බුදු දහම සහ මම හෙවත් මගේ සත්‍යය ගවේෂණය

ආගම ගැන මම මේ බ්ලොග් එකේ කවදාවත් ලියල නෑ ... හේතුව සමහරවිට මට ඒ සබ්ජෙක්ට් එක ගැන තියෙන උදාසීන කම නිසා වෙන්න ඇති . මේ සටහන ලියන්න මම සෑහෙන කාලයක් හිතුවා . ලියනවද නැද්ද කියල තීරණේ ගන්න බැරුව මම හිතන්නේ අවුරුදු 3-4ක් වත් ඉන්න ඇති . ඒකට ප්‍රධානම හේතුව මේ වගේ මාතෘකා ගැන කතා කරන්න තරම් මම මොනවාද දන්නේ කියන එක. 

එක අතකින් දන්න දෙයක් ලියල තිබ්බම කවදාහරි කාටහරි වැදගත් වෙයි නේ කියලත් හිතෙනවා . අනිත් අතින් මේ වගේ ගොඩක් අය  සංවේදී දේවල් ගැන කතා කරන එක ගොඩක් පරිස්සමින් කරන්න ඕනේ කියලත් හිතෙනවා  

කොහොම වුනත් දැන් බොහෝ කාලයක් තිස්සේ ලියම් දෝ නොලියම්දෝ කිය කිය හිතපු දිග කතාවක් මේ ලියන්න හදන්නේ .. සමහරවිට කොටස් කීපයක් ඇදෙයි ...

මේක තනිකරම මගේ අත්දැකීමක් . පහුගිය අවුරුදු 10-12ක් තිස්සේ මම කරපු එක්තරා විදියක රිසර්ච් එකක් එහෙම නැත්නම් යමක් පිළිබඳව සොයා බැලීමක් ගැන මගේ අත්දැකීම් තමයි මේ ලියන්නේ . හැඩ වැඩ කරන්න කිසිම දෙයක් අතින් නොදමා මම අත්විඳපු දේවල් ඒ විදියටම ලියන්නම්. 

අනිත් එක විශේෂයෙන් කියන්න ඕනේ මේ දේවල් තම තමන් ගේ දැනුමේ අවබෝධයේ හැටියට කෙනෙක් තේරුම් ගන්න ඕනේ දේවල් මිසක්  මතයක් විදියට කාගේවත් ඔළුවට දාල කෙනෙකුට උගන්නන්න පුළුවන් කියල මම හිතන්නේ නෑ .. 

මගේ අරමුණ මම දැනටත් අත්විඳින, සහ අත්විඳපු දේවල් ලියා තැබීම. මේ සටහනේ ලියවෙන කිසිම දෙකින් කිසිම පුද්ගලයෙකුගේ මතයක් ,දැකුමක් හෝ පුද්ගලයෙක් බලෙන් ප්‍රමෝට් කිරීමක් මට අවශ්‍ය නෑ .. අනිත් එක බුද්ධ ධර්මය ගැන අටුවා ටීකා ලියන්න හෝ ඒ ගැන නව මත ඉදිරිපත් කිරීම නෙවෙයි මේ ලිපියේ අරමුණ . මට ඕනේ මම කරපු සහ මම දැනගත් දේ බෙදා ගැනීමට විතරයි   . නමුත් මෙහි ඇති යම් යම් කාරණා ගැන වැඩිදුර විස්තර ඇත්තටම අවශ්‍ය කෙනෙකුට ලබා දෙන්න පුළුවන් .

මේ කතාව පටන් ගන්නේ 2002 අවුරුද්දේදී . ඒ කියන්නේ මට වයස 20-21 ක් ඇති . ජනවාරි මාසේ අන්තිම හරියේ දවසක අපේ තත්තා සදිසියේම අසනීප වුණා . සාමන්‍ය ලෙඩක් කියල හිතල බෙහෙත් ගත්තත් සති දෙකක් විතර කොළඹ ජාතික රෝහලේ ප්‍රතිකාර ගත්ත තාත්ත අපි කවුරුත් බලාපොරොත්තු නොවිච්ච විදියට ඒ  අවුරුද්දේ පෙබරවාරි මාසේ 7 වෙනිදා සදහටම අපෙන් සමු අරන් යන්න ගියා . තමන්ගේ මවගේ පියාගේ මරණයේ වේදනවා අත්දැකපු අයට මෙහෙම වුනාම දැනෙන දුක ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නෑ ... වයසින් මුහුකුරා ගිහින් ඉන්න තරම අනුව ඒ දුකේ ප්‍රමාණය පොඩ්ඩක් වෙනස් වෙනවා වුනත් කෙනෙකුගේ ලෝකය උඩුයටිකුරු කරන්න ඒ වගේ සිදුවීමක් හොඳටම ප්‍රමාණවත් .

උසස් පෙළ දෙපාරක් කරලා නමුත්  ඉදිරි අනාගතය ගැන පැහැදිලි විශ්වාසයක් නැතුව හිටි මම , අම්මාගේ උනන්දුව නිසා  මාමාගෙන් ණයට ගත්ත සල්ලි වලින් කරන්න පටන් ගත්ත පරිගණක ඩිප්ලෝමාවේ පලවෙනි සෙමෙස්ටර් එකේ අවසාන හරියේ  ඒ වෙනකොට හිටියේ .

ඒ  අතරෙදි ලෝකේ පෙරලුනා වගේ සිද්ද වෙච්ච මේ සිදුවීම  කොහොමත් ලාමක හිතක් තිබ්බ මට දරාගන්නම බැරි වුණා . අපේ පවුලේ කවුරුවත්  සිහිනෙන් වත් බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් . ඒ වෙනකොට අක්ක කැම්පස් එකෙන් අවුට් වෙලා ජොබ් හොයන ගමන් හිටියේ . තාත්ත ඉස්පිරිතාලේ ඉන්න අතරෙදි  තමයි අක්ක පරිපාලන විභාගේ පාස් කියල දැන ගත්තේ . නමුත් ජොබ් එකක් තිබුනේ නෑ . අම්ම කරපු ආණ්ඩුවේ රස්සාව විතරයි තිබුනේ .

කොහොම වුනත් අපිට අපේ නෑදෑයෝ සෙට් එකම හිටියා .  කට්ටිය 50-60ක් විතර ඕනේ වෙලාවක ඉන්නවා . නමුත් ඒ හැමෝම අපි වගේ එකම මට්ටමේ . මාමා විතරයි ඉහල මට්ටමක හිටියේ . නමුත් ඒ නෑදෑයෝ ටික තාත්තගේ මරණේ දුක තුනී කරන්න අපිත් එක්ක හිටියා .

තාත්තගේ මරණේ දැන ගත්ත මොහොතේ මම කෑ ගගහ ඇඬුව. ජාතික රෝහලේ ප්‍රධාන ගේට්ටුව ගාව උදේ පාන්දර 7.30-8.00 වගේ වෙලාවේ මමයි අම්මයි අක්කයි කෑ  ගගහ අඬපු හැටි මට මැවිලා පේනවා .

මම  අඬන එක නතර වුනේ දවස් 2කට පස්සේ තාත්තගේ මිනිය උස්සගෙන කනත්තට ගිහින් අවසන් කටයුතු කරලා  ආපහු එනකොට . ඒ වෙනකොට තවදුරටත් අඬල වැඩක් නෑ  කියන එක මට දැනුන . මොකද තාත්ත නැති ගෙදර තව කරන්න බොහෝ දේවල් තියෙනවා කියල මට යන්තම් වගේ දැනුනා . 

මමයි අක්කයි දෙන්නම පොඩි කාලේ ඉඳලම තාත්තට ගොඩක් එකතුයි .  තාත්ත ගොඩක් වෙලාවට හිටියේ ගෙදර . තරුණ කාලේ බොහොම ජයට තාත්තගේ ගම වෙච්ච හපුතලේ දේශපාලනේ කරලා පස්සේ ඒ සියල්ල අතැරලා අම්මගේ ගමට ඇවිල්ල හිටියේ . මම පොඩි කාලේදී තාත්තා කලේ මේසන් වැඩට අත්  උදව් දෙන්න ගිය එක . පස්සේ පස්සේ පොඩියට කොන්ත්‍රාත් වැඩ කළා . අවසාන කාලේදී කොළඹ නිවාස සංවර්ධන අධිකාරියේ පොඩි පොඩි කොන්ත්‍රාත් වැඩ කළා . නමුත් ඒවා එතරම් සාර්ථක වුනේ නෑ . ඉතින් තාත්ත ගොඩක් වෙලාවට හිටියේ ගෙදර. අම්ම හැමදාම වැඩට යන නිසා අපි ගොඩක් කිට්ටු උනේ තාත්තට .

ඉතින් තාත්තගේ වියෝව අපිට බොහොම තදින් දැනුනා . 

මගේ කෝස් එකේ වැඩත් එහෙම් පිටින් ම කඩා වැටුන . ඒ කියන්නේ පළවෙනි සෙමෙස්ටර් එකේ ගොඩක් සබ්ජෙක්ට් ෆේල් වුණා. මම කොහොමත් ඉස්සර ඉඳලම ඉලක්ක හඹා යන කෙනෙක් නෙවෙයි . ඉතින් අර ෆීනික්ස් කුරුල්ලා වගේ අළු මතින් නැගිටින්න ඕනේ කියල ලොකු ශක්තියක් මට තිබුනේ නෑ ... පටන් ගත්ත කෝස් එක කොහොම හරි ඉවර කරන්න ඕනේ කියන හැඟීම විතරයි තිබුනේ . 

කොහොම හරි තාත්තගේ තුන් මාසේ දානේ දීලා ඉවර වෙලා අපි අක්කගේ වෙඩින්  එක බොහොම සුළුවට ඉවර කළා . ඒ වෙනකොට තාත්තත් දැනුවත් ව සියලු දේ තීන්දු වෙලා තිබුන  නිසා සියලු දෙනාගේම උපදෙස් මත තමයි අක්කගේ වෙඩින්  එක ගත්තේ . ඊට පස්සේ අක්කලත් අපිත් එක්කම ගෙදර නතර වුණා . තාත්තගේ මරණෙන් පස්සේ පොඩි කාලේ ඉඳල ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර හැදුන නංගිත් අපේ ගෙදරට ආවා . එයා ඒ දවස් වල උසස් පෙළ කර කර හිටියේ .

ඊට පස්සේ ඉතින් අපේ ජිවිත ඔහේ ගලාගෙන ගියා . ඒ හැටි සාර්ථකව නොවුනත් මම කෝස්  එකේ වැඩ ටික කරගෙන ගියා . නමුත් තාත්ත නැති දුක අපේ ජිවිත අඳුරු වලාවක් වගේ වහගෙන හිටියේ .

ගොඩක් වෙලාවට ඇස්වල කඳුළු පුරෝගෙන බලාගත්තු අත බලාගෙන ඉන්න එක තමයි කලේ .. මග යන එක බස් වලදීත් , ඉගෙන ගන්න ලෙක්චර්ස් අතරේදීත් ඕනේ තරම් අඬල  ඇති . 

දුක තුනී කරගන්න පන්සල් යන එක කලාට මගේ හිතට පන්සලෙන් සැනසීමක් ඒ හැටි දැනුනේ නෑ .පන්සලේ තියෙන වට පිටාව නිසා සැහැල්ලුවක් දැනුනට ඇත්තටම හිතට දැනුන දුක අඩුවීමක පන්සල් ගියාට වත් බණ ඇහුවටවත් සිදු වුණේ  නෑ .. වෙච්ච එකම දේ පොඩි වෙලාවකට අවධානය බිඳිලා තාවකාලික සැහැල්ලුවක් දැනෙන එක විතරයි .

අපේ ගෙදර කොහොමත් ලොකුවට පන්සල බදාගත්ත , ආගම දහම ඔළුවට ගත්ත තැනක් නෙවෙයි . එහෙම පන්සල් වලට කරන්නවත්, අපිට මෙලොව පරලොව සඳහා පින් කරන්නවටවත් වඩා අපේ අම්මටයි තාත්තටයි එදිනෙදා ජිවත් වීමට ලොකු සටනක් කරන්න වෙලා තිබුණ . ඉතින් පන්සල කියන්නේ තවත් එක තැනක් විතරයි .

නමුත් තාත්ත හැමපෝයටම පන්සල් ගිහින් සිල් ගන්න අයට දානේ බෙදල, ඒවා ගානට සංවිධානය කරලා, පන්සලේ තියෙන වැඩ වලට උදව් පදව්  කරලා , ඔය ගමේ කාගේ කාගේත් වැඩවලටත් ඒ විදියට උදව් පදව් කරලා කාත් එක්කත් එක වගේ හොඳින් හිටපු  හවසට හීනියට පොඩ්ඩක් අනුමත වෙලා ගෙදරට වෙලා මැයි පෙළපාලි වල කියන සිංදු  කිය කිය ඉන්න ජාතියේ චරිතයක් .

තාත්ත ගැන වෙනම සටහනක් ලියන්නම්

අම්මත් රස්සාවට යන නිසා කොහොමත් වැඩිය පන්සල එක්ක සම්බන්ද වෙච්ච කෙනෙක් නෙවෙයි . නමුත් දානේ ටිකක් හදල යවන එක , ඔය බෝධි පුජාවකට යන එක එහෙම කළා .

