බුදු දහම සහ මම හෙවත් මගේ සත්‍යය ගවේෂණය - 2 කොටස

මේ තියෙන්නේ මුල්  කොටස . ඒ කොටස කියවල මේ කොටස කියවන්න පුළුවන් නම් වඩා හොඳයි  

ඉතිරි ටික ලියන්න කලින් තව පොඩි දේවල් ටිකක් ලියල ඉන්නම් . කලින් කතාවට ඌණ පුරණයක් විදියට 

මට  මගේ හිත ඇනලයිස් කරලා බලන්න පුළුවන් .. මම මගේ හිත තේරුම් ගන්න උත්සාහ ගන්න ඇත්තේ සමහරවිට ඔය තාත්තගේ මරණෙන් පස්සේ වෙන්න ඇති . සරලම උදාහරනේ තමයි ඊට පස්සේ මට දුක හිතන ඕනෑම වේලාවකදී මම හිතල බලනවා ඇයි මම මේ සිද්දියට දුක් වෙන්නේ ? මිට වැඩිය දෙයක් මට වුනානේ. ඉතින් මේක මොකක් ද ? ඔච්චරයි.

හරි ඉතින් මම බණ පොත්, ජාතක කතා  එහෙම ඊට ගොඩක් කලින් ඉඳන් කියවල තියෙනවා.  මම මේ කතාව කෙටියෙන් පටන් ගන්න තමයි අර රේරුකානේ හාමුදුරුවන්ගේ පොතෙන් පටන් ගත්තේ. 

ඔය එහෙන් මෙහෙන් කියවපු දේවල් වලින් සහ දෙමව්පියන්ගෙන් මම හොඳ නරක කියන දේ දැනගෙන හිටියා ..ඒ කියන්නේ පන්සිල් රකින(ඉඳල හිටලා මදුරුවෙක්, කුඹියෙක්  මරල/ ඉස්කෝලෙට රස්සාවේ බොසාට බොරුවක් කියනවා ඇරුනම)  මහා ලොකු ලෙස පවක් නොකරපු කෙනෙක්. මේ අපි හැමෝම  වගේ තමයි.

මම ඔය බොහොමයක් පොත් වල දී දැක්කේ, එහෙම නැත්නම් ඔය බණ වලදී අහන්න ලැබෙන්නේ මිනිස්සුන්ගේ අන්න ඒ බේසික් ටික හදන්න ඕනේ කරන ධර්මය .. ඊට අමතරව ඉතින් මේ සංසාරේ දුකයි . අපි පින් කරලා කොහොම හරි කෙලවර නිවන් දකින්න ඕනේ කියන ටික තමයි මට නම්  ඔය හැම බණකදිම ඇහිලා තියෙන්නේ.

අපිට නිතර ඇහෙන්නේ සමස්ථ සමාජය හදන්න කියන බණ  මිසක් ධර්මයේ හරය නැත්නම් ගැඹුරු තැන් පැහැදිලි කරන බණ නෙවෙයි . අනිත් එක බණ අහනකොට මුලින් ම ඔළුවට දෙන්නේ මේක ඔය ආවට ගියාට තේරුම් ගන්න බෑ  .. මේවා පින් කරපු අයට විතරයි තේරෙන්නේ  වගේ  අදහස් ..

අවංකවම සමහරවෙලාවට ඒ වගේ බණ  කියන හාමුදුරුවන්ට වැඩිය නම් ගමේ කුලී වැඩක් කරලා , හවසට ෂොට් එකක් දාගෙන, සිංදුවක් කියාගෙන ඉන්න මනුස්සය තුල නිහතමානි කම , අව්‍යාජ කම , නිරහන්කාරය වගේ මහා සුත්‍ර වලින් පැහැදිලි කරන ධර්මය ප්‍රායෝගිකව තියෙනවනේ කියල මට හිතිලා තියෙනවා.

