Sunday, January 27, 2019

ඉස්කෝලේ කාලේ කතා 3 කොටස - කෙල්ලන් සමග කපුටා සහ ICQ චීන නංගි


            කලින් කොටසේ කිව්වනේ මගෙයි යාලුවගෙයි චැට් කිරිල්ල ගැන... දැන් අර A ළමයගෙ සීන් එක ඉවර වෙලා ආපහු එකක් හොයා ගන්න ට්‍රයි කර කර හිටියේ. කලින් කිව්වා වගේ මගේ යාලුවට තිබුනේ කොහොම හරි පිට රට ඉන්න කෙල්ලෙක් සෙට් කරගන්න එක. ඌ වැඩි හරියක් ICQ එකේ. මම කපුටා සහ ICQ දෙකේම හිටියා.  ඉතින් ඔන්න ඔහොම ටික දවසක් යද්දී මෙන්න ICQ එකෙන් මට සෙට් වෙනවා තව ගෑනු ළමයෙක්... අපි ඒ ළමයට B ළමය කියමුකෝ... 

මේ B ළමයා චීන ළමයෙක්. හැබැයි එයාගේ අම්මා ලංකාවේ, තාත්තා චීන ජාතිකයෙක්. සිංහල කතා කරන්නත් පුළුවන්... හෙහ් හෙහ් එකපාරට නිකං විස්වාස කරන්නත් බෑ වගේ... කොහොම උනත් දවසක් දෙකක් කතා කරද්දී කියන දේවල් ඇත්ත ගතියක් දැනුනා. මට අම්මගෙයි තාත්තගෙයි වෙඩින් ෆොටෝ එකත් එව්වා. ඒ කියපු විදියට වැඩේ ඇත්ත. හෙහ් හෙහ් මම ඉතින් අරූටත් කතාව කිව්වා... ඌ ඉතින් එල එල කියල විස්තර එහෙම ඇහුවා... අපි දෙන්න හැම එකම කතා බහ කරන හින්ද මම ඉතින් ඔක්කොම විස්තරේ කියල දැම්ම... මට අවංකවම ඒ දවස් වල චීන කෙල්ලෙක්ට කිසිම කැමැත්තක් තිබුනේ නෑ... මට ඕනේ වුනේ ලංකාවේ ළමයෙක්. හැබැයි ඉතින් සෙට් වෙච්ච හින්ද ඔන්න ඔහේ කතා කර කර හිටියා... 

ඔහොම ඉද්දි මගේ යාලුවා දවසක් මගෙන් ඔය ළමයගේ  ICQ id එක ඉල්ලුවා... මම ඉතින් ටක් ගාල දීලා දැම්ම ඌටත් කතා කරන්න කියල... ඊට පස්සේ ඉතින් අපි දෙන්නම කතා කර කර හිටියා. පස්සේ මේ ළමයා මාත් එක්ක ස්කයිප් එකෙන් පවා කතා කළා. ඒ වෙද්දී එයා කියන කතා ඇත්ත කියන බවත් තේරිලා ඉතින් ඔන්න ඔහේ වැඩේ ඇදගෙන ගියා. ඒ කාලේ කොහොමත් ඉතින් ඔය කසාද බඳින කෙනා ගැන වගේ දේවල් කතා බහ කරනවනේ... මේ ළමයට ඕනේ වෙලා තිබ්බේ කොහොමත් ලංකාවේ කොල්ලෙක්ව. මොකද මට කිව්වා චයිනිස් කොල්ලන්ට කැමති නෑ... උන් නිකන් ගෑනු වගේ... අපේ හමේ පාටට, පොඩ්ඩක් හැඩි දැඩි ගතියට තමා එයා කැමති කියල... මම ඉතින් ඒ හැටි හැඩි දැඩි  නම් නෑ කියල ඔන්න ඔහේ කතා කර කර හිටියා... හෙහ් හෙහ්

යාලුවත් ඉතින් සැරෙන් සැරේ විස්තර අහ අහ ෂේප් එකේ හිටියා. මේ කෙල්ල ෂේප් හින්දා චීනෙන් මොනවා හරි ගෙන්න ගන්නත් අපි දෙන්නා ප්ලෑන් කළා... හෙහ් හෙහ්

මට ඒ දවස් වල ස්ටාර් වෝර්ස් පිස්සුව තදටම තිබුනා. ඔෆිස් එකේ ඉන්න කම් කලේ ඔය ටි.වී සීරිස් ඩවුන්ලෝඩ් කරන එක. මට මතකයි මම දවසක් මේ ළමයාගෙන් ඇහුවා lightsaber එකක් එවන්න පුළුවන් ද කියල හෙහ් හෙහ්...  (lightsaber දන්නේ නැති අය බැරි වෙලා හරි ඉන්නවනම්... අනේ මන්ද... එහෙම අය ඉඳල වැඩක් නෑ.. හෙහ් හෙහ්)

මේ කෙල්ලට පුදුම හිනා මම ඉල්ලපු එක අහල... ඒවා අර පොඩි ළමයින්ට සෙල්ලං කරන්න හදපු ලයිට් පත්තුවෙන පොලු වගේ කියල හොඳටම හිනා වේවි හිටියා... කොටින්ම මගේ  ඇත්ත වයස ගැනත් ඇහුවද කොහෙද... හෙහ් හෙහ් අපි කොච්චර අහිංසක ලමයිද කියල තේරෙනවනේ ඉතින්...