අපි තාත්ත වෙනුවෙන් හැම අවුරුද්දේම දානයක් දුන්න . දැනටත් ඒක   කරනවා . පුළුවන් හැටියට පන්සලේ මල් ආසනයක් එහෙම හදල පින් දෙන වැඩ කළා .

ඒ දේවල් කිරීම නිසා අපිට පොඩි අස්වැසිල්ලක් තිබුනට හිත ඇතුලේ තියෙන දුක කිසි වෙනසක් වුනේ නෑ . ඒවත් කරගෙන ඔහේ ජිවත් වුණා . මේ කාලේදී මම ගොඩක් පොත් කියෙව්වා . මට අවංකවම ඕනේ වුනා බුදුහාමුදුරුවෝ මේ කියල තියෙන දුක නැති කිරීම ගැන ඉගෙන ගන්න . එක ගැන හොයන්න .

ඒ වෙනුවෙන් මම ඔය ගොඩක් හාමුදුරුවරුන්ගේ පොත් කියෙව්වා . බලන්ගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රී හාමුදුරුවන්ගේ පොත් පත් , රේරුකානේ චන්දවිමල හාමුදුරුවන් ගේ පොත පත එහෙම . රේරුකානේ චන්ද විමල හාමුදුරුවන්ගේ පොත් වල බොහොම ගැඹුරු ධර්ම කරුණු තියෙනවා . නමුත් මට ටික කාලෙකදී ඒවා කියවන එක එපා වුණා . මොකද ඒක  තව එක විෂයක් ඉගෙන ගන්නවා වගේ කියල හැඟීමක් ආපු නිසා . ඒ හැම එකම කියවද්දී මට හිතුනේ පොත් වල දැනුම ගොඩක් තියෙනවා හැබැයි කොහොමද මේක මම ප්‍රායෝගිකව යොදා ගන්නේ කියන එක.

අනිත්  එක ඒ හැම එකම පැවිදි වෙච්ච අය  ලියපු දේවල් . ඒවා කියවද්දී ඔළුවට එන්නේ මේ දේවල් අපිට මේ අපේ ගිහි ජිවිතේ ඉන්න ගමන් කරන්න බෑ  කියන එක . නමුත් මට කවදාවත් ජිවිතේ ගැන කලකිරීමක් ආවේ නෑ. මොකද මම හොඳට තේරුම් අරන් හිටිය මට තිබ්බ ආසාවල් , බැඳීම්  එක්ක කවදාවත් මහන වෙන නැත්නම් එවැනි අපිස් ජිවිතයක් ගෙවන්න බෑ කියල .

තාත්ත නැතිවීමේ දුක සසර කලකිරවන තරම් වුනත්  ඔක්කොම අතාරින්න තරම්  හයියක් මට තිබුනේ නෑ .

අනිත් එක අපේ අම්ම පුදුම විදියට තාත්ත නැති ජිවිතේට හුරු වුණා . කාලයක් අඬමින්  දුක් වෙමින් හිටියට පස්සේ අම්මත් තේරුම් අරන් අපිටත් කිව්වේ මේ දේවල් ඉතින් කාටත් මෙහෙම තමයි . අපි පුළුවන් හැටියට තාත්තට පින් දීල ජිවත් වෙමු කියන එක . ඒක වචන වලින් කියපු අදහසකට සිමා නොකර  අම්මා ප්‍රායෝගිකව ඒ විදියට ජිවත් වෙන්න පටන් ගත්තා . ඉතින් එහෙම තියෙද්දී මට නිකමටවත් අම්මව තනිකරලා සත්‍යය සොයන්න යන්න ඕනේ වගේ හැඟීමක් ආවේ නෑ .

මට හොඳට මතකයි මම පර්ස් එකේ තාත්තගේ තරුණ කාලේ ගත්ත කලුසුදු  ෆොටෝ එකක් දාගෙන හිටිය . ටික දවසක් යනකොට පර්ස් එකේ ඉටි කවරේට ඇලිල ඒ පින්තුරේ ටික ටික දියවෙලා යන්න පටන් ගත්ත . ඒක දැකපු වෙලාවේ මම ඒ ෆොටෝ එක පර්ස් එකෙන් අයින් කරන්න හදනකොට මට එක පාරටම ඔළුවට ආවේ තාත්ත නැතුව මම මේ පින්තුරයක් රැක ගන්න හදන එකේ තේරුම මොකක් ද කියන එක . ඒවගේ වෙන පින්තුර එකක් වත් නෑ. හැබැයි මම ඒ පින්තුරේ රැක ගන්න ට්‍රයි කලේ නෑ. මම ඒ පින්තුරේ ඔහේ දියවෙන්න ඇරිය. මට එහෙම කරන්න පුළුවන් වුනේ අම්මගේ ඒ හැසිරීම නිසා වෙන්න ඇති .

ඔහොම කාලේ ගෙවෙද්දී මට එක්තරා පොතක් කියවන්න ලැබුන . ඒ තමයි අහිංසාවේ උල්පත කියන ආචාර්ය ඊ .ඩබ්ලිව් අධිකාරම් මහතාගේ ජිවන චරිතය ලියවෙච්ච පොත . ඒ පොතේ තිබුන සමහර කරනු කියෙව්වම මට හිතුනා මේ කියල තියෙන දේවල් ප්‍රායෝගිකයි කියන එක . අධිකාරම් මහත්මය ගිහියෙක් . ක්‍රියාවෙන් පරම අවිහිංසාවාදියෙක් . මට මග ඇරුණු කාලයකදී ඒ කියන්නේ මම ඉපදෙන්න කලින් එතුමා බොහොම ක්‍රියාශීලිව මේ අවිහිංසාවාදී වැඩ පිළිවෙල ක්‍රියාත්මක කරලා තිබුනා . මම හිතන්නේ තාමත් ඒවා තියෙනවා  නමුත් ඒ හැටි ඇක්ටිව් නෑ දැන්.

ආචාර්ය ඊ. ඩබ්ලිව් අධිකාරම් මැතිතුමා  (පින්තුරය ගුගල් වෙතින්)

ඉතින් ඔය පොතේ තිබුණු එක කරුණක් මගේ හිතට තදින් වැදුන .

"අපි කරන්නේ වෙදාටයි බෙහෙත්වලටයි වැඳ වැඳ ඉන්නවා විතරයි . කවදාවත් බෙහෙත් ගන්නේ නෑ  කියල " .

පොඩි කාලේ ඉඳන් එක එක අනම් මනම් පොත් කියවපු මට මේ වගේ රැඩිකල්  අදහස් හොඳට වදිනවා . ඉතින් මම සෑහෙන්න මේ ගැන හිතුව .

 ඒ වගේම උදේ හවස පන්සිල් ගන්න එක, ඔය පින්කම් කරන එක ගැනත් අධිකාරම් මහත්මය දරල තිබුන අදහස් මගේ සිත් ගත්ත . ඒ කියන්නේ  උදාහරනෙකට කෙනෙක් ජිවිතේ එක පාරක් පන්සිල් ගත්ත නම් ඇති කියන එක . මේ අදහස් මගේ සිත ගත්ත .  මටත් හැමදාම පන්සල් ගිහින් ගාථා කියවන වගේ දේවල් පොඩි කාලේ ඉඳන් ඒ හැටි අල්ලලා ගියේ නෑ ... ඕක නොකළ කියල මොනවා වෙන්නද කියල තමයි හිතිලා තිබුනේ .

කොහොම හරි මේ අදිකාරම් දර්ශනය මාව සම්පුර්ණයෙන් වෙනස් පාරකට  ගෙනිච්චා .  මම කොහොමත් අමද්‍යප චරිතයක් සහ ඒ හැටි වල බහින ජාතියේ නොවන, ගෙට වෙච්ච කොල්ලෙක් නිසා ඒ කියපු බොහෝ දේවල් නිරායාසයෙන් ම මගේ ළඟ තිබුන .

මේ ඉන්න අතරේ ඉතින් මගේ වැඩත්  ඔහේ කෙරීගෙන ගියා , අක්කටත් රස්සාවක් හම්බ වෙලා අක්කගේ මහත්තය වෙච්ච දිමුතු අයියටත් හොඳ රස්සාවක් ලැබිල ආර්ථික ප්‍රශ්න එතරම් දැනුනේ නෑ... අමාරුවෙන් රිපීට්  වේවි මමත් කොහොම හරි කෝස්  එක කර ගත්ත .

දිමුතු අයියත් අවංකවම මගේම සහෝදරයා වගේ තමයි . එයා අපි වෙනුවෙන් බොහෝ දේවල් කළා . අක්කත් එක්ක හොඳ සැප ජිවිතයක්  ගෙවන්න ඕනේ තරම් පුළුවන් කම තියෙද්දී අපිත් එක්ක අපේ ගෙදර නතර වෙලා සැහෙන උදව් කළා . ඒ වගේම වැදගත් ම දේ තමයි එයත් මම වගේම මේ ඇත්ත මොකක් ද කියල හොයන්නන් උනන්දු වෙච්ච චරිතයක් වීම . මගේ ජීවිතේ  කඩා වැටිච්ච ගොඩක් වෙලාවට ආයේ මාව ගොඩ ගත්තේ දිමුතු අයිය . අදටත් ඕනේ වෙලාවක ඉස්සෙල්ලාම ප්‍රශ්නේ කියන්නේ එයාට .

මේ අතරේ මමත් ජොබ් එකකට ගිහින් ඉතින් දැන් ඔහේ ජිවිතේ ගෙවාගෙන යනවා . නමුත් හිත ඇතුලේ තිබුණු දුක , තාත්තාගේ මතකය නිසා සැරින් සැරේ හිත අඳුරු වෙලා ජිවිතයම දුකින් බර වෙන ස්භාවය තිබුනා . ඒ එක්කම තව දුරටත් පන්සලෙන් හෝ හාමුදුරුවරුන් ගේ බණ  අසා වැඩක් නැති බවත් මට තේරුම් ගියා . ඒක  පුද්ගල සාපේක්ෂ දෙයක් . මට පුද්ගලිකව හිතුනේ එහෙමයි . නමුත් අම්මට අක්කට පන්සල සහ හාමුදුරුවරු ගැන ගැටලුවක් තිබුනේ නෑ .

ඔහොම විවිධ විදියට මේ බුදුදහම සහ ධර්මය ගැන විස්තර හොය හොයා ඉන්නකොට මට කියවන්න ලැබුන බුදුහාමුදුරුවන් සහ ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට පසුව මෙලොව ඉපදුනු ශාස්තෘ කෙනෙක් විදියට මිනිස්සු සලකන ජේ. ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමා ගැන . ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා ගැන මම මුලින්ම කියෙව්වෙත් අදිකාරම් මහත්මය ගැන ලියවෙච්ච පොතෙන් .  මේ කාලේ 2007 වගේ . මේ බ්ලොග් එකේ මම 2007 අවුරුද්දේ ලියල තියෙන්නේ එකම එක ලිපියයි.  ඒ ලිපිය මේ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමා ගැන බොහොම සරල හැඳින්වීමක් .

ජේ.ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා 

 ඒ  ලිපිය ලියන්න හේතු වුනේ මම දවසක් ඔය ඒ දවස් වල පොඩි සින්  එකක් තිබ්බ ගෑනු ළමයෙක් සම්බන්ධ මොකක් හරි වැඩකට බයික් එකේ නුගේගොඩ ගිය වෙලාවක නුගේගොඩ තියෙන ජාත්‍යන්තර ක්‍රිෂ්ණ මුර්ති මධ්‍යස්ථානය ගැන දැන ගන්න ලැබීම . ඒ බෝඩ් එක දැකපු මම යන්න ගිය ගමන පැත්තක දාල ඒ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  සෙන්ටර් එකට ගියා .

එදා ඉඳන්, මම ඒ වෙනකොට හොයන්න උත්සාහ කරපු දේ ලැබෙන මාර්ගයේ මම යනවා කියන හැඟීම මට දැනෙන්න පටන්  ගත්තා .

මම ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා විසින් කරපු හැම දේශනාවකවම වගේ වීඩියෝ හොයා ගත්තා . ඔය නුගේගොඩ තියෙන සෙන්ටර් එකේ හොඳ පුස්තකාලයක් තියෙනවා . ඒ වගේම එතන ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමාගේ දේශන අසන්න ඉඩ පහසුකම් තියෙනවා . මම ඉතින් සමහර වෙලාවට එතෙන්ට ගිහින් ඔය දේශනා අහගෙන ඉඳල එනවා . ඒ හැම එකම ඉංග්‍රීසියෙන් තියෙන ඒවා නිසා මට ගොඩක් දේවල් නොතේරුණත් ඒ කියන සමහර කරුණු ගැන හිතන්න සැහෙන දේවල් තියෙනවා කියල මම ඒ වෙනකොට තේරුම් අරන් තිබුනේ .

පස්සේ මම ගෙදර ඇවිත් ඉන්ටර්නෙට් එකේ තිබුණු ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමාගේ දේශනා සහ සාකච්චා ඩවුන්ලෝඩ් කළා . ගොඩක් ඒව සබ්ටයිටල් එක්ක තිබුණු නිසා නතර කර කර බලල තේරුම් ගන්න පුළුවන් වුණා.

