ... හත්හිලව්වට ගහපු කලාබරේ කියල මම ආව ඉතින් ... 

ඔය කිව්වට වෘක හාමි ලබන අවුරුද්දෙත් එන්නේ නැතැයි ..

වෘක හාමි ලබන අවුරුද්දේ ආවට ඔපීසියේ ඉන්න චීන්නු ටික ටටා බායි දැන් වැඩ ඉවරයි උඹල පලයල්ලා කියල අපිව එලවයි ද දන්නේ නෑ ... චීනා විස්වාස නෑ .. විල් සී කෝ ...