කතා කරපු වෙන කිසිදෙයක් දැන් මතක නෑ... ඔය lightsaber කතාව නම් තාම මතක් වෙනවා ඔය කඩවල ඒවා දැක්කම... හෙහ් හෙහ්   ඉතින් මේ ආකාරයෙන් යද්දී ඔන්න ටික ටික මේ ළමයාගේ කතා බහ අඩු වෙන්න ගත්තා ... කතා කරපු වෙලාවල මට කිව්වේ ඉතින් එක එක වැඩ..තාත්තා කැමති නෑ වැඩිය චැට් කරනවට ඕවා මේවා තමා...  මට මතක විදියට ඒ දවස් වල තව ලංකාවේ අය කීප දෙනෙක් එක්කත් කතා බහ කරනව කියලත් කිව්වා. මට ඉතින් ඒවා ඒ හැටි වැදගත් වුනේ නෑ මොකද කිව්වොත් වෙන වෙන ඔන්ලයින් නොවන සිද්දි දෙක තුනකුත් ඒ දවස් වල මගේ ඔලුවේ තිබුන එකයි කොහොමත් මේ ළමයා මගේ ටයිප් නොවන බව මට තේරිච්ච හින්දා නිකං යාලු කමක් විතරයි ඉතින් තිබ්බේ...

ඔහොම දවස් දෙක තුනක් යද්දී මේ කෙල්ල දවසක් මට කතා කරලා එක පාරටම බනින්න ගත්තා... මම මහා එපා කරපු මිනිහෙක්.. එයා මං ගැන හොයල බැලුවා.. එයාට ලංකාවේ කන්ටැක්ට්ස් තියෙනවා.. මම මේ හතර වටේ කෙල්ලෝ එක්ක චැට් කර කර ඉන්නවා... අරකයි මේකයි කියල... 

එක පාරටම මොකක් ද මේ පාත් වෙච්ච මල ඉලව්ව කියල ඉතින් මාත් ඉතින් පොඩි සද්දයක් දැම්ම... මගේ චරිතේ ගාතනේ කරන්න දෙන්න බෑනේ... ඉතින් දවසක් දෙකක් ඔහොම වලි සීන් ගියා... 

පස්සේ මම මගේ යාලුවත් එක්කත් මේ සිද්දිය කියල ඕනේ එකක් කියල හිටියා...

කොහොම කොහොම හරි මේ කෙල්ල හේතුවක් නැතුව මට බනින එක වැඩි වෙන්න ගත්තා... අන්තිමට නිකන් වැඩේ මල ඇනයක් වෙන්න අරං අන්තිමට චැට් එකෙන් ගහ මරාගන්න මට්ටමට ආවා.. හෙහ් හෙහ්...  මට මතක විදියට මං ගැන දන්නා තව ලංකාවේ එක්කෙනෙක් එයා දන්නවා.. මං ගැන හොයල බැලුවා  අරකයි මේකයි කියල තමා ඔය වලි පටන් ගත්තේ... මට ඉතින් මේ මොන මගුලක් ද කියල තමා හිතිලා තිබ්බේ.. කොහොම හරි ඔහොම ගිහින් ඒ හුට පටෙත් නතර වෙලා ගියා...

මට ඔය වලි යන්න මුලික වෙච්ච කතා බහ කිසි දෙයක් මට දැන් මතක නෑ.. හැබැයි මේ කෙල්ල පස්සේ පස්සේ පාවිච්චි කරපු වචන එහෙම ඒ ළමයට තිබ්බ සිංහල දැනුමත් එක්ක කියන්න පුළුවන් කමක් නෑ කියල මට ඔය සිද්දි ඉවර වෙලා කාලයක් ගියාම තේරුම් ගියා... මොකද ස්කයිප් කෝල් එහෙම නුහුරු සිංහලෙන් කතා කලේ... හැබැයි පස්සේ වලි චැට් එහෙම නියම සිංහලෙන් ආවා..... හෙහ් හෙහ් හෙහ්... 

ඉතිං ඔය ආකාරයෙන් ඒ චීන ශ්‍රී ලංකා සම්බන්දතාවයත් කැඩිලා ගිහින් මම ඔය වෙන වෙන අක්කලා නංගිලාගේ සීන් වලට පැටලිලා ඉතින් ඕවා අමතක වෙලා ගියා...