මේක කියවන කෙනෙකුට මේ කතාව ගැන නිකන් හරි උනන්දුවක් තියෙනවනම්  ඒ වගේම ඔබ බුදුදහම නැත්නම් මේ ආගම් ගැන විවෘතව  හොයල බලන්න කැමති කෙනෙක් නම් මම කියන්නේ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමාගේ දේශන, සාකච්චා  සහ ලිපි පොඩ්ඩක් කියවල බලන්න කියන එක . මේ කියන්නෙත් අර කියපු දේම නේ කියල ඔබට තේරෙයි . නමුත්  දවටන වලින් තොර හරය ඒ කතාවල තියෙනවා කියල ඔබට දැනෙයි .

ඒ වගේ ම ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමාගේ ජිවිත කතාව කියවල බැලුවොත් ඔබට තේරුම් යයි  එතුමා තමන් විසින් අවබෝධ කරගත් ධර්මය දේශනා කරනවා මිසක් කටපාඩම් දැනුමක් දේශනා කරන කෙනෙක් නෙවෙයි කියල. ඒ ඔරිජිනල් ගතිය මම ඒ වෙනකොට කියවපු කිසිම පොතකින් වත් කතා බහ කරපු කිසිම හාමුදුරුකෙනෙක් තුල වත්  දැක්කේ නෑ ...

එසේම මේ ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා ගැන සහ එතුමාගේ ඉගැන්වීම් ගැන බලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රිය හිමියන් ගේ අදහස්  හැකිනම් කියවා  බලන්න. අපි නොදන්න  තව බොහෝ දේවල් ඉතිහාසයේ තියෙන බව ඔබට වැටහේවි .

මෙන්න මෙතන තියෙනවා බලංගොඩ  ආනන්ද මෛත්‍රී හිමියන් ක්‍රිෂ්ණ මුර්ති තුමා ගැන ලියපු සටහනක්

ගොඩක් වෙලාවට අපි හිරවෙන තැනක් තමයි අපි මේ උපන්දා සිට උදේ හවස අහන බණ  ටික විතරයි හරි  එතනින් එහාට දෙයක් නෑ කියන  එක . මම හිතන්නේ ඒක තමයි අපිට මේ බුදු දහම තේරුම් ගන්න බැරි වීමේ මුලික අවුල. බුදු දහම තියෙන්නේ ලංකාවේ විතරක් නෙවෙයි . බුදු දහම ලෝකය පුරා තව විවිධ විදියට ව්‍යාප්ත වෙලා තියෙනවා . සෙන් දහම , මහායානය ආදිය කිසිත් නොදැන මේවා බොරු කියල ප්‍රතික්ෂේප නොකර ඒවා ගැන ඉගෙනීමෙන්  බුදු දහමේ අපෙන් සැඟව  ගිය බොහෝ කරනු හොයා ගන්න පුළුවන් .

බුදු හාමුදුරුවෝ කියල තියෙන්නේ කවුරු කිව්වත් පිළිගන්න එපා . තමන් විසින් සොයා බලල තේරුම් ගන්න කියල. ඉතින්  ඇයි  අපි ඒක නොකරන්නේ ?  බුදු දහම කියන්නේ අපිට තර්කයෙන් හිතල , ඇනලයිස් කරලා  තමන් විසින් ප්‍රඥාව මෙහෙයවල තේරුම් ගන්න ඕනේ ධර්මයක් කියලයි මම විස්වාස කරන්නේ. මම ඒ දවස් වල කලේ අන්න ඒක.

කොටින් ම කිව්වොත් සමහර දවස් වල ඔය දේශනා වල තිබුණු සමහර කරනු ගැන ඔලුව කැක්කුම හැදෙන කම් මම කල්පනා කරලා තියෙනවා . ඒ කරුණු සැහෙන ගැඹුරුයි .

දිමුතු අයියයි  මමයි සැහෙන්න මේ කරුණු ගැන සාකච්චා කරලා තියෙනවා . ඔය ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමාගේ සාකච්චා දාගෙන ඒවායේ තියෙන කරනු ගැන අපි සැහෙන්න කතා කරනවා . ගොඩක් දේවල් අපි දෙන්නටම තේරෙන්නේ නෑ මොකක් කියන්නේ කියන එක. නමුත් අපි අත අරින්නේ නැතුව ඉතින් බලනවා.   

අක්කත් අපිත් එක්ක එකතු වුනාට  ඒ වෙනකොට අක්කට බබාලා ලැබිල එයා ඉතින් ඒ සම්බන්ධයෙන් ඒ හැටි උනන්දුවක් තිබුනේ නෑ. 

ඔය විදියට කාලේ ගෙවෙද්දී මම රස්සාවත් හොඳට කරගෙන ගියා . මේ දේවල් වලට යොමු වුණා කියල මගේ පුද්ගලික ජිවිතේ වෙනස් වුණේ  නෑ .. කෙල්ලන්ට ලයින් දාන ඒවා , පොඩි පොඩි රස්තියාදු ගහන දේවල් ඒ විදියටම තිබ්බා . හැබැයි ඉතින් ඒ වෙනකොට ජීවතේ දිහා බලන විදිය සහ ප්‍රශ්න වලදී මුණ දෙන විදිය සැහෙන්න වෙනස් වෙලා තිබුනා .  තාත්ත නැතිවෙලා අවුරුදු 4-5ක් ගෙවිලා තිබුන නිසා දුක තුනී වෙලා අපි තාත්ත නැති ජිවිතේට පුරුදු වෙලා තිබුනේ.

මෙහෙම කාලයක් ඉන්නකොට මට හිතෙන්න පටන් ගත්තා මේ ධර්මය තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරන කොට අපිට එන ගැටළු  නැත්නම් මේ කියන්නේ මොකක්ද කියන එක තව ටිකක් පැහැදිලි කරගන්න විදියක් ඕනේ කියන එක . දිමුතු අයියත් ඒ ගැන සැහෙන උනන්දුවකින් හිටපු නිසා  අපිට මේවා ගැන කෙලින් කතා බහ කරන්න පුළුවන් කෙනෙක් හෝ  කණ්ඩායමක් ඕනේ කියන හැඟීම ඇවිල්ල තිබුනේ .

හැබැයි අපි තේරුම් ගත්ත හාමුදුරුවරුන් ගෙන් මේ දේවල් ගැන අහල ඒ හැටි වැඩක් නෑ  කියන එක. මොකද අපි ඔය දාන වලට එන හාමුදුරුවරු වාහනේ එක්ක යන අතරේ ඔය වගේ මාතෘකා ඇදල  ගත්තට ගොඩක් වෙලාවට හාමුදුරුවරු දෙන්නේ අර පොතේ තියෙන උත්තරේ. කණගාටුවෙන් වුනත් කියන්න තියෙන්නේ මෙච්චර කාලෙකට මට හම්බවෙච්ච කිසිම හාමුදුරු කෙනෙක් විවෘතව මේ ධර්ම කරුණු ගැඹුරින් සාකච්චා කරන්න තරම් ඒවා ඉගෙන ගෙන ඇති කියල මට හිතුනේ නෑ.  ඒ කියන්නේ එක්කෝ පොතේ තියෙන දෙයින්  එහා ගිය දෙයක් ගැන හාමුදුරුවරු හිතල බලල නෑ . නැත්නම් අපි ඇහුවට  කියන්නේ නෑ . මම මේ කියන්නේ ඉතින් ගමේ පන්සල් වල ඉන්න හාමුදුරුවරු ගැන . මේ දැනුම තියෙන හාමුදුරුවරු ඉන්නවා නමුත් අපිට හම්බ වුනේ නෑ .

මට ඒ වෙනකොට මේ ධර්මය ගැන තර්ක කරන්න දැනුමක් තිබුනේ නෑ . නමුත් කියන දේ ඒ කියන පුද්ගලයාවත් හරියට තේරුම් අරගෙනද කියන්නේ කියන එක ගැන අදහසක් ගන්න පුළුවන් කමක් තිබුණ. මම අදිකාරම් චරිතය සහ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  ගේ ඉගැන්වීම් වලට කැමති වුණේ  තමන් විසින් පිළිපදින තමන් විසින් අවබෝධ කරගත්ත දෙයක් ඔවුන් ගේ දේශනා වල තිබිච්ච නිසා .  

ඉතින් මේ විදියට කාලයක් යනකොට අක්කල අලුතින් ගෙයක් හදල පදිංචි වුණා . මමයි අම්මයි නංගියි විතරක් ගෙදර හිටිය . ටික කාලෙකින් නංගිත් බැඳලා ගෙදරින් ගියාට පස්සේ අම්මයි මමයි විතරක් ගෙදර ඉතිරි වුණා.

මෙහෙම ඉන්නකොට අපේ දිමුතු අයියට තවත් අපුරු චරිතයක් හම්බ වුණා....

ඒ චරිතය අපි හැමෝගෙම ජිවිත වෙනස් කරපු හැටි පස්සේ ලියන්නම්

ප්‍රේමය...

ආදරය, ප්‍රේමය ගැන එපා වෙනකම් අපි කතා කරනවා . ප්‍රේමය වෙනුවෙන් නොකරන දෙයක් නැති තරම් . සතා සීපාවා, ගහකොළ මේ හැමදේටම ප්‍රේමය අවශ්‍යයි. 

මොකක් ද මේ ප්‍රේමය . කෙනෙකුට මේක ලෞකික බැඳීමක් කියන්න පුළුවන් . තවත් කෙනෙක් ජීවයේ පැවත්මට වර්ගයා බෝ කිරීමට අවශ්‍යය තව එක්  දෙයක් විතරක් විදියට හදුන්වන්න පුළුවන්. තව කෙනෙක් බොහොම සරලව දෙදෙනෙකු අතර තියෙන ආදරය, සෙනෙහස විදියට මේක දකින්න පුළුවන් . මවක් සිය දරුවන් කෙරෙහි තියෙන ප්‍රේමය වඩා උතුම් විදියට තව කෙනෙක් දකින්න පුළුවන් .

කෙටියෙන් නම්  ප්‍රේමයෙන් මන රංජිත වේ  නන්දිත වේ කියල අපිට කියන්න පුළුවන්.

එකිනෙකා තුල අන් අය ගැන ඇතිවෙන ප්‍රේමය , ආදරය එකම විදියට ඇති වෙන්න ඕනේ ද ? ඒ කියන්නේ ආදරය නම් මෙන්න මේ විදියයි කියල අපිට රාමු කරන්න පුළුවන් ද ? 

උදාහරණයක් විදියට උදේ හවස වැඩට ගිහින් ගෙදර එන පියාගේ හෝ මවගේ ආදරය දවස තිස්සේ ගෙදර ඉන්න අම්මගේ හෝ තාත්තගේ ආදරයට වඩා හාත්පසින් වෙනස් ද ?

ගෙදර ඉන්න සැමියෙක්, බිරිඳක් අතර ඇතිවෙන ප්‍රේමය  උදේ හවස වැඩට යන එන  දෙපලක් අතර ඇති වෙන ප්‍රේමයට වඩා වෙනස් ද ?

වෙනස් වෙන්නේ හැසිරීම , කතා බහ , දක්වන සැලකිලි ආදිය මිසක් ඇත්තටම දෙන්න තුල තියෙන ආදරය ද ?

පොඩි එකෙකුට දක්වන ආදරය ලොකු කෙනෙකුට ඒ විදියටම පෙන්නන්න ගියාම  පොඩ්ඩක් අවුල් වගේ නේද ? 

ඒ වගේම පුංචි මනසක් තියෙන පොඩි දරුවෙකුට ඒ මට්ටමින් ආදරය දෙන්න අපිට ඉබේම පුළුවන් වෙනවා .

ලොකු වුනාම හම්බ වෙන සහකරුවාට හෝ සහකාරියට කරන ආදරයේ ස්භාවය සම්පුර්ණයෙන් වෙනස් . ඒ වෙනස් වෙන්නේ ආදරේ කරන විදිය මිසක් එකිනෙකා ගැන ඇතිවන ප්‍රේමය නෙවෙයි නේද ?

අපි බැඳීම හදා ගන්නේ අපිට හුරු වෙච්ච එහෙම නැත්නම් අපි අත්දැකපු දේවල් අනුව. බැඳීම කියන්නේ ලෞකික දෙයක් තමයි . නමුත් බැඳීම නැතිව ප්‍රේමය පවතිනවද ?

අපිට හිතෙන්නේ සැබෑ ප්‍රේමය නම් ඒ තුල බොහෝ ලෞකික දේවල් තියෙන්න ඕනේ කියල ...

ලෞකික දේවල් නැතිව ප්‍රේමයක් පවතින්න බැරි ද ?

ආදරය ප්‍රකාශ වෙන විදිය , හැසිරෙන විදිය , කරන ක්‍රියා නිසා අපි ප්‍රේමය ගැන තීරණ ගන්නවා . ඒක  ප්‍රයෝගිකව හරි . බැඳීමක් සාර්ථක වෙන්න මේ දේවල් යම් ක්‍රමයකට සිද්ද වෙන්න ඕනේ .

නමුත් සමස්තව ගත්තම ඔබ අප මේ හැමෝම බැඳෙන ප්‍රේමය ඒ  විදියට රාමු කරන්න පුළුවන් ද 

විශ්වය තුල ප්‍රේමය තියෙනවා කියල හිතෙන්නේ නැද්ද ? මහා ප්‍රේමයක්..... මේ හැමදේම මේ විදියට පවත්වාගෙන යන්න . මේවා විනාශ නොවී පවතින මහා ප්‍රේමයක් කරුණාවක් මේ විශ්වය තුල තියෙනවා නේද කියල මොහොතකට හිතිලා නැද්ද ?