ඉතින් මට හිතුනේ හරි මේ ටික මම දැනටම දන්නවා . ඒ කියන්නේ හොඳට ජිවත් වීම කියන කොටස. කෙළවර තියෙන නිවන ගැන කවුරුත් දන්නේ නෑනේ. අඩුපාඩු ඇති. හැබැයි   මෙතනින් එහාට කොහොමද කියන එක 

ඊට පස්සේ අපි හැමෝම කරන භාවනාව, මමත් අනාපානසතිය, සමථ , විදර්ශනා  ආදී වශයෙන් ඔය උගන්නන හැම එකම වගේ ට්‍රයි කළා සැහෙන කාලයක් . බොරු කියන්නේ මොකටද එක විනාඩි යක් හිතේ සිතුවිලි නැතුව ඉන්න මට බැරි වුණා.  නමුත් අර හිත ඇනලයිස් කරලා බලන ගතිය නිසා විදර්ශනාව එච්චර අමාරු දෙයක් විදියට හිතුනේ නෑ .. නමුත් මම විදර්ශනා භාවනාව කියල මහ ලොකුවට භාවනා කලේ නෑ.. 

මට ඔය දවස් වල නිකමට වගේ හිතුනා භාවනා කරන්න, හිත එකග කරන්න මෙච්චර අමාරු නම් .. ඒ කාලේ කොහොමද තොග ගානට මිනිස්සු සෝවාන්  ආදී මාර්ග ඵල ලැබුවේ කියල ... හැබැයි ඒ පෙර පින නැත්නම් සසර පුරුද්ද කියන එකෙන් එහා ගිය උත්තරයක් මට හොයන්න ඕනේ වුණා. 

ඔන්න ඔය වගේ ආපු ප්‍රායෝගික ප්‍රශ්න වලට අර පොත් වල උත්තර නොතිබුන නිසා තමයි  ඒ දවස් වල මම ඒවා කියවන එක අතෑරියේ ...රේරුකානේ හිමියන්ගේ පොත් වල තියෙන ධර්මය හෝ ඒ මාර්ගය ගැන මට කිසි ගැටලුවක් නෑ .. ඒව  100% ක් ඇත්ත . හැබැයි මට ඒ මාර්ගය  හරි නොගිය නිසා අතෑරලා දැම්ම. 

මට ඕනේ වුනේ මම ගෙවන මේ ජීවිතය තියාගෙන මේක තේරුම් ගන්න . ඒ නිසා වෙන්න ඇති මට අධිකාරම් මහත්මය සහ ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමාගේ ජිවන චරිත සහ ඉගැන්වීම් අල්ලලා ගියේ ..

ඌණ පුරණය ඉවරයි ...

දැන් තමයි ඉතිරි කොටස ...

ඉතින් එක දවසක දිමුතු අයියා පොඩි කතාබහකට කියල මේ කියන කෙනාව එක්කන් ආවා . ඒ කතා බහ අපි කලේ අක්කලාගේ ගෙදර . මගේ ජීවිතේ එක හැරවුම් ලක්ෂයක් ඒ කතා බහේදී සිදු වුණා කියල කියන්න පුළුවන් .

මම හිතන්නේ බොහෝ දෙනෙක් මෙතුමාව අඳුරනවා ඇති. ලංකාවේ දැනට ඉන්න විද්වත් අධ්යාපනඥ්යෙක් ,ඒ වගේම කවියෙක් සහ ලේඛකයෙක් වෙච්ච ඒ.එස් බාලසුරිය මහතා තමයි ඒ අපුරු පුදගලය. 

ඉලක්කය , දොරමඩලාව , අසිරිමත් බුදු වදන් ,  ආදී රුපවාහිනි වැඩසටහන් වලිනුත් මේ දිනවල විකාශය වෙන ඉඳුරු දොර නම් පෙරදිග දර්ශනය පිළිබඳව කෙරෙන ගුවන් විදුලි වැඩ සටහනිනුත් ඒවගේ තව බොහෝ විද්‍යුත් මාධ්‍ය වල තියෙන  වැඩ සටහන් සහ පාසල්  සිසුන්, ගුරුවරුන් සමග කරන වැඩ සටහන් ආදියෙන් බාලසුරිය මහත්මය  ලංකාවට එතුමාගේ දැනුම අවබෝධය ලබා   දෙනවා . ලෝකයේ විවිද  රටවල තමන් ලද අවබෝධයෙන් සේවයක් කරපු කෙනෙක් සහ භාෂා කිහිපයකට පරිවර්තනය වෙච්ච පොත පත රාශියක් රචනා කරපු විද්වතෙක් .