තව මාස 3 4ක් යද්දී මගේ යාලුවත් ඒ කොම්පැනියෙන් අස් වෙලා ගියා. මිනිහා රට යනවා කියල තමා අස් වුනේ... මමත් ඊට මාස 6කට විතර පස්සේ ඒ කොම්පැනියෙන් අස් වෙලා ගිහින් ඔක්කොම වෙනස් වුනා. කපුටා සහ ICQ චැට් කිරිල්ලත් අලුත් තැන වැඩට ගියාම නතර වෙලා.. පොඩ්ඩක් වගකීමෙන් හැසිරෙන්න පටන් ගත්තා මම.. ඒ කිව්වේ ඔන්ලයින් ලයින් නොදා පොලවේ පය ගහල ඉන්න කෙල්ලෙක් හොයා ගන්න එක... හෙහ් හෙහ්... 

ඊටත් අවුරුදු 2-3ට පස්සේ ඔය ICQ, කපුටා ඔක්කොම පරාද කරගෙන ෆේස්බුක් ජනප්‍රිය වෙන්න පටන් ගත්ත කාලේදී අපිත් ඉතින් කසාද බඳින වයසටත් ඇවිල්ලා හිටියේ. ෆේස් බුක් එක මට මුලින්ම හඳුන්වල දුන්නෙත් ඔය ඔහොම ඔන්ලයින් හම්බවෙච්ච ගෑනු ළමයෙක්... ඒ ලමයව සෙට් වුනේ Orkut එකෙන්ද කොහෙද.. එයා නම් තාම ෆේස්බුක් එකේ ලයික් එකක් දාගෙන ඉන්නවා... හෙහ් හෙහ්.. තව ආතල් ජනක සිද්දි ෆේස්බුක් එකේ සිද්ද වෙන අතරෙදි අර මගේ යාලුවා චීන ගෑනු ළමයෙක්ව කසාද බැඳලා එයාගේ ෆොටෝස් ෆේස්බුක් එකේ දාල තිබුනා... ඌ පදිංචි වෙලා හිටියේ පිට රට...

හෙහ් හෙහ් හෙහ්...

ඌ බැන්දේ අර මාත් එක්ක කතා කරපු චීන ළමයද කියන එක මට අදටත් හරියට කියන්න බෑ... මම කවදාවත් උගෙන් ඒක ඇහුවෙත් නෑ... මොකද ස්කයිප් එකෙන් යාන්තමට දැක්ක රුපෙක මතකයක් විතරයි මට තිබුනේ.. ඒ වෙද්දී ඒ කෙල්ල ගැන කිසිම තොරතුරක් හොයා ගන්න බැරි විදියට id ඔක්කොම වෙනස් වෙලා... ඇත්තටම මට ඒක උගෙන් ඕනේ වෙලාවක අහන්න පුළුවන් කම තිබ්බත් මම ඇහුවේ නැත්තේ  මට ඒ ගැන හොයන්න කිසිම වුවමනාවක් ඒ දවස් වල තිබුනෙ නැති එක. අනිත් එක බැරි වෙලා හරි ඌ බැඳලා හිටියේ ඒ කෙල්ල නම් මම ඒක අහන එකෙන් ඌ අවුල් යයි කියල මට හිතුන නිසා...  මොකද මට ඒක කිසි වැඩකට නැති සිද්දියක් වුනාට ඌට ඒක ඌ හැමදාම හොයපු දේ වෙන්න ඇති නේ... 

නමුත් අර අපිට සමහර දේවල් ඉබේ දැනෙන ගතියක් තියෙන්නේ.. අන්න ඒ ගතිය අනුව මට හිතෙනවා මගේ යාලුවා ඉතා දක්ස අන්දමින් ඌට හැමදාම ඕනේ වෙච්ච දේ කරගෙන කියල... හෙහ් හෙහ් හෙහ්


Monday, January 21, 2019

ඉස්කෝලේ කාලේ කතා 2 කොටස - කෙල්ලන් සමග කපුටා සහ ICQ


      මේක නම් ඉස්කෝලේ කාලේ කතාවක් නෙවෙයි. එත් කෙල්ලන් සමග වෙච්ච හින්ද ඒ කැටගරියටම දැම්ම. මේ තියෙන්නේ කලින් ලියපු එක. මේ සිද්දි ටික සිද්ද වුනේ ඉස්ල්කොලෙන් අස් වෙලා පලවෙනි රස්සාව කරන කාලේදී. මේ ටික මතක් වුනේ කලින් දාපු වෙන පෝස්ට් එකකට බුරා ICQ චැට් එක ගැන දාල තිබ්බ කොමෙන්ට් එක හින්දා.

මම මුලින්ම වැඩ කරපු කොම්පැනියේ ඉන්න කාලේ අපිට හොඳට අන්තර්ජාල පහසුකම් එහෙම තිබුනා. ඉතින් ගෙදර යන්න එහෙම ඒ තරම් උවමනාවක් තිබ්බේ නෑ ඒ දවස් වල. නොමිලේ ඉන්ටර්නෙට් එක්ක දවස ගෙවන්න ලැබීමට වඩා සැපයක් ඒ දවස් වල තිබුනේ නෑ.