ඒක දෙවියන් වහන්සේගේ ප්‍රේමය විදියට කෙනෙක් දකින්න පුළුවන් , සමහරවිට සර්ව බලධාරියාගේ කරුණාව විදියට දකින්න පුළුවන් . එහෙම නැත්නම් කෙනෙකුට ස්වභාවධර්මයේ තියෙන මහා සැනසිලි දායක සුවය විදියට මේ ප්‍රේමය දකින්න පුළුවන්. වෙන කිසිම විදියකින් අත්දකින්න බැරි සැනසිලි දායක සුවයක් අපට නිසංසල පරිසරයක , මුහුදු වෙරළක ඉන්න කොට දැනෙන්නේ මේ සමස්ථ විශ්ව ප්‍රේමය නිසා වෙන්න බැරි ද ?

ඒ සැනසිලි බව අපි රාමු කරලා හදාගත් බැඳීම සහිත ප්‍රේමය අත්විඳින කොට අපිට දැනෙනවා ද ? නැත්නම් එක වෙනස් ද ?

අපි මේ විශ්වයේ තියෙන සමස්ත ප්‍රේමය කුඩා කොටස් වලට වෙන් කරගෙන තව කෙනෙක් සමග බෙදා ගැනීම නෙවෙයි ද ඇත්තටම කරන්නේ .?

සමස්ත විශ්වයම ප්‍රේමයෙන් පිරිලා තියෙද්දී අපි කුඩා කොටස් වෙන්කරගෙන ඒ වෙන් කරගත් කුඩා කොටස් වලට විවිධ නම් දීල විවිධ ස්වරුපයෙන් ඒක අපේ කරගන්න එක නෙවෙයි ද ඇත්තටම කරන්නේ. අපිට  ඒ වෙන් කරගත්ත කුඩා කොටසින් එහා පවතින සමස්ත ප්‍රේමය දකින්න බැරි ද ?

සමස්ථ ප්‍රේමය දකින්න පෙර  තමා තුල ප්‍රේමය  කරුණාව තියෙන්න ඕනේ . ඒක  අනිත් පුද්ගලයට දැනෙන්නත් ඕනේ . එක පුද්ගලයෙකුට විතරක් නෙවෙයි , පවුලට , සමාජයට , පරිසරයට ඒ ප්‍රේමය දැනෙන තරමට අපි තුල තියෙන කරුණාව , ආදරය දියුණු වුනාම අපිට සමස්ථ විශ්වයම මේ වගේ නේද කියල දැනෙයි . 

ප්‍රේමති ජායතෝ සෝකෝ කියල අපි අහල තියෙනවා . ඒ කියන්නේ ප්‍රේමය නිසා දුක හට ගනී කියල. ඇත්තටම මේ කියන්නේ සැබෑ ප්‍රේමය ගැන ද  නැත්නම් අපි වෙන් කරලා ගත්ත කුඩා කොටස තුල අපි බලාපොරොත්තු වෙන සහ අපි කලින් විශ්වාස කරගෙන හිටපු "මේක නම් මෙහෙම විය යුතුයි" යන දෘෂ්ටිය නිසා ඇතිවෙන දුකක් ගැනද ?

ඇත්තටම ආදරය, ප්‍රේමය මනුෂ්‍ය බැඳීම් නිසා ලස්සන වෙනවා . ඒ සුන්දර බැඳීම් හැමදාම සුන්දරව තියෙන්නේ අපිට ඒ බැඳීමෙන් එහා ගිය සමස්ථ  ප්‍රේමය අත්දකින්න හැකි නම් නේද ?

බැඳීම තුලින් ප්‍රේමය හොයන්න ගියාම හැමදාම අපිට ඉතිරි වෙන්නේ දුක විතරයි . සමාජ සම්මත ප්‍රේමය අපිට ලැබෙනකම් අපි සතුටින් , ඒක වෙනස් වෙච්ච ගමන් සමස්ථ  බැඳීමම දුකක්  වෙනවා .

නමුත් මිනිසුන් බැඳීමත් එක්ක එකට එන දුක මිශ්‍ර වූ ප්‍රේමයට හැමදාම කැමතියි . ඔවුන්ට කවදාවත් විශ්වයේ පවතින නිකැළැල් ප්‍රේමය අත්දකින්න ඕනේ නෑ.

විශ්වයේ පවතින නිහැඬියාවට සවන් දෙන්න , ඒ නිහැඬියාවට සමවැදෙන්න  අපිට පුළුවන් නම්  මේ විශ්ව ප්‍රේමය අපිට තේරුම් ගන්න පුළුවන් වෙයි .

ඒ විශ්ව ප්‍රේමය කවද හරි අත්දකින කල් මගේ ආදරණිය සුදු ලස්සන කෙලි  පැංචියේ  මම ඔයාට ගොඩාරියක් ආදරෙයි ..!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

රජයේ අවවාදය

(සියල්ලට පෙර තුන් වේල ගෙදරින් කෑම ගැන හිතන්න )

ගූග්ල් කාඩ්බෝඩ් සමග සියුම් නයෙක්

මම කොහොමත් මේ මහපොළවේ පය ගහල ඉන්න ඒ තරම් කැමති එකෙක් නෙවෙයි . ඒ කියන්නේ හුදී ජනයාට තියෙන ගොඩක් ප්‍රශ්න මට නෑ ... ඒ ඇවිල්ල මම හිතන විදියට මගේ මොලේ එක අයි.සී එකක පින් එකක් වැරදියට පාස්සල වෙච්ච අවුලක් වෙන්න ඇති . තාම හරියටම දන්නේ නෑ .. දයාබර බිරින්දෑ මේ දවස් වල මගේ වයර් මාරු නිවැරදි කරන ගමන් ඉන්නේ ... සමහර විට කල් යනකොට හරි යයි ..

හරි ඉතින් මේ බ්ලොග් එක කියවන තවත් ඒ වගේම වයර් මාරු වෙච්ච අයට වැදගත් වන විදියේ දෙයක් ගැන තමයි මේ කියන්න යන්නේ . ඉතින් තමුන්ගේ මොළයේ වයර් හරියට තියෙන, පොලවේ පය ගහල ඉන්න අය මේවා කියවල තමුන්ගේ වටිනා කාලය නාස්ති කර ගන්න එපා .. .

හරි දැන් ඔය කොයි කවුරුත් ගුග්ල් ගැන දන්නවනේ . මේ ගුගලා මිට මාස 2-3කට කලින් තිබ්බ උන්දැලගේ Google I/O එකේදී පොඩි අමුතු ගැජට් එකක් එලි දැක්කුව . දැන් ඔය ගුගල් අයි.ඕ කියන්නේ මොකක් ද කියල දන්නේ නැත්නම් ඒ කියන්නේ ගුග්ල් සමාගම වාර්ෂිකව සංවිධානය කරන ඔවුන්ගේ නවතම නිර්මාණ සහ එළිදක්වීම් ගැන ප්‍රසිද්ධ කරන උත්සවයක් . ගොඩක් වෙලාවට අලුත් android මෙහෙයුම් පද්ධති එලි දැක්වීම්, ෆෝන්, ටැබ්ලට් වල අලුත් මොඩල් එලි දැක්වීම් සහ වෙනත් ගූග්ල් නිෂ්පාදන එලි දැක්වීම් සිද්ද වෙන්නේ මේ කොන්ෆරන්ස් එකේදී . 

ඕක ඉතින් වයර් හරියට තියෙන සමාන්‍ය හුදී ජනයාට එක පාරටම් මෙලෝ වැඩක් නැති දෙයක් වගේ පෙනුනට ටික කාලෙකින් ඇඳන් ඉන්න කලිසම උගස් කරලා හරි කමක් නෑ ගන්න ට්‍රයි කරන්නේ ඔය මිනිස්සු හදන ගැජට් බැජට් තමයි . 

ඕකෙදි දැක්ක අමුතු ගැජට් එකක් තමයි මේ කාඩ්බෝඩ් කියන්නේ ..

හුදී ජනයාගේ කාඩ්බෝඩ් කෑල්ලටත් අම්මපල්ල මේ කාලකන්නි කෙලින්න නේ හදන්නේ ..

හරි මොකක් ද මේ කාඩ් බෝඩ් කියන්නේ 

මෙතන ඉඳන් කතාව අල්ලලා යන්නේ අර වයර් මාරු වෙච්ච මේ වගේ අයට තමයි 

අනිත් අය ඉස්සෙල්ල මේ පින්තුර බලල ඉන්න 

මම හිතන්නේ ගොඩක් අයට දැන් වැඩේ මීටර් වෙන්න ඇති . එහෙම නැති අයට තමයි මේ ටික 

මේ තියෙන්නේ virtual reality headset. ඒ කියන්නේ මේ හෙඩ් සෙට් එක දාගත්තම කලින් ප්‍රෝග්‍රෑම් කරපු අතත්‍ය (ඒ කියන්නේ තත්‍ය නොවන (තත්‍ය කියන්නේ ඇත්තට නොපවතින (ඇත්තට නොපවතින කියන්නේ පොලවේ පයගහල නැති ))) ලෝකයක් ඔබේ දෑස් ඉදිරියේ මැවෙනවා . කොටින් ම කිව්වොත් විනාඩි 2ක් යද්දී ඔබට ඔබ ඉන්න තැන අමතක කරන්න මේ ගැජට් වලට පුළුවන්. 

සම්පුර්ණයෙන් ත්‍රිමාන, බොහෝ දුරට සජීවී බවක් දැනෙන ඔබගේ ශරීරයේ චලන වලට විශේෂයෙන් ම හිසේ සහ ඇස් වල චලනයන්ට ප්‍රතික්‍රියා දක්වන කෘතීම පරිසරයක් මේ මගින් නිර්මාණය කරනවා. බොහෝ විට පරිගණක ක්‍රීඩා සඳහා මේක පාවිච්චි වෙනවා.

මේ වගේ ඒවා ඉස්සර ටීවී එකේ ඉඳල හිටලා පෙන්නපු කාලේ තමයි මම හිතන්නේ මගේ නම් අර වයර් මාරුවෙන් පොඩි පොඩි අනවශ්‍යය ප්‍රෝග්‍රෑම් රන් වෙන්න පටන් ගත්තේ . එච්චර කල් වයර් මාරු එක්ක වුනත් සිස්ටම් එක හොඳට රන් වුණා .

හරි දැන් ඉතින් ඔය මොනවා කිව්වත් මේ වගේ ගැජට් වලට ඔය හුදී ජනය වුනත් පිස්සු වැටෙනවා . ගන්න බැරි නිසා නිකන් හිටියට .

දැන් පින්වතුනි මේ ගූග්ල් සමාගමේ ඉන්න පින්වන්ත මහත්වරු... (උගුර පාදල ) සහ නෝනාවරු බොහෝ කාලයක් වෙහෙස මහන්සි වෙලා (වටපිට බලමින් ) තමන්ගේ දනය , මොලය , කාලය , සල්ලි , බියර් ,අරක්කු , විස්කි , බ්‍රැන්ඩි , ගල් , පොල් ආදිය වියදම් කරලා . ඇඩම් උන්නැහැ සහ ඒවා මැතිනියගේ කාලයේ සිට , මතු උපදින අප මහා හෝමෝ සේපියන් සේපියන් (දෙපාරයි නේ .. හරි හරි ) මහතා හෝ එම මහත්මිය ගේ කාලය දක්වා, මේ තුන් ලෝකයේ උපදින්නා වූ සියලුම වයර් මාරු වූ අප වැනි හුදී ජනයාගේ හිතසුව පිණිස මේ පිළියෙළ කළාවූ ද , අඩු වියදම් වුද , පහසුවෙන් අටවා ගත හැකි වුද, කොයි කාටත් තමන්ගේ අතේ ඇති ජංගම' දුරකතනය යොදා පාවිච්චි කල හැකි වුද මේ කාඩ්බෝඩ් virtual reality headset එක මේ පසුගිය ජුනි මාසයේදී යෙදුනු ඒ Google I/O උළෙලේදී ඒ ආකාරයෙන් එළි දක්වන්න යෙදුන. (කාරල කෙල ගහල ) ඒ කරපු මහත් වූ පින් බලයෙන් ගුගුල් සමාගමේ සියලුම මහත් තැන්ලාටත් එම නොනාලාටත් මෙලොව සියලුම සැප සම්පත් ලැබී ... කෙළවර බෝනසුත් ලැබේවා  කියල අපි ප්‍රර්ථනා කරනවා. 

ඔෆිසියල් කටයුතු අහවර වෙලා ඉන්න වෙලාවක මම මේ ගැජට්ටුව ගැන පොඩි වෙළඳ දැන්වීමක් දැක්කා . සල්ලි සල්ලි කියල බැලුවේ නෑ ඒ වෙලාවෙම ඕඩරේ දැම්ම. හැබැයි මිත්‍රවරුනි කිව්වට විස්වාස කරන්න ඒ වෙද්දී මගේ අතේ තිබ්බේ මේන් මේ 

අති නවීන ජංගම දුරකථනය . එහෙම තියෙද්දිත් මම අරවගේ කටින් එජ් (බ්ලිඩින් එජ් ද මන්ද ) ගැජට් එකක් ඕඩර් කළා කිව්වම හිතාගන්න පුළුවන් නේ වයර් මාරු වුනාම තියෙන තත්තේ ගැන .. 