බාලසුරිය මහත්තය බොහොම සරල හරි අපූරු කෙනෙක් . අපිත් එක්ක හොඳට හිතවත්ව කතා බහ කරලා කාලයක් තිස්සේ දන්න අය වගේ  ආශ්‍රය කලේ . මගේ ඔලුවේ තිබුනේ මේ ආධ්‍යාත්මික මාර්ගයේ ගමන් කරන මේ වගේ අය ගැන වෙනස් ප්‍රතිරූපයක්. ඒ කියන්නේ පොඩි ආරුඩ කරගත් සිල්වත් බවක්  එහෙම නැත්නම් ශාන්ත දාන්ත ගතියක් තියෙන අමුතු රුපයක් තමයි මට මැවිලා තිබුනේ . හැබැයි බාලසුරිය මහත්තය ඊට හාත්පසින් ම වෙනස් . හරිම නැචුරල් විදියට ඉන්න අව්‍යාජ ගමේ මනුස්සයක් .

නමුත් මම පස්සේ කාලෙක එතුමාව ආශ්‍රය කිරීමෙන් දැන ගත්තේ නවීන විද්‍යාව ගැන  නිතර අලුත්වන දැනුමකින් ඉන්න, විද්‍යාවේ අලුත් සොයා ගැනීම් , මතවාද ගැන බොහොම බුද්ධිමත්ව බලන ,  ඒ වගේම පුරාණ පෙරදිග දර්ශනය  ගැන එහෙම නැත්නම් සතර වේදය ගැන ව්‍යක්ත දැනුමක් තියෙන , නමුත් මේ නුතන විද්‍යාව ප්‍රතික්ෂේප නොකරන හරිම ප්‍රායෝගික කෙනෙක්. ඒ වගේම හරිම විවෘත කෙනෙක් . 

ඉතින් එදා පොඩි සතුටු සාමිචියකින් පස්සේ   අපි කට්ටිය බාලසුරිය මහත්තයත් එක්ක අක්කලාගේ ගෙදර තියෙන  සඳලු තලේකට සෙට් වෙලා ඉතින් මේ ධර්මය ගැන කතා බහ පටන් ගත්තා . 

මට එදා කතා කරපු  සියල්ල මතක නෑ. නමුත් ඒ කතාවේ හරය වුනේ මෙන්න මේ වගේ දෙයක්  . 

මුලින්ම අපි ඔක්කොම නිහඬව ටික වෙලාවක් ඉඳල අවට පරිසරයේ තියෙන නිහඩ බව අත්වින්ද ඊට පස්සේ බාලසුරිය මහත්තය අපට පැහැදිලි කරලා දුන්නේ මේ ආධ්‍යාත්මික මාර්ගයේ ගමන් කිරීම කියන්නේ  ස්භාව ධර්මය සමග ජිවත් වීම කියන දේ . අපි මනසින් ගොඩ නගාගෙන තියෙන ලෝකයෙන් මිදිලා සොබාදහමට එහෙම නැත්නම් මේ වීශ්වයට අප විවෘත වෙන්න ඕනේ කියන එක. ඒක අත්දකින්න අපිට අපේ මනසින් ගැලවෙන්න ඕනේ කියන එක එතුමා පැහැදිලි කරලා දුන්න . ඒ වගේම අපිට පැහැදිලි කරලා දුන්නා  මේ සිහිය පවත්වාගෙන යන හැටි ගැන  සහ සිහිය   (consciousness) ගැන සහ ආධ්‍යාත්මික ජීවනයට  මේ සිහිය කොහොමද උපකාරී වෙන්නේ කියන එක ගැන . 

ඒ කියපු ගොඩක් දේවල් අපිට එදා තේරුනේ නෑ .. නමුත් ඒ කතාවේ අපි මිට කලින් කවදාවත් අහල නැති නැවුම් බවක් තියෙනවා කියල අපිට වැටහුනා .

ඒ නැවුම් බව අපිට දැනුනේ ඒ කතා බහ තුල කිසිම වෙලාවක පාලි වචන  එහෙම නැත්නම් අපි බණ කියල දන්න වචන වලින් තොරව මේ ධර්මය  ගැන සහ අපේ සිත ගැන කතා කිරීම නිසා වෙන්න ඇති . 

ඔන්න ඔය විදියට මුල්ම හමුවීම සිද්ද වුණා. 

ඊට පස්සේ ඉඳන් අපි නිතර හමුවෙන නිතර කතාබහ කරන හිතවතුන් බවට පත්වුනා  . ඒ වගේම එතුමා විශිෂ්ට මනෝ උපදේශකයෙක් වශයෙන් සහ වැඩිහිටියෙක් වශයෙන් මගේ ජිවිතයේ ඒ ඒ කාල වලදී ආපු ගැටළු විසඳගන්න මට සැහෙන්න උදව් කළා .