කරන්න වැඩක් තිබ්බත් නොතිබ්බත් උදේ පාන්දර ආපු ගමන් අපේ පලවෙනි වැඩේ වෙන්නේ කපුටා චැට් එකටයි, ICQ චැට් එකටයි ලොග් වෙලා දවස ගත කරන්න චැට් කරන්න කවුරු හරි අල්ල ගන්න එක. ඔය කපුටා චැට් එක ඒ දවස් වල පට්ටම නැගල ගිය තැනක්. මම හිතන්නේ එකේ චැට් කරපු අය දන්නවා ඇති ඒ ආතල් එක ගැන. හෙහ් හෙහ් ලොවෙත් නැති නම් වලින් ප්‍රොෆයිල් හදාගෙන මරු ආතල් ගත්ත තැනක්. ඔය අස්සේ කෙල්ලෙක් හොයා ගැනීමේ අධික උණෙන් හිටපු මමයි ඔපිස් එකේ හිටපු මගේ තව යාළුවෙකුයි එක එක දවසට එක එක නම් වලින් ප්‍රොෆයිල් හදාගෙන කෙල්ලන්ගේ නම් බල බල ASL අහන එක තමා කරන වැඩේ... හෙහ් හෙහ්. ASL අහනවා කියන්නේ Age, Sex, Location අහන එක. කපුටා චැට් රුම් එකේ ප්‍රධාන චැට් එකේ පැත්තකින් ගෘප් එකට සෙට් වෙලා ඉන්න අයගේ නම් ටික පෙන්නනවා. ඒ නම ක්ලික් කලාම අදාළ කෙනාට වෙනම චැට් කරන්න පුළුවන්. එහෙම චැට් කරද්දී ඉස්සෙල්ලම hi පාරක් දාල reply එකක් ආවොත් ඊළඟ එක asl? ඕකට reply එක 20 f වගේ ආවොත් ඉතින් පැණි හැලීම පටන් ගන්නවා. 35 m වගේ අපු ගමන් ක්ලෝස් කළා වෙන එකක් හෙව්වා.. හෙහ් හෙහ් ඔන්න ඔහොමයි වැඩේ යන්නේ... 

ගොඩක් වෙලාවට කොල්ලෝ ආතල් එකට බොරු දානවා. හැබයි ටිකක් චැට් කරද්දී බොරුවක් කියල මාට්ටු වෙනවා. මුල් කාලේ නිසා ගෑනු ළමයි ඕකේ හිටියා. මම දන්නේ නෑ දැන් නම් එකේ කට්ටිය ඉන්නවද කියල. ඉතින් අපිට ලංකාවේ කෙල්ලෝ හොයා ගන්න ඕනේ උනාම ඒ කාලේ පිහිටට හිටියේ කපුටා චැට් එක තමා.

මම මේ බ්ලොග් ලියන්න යුනිකෝඩ් ගැන දැනගත්තෙත් ඔය කාලේදී තමා. පස්සේ පස්සේ ඔය කපුටා අඩවිය කරන ආයතනයේ ඉන්න කට්ටියවත් අඳුරගන්න ලැබුණා.  මම හිතන්නේ දැන් අවුරුදු කීපයකට ( කීපයක් කියන්නේ අවුරුදු 7කට විතර කලින් හෙහ් හෙහ්)  කලින් ඔය ගැන මම සටහනක් ලිව්වා. මේ තියෙන්නේ



ඊට පස්සේ පිට රටවල ගෑනු ළමයි නිතර ගැවසුණු තැනක් තමා ICQ චැට් එක. ගොඩක් වෙලාවට පිට රටවල ජිවත් වෙච්ච ලංකාවේ ළමයි ඕකේ හිටියා. මගේ යාලුවාගේ ට්‍රයි එක තිබ්බේ කොහොම හරි පිටරට කෙල්ලෙක් සෙට් කරගන්න එක. ඌට ඉංග්‍රීසිත් හොඳට පුළුවන්. ඉතින් ඔන්න ඔහොම ඔය චැට් රුම් දෙකත් එක්ක ඔපිස් එකේ වැඩත් කරගෙන අපි දෙන්න සහයෝගෙන් හිටියා.

ඕකෙදි සෙට් වෙච්ච නානාප්‍රකාර ගෑනු ළමයි අතරෙන් 2ක් ගැන මේ පොඩ්ඩක් ලියල දාන්නම්... හෙහ් හෙහ්.. මතක හිටින මට්ටමේ දෙයක් තියෙන්නේ ඒ දෙක ගැන විතරයි...