ඕක ඕඩර් කරලා නිකන් හිටියේ නෑ .. මාසේ පඩිය අතට ආපු ගමන් සුද්දා වගේ ඊළඟ සති අන්තේ ගිහින් යට කියූ ගුගල් සමාගමේ ම නිර්මාණයක් වෙච්ච , කන්‍යා android මෘදුකාංගය සහිත LG Nexus 5 ෆෝන් එකක් අරන් අරන් ආවා ...

මේ තියන්නේ එම ෆෝනය හෙවත් සියුම් නයා 

කන්‍යා android කිව්වම කාට හරි මොනවා හරි හිතුන නම් ඒ කියන්නේ ගුගල් සමාගම විසින් නිපදවන ඔරිජිනල්, ජෙනුයින්, කොම්පැනියේ ගහපු, හොඳම, android මෙහෙයුම් පද්ධතිය තියෙන්නේ මේ ෆෝන් වල . අනිත් ෆෝන් වල තියෙන්නේ ඒ ඒ සමාගම් විසින් පොඩ්ඩක් කස්ටමයිස් කරපු android වර්ෂන්ස් .

කොහොම හරි ඔය ෆෝන් එක අරන් දවස් 4-5ක් ගියාට පස්සේ තමයි අර කාඩ්බෝඩ් ගැජට් එක තැපෑලෙන් ආවේ . ඒක එන්න පොඩ්ඩක් පරක්කු වුනාට සමාව ඉල්ලලා පොඩි ලියුම් කරදහියකුත් ඒ වෙළෙඳ මහත්තය මට එවල තිබුණ . කස්ටමර් සර්විස් නම් අන්න එහෙමයි .

රයිට් මේ තියෙන්නේ භාණ්ඩේ . අඩු පාඩු නෑ තනිකර කාඩ් බෝඩ්.

මෙතෙන්ට ඔලුව දාල තමයි බලන්නේ . (අපි ඔළුවට තෙල් දාල කොන්ඩේ පීරන හැදිච්ච ළමයි බවට ඕනේ නම් සාක්කිත් මේ පින්තුරේ තියෙනවා )

ෆෝන් එක තියන්නේ මෙතන . ඊට පස්සේ අර වෙල්ක්‍රෝ කෑලි දෙක අලවනවා. ගුග්ල් ප්ලේ එකේ මේකට හදපු පොඩි ඇප් එකක් තියෙනවා නොමිලේ බාගන්න . එක ඕන කරලා මෙතනින් තියල බලන්නයි තියෙන්නේ 

මෙන්න මේක තමයි මේ ගැජට් එකේ තියෙන මරුම කෑල්ල . මේක තමයි මේ සොෆ්ට්වෙයා එක කන්ට්‍රෝල් කරන්න පුළුවන් ස්විච් එක . හිතා ගන්න පුළුවන් ද මේක වැඩ කරන හැටි ? 

මේ ෆොටෝ එකේ තියෙන්නේ පොඩි කාන්දම් කෑල්ලකුයි පොඩි යකඩ රවුමකුයි . ඔය පෙන්නේ යකඩ රවුම. කාඩ්බෝඩ් එක යටින් ඔය වගේම පොඩි කාන්දම් කෑල්ලක් තියෙනවා. ඔය යකඩ රවුම අතින් පහලට අදාල අතාරින්න ඕනේ එතකොට ෆෝන් එක අවට සිදුවන සියුම් චුම්භක වෙනස් වීම ෆෝන් එකේ මැග්නෙටෝමිටර් (magnetometer) සෙන්සර් එකෙන් ඒ වෙනස ගණනය කරලා ඒ අනුව මෘදුකාංගය පාලනය කරනවා . 

ගුග්ල් එකෙන් හදපු එකේ NFC පහසුකමත් එක්ක තමයි මේ කාඩ්බෝඩ් එක එන්නේ 

හුදී ජනයනි බිය නොවන්න . NFC ගැන මම කියන්නම් 

NFC කියන්නේ Near Field Communication කියන එක . මේක ටිකක් සංකීර්ණ දෙයක් . මේකෙන් වෙන්නේ අපිට ප්‍රෝග්‍රෑම් කරන්න පුළුවන් පොඩි චිප් එකක තියෙන දත්ත ෆෝන් එකේ තියෙන NFC සෙන්සර් එකෙන් කියවල මේ ගැජට් එකට ෆෝන් එක ඇතුල් කරපු ගමන් අර කියපු ඇප් එක ලෝන්ච් කරන එක .

මම ගත්ත මේ ගැජට් එකේ මේ NFC පහසුකම තිබුනේ නෑ මොකද මේක ගුග්ල් එකෙන් හදපු කාඩ්බෝඩ් එක අනුසාරයෙන් හදපු වෙන එකක් නිසා .

හරි දැන් මේකේ මොනවාද තියෙන්නේ . මොනවාද තියෙන්නේ කියන එක වචන වලින් විස්තර කරන්න අමාරුයි . සාම්පල් ඇප් එකේ තියෙනවා මොකක් දෝ මාලිගාවක ඇතුලත දර්ශනයක් , තව වෙස්මුහුණු වගයක් , අපුරු කාටුන් එකක් , ගුගල් අර්ත් මගින් අභ්යවකාෂගතවෙලා පොලවේ තියෙන තියෙන තැන කිහිපෙකට බැහැල ඇවිදලා බලන්න පුළුවන් , ඒ වගේම ගුග්ල් ස්ට්‍රීට් විව් සහ තමන්ගේම කියල සිනමා හලක වගේ යු ටියුබ් එකේ වීඩියෝ බලන්නත් පුළුවන් . ඔලුව හරවන හරවන් පැත්තෙන් වීඩියෝ පේනවා . ඒ වගේම කටහඩින් සෙවුමක් දාල අපිට ඕනේ වීඩියෝ එක ලෝඩ් කරගන්න පුළුවන් .

දම් පාට රතු පාට රෝස පාට පාට පාට ලෝකයක් අප්පා .. 

ඔය තියෙන්නේ තියෙන ජාති ටිකෙන් ටිකක් 

මේ තියෙන්නේ ගුග්ල් අර්ත් එකෙන් පේන සින් එකක් 

මේකේ තියෙන මෘදුකාංගය වැඩ කරන හැටි සරලව කිව්වොත් (මට තේරෙන්නෙත් නෑ හරියට ) අපිට අවශ්‍ය කරන පරිගණක වැඩසටහනක් මගින් නිර්මාණය කරපු අතත්‍ය ලෝකයක් හෝ යම් නිර්මාණයක් සමාන්තරව බෙදපු කැමරා රුප රාමු දෙකක් විදියට මෘදුකාංගය මගින් පෙනෙන්න සලස්වනවා . ඒ පෙනෙන දේ මේ ගැජට් එක ඔය රවුම් දෙකක් වගේ තියෙන පුංචි උත්තල (අවතල ද මන්ද ) කාච දෙක ඇතුලෙන් බලපුවහම අපිට තාත්වික විදියට පේනවා . මම හිතන්නේ පොඩි දෘෂ්ටි මායාවක් සිද්ද වෙනවා අපේ ඇසත් එක්ක . ඒ එක්කම අපි ඔලුව හරවන හරවන දිශාව අනුව මෘදුකාංගය මගින් පසුබිම වෙනස් කරමින් අතත්‍ය යාථාර්තය (virtual reality) නිර්මාණය කරලා දෙනවා 

මේ තියෙන්නේ උදාහරණයක් 

ඕකයි ඉතින් කතන්දරේ . 

මේක බලල ඉතින් මටත් නිකන් ඉන්න හිතුනේ නෑ .. නිකන් ඉන්න එකේ මාත් මේ වගේ එකක් ට්‍රයි කරන්න ඕනේ කියල ගුග්ල් අයියලා අපි වගේ අයගේ බුරුල් වෙච්ච නට් තද කරන්න කියල දීල තිය උදාහරණ කෝඩ් (software code) කෑලි ටික එකලස් කරලා පොඩි android app කෑල්ලක් හදල බැලුව (android දන්න ඕනේ කෙනෙකුට ඉතා පහසුවෙන් මේක අටව ගන්න පුළුවන් )

මේ තියෙන්නේ එකේ ස්ක්‍රීන් ෂොට් ටිකක් 

මේ ඇප් එකේ විදියට අපිට කරන්න තියෙන්නේ ඔය හතරැස් කොටු ඔලුව හරෝ හරෝ හොයන්න . එකක් හොයාගෙන අපි එක දිහා බලල කාන්දම් ස්විච් එක පහලට කරලා අත ඇරපුවහම ඒක කහපාට වෙලා අපිට ලකුණක් එකතු වෙනවා ... හෙහ් හෙහ් හරි ජොලි 

මේක ඇත්තටම ගුග්ල්  සමාගම විසින් කරපු පොඩි අත්හදා බැලීමක් . ඕනේ කෙනෙකුට මේවගේ එකක් තමන්ටම හදා ගන්න පුළුවන් . ඕනෙම android (iphone  වලත් පුළුවන් ඇති). ෆෝන් එකක රන් කරන්න පුළුවන් නමුත් අර කාන්දම් සුවිච් එක වැඩ කරන්න නම් magnetometer  එකක් තියෙන්න ඕනේ . NFC  අත්‍යාවශ්‍යය නෑ.

මෙතන තියෙනවා සම්පුර්ණ විස්තරේ  

https://cardboard.withgoogle.com/

Skype එකෙන් ලව් කිරීම කෙසේද යත් ..

මේක මේ කොල්ල කාලේ කරපු පොඩි ආතල් ජනක වැඩක්.

ස්ථානය : මම මුලින් ම වැඩ කරපු කොම්පැනිය

කාලය: 2004 හෝ 2005 වසරේ එක්තරා දිනයක්

චරිත : මම සහ ඒ දවස් වල මම කරපු කෝස් එකක හිටපු ලස්සන ගෑනු ළමයෙක්

චරිත ගැන කෙටියෙන්:

මම : හොඳ හැදිච්ච කොල්ලා

A ළමය : අපි සෙට් එකත්  එක්ක හෙන ෆිට්. ටිකක් සෝෂල් චරිතයක්. හෙන හොඳයි. මම වගේම හොඳ හැදිච්ච ගුණ යහපත් ළමයෙක්.

පසුබිම් විස්තර : 

මගේ :
කොහෙන් හරි කමක් නෑ  ඉතින් කෙල්ලෙක් සෙට් කරගැනීමේ මානසිකත්වය සමග ස්කයිප් , කපුටා චැට් ,I R C  චැට්  ආදී මෙකි නොකී සියලු චැට් අත්හදා බලමින් ඉන්න කාලේ . කෙල්ලෙක්  එක්ක චැට් එකක් සෙට් වෙනවා කියන්නේ ඉතින් සියලු වැඩ අමතකයි .

A ළමයාගේ : 
ඒ කාලේ වෙනකොට කොල්ලෙක් නම්  හිටියේ නැද්ද කොහෙද. හැබැයි සැහෙන කොල්ලෝ ගානක් ලයින් දමපු ඇත්තටම ලස්සන ළමයෙක්

කතාව 

A  ළමය  : ආ  කොහොමද? ඔෆිස් එකේ ද ඉන්නේ ?
මම : ආ හලෝ කොහොමද? ඔව් මේ පොඩ්ඩක් වැඩ කරන්න කියල හිතුව.

A  ළමය  : ඒක  හොඳයි ඉඳල හිටලා හරි වැඩක් කරන එක (ස්කයිප් හිනා )
මම : අපි හැමදාම වැඩ තමයි හලෝ . ඔයාල වගේ අයිස් ගහන්නේ නෑ .

A ළමය : අපි අයිස් ගහන්නේ නෑ හරි ද
මම : හරි හරි අපි දන්නවනේ (ස්කයිප් හිනා)

මම : මේ එක නෙවෙයි . කෙල්ලෝ නැද්ද ?
A ළමය : කෙල්ලෝ ඉන්නවා . ඇයි  මම

මම  : ඔයා නෙමෙයි. වෙන කෙල්ලෝ නැද්ද ?
A ළමය : මොකටද අහන්නේ ?

මම : නෑ මේ නිකන් (ස්කයිප් හීන්  හිනා)
මම : මේ ඒක  නෙවෙයි . අරූට කෙල්ලෙක් සෙට් වෙලා නේද ?

A  ළමය : අරු කිව්වේ කවුද ?
මම : අරු කිව්වේ X

A ළමය  : මම දන්නේ නෑ. මට කිව්වේ නෑ.
මම :  ඌ මට එහෙම එකක් කිව්වා නේ .

A ළමය : වෙන්න ඇති.
මම :  මාත් කෙල්ලෙක් හොයා ගන්න ඕනේ . මෙහෙම හිටිය ඇති.

A ළමය : ඒක හොඳයි .  දැන්  වයසයි නේ.
මම : කවුද වයස ? අපි තාම එල කොල්ලෝ හරි ද ?

A ළමය : අපෝ මම දන්නවා.
මම  : මොනව ද දන්නේ ?

A ළමය : නෑ මොකුත් නෑ.
මම : මේ ඒක නෙවෙයි . පොඩි බඩ්ඩක් කියන්න ද ?