බාලසුරිය මහත්මය විවාහකයි දරුවෝ ඉන්නවා . ඒ  දරුවන්ගේ දරුවොත් ඉන්නවා . ඒ වගේම හොඳ නවීන පන්නයේ ගෙදරක් එතුමාට තියෙනවා. ඒ කියන්නේ බොහොම හොඳ ලෞකික ජිවිතයක් එතුමා ගෙනියනවා . 

ඒ කියන්නේ ඇත්තටම මේ වගේ දෙයක් හොයන කෙනෙකුට තේරුම් ගන්න ඕනේ වැදගත් ම දෙයක් තමයි ආගමික හෝ ආධ්‍යාත්මික ජීවිතය කියල දෙකක් නෑ කියන එක . තමන්ගේ එදිනෙදා ජීවිතය තුලින් මේ ආධ්‍යාත්මික ජීවනය අපි ප්‍රගුණ කරන්න ඕනේ . 

ඒ කියන්නේ තමන්ගේ දැනට තියෙන ප්‍රශ්න ටික ඉවර කරගෙන , එහෙම නැත්නම් නිවාඩු දාල , නැත්නම් හැමෝම වගේ වයසට ගියාම කරන්න ඕනේ දෙයක් නෙවෙයි මේක . මේ දැන් මේ මොහොතේ ඔබේ ජීවිතය ඔබ ගෙනියන්න ඕනේ මේ මාර්ගයේ.

ඒකට හොඳ ජීවමාන උදාහරණයක් බාලසුරිය මහත්තයාගේ ජීවිතය තුල තිබුණා .

මේ ලෞකික ජිවිතයේ තියෙන ප්‍රශ්න එක්ක කොහොමද මේ දේවල්  කරන්නේ ? අපි කොහොමද භාවනා කරන්නේ ?එහෙම නැත්නම් අපි කොහොමද පින් කරන්නේ? වගේ අපි හැමෝටම තියෙන ප්‍රශ්න වලින් තොරව මේ ගෙවන ජීවිතය මීටත් වඩා හොඳින් සාර්ථකව ගෙවන ගමන් අපි ඇතුලතින් වෙන්න ඕනේ දේවල් කොහොමද අපි දියුණු කරගන්නේ කියල බාලසුරිය මහත්මයා කියල දුන්න  

මම මේ කාලයේ දී  එදිනෙදා  ජීව්තයේ සිද්දි වලට මුහුණ දෙනකොට මගේ හිත හැසිරෙන්නේ කොහොමද මගේ හිත වැඩකරන්නේ කොහොමද කියන දේ ගැන සංවේදී වෙන්න  පුරුදු වුණා . ඒ කියන්නේ දුක, කෝපය, ඉරිසියාව  වගේ දේවල් පමණක් නෙවෙයි අපිට නොපෙනී  අපි තුලින් හීනියට මතුවෙන ලොකු කම , උද්දච්ච කම , ආඩම්බරය වගේ දේවල් මතු වෙනකොටම කොහොමද ඒක  දකින්නේ කියන එක තේරුම් ගත්තා .

ඒ වගේම අනික් වැදගත්ම කරුණ තමයි ඔබ තුල තියෙන කරුණාව නැත්නම් හොඳ නිසා අනිත් අයට වඩා තමන් උසස් කියන මානසිකත්වය නැත්නම් අපි ධර්මය දන්නවා,  මම මේවා දන්නවා කියන අපේ දැනුම නිසා   අපි තුල ඉබේම ඇතිවෙන සියුම් මානය  පවා  ඒ සිතුවිලි ඇතිවෙන වෙලාවේදීම දැනගන්න  තරමට හිත සියුම් කරගන්න පුරුදු වුණා .

අනිත් එක අපි තුල තියෙන නිහතමානිකම ගොඩක් වෙලාවට අපිට වඩා සමාජ මට්ටමින් හෝ ධනයෙන් , බලයෙන් හෝ මොනයම් හරි දෙකින් අඩු අයත් එක්ක ඉන්නකොට හරිම ලේසියෙන් තිබුණට , අපේම මට්ටමේ  නැත්නම් අපේම රැකියාවේ ඉන්න අපිට වඩා පොඩ්ඩක් ඉහල කෙනෙක් එක්ක ඉද්දි ඒ නිහතමානිකම ඉබේම අතුරුදහන් වෙලා ego  එක (මමංකාරය) එලියට එන හැටි දකින්න තරම් අපේ හිත සියුම් වෙන්න ඕනේ.