අපි පලවෙනි ළමයට A ළමය කියමුකෝ. මේ ළමයාගේ ගම් පළාත නම් මට මතක නෑ.. හැබැයි ඉතින් දවස් දෙකතුනක් චැට් කරලා ටෙලිෆෝන් නම්බර් එකත් දීලා, ඔන්න දැන් ෆෝන් එකෙන් වැඩේ යන මට්ටමට දියුණු වෙලා තියෙන්නේ... හෙහ් හෙහ් ඒ දවස් වල චැට් මාස්ටර්ලා වෙලා හිටියේ ... හෙහ් හෙහ්...  අපි දෙන්න ඉතින් වැඩ කරන ගමන් එදා චැට් එකට සෙට් වෙච්ච කෙල්ලෝ ගැනත් කතා කරනවා. මම ඉතින් අරූට ඔක්කොම කියනවා ඌත් මට විස්තර වාර්තාව දෙනවා. 

දැන් මේ ෆෝන් එකෙන් කතා කරන මට්ටමට ආවට පස්සේ වැඩේ පොඩ්ඩක් විතර බැරෑරුම් මොකද ඉතින් චැට් වගේ ක්ලෝස් කරලා දාන්න බෑනේ...  කොහොම උනත් SMS ගගහ රෑට රෑට කෝල් කර කර මල් කඩ කඩ කාලේ ගත වුනා. අරූටත් එකක් සෙට් වෙලා ඌත් වැඩේ ගොඩ දාගෙන යනවා. 

මේ A ළමය එයාට තිබ්බ පවුල් ප්‍රශ්න, ඔය එක එක දේවල් එහෙම කියාගෙන මුලින් සෙට් වෙලා ආවා. මට අවංකවම විස්තර කිසි දෙයක් මතක නෑ... හැබැයි ටික දවසක් කතා කරද්දී සබ්ජෙක්ට් එක පොඩ්ඩක් ට්‍රැක් මාරු වෙනවා කියල මට තේරුනා. ඒ කියන්නේ කතාව වැඩි හරියක් සෙක්ස් පැත්තට යනවා. මුලින් මුලින් මම ඒ හැටි ගණන් ගන්නේ නැතුව ෂේප් එකේ හිටියට ඒ පැත්තෙන් හෙනම අසහනෙන් ඉන්න ගතියක් මට තේරුනා. මම ඉතීන් අරූට මේවා ගැන වාර්තාව ඔක්කොම දෙනවා. හෙහ් හෙහ්...

ඌ ඉතින් මට ඕනේ කොල්ලෙක් දෙන උපදෙස් ටික ඔක්කොම දුන්නා. ඒ කියන්නේ ඉතින් හම්බවෙන්න පලයන් කියල... දැන් වීරයා වගේ මෙව්වා කිව්වට මම ඒ දවස් වලත් හෙන හැදිච්ච ළමයා.  වැඩි වැඩ කරන්න බයයි... ඉතින් ඕකට උපක්‍රමයක් විදියට මම ෆොටෝ එකක් ඉල්ලුවා කවුද මේ කියල බලන්න. මේ කෙල්ල පොඩ්ඩක් අදිමදි කරලා ඔන්න දවසක් පොටෝ එකක් එව්වා.  ඒ දවස් වල ඉතින් ටක් ගාල සෙල්ෆියක් ගහල එවන්න පහසුකම් තිබ්බේ නැති හින්ද ඔය ස්කෑන් කරපු මුහුණ අපැහැදිලි පරණ පොටෝ එකක් එවල තිබ්බා. ෆොටෝ එක දැක්කම ඉතින් මට පොඩ්ඩක් වැඩේ ගැන අවුල් ගතියක් ආවා.. හරියට පැහැදිලි නැති නිකන් වෙන කාගේ හරි ෆොටෝ එකක් වගේ හැඟීමක් තමා දැනුනේ... හැබැයි ඉතින් ඔහොම චැට් කරපු කෙල්ලෙක් ෆොටෝ එකක් එවීම කියන්නෙත් සෑහෙන ජයග්‍රණයක් නේ... හෙහ් හෙහ්..

කතා බහ ටික ටික කෙරුනට පස්සේ අරුටයි මටයි දෙන්නටම සැකයක් ආව මේ කවුරු හරි ඇන්ටි ටයිප් කෙනෙක් ද දන්නේ නෑ කියල... මොකද ඇන්ටිලගේ කේස් වලට පැටලිලා අහක යන ලෙඩ දාගන්න අසරණ අහිංසක පොඩි ළමයි දෙන්නෙක් වෙච්ච අපි දෙන්නටම ඕනේ වුනේ නෑ. අනිත් එක වෙද්දී කොහොමත් අපේ ඩේලි චැට් වලින් තව තව ලස්සන නම් තියෙන නම්කිල එහෙන් මෙහෙන් සෙට් වෙන හින්ද ( එකක් සෙට් වුනා කියල අලුත් ඒවා හොයන එක නතර කරන්න බෑනේ ෆෙන්ස්) මේ අහක යන ඇන්ටිලගේ කේස් පටලවගන්නේ මොකටද කියල මම ඒ වැඩේ අතැරලා දැම්ම. ඔය පොඩි ඊමේල් එකක් දෙකක් ඊට පස්සේ ඇවිල්ල ඒක එහෙමම දිය වෙලා ගියා...