A ළමය : මොකක් ද ?
මම : මේ පොඩි සීන් එකක්. එක්කෝ ඕනේ නෑ.

A ළමය : කමක් නෑ කියන්න. මටත් මේ වැඩකුත් නෑ කරන්න.
මම : ඕකනේ ඉතින් මම කිව්වේ අයිස් ගහනවා කියල (ස්කයිප් මහ  හිනා)  

A ළමය : අයිස් නෙමෙයි අනේ . මේ පොඩි රෙස්ට් එකක් ගත්ත .
මම : මම දන්නවනේ රෙස්ට් ගැනිල්ල ගැන .

A ළමය : මොකක් ද ඉතින් කියන්න තියෙනවා කිව්වේ ?
මම : ආ ඒක වැඩක් නෑ ..

A ළමය : අනේ කියන්නකෝ.
මම : කියන්න බෑ බෑ වගේ .. (ස්කයිප් ලැජ්ජා මූණ )

A ළමය : හරි හරි ඉතින් කියන්න මම කාටවත් කියන්නේ නෑ .
මම : (ස්කයිප් හිතන මූණ  )

A ළමය : (ස්කයිප් වේටින් මූන )
මම : ෂුවර් ද කාටවත් කියන්නේ නෑ කියල ?

මම : අරුන් එකෙකුටවත් කියන්න බෑ හරි ද ?
A ළමය : හරි හරි අනේ .

මම : මේකයි .මම මේක ඔයාට කියන්නමයි කියල හිටියේ.
මම : මට ලැජ්ජයි හලෝ

A ළමය : ඔහොම ලජ්ජා වෙලා බෑ අනේ . දැන් එල කොල්ලෙක් කිව්වා නේද .
මම : එල කොල්ලෙක් කියන්නේ ඉතින් ලැජ්ජා බයට හැදිච්ච කොල්ලෙක් කියන එක නේ.

A ළමය : අපෝ මම දන්නවා නේ . (ස්කයිප් හිනා )
A ළමය : කෝ ඉතින් කියන්නකෝ

මම : මම මේක කිව්වා කියල ඔයා  අප්සට් ගන්නේ නෑ නේද ?
A ළමය : අනේ නෑ අනේ . ඔයා දන්නවනේ මගේ ගැන .

මම : ඔව් ඉතින් ඔයා ගැන දන්නා නිසා තමයි මම මේක කියන්න හිතුවෙත් .
මම : හරි එහෙනම් ප්‍රොමිස් කියන්න මම මේක කිව්වට පස්සේ තරහ වෙන්නේ නෑ කියල .

A ළමය : හරි හරි ඉතින් ඔන්න ප්‍රොමිස්.
මම : හරි

මම : මේකයි ඉතින් මේක හිතේ තියන් ඉඳල තේරුමක් නෑනේ . ඔයා ගැන හොඳට දන්න නිසා මේ කියන්නේ .
A ළමය : ඉතින් කියන්න






























මම : මම දැන් සෑහෙන  වෙලාවක ඉඳන් හෙන චූ බරේ හිටියේ. ඔයාට කියන්න නිකන් මොකක් ද වගේ නිසා කිව්වේ නැත්තේ . අනේ මොකුත් හිතන්න එපා හොඳද .. මම යනවා චූ  දාන්න . ඔයා කාටවත් කියන්න එපා ප්ලීස් හරි ද ? (ස්කයිප් බිම පෙරෙලෙමින් හිනා )

මෙහෙම කියල ඉතින් මම ඇත්තටම චූ  දාන්න ගියා . ගිහින් එනකොට














A ළමය : මෝඩයා . මම යනවා (ස්කයිප් ඕෆ්ලයින් )







මට ඉතින් ෆුල් ආතල් හැබැයි ඉතින් පොඩ්ඩක් අප්සට්. ඇත්තටම ඒ ළමය ගැන කිසිම ලයින් එකක් ඒ දවස් වල තිබුනේ නෑ . (ඔය මම කීප තැනකම කියපු මගේ අතීසාර මිත්‍රයාගේ නම් පොඩි ලයින් එකක් තිබ්බ . හැබැයි ඒ  වැඩේ හරි ගියේ නෑ ) මම ඉතින් ෆිට් එකට ජොලියට වගේ බයිට් කරන්න හිතාගෙන කරපු වැඩක් .

දැන් තමයි කතාවේ ආතල් ම හරිය

මේ සීන්  එකෙන් පස්සේ ඉතින් මම ඉතින් ගෙදර ගිහින් හෙමිහිට රෑ වෙලා අර කියපු අතීසාර එකාට කෝල් එකක් දුන්න.

"අඩෝ මේ උඹ දන්නව ද අද අරකි මාත් එක්ක චැට් කලානේ .
කවුද ?

අර A ළමය බන්. උඹේ ලයින් එක .
අනේ පල $#$#@$@#$ යන්න . මගේ ඇති ලයින් එකක් නෑ.

හරි හරි ඉතින් අපි දන්නවනේ . මම ඕනනම් අහන්නම් උඹට බයයි වගේ නම් ..
අනේ පල යන්න .මම බය නෑ  යකෝ.

අපෝ ඔව් මම දන්නවා බය නෑ කියලා ළඟට ගියාම කලිසමේ චූ යනවා
අනේ පල #%%#$%%#$%#$% යන්න . ඉතින් ඒකී මොකෝ කියන්නේ.

මම මේ ආතල් එකට ඒකිව පොඩ්ඩක් බයිට් කළා . අප්සට් ගියා ද දන්නේ නෑ ..

අරූ  මහා හඬින් සිනා සෙයි .. අනේ උඹේ බයිට් කිරිල්ල. අපි දන්නේ නැද්ද උඹේ හැටි.

ඇයි මොකෝ උඹ මොනව ද දන්නේ ?

$%$%%$#% ඒ චැට් කලේ ඒ කෙල්ල නෙවෙයි. අරූ X ඒකිගේ නමින් ලොග් වෙලා ඇවිල්ල චැට්   කලේ උඹව අන්දන්න.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ප.ලි
(එදා වෙච්ච දෙබස් ටික මට හරියටම මතක නෑ . මීට ආසන්න විදියකට කතා බහ ගියා . සීන් එක ඇත්තටම වුණා . අදටත් A ළමය මෙහෙම සීන්  එකක් ගැන දන්නේ නෑ .. හෙහ් හෙහ් ) 

පොතක් ගැන කතාවක්....

සාහිත්‍ය මාසේ පොත් ගැන කතා බහ කරන නිසා පොත් ලියන කියවන අයගේ හිතසුව පිණිස බොහෝ වැදගත් සටහන් කීපයක් ම ලියවිලා තිබුනා. අපි දන්න කියන බ්ලොග් කරුවන් කීප දෙනෙකුගේම පොත් එලි දැක්වීමත් සිද්ද වුණ එක මම හිතන්නේ මේ අවුරුද්ද අපේ සිංහල බ්ලොග් වලට නම් හොඳට  මතක තියෙන අවුරුද්දක් වෙයි. 

මමත් තිලක සිතයි, සොඳුරු බාලේ ගෙවුණු තාලේ නම් මිලදී ගත්තා. තිලක සිත මෙහෙට ගෙනාවට  සොඳුරු බාලේ ගෙවුණු තාලේ නම් ඉතින් ගත්ත ගමන් අක්කගේ දුවට දීල ආවා. ඒක කියවන්න වෙන්නේ ආයේ ලංකාවට ගිය දවසක.

පොත් කියවීම සහ කියවපු පොත් ගැන ගොඩක් අය සටහන් දාල තිබ්බ නිසා මේ පොත් ලිවිම ගැන පොඩි සටහනක් දාන්න මට හිතුනා. මම මේ ලියන්නේ මගේ අත්දැකීමක්. පොතක් ලියපු ඕනේ කෙනෙක් මේ අත්දැකීම මේ විදියටම විඳලා ඇති. ඉස්සරහට ලියන්න හිතන් ඉන්න අය වෙනුවෙන් ඒ අයත් තම තමන් ගේ අත්දැකීම් ලියයි කියල මම හිතනවා.

මම ඉස්කෝලේ උසස් පෙළ කරන කාලේ පොතක් ලියපු කතාව මම කලින් පෝස්ට් එකක ලිව්වා. මේ තියෙන්නේ. ඇත්තටම එහෙම කලේ මට ඒ දවස් වල ලියන්න හෙන ආසාවක් තිබුනා. නොකා නොබී ලිව්වා කිව්වොත් හරි. පොත ලියපු කතාව ආයේ කියන්නේ නැතුව ඕක ලියපු හැටි ගැන පොඩි සටහනක් තමයි මේක. ගිය සතියේ ලංකාවට ගිය වෙලාවේ පරණ පොත් ටික අවුස්සලා බලද්දී තමයි මේ වගේ සටහනක් ලියන්න අදහස ආවේ.

හැමෝම වගේ පොඩි කාලේ ඉඳන් එක එක විදියේ පොත් කියවන උණ තිබුණු නිසා මේ ලිවීමේ ආසාව මටත් ඇති වුණා කිව්වොත් නිවැරදියි. හැබැයි ඒ ලිවිම පොතක් දක්වා ගියා කියල මටත් සමහර වෙලාවට හිතා ගන්න අමාරුයි. 

මුලින් ම ඉස්කෝලේ රචනා ලියල ඊට පස්සේ නිසදැස් ලියල ඊටත් පස්සේ පත්තරේට ලියල අන්තිමට පොතකුත් ලියල තමයි වැඩේ නතර වුනේ හෙහ් හෙහ්.

ඉතින් දැන් ඔය විදුසරේ ගිය විද්‍යා ප්‍රබන්ධයි, ආතර් සී. ක්ලාක් ගේ පොතුයි කියව කියව හිටපු මගේ ඔලුවේ ගොඩක් වෙලාවට ඕවා තමයි වැඩ කලේ. උසස් පෙළ පන්තියේ ඉන්නකොට ඔය එක සයන්ස් කෑලි ගැන කොහොමත් හෙන උනන්දුයි නේ. ඉතින් ඔහොම ඉද්දි එක දවසක් මට හිතුනා නිකමට විද්‍යා ප්‍රබන්ධයක් ලියල බලන්න. ඒ දවස් වල ඉතින් ඕනේ වෙලාවක ළඟ තියෙන්නේ පුල්ස්කැප් කොල නේ. ඉතින් අරන් එකක් ලිව්වා. මට මතක විදියට ඒ කතාවට මුලික වුනේ ඒ දවස් වල මම බලපු 

The Adventures of Brisco County Jr සීරිස් එකේ තිබ්බ පොඩි මොකක් හරි ගැජට් එකකින් ඔලුව විකාර වෙන පොරක් ගැන කතාවක්. මම ඕක විදුසරට දැම්ම. සති 2-3ක් බැලුවට ගියේ නෑ. ඊට පස්සේ තව එකක් ලිව්වා .

මේ තියෙන්නේ ඒ දෙවෙනියට ලියපු කතාවේ අත් පිටපත.

ඕක ලියල දැම්ම පත්තරේට  මෙන්න ඊළඟ සතියේ පත්තරේ කතාව තියෙනවා ජනක රත්නායක මහත්තයාගේ චිත්‍රෙකුත් එක්ක. මට ඉතින් කියල වැඩක් නෑ සන්තෝසේ.. හෙහ් හෙහ්

මේ තියෙන්නේ පළවෙනි කොටස පත්තරේ ගිය හැටි. දිනේ 2000 අප්‍රේල් 12 බදාදා

 මේ තියෙන්නේ දෙවෙනි කොටස දිනේ 2000 අප්‍රේල් 19 බදාදා

දැන් ඉතින් මාර ෆිට්. හෙහ් හෙහ් කට්ටියගෙන් එක එක අදහස් එනවා. හොඳ කියනවා. මරු ආතල්.  ඒ කික් එකට තව එකක් ලිව්වා. එකත් ටික දවසකින් පස්සේ පත්තරේ ගියා.

(මම එකේ ෆොටෝ එකක් ගත්තේ නෑ.. දැන් අපරාදේ කියල හිතෙනවා.)

දැන් ඉතින් උදේ ඉඳන් රෑ වෙනකම් ඔලුවේ වැඩ කරන්නේ මේ විද්‍යා ප්‍රබන්ධ ලිවිල්ල. ඔය අවුරුද්දේ අගෝස්තු වල තමයි මම මුල් වතාවට  උසස් පෙළ කලේ... හෙහ් හෙහ් හිතා ගන්න පුළුවන් ඇතිනේ ප්‍රතිඵලේ.. රෑ තිස්සේ පාඩම් කරනවා කියල කලේ විද්‍යා ප්‍රබන්ධ ලියපු එක. 

කොහොම හරි පලවෙනි වතාවට විභාගේ ඇනගෙන දෙවෙනි වතාවටත් උසස් පෙළ කරන්න ගත්තා.  ඊට පස්සේ පත්තරේට ලිව්වේ නෑ. හැබැයි විද්‍යා ප්‍රබන්ධ උණ තදටම තිබුනා. 

දෙවෙනි වතාවට විභාගේ කරන්න පටන් ගත්තත් මගේ ඔලුවේ වැඩ කලේ මේ කතා ලිවිල්ල. ඉතින් ඕනේ එකක් කියල හිතට එන දේවල් ලියල දැම්ම.