අපිට ජීවිතය තියෙන්නේ මේ මොහොතේ විතරයි කියන දේ තේරුම් කරලා දුන්නේ බාලසුරිය මහත්තය . ඒක  තේරුම් ගන්න එක බලෙන් වෙහෙස වි කළහැකි දෙයක් නෙවෙයි . ඒකට අපි තුල තියෙන යහපත දියුණු කරන්න ඕනේ . ඒක ක්‍රියාවෙන්   කරන්න ඕනේ . ආදරය කරුණාව වගේ මානුෂික ගුණාංග අපි තුල දියුණු වෙනකොට මේ සොබාදහම ගැන අපේ තියෙන සංවේදී කම වැඩි වීම තුලින් මේ දේවල් තේරුම් ගන්න පුළුවන් කියල තේරුම් කරලා දුන්න. 

මට හිතෙන්නේ අපේ සිත සියුම් වෙන්නේ අපි සොබාදහමට ලං වෙන තරමට .. සිත බලෙන් සියුම් කරන්න බෑ... සිතට සිතිවිලි එන එක නවත්තන්න අපිට බෑ .. නමුත් එන සිතිවිලි වලට සංවේදී වෙන්න පුළුවන් .. හිතට එන හිතුවිලි වලට සංවේදී වෙනකොට හිත සියුම් වෙනවා . ඒක නිරායාසයෙන් වෙන දෙයක්.

අනිත් වැදගත් ම දේ තමයි  "Learn to unlearn" කියන එක. ඒ කියන්නේ  ජිවිත කාලයක් තිස්සේ අපි මේ සමාජයෙන්, ආගමෙන් ඉගෙන ගෙන තත්වාරෝපනය කරගෙන තියෙන ඒ කියන්නේ condition කරගෙන ඉන්න දේවල් වලින්  තොරව යමක් දිහා නැත්නම් පුද්ගලයෙක් දිහා බලන්නේ කොහොමද කියන එක.  

සරලව කිව්වොත්  judge  නොකර බලන්න. මේ ඉන්නෙත් මම වගේම මනුස්සයෙක්  නැත්නම් ප්‍රාණියෙක් එහෙම නැත්නම් මම හැදිච්ච සොබා දහමෙම තව නිර්මාණයක් විදියට  දේවල් දිහා ප්‍රායෝගිකව බලන්නේ කොහොමද කියන එක .

මේ විදියට ජීවිතය දිහා බලනවා කියන්නේ අපේ හිත්  ඇතුලේ රාගය, ද්වේශය,මෝහය නිකන් ම නැති වෙලා යනවා කියන එක . රාග  ද්වේශ  මෝහ  ආදී වශයෙන් ඇතිවන සිතුවිලි දකින්න ඕනේ ඒ මොහොතෙදිමයි. විභාගෙකට ඉගෙන ගන්නවා වගේ ධර්ම කරුණු ඔක්කොම ඉගෙන ගෙන ඒවා ප්‍රැක්ටිස් කරලා පස්සේ කොහොම හරි රාගයයි , ද්වේශයයි  මෝහයයි නැති කරගන්නවා කියන දේ වැරදියි කියන එක අපි ප්‍රත්‍යක්ෂයෙන්ම   තේරුම් ගත්තා .

ඒ වගේම අපි කළයුත්තේ  කවදාවත් දුක් නොවෙන , කවදාවත් රාගයක් ඇති නොවෙන, මොනම හේතුවකට වත් තරහක් ඇති නොවන  කවදාවත් සතුටක් නොදැනෙන, සියලුම බැඳීම් වලින් ඉවත් වෙච්ච ජිවිතයක් ලබා ගැනීමට උත්සාහ කිරීම නොවෙයි කියන දේත් අපි තේරුම් ගත්තා .

මේ විදියට අපි කිසිවක් නොදන්නා අලුත් මිනිසෙක් විදියට ලෝකය දිහා බලනකොට ඔබට නැවුම් ලෝකයක් පෙන්න පටන් ගන්නවා. ඒ ලෝකයේ හැමදේම නැවුම් හැම මොහොතක් ම අලුත්.