ආතල්ම වැඩේ වුනේ මට ICQ එකෙන් චයිනිස් කෙල්ලෙක් සෙට් වුනාට පස්සේ... හෙහ් හෙහ්...

තව කොටසකින් ඒ ටික කියන්නම්කො. දැන් මට නිදි මතයි.


Sunday, January 20, 2019

සංක්‍රාන්ති සමනලයින්


         අපි කොච්චර දේවල් වලට ආස වෙලා, ඒ ඒ දේවල් ලබා ගන්න වෙහෙස මහන්සි වෙනවද? සමහරවිට පොඩි කාලේ හිතට ආපු පොඩි ආසාවක් වෙනුවෙන් ජිවිතේ බොහෝ දේවල් කැප කරමින් වෙහෙසෙනවා. සමහර අයට ඒවා ඉෂ්ට කරගෙන සතුටු වෙන්න පුළුවන්, තවත් අය ඒ බොහෝ ආසාවන් ජිවිතේ එන නොයෙකුත් ප්‍රශ්න නිසා මගදී අතැරලා දාල ඊට වඩා වැදගත් දේවලට ප්‍රමුඛතාවය දෙනවා. අඩු වැඩි වශයෙන් අපි හැමෝම මේක ඇතුලේ ඉන්නවා. හැබයි ඉතින් බහුතරයක් අපි අපිට දැනටම ලැබිල තියෙන අපූරු දේවල් ගැන සතුටු වෙන්න දන්නේ නෑ... 

ලද දෙයින් සතුටු වීම කියන අල්පේච්ච සංකල්පය ගැන නෙමේ මම මේ කියන්නේ. අපිට සාමාන්‍යය මිනිසුන් විදියට ලැබිල තියෙන ශරීරය, ලෙඩක් දුකක් නැතිව ජිවත් වෙන්න පුළුවන් නිරෝගිකම,  කැමති රස්සාවක් කරගෙන ඉන්න පුළුවන් කම, නිදහසේ යාලු මිත්‍රයෙක් ආස්සරේ කරගෙන, පාරේ තොටේ ඇවිදලා පාඩුවේ ජිවත් වෙන්න පුළුවන් කම කියන්නේ අපි නොහිතන තරම් වටිනාකමක් තියෙන දෙයක්.  අපි ගොඩක් වෙලාවට ශාරීරිකව හෝ මානසිකව අබාධිත කෙනෙක් දැක්කම ඒ මිනිස්සුන්ට අනුකම්පා කරලා අපිට ලැබිල තියෙන මේ අපුර්ව සුවපහසු ජිවිතේ ගැන පොඩ්ඩක් හිතනවා. ඒ ඇරෙන්න අපි මේ අපිට ලැබිල තියෙන අපුරු ජීවිතය ගැන සංවේදී වෙන්නේ නෑ...

අපේ බේසික් ප්‍රශ්න විසඳිලා නිසා අපිට අපේ ආසාවන් ගැන හිතල වැඩ කරන්න පුළුවන්. බොහෝ ආබාධිත අයට උනත් එයාලට හුරු වෙච්ච ජිවන ක්‍රමයක් එක්ක කාගෙන්වත් කරදරයක් නැතුව පාඩුවේ ජිවත් වෙන්න පුළුවන් කම තියෙනවා. සමාජය ඔවුන්ව පිලිගන්නවා. නමුත් මේ අපේ සමාජයේ අප අතර ඉන්න තව එක පිරිසක් ගැන සමස්ත මිනිස් සමාජයේම තියෙන්නේ හරි වෙනස් ආකල්පයක්. රටේ ජනාධිපතිත් විහිළුවට ගන්න ඒ මිනිසුන් ගැන පොඩ්ඩක් හිතල බලන්න හිතෙන්නේ නැද්ද ඔය නිවාඩු පාඩුවේ ඉන්න වෙලාවට.

මට මේ ලිපිය ලියන හේතු වුනේ මම දැනට ඉන්න මැලේසියාවේ උදේ හවස වැඩට යන එන පාරේ ඉන්න ඔය පිරිසක් නිතර නිතර ඇස ගැටීම හින්ද... ක්වාලා ලාම්පුර් නගරයේ කාර්යබහුල ප්‍රධාන මාර්ගයක,  අයිනට වෙන්න තැනක මෙවැනි මිනිසුන් නිතර රැස් වෙනවා. එතන තියෙන මාර්ග සංඥාවට වාහනේ නතර වෙන නිසා දවසට මිනිත්තු කිහිපයක් මේ මිනිසුන් දකින්න ලැබෙනවා. 