මේ තියෙන්නේ එහෙම ලියපු කතා වල අත්පිටපත්

ඉස්සර මම බස් එකේ යද්දී කල්පනා කරන්නේ කතාව කොහොමද වෙනස් කරන්නේ කියල. ඊට පස්සේ ගෙදර ඇවිත් ආයෙත් ලියනවා. සමහර සිද්දි මගේ හිතට හරි යන විදියට ලියන්න බැරි වුනාම සම්පුර්න කොලේම විසිකරලා ආයේ මුල ඉඳන් ලියනවා.

ඔය අතරේ මම පත්තරේට ලියපු කතා වලට පොඩි ගෙවීමක් එක්ක චෙක් එකකුත් තැපෑලෙන් ආවා. ඒක තමයි මම මුලින්ම ජිවිතේ හම්බ කරපු මුදල. මේ තියෙන්නේ රිසිට් එක

ඔය කාලේදී තමයි මම හිතුවේ මේ කතා ටික එකතු කරලා පොතක් ලියනවා කියල. ගෙදර අයට කිව්වම එයාල අකමැත්තක් පෙන්නුවේ නෑ. හැබැයි කිව්වා කොහොම හරි විබාගේත් කරගන්න කියල. මමත් ඉතින් ඔලුව වනල දෙකම කරන්න ගත්තා.

මට තේරුනා මගේ ඇත්තම ආසාව තියෙන්නේ ලියන්න මිසක් විභාගේ පාස් වෙලා කැම්පස් යන්න නෙවෙයි කියල. එහෙම කියල ඉතින් නිකන් ඉන්නත් බැරි නිසා ඔය ක්ලාස් එහෙමත් ගියා.

මේ තියෙන්නේ ෆිසික්ස් හරි ඇප්ලයිඩ් හරි ගානක් හදන්න ට්‍රයි කරපු කොලෙකුත්. ඔකේ අනිත් පැත්තෙත් කතාවක කොටසක් ලියල තිබ්බා.

හෙහ් හෙහ්

පොත ලියපු එකට අමතරව පොතේ එන චිත්‍ර, කවරේ හැමදේම ඩිසයින් කලේ මම. කටු සටහන් ගගහ ෆුල් ගේමක් දුන්නා.

මේ තියෙන්නේ ඒ දවස් වල මගේ තිබ්බ කොම්පියුටර් කට්ටෙන් හදපු පින්තුර.

මේ හැම ග්‍රැෆික් එකක් ම හොයා ගත්තේ එක්කෝ මම බලපු ෆිල්ම් වලින්, නැත්නම් ගහපු ගේම් වලින්.  ඉස්සර v-cop 2 කියල ගේම් එකක් තිබුනා. 

 ඒ වගේම ඔය සමහර කරුණු හොයන්න මම පුස්තකාල පොත් කියෙව්වා. අපේ ඉස්කෝලේ හිටපු හාමුදුරුවන්ගෙන් විස්තර ඇහුවා. තව දන්නා දන්නා අයගෙන් විස්තර හෙව්වා. ඒ කියන්නේ ඔය සමහර ඉතිහාස සීන් එහෙම දැන ගන්න. එක කතාවක හිට්ලර් ගැන පොඩි සීන් එකක් හොයා ගන්න මම සැහෙන්න කට්ටක් කෑවා. හිට්ලර් මරුනේ කොහොමද කියන හොයා ගන්න. හෙහ් හෙහ් අවංකවම සැහෙන්න මහන්සි උනා ඒ වෙනුවෙන්.

ඉතින් කොහොම හරි 2001 අවුරුද්දේ සැහෙන කාලයක් ගෙවුනේ මේ පොතේ වැඩේට. මම කටුවට ලියන කතාව අපේ නංගි ආයෙත් මට වෙනම කොලවල ලියල දුන්නා. ඒ මගේ අකුරු වලට වඩා අපේ නංගිගේ අකුරු ලස්සන නිසා. නංගිත් හෙන කට්ටක් කෑවා. 

ඊට පස්සේ ඔය කතා ටික අරන් මමයි තාත්තයි ගියා පබ්ලිෂර් කෙනෙක් හොයන්න. බස් එකේ නැගල ඔය ප්‍රසිද්ධ ප්‍රකාශකයෝ හැමෝ ගාවටම වගේ ගියා. කවුරුත් වැඩේට කැමති වුනේ නෑ. මොකද මම ඉස්කෝලේ යන ළමයෙක් නිසා පොත විකුණා ගන්න බැරි වෙයි කියල. අපේ අම්මගේ යාලුවෙක් ගේ හැඳුනුම් කමකට කැමිලස් ප්‍රකාශකයෝ ගාවටත් ගියා. එතන හිටපු කැමිලස් මහත්තයා තමයි මට කිව්වේ ඔයා මේක කර්තෘ ප්‍රකාශනයක් විදියට කරන්න කියන එක.

පස්සේ අපි එහෙම කරන්න තීරණේ කරලා අපේ ගෙවල් පැත්තේ තිබ්බ තාත්ත දන්නා කියන ප්‍රෙස් එකකට වැඩේ බාර දුන්න.. පොත ප්‍රින්ට් කරන්න කලින් එයාල ටයිප් සෙටින් කරලා අපිට කොපි දෙනවනේ. ඒ කොපි ගෙදර ගෙනල්ල අපි අඩුපාඩු හදනවා. ඒ වැඩේට උදව් කලේ දිමුතු අයියා.

ඔය අතරේ මට ඕනේ උනා මේ පොතේ පිටිපස්සට දාන්න ශ්‍රීමත් ආතර් සී. ක්ලාක් මහතාගෙන් පසු වදනක් ලබා ගන්න. 

ඒ වැඩේ කොහොමද කරන්නේ කියල හිත හිත ඉන්නකොට අපේ අක්කගේ මහත්තයා හෙවත් දිමුතු අයියා වැඩේ ගොඩ දාන්න සපෝර්ට් එක දුන්න. එයා මුල ඉඳන් මේ වැඩේට සපෝර්ට්. අතීජාත මස්සිනා.. හෙහ් හෙහ්

එයාගේ තිබුණු සම්බන්ධ කම් වලින් අපි නාලක ගුණවර්ධන මහත්තයව සම්බන්ධ කරගෙන මම කතා කළා. මම නාලක ගුණවර්ධන මහත්තයටත් අර ප්‍රින්ට් කරපු කොපියක් දුන්නා. ඊට පස්සේ ශ්‍රීමත් ආතර්. සී ක්ලාක් ගෙන් මෙන්න මේ පසු වදන ලැබුණ.

පොත් කවරේ ඩිසයින් කරන වැඩේත් මටම කරන්න ඕනේ උනා. නමුත් ඒ දවස් වල මම පේජ් මේකර් වගේ සොෆ්ට්වෙයාර් පාවිච්චි කරන්න දැනගෙන හිටියේ නෑ. ඉතින් මම කවරේ ඩිසයින් කරලා තවත් ග්‍රැෆික් ඩිසයින් දන්න අයිය කෙනෙක් ගේ කඩේකට ගිහින් තමයි පොතේ කවරේ හදා ගත්තේ.

පොතේ මුල් පිටුවට දැම්මේත් අර ගේම්  එකේ ඉන්න කෙල්ලෙක්ව හෙහ් හෙහ්

මේ තියෙන්නේ

මේ කවරේ මිට වඩා කොලිටි එකට හදන්න ඒ අයිය ට්‍රයි කළා. ඒත් මම කිව්වා මට ඕනේ මේක මම ම හදන්න ඒ නිසා මට පුළුවන් විදියට හදපු එක අපි දාමු කියල තමයි මේක මේ විදියට හැදුවේ.  ලැමිනේටින් එක කුල් ලැමිනේට් කරනවද ග්ලොස් ලැමිනේට් කරනවද කියල අහපු වෙලාවේ මම ග්ලොස් එකෙන් කරමු කිව්වේ පස්සේ කාලෙක ලියන පොතක් ආයේ කුල් ලැමිනේට් එකෙන් කරන්න හිතාගෙන. හෙහ් හෙහ්

ඇත්තටම මේක ප්‍රින්ට් කරන්න අපිට සල්ලි තිබුනේ නෑ. මම කොපි 1000ක් ප්‍රින්ට් කළා. ඒ ටිකට රු 60000ක් ගියා ඒ දවස් වල. ඒ සල්ලි දෙන්න අපේ ගෙදර අයට වත් කමක් තිබුනේ නෑ. අන්තිමට අපේ මාමයි, අපේ ලොකු අම්මගේ පුතයි තමයි මට ඔය සල්ලි ටික දුන්නේ.

ඊට පස්සේ වැඩේ උනේ මේකේ දොරට වැඩීමේ උළෙල ප්ලෑන් කරන එක. ඒ වෙනකොටත් ඉස්කෝලේ ළමයෙක් විදියට හිටපු නිසා උත්සවේ ඉස්කෝලේ මේන් හෝල් එකේ ගන්න ප්ලෑන් කළා. ඊට පස්සේ පොඩි පබ්ලිසිටි එකක් දෙන්න ඔය එක එක පත්තර වලට රේඩියෝ, ටීවී චැනල් වලට දාන්න එහෙම අපේ දිමුතු අයියා ෆුල් සපෝර්ට් දුන්න.

මේ තියෙන්නේ ඒ දවස් වල එයා ඒ වැඩ ප්ලෑන් කරද්දී ගහපු කටු සටහනක්

දැන් ඒවා ප්ලෑන් කරලා දොරට වැඩීමේ උත්සවේට ආරාධනා පත්‍රයක් යවන්නත් ඕනේ නේ. මෙච්චර ඒවා කරපු එකේ එකත් මම ම කරනවා කියල හැදුව කාඩ් එකක්

මේ තියෙන්නේ කාඩ් එකයි කවරෙයි

ඇතුලට දාන්න මරු කවි පදේකුත් දිමුතු අයිය ලියල දුන්න.

මේ තියෙන්නේ ඒක.

පොතේ දොරට වැඩීමේ උළෙලට ආතර් සී ක්ලාක් මහත්මයට ආරාධනා කලත් එතුමා පැමිණියේ නෑ. නමුත් මට එතුමා හමුවෙලා කතා බහ කරලා මගේ පොතේ කොපියක් එතුමාට දෙන්න අවස්ථාව ලැබුණ. මෙතන තියෙනවා ඒ වෙලාවේදී ගත්ත ෆොටෝස් ටිකක්. මේ මගේ ජිවිතේ අමතක නොවන දවස් වලින් එකක්.

ඔක්කොම කරලා අන්තිමට 2001 ජුලි මාසේ 21 (වගේ තමයි මතක) මාසේ දවසක පුංචි දොරට වැඩීමේ උළෙලක් ගම්පහ බණ්ඩාරනායක විද්‍යාලේ දි පැවැත්වුනා. මේ උත්සවයට ප්‍රවීන විද්‍යා ලේඛකයින් වන එස්.එම් බන්දුසිල මහත්මයා සහ අතුල මංචනායක මහත්මයා සහභාගී වුණා.

ඒ වගේම  අපේ නෑදෑයෝ කට්ටිය , ගමේ අය , යාලුවෝ එහෙම සහභාගී වුණා. උසස් පෙළ කාලේ මේක කරපු නිසා ඉතින්  ටියුෂන් ක්ලාස් වල යාලුවෝ, ගෑනු ළමයි එහෙමත් ආවා.  හෙහ් හෙහ්

කොහොම හරි ඉතින් උත්සවේ ස්තුති කතාව වෙලාවේ මට හොඳටම ඇඩුනා. ආපු කාට්ටියත් ගොඩක් අය ඇඩුව. හෙහ් හෙහ් 

මේ තියෙන්නේ උත්සවේ වීඩියෝ එකෙන් ගත්ත ස්ක්‍රීන් ෂොට් ටිකක්

 අම්මයි තාත්තයි

 එස්.එම් බන්දුසිල මහත්මය

ඇතුල මංචනායක මහත්මය.

ඔය උත්සවෙන් පස්සේ පොත ගැන ලක්හඬ රේඩියෝ එකේ විනාඩි 10ක් විතර වැඩසටහනක් කළා. ඒ එක්කම සිරස ටීවී එකේ සෙනසුරාදා උදෑසන යන වැඩ සටහනේ විනාඩි 10ක් විතර පොත ගැන පොඩි කතා බහක් කළා. ඒවා ඉතින් ඒ වයසේදී මගේ ජිවිතේට සැහෙන වැදගත් වෙච්ච සිදුවීම්. ආතල් ම සීන් තිබුනේ ටියුෂන් ක්ලාස් වල සර් ල පන්තිය වෙලාවේදී පබ්ලිසිටි දුන්න එක.