මේ විදියට ජිවත් වෙනකොට ඔබට වැටහෙයි නිවීම තියෙන්නේ මේ දැන් , මෙතන මිසක් කෙළවර නෙවෙයි කියන එක .

අපි මේ දැනටම දන්න, අපි වන්දනා කරන සංකල්ප ගැන අපේ ඔලුවේ තියෙන අදහස ගැන වෙනස් කෝණයකින්  නැත්නම් වෙන  perspective  එකකින් බැලුවම ඒ දේවල් අපිට තේරුම් ගන්න පහසුවෙනවා . අපේ ඔලුවේ ආගම විසින් ගොඩනගල තියෙන ප්‍රතිරුප සියල්ල බිඳ වැටුනම අපිට මේ දේවල් වටහාගන්න ලේසියි කියල මම තේරුම් ගත්තා.

අපි මෙහෙම ටික කාලයක් ඉන්නකොට අපිට තවත් අපි වගේම මේ වගේ දේවල් ගැන උනන්දු වෙච්ච බොහෝ දෙනෙක් හම්බ වුණා .   ඒ අය  එක්ක එකතු වෙලා කතා බහ කරපු දේවල්, අපි කරපු වැඩසටහන් , ගිය තැන්  ගැන විස්තර මහ  ගොඩක් තියෙනවා . 

සත්‍ය ගවේෂකයින් ගේ කණ්ඩායමක් අපිට හිටිය  (දැනුත් ඉන්නවා)

මම මේ හම්බවෙච්ච ගොඩක් අයගෙන් කීප දෙනෙක් ගැන විස්තර ලියන්නම් . නැත්නම් මේක ඉවර වෙන්නේ නෑ ..

අපි මේ විදියට ටික කාලයක් ආශ්‍රය කරද්දී බාලසුරිය මහත්මය කිව්වා අපි වගේම මේ ක්‍රමයෙන් මේ ගැන හොයන්න උනන්දු වෙන තව අය ඉන්නවා . අපි ඒ අයත් එක්ක එකතු වෙලා මේවා ගැන තව හොයමු  කියල

ඊට පස්සේ අපි කට්ටිය ගියා තවත් අපුරු තැනකට .

ඔය ගම්පහ පැත්තේ ඉන්න අය දන්නවා ඇති වතුරුගම පාරේ ටික දුරක් ගියාම තියෙනවා මාලිගාකන්ද පන්සල .. ඒ පන්සලට ටිකක් කලින් තැනක් තියෙනවා  සනාතන ධර්ම නිකේතනය (මේ වගේ නමක් ) කියල කඳු ගැටයක් උඩ  ගල්තලාවකට මුහුණ දාල හදපු පොඩි තැනක්.

නියම නිස්කලංක පරිසරයක තියෙන තැනක් .

මේ තැන 1950 ගණන් වල ඉඳන් අපි මේ කතා කරන ගිහි ජීවිතය තුල ඉඳගෙනම කොහොමද මේ සත්‍යය තේරුම් ගන්නේ නැත්නම් ධර්මය අවබෝධ කරගන්නේ කියන එක ගැන උනන්දුවෙලා ඒ මාර්ගයේ ගිහින් ප්‍රතිඵල ලබා ගත්තු එක්තරා මහත්මයෙක් හදපු තැනක් .  බාලසූරිය මහත්මය ඒ කාලේ සිටම ඒ අය  ඇසුරු කරපු ඒ වගේම ඒ ස්ථානය පටන් ගන්න මුලික වෙච්ච අයගෙන් කෙනෙක් .

මෙතන විවිධ වැඩසටහන් පැවැත්වෙන තැනක් . දැනට එතන පාලනය කරන අයගෙන් අවසර අරගෙන තමයි අපි ඔය වැඩසටහන් වලට ගියේ ..

 මේ තියෙන්නේ එම ස්ථානය.