මේ මිනිසුන් ගැන ලියන්න තරම් වෙනසක් මට පේන්නේ ඇයි කියල මම කල්පනා කළා. ඇත්තටම ඔවුන් අපි වගේමයි. එකම වෙනස, ඔවුන් ගැහැණු සිතිවිලි පහල වෙන පිරිමි ශරීර. සාමාන්‍ය පිරිමි අපි රළු බවට, දහඩියට, ගොරෝසු ගතියට කැමති යි, ගැහැණුන් සිනිදුවට, සෞම්‍ය බවට,  මෘදු බවට කැමති යි... මේ මිනිසුන්ගේ ඒ ආශාවල් පොඩ්ඩක් මාරු වෙලා... ඉතින් රළු හැඩි දැඩි ශරීර තිබුනට ඔවුන් කැමති සිනිදු ඇඳුම් අඳින්න, පාට තවරලා ලස්සනට ඉන්න,ලතාවට ඇවිදින්න, කතා කරන්න... 

මේ සංක්‍රාන්ති ලිංගික මිනිසුන්ගේ සැබෑ ජිවිත මොනවගේ ද කියල කියන්න තරම් දැනුමක් මට නෑ... නමුත් පිරිමි මුහුණකට පුන් පියයුරු දෙකක් එක්ක, කොට සායක් ඇඳගෙන, රෝසපාට කම්මුල් එක්ක නැළවෙමින් ගමන් කරනකොට මැවෙන චිත්‍රය ගැන අපේ හිතේ ඇතිවෙන්නේ පොඩි අසහනයක්. සමහර අයට මේක අප්පිරියාවක්, තව කෙනෙකුට තනිකර විහිළුවක්, බොහෝ දෙනෙක් මේ මිනිසුන්ට වෛර කරනවා. හැබැයි ඒක ඔවුන්ගේ පොඩි කාලේ ඉඳල තිබ්බ ආසාව වෙන්න ඇති.

මම ලොකු වුනාම දොස්තර කෙනෙක්, ඉංජිනේරුවෙක් වෙනවා වගේ ආසාව තියෙන ළමයි අතරේ මට ලොකු වුනාම ගැහැණියෙක් වෙන්න ආසයි කියල හිතෙන ළමයි, නැත්නම් මට පිරිමියෙක් වෙන්න ආසයි කියල හිතෙන ළමයි, එතකොට ටිකක් තරුණ වෙද්දී ගැහැණු අවයව තියෙන පිරිමි හෝ පිරිමි අවයව තියෙන ගැහැණු වෙන්න කැමති මිනිස්සු මේ බිලියන ගානක් අතරේ ඉන්න එකේ අවුල මොකක් ද?

මේ වගේ ගති ලක්ෂණ තියෙන අය මග තොටේදී අපිට හම්බ වෙනවා. බස් එකේ යද්දී කිහිප සැරයක් මේ වගේ මිනිස්සු හමු වෙලා තිබුනට මට කවදාවත් මෙවැනි මිනිසුන් ආශ්‍රයක් ලැබිල නෑ... ඉතින් ඔවුන්ගේ සිතුම් පැතුම් තේරෙන්නේ නෑ.. නමුත් ලංකාවේ සාමාජය මේ මිනිසුන්ව කොච්චර අපහසුතාවයට පත් කරනවද කියන දේ නම් මම දන්නවා. ගොඩක් වෙලාවට වැඩිපුර නින්දාවට සමච්චලයට ලක්වෙන්නේ ගැහැණු ගති ලක්ෂන පෙන්නුම් කරන පිරිමි අයව. බොහෝ වෙලාවට පිරිමි ගති තියෙන ගැහුණු අයව මිනිස්සු එහෙම පහත් කරන්නේ නෑ... ගොඩක් වෙලාවට පිරිමි වගේ අඳින පළදින, කතා බහ කරන, හැසිරෙන ගැහැනුන් සමාජයේ සාමාන්‍ය ලෙස ජිවත් වෙනවා කියල මම හිතන්නේ. මොකද ගොඩක් වෙලාවට පිරිමි අපිට ඔවුන් ගැන ලොකු අමුත්තක් දැනෙන්නේ නෑ... ගැහැණු අයට එවැනි අයව කොහොම පේනවද දන්නේ නෑ.. කොහොම උනත් ගැහැණු වගේ හැසිරෙන පිරිමි අය ගැන තියෙන ලාංකික ආකල්ප නම් තවම සෝචනීයයි කියලයි මම හිතන්නේ...

මම පෞද්ගලිකව දන්න හොඳට කනබොන,සෙට් වෙන, ජිම් යන නියම පිරිමි විදියට හැසිරෙන කෙනෙක් ඔෆිස් එකේදී පොඩ්ඩක් අසනීප වෙලා පොඩි ගැහැණු ළමයෙක් වගේ ඉකිගගහ ගෙදර එක්කන් යන්න කියල අඬපු අවස්තාවක් මට මතක් වෙනවා මේ වගේ මිනිස්සු දකිද්දී. මේ මොන ***යෙක් ද කියල එදා ඌ ගැන මට හිතුනා. හැබැයි ඉතින් ඌ හෙන පිරිමියෙක් වගේ තමා අදටත් ඉන්නේ. සමාජයේ අපි අතර ඉන්න ලාබ ප්‍රයෝජන තකා මෙහෙම හැසිරෙන හෝ ඇත්තටම වෙනත් පවුල් ගැටළු, පොඩි ශාරීරික ගැටළු නිසා මෙහෙම හැසිරෙන මිනිසුන් පවා අපි විහිළුවට ගන්නවා. 