ඒ දවස් වල රිවිෂන් ක්ලාස් ගිය අය දන්නව ඇති උපාලි සඳගම සර් ව. හෙහ් හෙහ් මිනිහ හෙන ආතල් දෙන පොරක් නේ. සර් මේ පොත ස්ටේජ් එකේ පෙන්නලා. "ඔන්න දැන් අපි ඒ පොත හරියට ටීවී එකේ පෙන්නනවා වගේ මෙතන පෙන්නවා" කියල පොත පෙන්නුවා. ඊට පස්සේ "ආ දැන් එයාට හරි සන්තෝස ඇති" කියල හොඳ චාටර් එකකුත් දැම්ම.. කොල්ලන්ගේ හූ පාර කාගෙන හිටිය ඉතින්.. හෙහ් හෙහ්

කොහොම හරි ඉතින් ඕක තමයි කතන්දරේ.  මම මෙච්චර කාලෙකට ප්ලෑන් කරලා හෙන කැපවීමකින් කරපු එකම වැඩේ ඕක. හැබැයි මම කණගාටු වෙන්නේ නෑ මොකද ඔය සිද්දියෙන් මාස 7කට පස්සේ මගේ තාත්ත හදිසියේම නැති වුණා. ඉතින් තාත්තගේ හිතට සතුටක් දෙන්න මේ පොත නිසා මට පුළුවන් කමක් ලැබීම ගැන අදත් මගේ හිතට තියෙන්නේ ලොකු සැනසීමක්. 

කරදරකාරී ඇනෝ ඊමේල්-කොමෙන්ට්ස්

දැන් ටික දවසක ඉඳන් noreply-comment@blogger.com කියන ඊමේල් එකෙන් ඇනෝ කොමෙන්ට්ස් වැටෙන අවුලක් තියෙනවා. මේ ලෙඩේ තියෙන්නේ සමහර පෝස්ට් වලට විතරයි. මම හිතුව මට විතරක් ආපු අවුලක් කියල නමුත් තවත් කිහිප දෙනෙකුට මේ අවුල තියෙනවා කියල දැන ගන්න ලැබුණ. 

මේ ඊමේල් ඇඩ්රස් එක අපි spam විදියට මාක් කලොත් දාන අනිත් කොමෙන්ට්ස් ඔක්කොමත් spam විදියට තමයි  අඳුර ගන්නේ.

මගෙන් උත්තරයක් හොයන් ආපු තිස්ස අයියා ගේ ඉල්ලීමක් උඩ මේ සටහන දැම්මේ මේ සම්බන්ධයෙන් යමක් දන්න අපේ ටෙක් බ්ලොග් කරුවන් ගෙන් උදව්වක් ලැබෙයි කියල හිතල.

මම දැන ගත්ත විදියට අපේ බ්ලොග් එකේ සැකසුම් වල ඇනෝ කොමෙන්ට්ස් ඇරලා තියෙනවනම් මේක සිද්ද වෙනවා. ඇනෝ බ්ලොක් කළාම හරි යනවා. හැබැයි ඉතින් අපේ ආතල් ඇනෝ වගේ බ්ලොග් රසවතුන් ගේ කොමෙන්ට්ස් මේ සැකසුම නිසා අපිට මිස් වෙනවා.

මේ කරදර කාරී කොමෙන්ට්ස් වල තියෙන තව විශේෂත්වයක් තමයි ඊමේල් එකක් විතරක් එන එක. ඒ කියන්නේ බ්ලොග් එකේ කමෙන්ට් එක පබ්ලිෂ් වෙන්නේ නෑ. කොමෙන්ට්ස් වලට රෙජිස්ටර් වුන අයටත් ඊමේල් එකක් යනවා. 

බ්ලොග් එකේ දාල තියෙන විජට්ටුවක් නිසා මේ ප්‍රශ්නේ එනවා කියල සැකයක් ආවත් මගේ බ්ලොග් එකේ නම් එහෙම අමුතු ගැජට් එකක් එල්ලුවේ නෑ ලඟදි. අර භාෂා ලංකා එකෙන් හදපු සිංහල බ්ලොග් වලට දාන්න පුළුවන් වෙළඳ දැන් වීම ටික එල්ල ගත්ත විතරයි මතක ඇති කාලෙකින් කරපු වෙනස.

 මේක ලොකු අවුලක් නොවුනත් දවසකට ඊමේල් 10-15ක් එන වෙලාවල් තියෙනවා. 

මේ තියෙන්නේ එහෙම ආපු ඊමේල් කීපයක්

1.

Anonymous has left a new comment on your post "8 වසරක් සිංහලෙන් බ්ලොග් ලියා...":

You just need to be coachable and able to follow step by step directions just having access to the internet and a cellphone.
You will need to begin by understanding the context of social media 
optimization itself. In this respect it is a very attractive alternative 
to PPC.

Feel free to surf to my page; online trade marketing assistant job description 

2.

Anonymous has left a new comment on your post "8 වසරක් සිංහලෙන් බ්ලොග් ලියා...":

There are many different ways to achieve this depending on your area and your market.
The important thing to take-away in the project is that marketing 
on it involves communication not advertising. There are several considerations to 
take into account when producing videos.

my web site free online marketing and advertising courses () 

3.

Anonymous has left a new comment on your post "8 වසරක් සිංහලෙන් බ්ලොග් ලියා...":

SEO itself is not a hugely complex process, it is more about the time 
and effort you can put it, or alternatively the amount of money 
you can afford to pay someone else. They know that people will do business with responsible businesses.

It's best to choose a market where there are plenty of buyers, 
and not a lot of competitors.

My web site: online marketing agent description - exhibition-camillianhome-kiara.weebly.com - 

දැනට නම් පේන විදියට මේක blogger එකේ තියෙන blogs වලට විතරක් තියෙන අවුලක් වගේ. wordpress බ්ලොග් කරුවන්ටත් මේ ප්‍රශ්නේ තියෙනවද?

ප්‍රශ්නේ ගුග්ල් කළාට හරි හමන් උත්තරයක් හොයා ගන්න බෑ

ටෙක් ගීක් බ්ලොග් කරුවන්ගේ අවධානය පිණිස. (මම එහෙම එකෙක් නොවෙමි. :D)

8 වසරක් සිංහලෙන් බ්ලොග් ලියා...

මම නොකඩවා එක දිගට මෙච්චර කාලයක් කරපු එකම වැඩේ මේක. ඒ කියන්නේ ඔය කන බොන නිදාගන්න වගේ දේවල් වලට අමතරව අතරමග නතර නොකර කරපු එකම වැඩේ.. මටම සමහර විට නිකන් හිතා ගන්න අමාරුයි ඇයි මට මේකේ මොනවා හරි ලියන එක එපා නොවුනේ කියල... එකට හේතුව මේ බ්ලොග් එක ලිවිම කිසිම හේතුවක් හෝ අරමුණක් ඇතිව කරන දෙයක් නොවෙන නිසා වෙන්න ඇති. අවංකවම කිව්වොත් මේ බ්ලොග් එකේ මම ප්ලෑන් කරලා දේවල් ලියල නෑ.. ලියන්න අදහස් සමහර විට ඔය යන එන වෙලාවට කල්පනා කරලා බලනවා. ඒ ඇරුනම යම් අරමුණක්, නැත්නම්  බලාපොරොත්තුවක් තියාගෙන මේකේ කිසිම දෙයක් මම ලියල නෑ. 

මම කලින් ඔය ඇනිවසරි පෝස්ට් වලදී කියල තියෙන විදියට සිංහල යුනිකෝඩ් අන්තර්ජාලය තුල බාවිතාව අරඹා ටික කාලෙකින් මම මේක ලියන්න පටන් ගත්තේ. ඒ දවස් වල සිංහල අකුරින් කොම්පියුටර් එකේ මොනවා හරි ලියන්න ආපු ආසාව නිසා මේක ලියන්න පටන් ගත්තේ. මොකද ෆොන්ට් ඉන්ස්ටෝල් කරගෙන , වර්ඩ් වල වගේ කි-පෑඩ් එකක් ඕපන් කරගෙන අමාරුවෙන් අකුරෙන් අකුර ගලපලා තමයි මම ඊට කලින් සිංහල ලිව්වේ. හැබැයි මේ යුනිකේත නිසා එහෙම ලියන්නේ නැතුව අපි කී-බෝඩ් එකේ ඉංග්‍රීසි ලියන විදියට ඉතා පහසුවෙන් සිංහල ලියන්න පුළුවන් වීම ඒ දවස් වල මට නම් ඇත්තටම හෙන සිරා දෙයක් විදියට පෙනුනේ. ඒ ආසාවට ඔහේ ලියපු එකයි කලේ.

මම සිංහල යුනිකෝඩ් සමුහය එක්ක එකතු වෙච්ච හැටි මම කලින් පෝස්ට් වල ලිව්වා. ගොඩක් අය මේ සිංහල යුනිකේත මේ අද තියෙන තත්වයට ගේන්න මහන්සි වෙලා තියෙනවා. ඒ වගේම මට කලින් සිංහලෙන් බ්ලොග් ලියන්න පටන් ගත්ත අය හිටියා. දැන් වගේම නැති වුනත් බ්ලොග් වල හොඳ රසවත් කතා බහ තිබුන. 

ඉතින් බ්ලොග් ලියන එක මට නම් මෙච්චර කාලෙකට  මගේ පුද්ගලික ජිවිතේටවත්, රැකියාවටවත් අමුතු බාදාවක් හෝ වාසියක් වෙච්ච දෙයක් නෙවෙයි. මේක දවසේ පැය 24න් පැය 12ක් විතර පරිගණකය ඉස්සරහ ගත කරන රස්සාවක් කරන අතරේ සිංහලෙන් මොනවා හරි ලියන්න හිතුනහම ඔහේ ලියන්න පාවිච්චි කරනව එච්චරයි. 

ඒ ඒ කාල වලදී මුණ දෙන්න සිද්ද වෙච්ච  එදිනෙදා සිද්දි නැත්නම් ඒ ඒ කාලවලට ජිවිතේ ගැන හිතෙන හැටි, නැත්නම් ඔය වල් පල් ටිකක් ඇර වෙන වැදගත් වගේ දේවල් මේකේ නෑ.  ඊට වැඩිය සමාජයට ප්‍රයෝජනවත් වගේ දෙයක් ලියන්න ඇත්තටම මම දන්නේ නෑ කියන්න පුළුවන්. මොකද මම සාමාන්යෙන් මොනවා හරි ලියන්න කලින් හිතල බලනවා මේ ලියන්න යන එක ගැන මම හරියටම දන්නවද කියල. ඔහොම හිතල බැලුවම මම ඇත්තටම මොකුත් දන්නේ නෑ කියල තමයි මට හිතෙන්නේ. ඉතින්  නොදන්න දේවල් ලියන්නේ කොහොමද කියල මම ඕවා ලියන්නේ නෑ.

හැබැයි එක වෙලාවකට මම දන්නා සමහර දෙවල් ලියන්න ඕනේ කියල හිතෙනවා. හැබැයි තාම මට ඒ දේවල් ලියන්න හරියටම හිතුනේ නෑ. හිතුන වෙලාවක ලියන්නම්.

සිංහල බ්ලොග් ලෝකේ බොහොම අපූරු මිනිසුන් ඉන්න තැනක්. හැම දෙයකදිම වගේ හොඳ සහ නරක කියන දෙකම තියෙන නිසා මේ බ්ලොග් කියවීම රසවත් දෙයක් වෙලා තියෙනවා. මම බොහොම අඩුවෙන් බ්ලොග් කරුවන් සමග සම්බන්ධ වෙන කෙනෙක්. එහෙම වෙලා තියෙන්නේ එකක් ඒ මගේ හැටි වීම සහ අනිත් එක අන්තර්ජාලය ට වඩා මම සැබෑ ලෝකේ ඉන්න මිනිස්සු එක්ක හොඳින් එන්න කැමති වීම. ඒ කියන්නේ මම වර්චුවල් ප්‍රතිරූප ගැන තාම එතරම් විස්වාස කරන්නේ නෑ..  එකෙන් අදහස් වෙන්නේ නෑ වර්චුවල් ඉන්න අය නරක මිනිස්සු කියල නමුත් මම වඩා කැමතියි දන්න කියන ගෙදර මිනිස්සු ටිකත් එක්ක වැඩි පුර කාලයක් ගත කරන්න. 

බ්ලොග් ලෝකේ විවිධ දේවල් සිද්ද වෙනවා. බොහෝ අය ඇවිල්ල යනවා. බොහෝ හොඳ දේවල් සිද්ද වෙනවා. බ්ලොග් නිසා හඳුනා ගෙන බොහෝ උපකාර කරපු අය ඉන්නවා.  මමත් පුළු පුළුවන් හැටියට උපකාර කිහිපයක් කරලත් තියෙනවා. ඉතින් කොයි දේ වගෙත් මේකත් ජීවිතෙත් එක්ක ගලාගෙන යන තව එක දෙයක් විතරයි. අනිත් සම්බන්ද කම් වගේම බ්ලොග් නිසා ඇතිවුන සම්බන්ද කමුත් ඒ විදියට ගලාගෙන යයි.

මට ඉතින් කියන්න තියෙන්නේ දන්නා දෙයක් ලියල තමන්ටවත් අනුන්ටවත් ඇණයක් නොවී මේ වැඩේ කරගෙන යමු කියල.  අපි වගේම අනිත් මනුස්සයත් එක එක විදියේ ප්‍රශ්නත් එක්ක ජිවත්  වෙන තවත් කෙනෙක් කියන එක පොඩ්ඩක් කල්පනාවට ගත්තම අපිට කෙනෙකුගේ ජිවිතයට ඇණයක් වෙන්න හිතෙන්නේ නෑ. හැබැයි ආතල් එකට නම්  මල ඇණයක් වුනත් කමක් නෑ...

අට වසරේ පොර ටෝක් අවසානයි නමය වසරේදී නැවත හමුවෙමු