බාලසුරිය මහතා සමග සාකච්චා කරමින් 

මේ හමුවීම්  වලදී බාලසුරිය මහත්මය අපිට බොහොම ගැඹුරු ධර්ම කාරණා පැහැදිලි කරලා දුන්නා .ඒවගේම වැඩි පුරම අපි කලේ ඒ අවට තිබුණු කැලෑවේ තිබිච්ච ස්භාවික පරිසරයේ හුදෙකලා වෙලා පරිසරයට සංවේදී වෙච්ච එක . ගහකොලට සංවේදී වෙච්ච එක . වත් පිළිවෙත් රැකීම් , සාම්ප්‍රදායික ඇදහිලි වලින් තොරව නිදහස් පරිසරයක නිදහසේ ඉන්න ගමන් මේ ධර්ම කරුණු කතා කරපු එක තමයි මේ වැඩසටහන් වලදී කෙරුනේ. ඒ කතා කරපු හැමදේම මේකේ ලියන්න බෑ .. නමුත් ඒ හැමදේම තුලින් මේ "මම" කවුද කියල හඳුනාගෙන "මම" නැති කිරීමේ මාර්ගය බාලසුරිය මහත්මය අපිට කියල දුන්නා .

අනිත් එක තමයි අපි කාලයක් මේ විදියට මේ දේවල් ගැන ඉගෙන ගන්නකොට අපිට පොඩි සැකයක් මතුවුණා  අපි මේ කරන්නෙත් තවත් දෘෂ්ටියක් ඇතුලේ හිරවිමද  එහෙම නැත්නම් "බාලසුරිය දහම" කියල අමුතුම දහමක් ඇතුලේ හිරවීමක් ද කියන එක. මට මතකයි දිමුතු අයියා මේ කතාව කෙලින් ම බාලසුරිය මහත්තයගෙන් ඇහුවා . මොකද ඒ කාලේ තමයි ඔය විවිධ බුදුවරු ගොඩක් එක පාර පහළ වුණේ . 

ඒ වෙලාවේ බාලසුරිය මහත්තය හිනා වෙලා කිව්වා . "එහෙම හිතෙන එක සාධාරණයි . මම මේ කතා කරන්නේ කිසිම ආගමකට , සංවිධානයකට අයත් නැති සොබා දහමේ පවතින සත්‍යය ගැන. මට කාගේවත් ගුරුවරයෙක් වෙන්න ඕනේ නෑ .. මමත්  ඔබ සමග එකතු වෙලා සත්‍යයය සොයන කෙනෙක්" කියල. එතුමාගේ තිබුණු මේ නිර්ව්‍යාජ බව නිසා අපි තුල තිබුණු ඒ සැකය ඉවත් වුණා.

ඉතින් දැන්  අවුරුදු 5-6ක කාලයක් තිස්සේ අපි මාසෙකට සැරයක් ඔය වගේ හමුවීම් තිබ්බා. සමහර වෙලාවට ඔය එකතු වෙච්ච අයගේ ගෙවල් වලදී අපි හමු වුණා .  බොහොම අව්‍යාජ මිනිසුන් රැසක් මේ ගමන් වලදී මට හමුවුණා . සමාජයේ බොහොම සරල දිවිපෙවෙත් ගෙවන නමුත් බොහොම උසස් තල වල ඉන්න අය  ඉන්නවා කියන එක මම තේරුම් ගත්තා .

විජේසිංහ මහත්තය , රත්නායක මහත්තය ඒ වගේ අපි නිතර ඇසුරු කරන දෙන්නෙක්. ඒ අය බාලසුරිය මහත්මය සමග බොහෝ කාලයක් .. ඒ කියන්නේ දශක ගණනාවක් තිස්සේ මේ දේවල් අධ්‍යනය කරමින් , ඒවා තුල හැසිරෙමින්  ඒ වගේම ඒ අවබෝධය නිහඩව ලබාදෙමින් මේ කටයුතු වල යෙදුන අය. විජේසිංහ මහත්මය විද්‍යා ගුරුවරයෙක් වගේම සියනෑ  කොරළයේ පාසලක හිටපු විදුහල්පති කෙනෙක් . රත්නායක මහත්මය තමන්ගේම කියල කර්මාන්තයක යෙදෙන ඉංජිනේරු මහත්තයෙක් .

මේ චරිත වල තිබ්බ මනුස්සකම  තමයි අපිට  ධර්මය ප්‍රයෝගිකව තේරුම් කරලා දුන්නේ. ඔවුන්ගේ හැසිරීමේ, කතාබහේ ධර්මය තිබුණ. 

මේ ගිය හැම ගමනකදීම අපිට හිතන්න බොහෝ දේවල් ලැබුන. බාලසුරිය මහත්මයාගේ හැම දේශනයකින් ම අපි ලෝකය දකින විදිය වැඩිදියුණු වුණා .  අපේ සිහිය දියුණු වුණා  කිව්වොත් හරි . සිහිය දියුණු වෙන විට සමාධිය දියුණු වෙනවා .  ඒ දේවල් වුනේ අපි මේ දුවන, ගැටෙන , සල්ලි පස්සේ යන  මේ සමාජයේ  ඔහේ ජිවත් වෙන අතර තුරම තමයි .