ඔබ මේ මිනිසුන් ගැන වෛරයක්, පිළිකුලක් ඇතිවෙන කෙනෙක් නම් Danish Girl චිත්‍රපටය බලන්න කියල මම කියන්න කැමතියි. මට මේ මිනිස්සු ගැන තිබුනේ පොඩි අපහසුතාවයක් වගේ හැඟීමක්. දැනටත් ඒක එහෙම තියෙනවා. නමුත් ඒ චිත්‍රපටය මේ මිනිස්සු මෙහෙම හැසිරෙන්නේ මොකද කියන දේ ගැන මට තේරුම් ගන්න උදව් වුනා. ඔවුන් දෙස අමුතු ලෙස නොබලා ඉන්න, මග තොටේදී ඔවුන්ව විශේෂ මිනිසුන් ලෙස නොසලකා පාඩුවේ ඉන්න එක අපිට කරන්න පුළුවන්.

මැලේසියාවේ මෙවැනි මිනිසුන් ගොඩක් සාමන්‍යය විදියට ජිවත් වෙනවා. අර මම දකින පාර අයිනේ හැඩ වෙමින් නැලවෙමින් ඉන්න මිනිසුන් ගැන ඒ අසලින් යන කිසිවෙක් සැලකිල්ලක් දක්වන්නේ නෑ... උපතින් මැලේසියානුවන් නොවන නේපාල, බංග්ලාදේශ ආදී රටවල මිනිසුන් පවා ඔවුන් දෙස කිසිදු වෙනසක් දක්වන බවක් මට දැනුනේ නෑ... මේ අය සමාජයේ අඩුම මට්ටමට අයිති අය. ඉහල පන්තිවල මෙවැනි මිනිසුන් බොහෝ වැදගත් ආයතන වල රැකියාවල් කරනවා. ගොඩක් වෙලාවට රුපලාවන්‍යය සමාගම් මෙවැනි මිනිසුන්ගේ සේවය ලබා ගන්නවා. 



බොහෝ රටවල දැන් මෙවැනි අයට තම තමන් කැමති පරදී අවයව මාරු කරගන්න ඔපරේෂන් එහෙම කරගන්න පුළුවන්.  ඔවුන්ගේ හැඟීම් සහ පෞද්ගලික ජීවිතය කොහොම ගෙවෙනවද කියන එක නම් හිතා ගන්න අමාරුයි.  නමුත් එහෙම කරගෙන ඔවුන්ගේ ආසාවල් ඉෂ්ට කරගන්න එක සමහරවිට අපිට අපේ සිහින රස්සාව ලැබුන වගේ දැනෙනවා ඇති. 

බුද්ධාගම්කාර අපි කරුමෙටත්, අනෙක් අය දෙවියන්ගේ කැමත්තටත් බැර කරලා දාල සමාජයෙන් කොන් කරලා, වෙනස්වූ ආශාවන් ඇති මේ මිනිසුන්ගේ ජීවිතය කටුක කිරීම හරි පහත් දෙයක්. කාලයක් තිස්සේ ඔද්දල් වෙලා තියෙන  අපේ සිතුවිලි එකපාර වෙනස් කරගන්න අපිට බැරි වෙයි. නමුත් අඩුම තරමේ ඔවුන් සමග ගැටෙන එදිනෙදා ජීවිතේදී සරලව සාමාන්‍ය විදියට ඔවුන්ට සලකන්න පුරුදු වෙන එක එච්චර අමාරු වෙන එකක් නෑ. ඔවුන්ට අපේ අනුකම්පාවවත්, විශේෂ සැලකිල්ලක්, නොසැලකිල්ලක් නොදක්වා ඉන්න එක තමා අපිට කරන්න පුළුවන් හොඳම දේ. 

බොහෝ රටවල දැන් සමලිංගික, සංක්‍රාන්ති ලිංගික බව සාමන්‍යය දෙයක් බවට පිළිගන්න පටන් අරන් තියෙන නිසා අනාගත පරම්පරාවලට මේවා ප්‍රශ්න වෙන එකක් නෑ.. හැබැයි ගොබ්බ අදහස් වලින් පිරිච්ච අපේ නායකයින් සහ ඔවුන් පසු පස යන අඳ බාල වැඩිහිටි පරම්පරාවටත්, ඔවුන්ගේ සෙවනේ හැදුනු වැඩුණු අපේ පරම්පරාවලටත් සමාජයක් වශයෙන් මේ මිනිසුන් සාමාන්‍යයි කියල පිළිගන්න තව කාලයක් යයි.