අවසානයේදී ධර්මයත් ඇතුළුව සියලු දේ අපෙන් ගිලිහි ගිය විට පමණක් ඔබට ඒ සත්‍යයට නිරාවරණය වීමට හැකි බව බාලසුරිය මහත්මය අපිට කියල දුන්නා 

පෞද්ගලිකව මං ගැන කිව්වොත් තාත්තගේ මරණයත් එක්ක අඩාල  වෙමින් ගිය ජීවිතය නැවත ගොඩ නගාගන්න මම මේ ගිය මාර්ගය උදව්වුනා . ජීවතේ කලකිරිච්ච  සමාජයට , රටට, ලෞකික දියුණුවට වෛර කරන, ආගම් වාදී ,  හිස් චරිතයක් වෙනුවට කාල ඇඳලා,  රටේ ලෝකේ ඇවිදලා, පවුලක් පන්සලක් වෙලා අනිත් මිනිස්සුන්ටත් උදව් පදව්වක් කරගෙන , සිහියෙන් යුතු මනුස්සයෙක් විදියට ලෞකික ජීවිතය ගෙනියන්නේ කොහොමද කියන එක මම තේරුම් ගත්තා .

ඒ වගේම තමයි මම සහ ලෝකය කියන්නේ තවදුරටත් 2ක්  කියල නොහැගෙන,  විශ්වයේ අපරිමිත බවට විවෘත වෙච්ච, නිරන්තරයෙන් පවතින හේතු විරහිත ප්‍රීතියක් , සතුටක් , මහා සැනසීමක් සමග නතර වූ සිතක් සහිතව ජීවිතය දුකින් විමුක්තව ගෙවන්නේ කොහොමද කියන සත්‍යයය මම ප්‍රයෝගිකව අත්දැක්ක කියන්න පුළුවන් ..

මේ සටහනේ මම ලිව්වේ බොහොම ටිකයි . මේ ගෙවුණු කාලය තුල අපි අවබෝධ කරගත්ත දේවල් කතා කරපු දේවල් සැහෙන්න තියෙනවා . මම මේ ලිව්වේ ඒ දේවල්  කැටි කරපු  පොඩි සාරාංශයක් විතරයි .

මේ සටහන කියවපු කාට හරි බාලසුරිය මහත්මයාගේ දේශන, වැඩසටහන්  ආදිය ගැන උනන්දුවක් ඇති වුණා  නම් මේ තියෙන අඩවි වලින්  වැඩි දුර විස්තර දැනගන්න පුළුවන්

මම හිතන්නේ එතුමා යු ටියුබ් එකේ දාල තියෙන වීඩියෝ වලින් එතුමා ප්‍රායෝගිකව කරන වැඩසටහන් ගැන ඔබට බොහෝ කරුණු දැන ගන්න පුළුවන් ..

මේ ලින්ක් එකෙන්  එතුමා ගැන සහ එතුමාගේ පොත් පත් ගැන ඔබට විස්තර දැන ගන්න පුළුවන් .

ඒ වගේ ම මේ අඩවියෙන් එතුමා විසින් රචිත තවත් ලිපි සහ සිංහල බසින් සහ ඉංගිරිසි බසින් කරන ලද විවිධ දේශන ඔබට බලන්න පුළුවන්

මේ තියෙන්නේ යු ටියුබ් ලින්ක් එක කෙලින් ම ඔබට වීඩියෝ බලන්න පුළුවන්.

කිසියම් කෙනෙකුට මට වගේම මේ වගේ දේවල් ගැන උනන්දුවෙන් හොයන්න ඕනේ කියල හිතෙනවනම්  ඒ වගේ අයට උදව්වක් වෙන්න කියල හිතාගෙන ලියපු සටහනක් මේක. 

ඒ වගේම තමයි මේ සමාජය තුල ඉන්න  මවා ගත්තු ප්‍රතිරුප නැති , එහෙත් ජිවිතයේ හරය වටහාගෙන බොහොම උසස් තල වල ජිවත් වෙන මින්සුන්  ගැන  පොඩි දැනුවත් කිරීමක් කරන්න ලියපු සටහනක්.