මලක්කා, ඉපෝ, මලක්කා, බුකිට් ෆ්‍රේසර් සහ රවුබ් - 4

කලින් කොටස් 3 බලලම ඉන්න

එක

දෙක

තුන

ජනවාරි මාසේ ආයේ සුපුරුදු පරිදි අපි වැඩට යන අතරේ පාළුව යන්නත් එක්ක ඔන්න ඔහේ කියල අපි දෙන්න තව ගමනක් ගියා...!

මේ ගමන ගියේ ඔෆිස් එකේ අම්බානක් වැඩ අස්සේ... යනවද නැද්ද යනවද නැද්ද කියල හිත හිත ඉඳල අන්තිමට සෙනසුරදා රෑ හෝටල් හොයල ඉරිදා උදේ ගියේ.. සඳුදා තිබ්බ නිවාඩුවක් අල්ලලා...

පහුගිය මාස 4-5ක් තිස්සේ නම් සිරාවට වැඩ කළා.. ඔය අවංකවම ඇත්තට  වැඩ කරන මින්ස්සු කොච්චර බිසී වෙනවද කියල ඔන්න මට තේරුනේ මේ දවස් ටිකේ තමයි. මම මේ කියන්නේ මම මේ රස්සාව කරන්න පටන් අරන් දැන් අවුරුදු 12ක් විතර වෙනවා...ඒ කාලෙටම මෙච්චර වැඩ කලාමයිද කොහෙද.. හෙහ් 

කොහොම වුනත් මේ බ්ලොග් ලියන මිනිස්සු මේ වෙනුවෙන් කරන කැප වීම දැක්කම මට අවංකවම මං ගැනම ලැජ්ජයි. කොටින් ම කිව්වොත්  අධික වැඩ නිසා නෙවෙයි මොකුත් නොලියන්නේ මහා මොකක්දෝ කම්මැලි කමක් නිසා.. අනිත් එක මේ අවුරුද්ද පටන් ගද්දිම වගේ ලංකාවට Netflix දුන්නනේ එදාම මලෙසියාවටත් ඕක ලැබුනා.. පලවෙනි මාසේ නොමිලේ දුන්න නිසා මම ඕක ගත්තා.. ඉස්සර වගේ ටොරන්ට්ස් හොයන්නේ නැතුව ඉතින් tv එක දාගෙන ඔහේ කැමති ෆිල්ම් එකක්/ tv සීරිස් එකක් බැලීමේ පහසුව එක නිසා කලින් බ්ලොග් ලියල ගත්ත ආතල් එක  ටික ටික tv විසින් හොරකම් කළා කිව්වොත් හරි... කම්මැලි කම , ඇබ්බැහිවීම , අධික මහන්සිය සහ ඔක්කොටොම වැඩිය වැඩ කරන තැන ඉන්න කැහැටු චීනා සමග උදේ හවස  මල පැනීම නිසාත් මේ බ්ලොග් ලිවිල්ල කඩා කප්පල් වුණා..

යාන්තම් ඉදිරිසති කීපයේදී මද වැසි බලාපොරොත්තු වෙන්න පුළුවන් වගේ වැඩ ටිකක් අඩු වෙයි.. නමුත් කොච්චර වැඩ තිබුනත් මේ බ්ලොග් කලාවට ආදරය කරන මිනිසුන් මේ වෙනුවෙන් කරන කැපවීම දැක්කම සිරාවටම මට ම ලැජ්ජයි..

අනිත් එක මම වගේ යලට මහට ඔහේ ලියන මගේ පෝස්ට් එකක් මේ පහුගිය බ්ලොග් සම්මාන උළෙලට නිර්දේශ වෙලා තිබුනා මම දැක්ක... මම ඒක දැක්කේ දැන් දවස් 3- 4කට කලින්.. එක දැකල මට ඇත්තටම පොඩ්ඩක් අප්සැට් ගියා. මොකද කිව්වොත් මම ඒවා ඔහේ ලියනවා මිසක් අවංකවම උනන්දුවකින් මහන්සියකින් නොලියන නිසා. ඊට වඩා කැපවීමකින් මේ දේ කරන මිනිස්සුන්ට ඒ සම්මාන ලැබිය යුතුයි කියලයි මම හිතන්නේ.. කොහොම උනත් නෙලුම් යායේ සැමට බොහොම ස්තුතියි!! 

අද මේක ලියන්න හිතුන්නෙත් අර කල්‍යාණ මිත්‍ර දාල තියෙන පෝස්ට් එක දැක්කට පස්සේ.. තමුන්ගේ වැඩ රාජකාරී කැප කරලා ඔවුන් ඒ කරපු දේවල් කියෙව්වම අවංකවම සතුටක් සහ කනගාටුවක් ඇති වෙනවා. සතුට ඔවුන් කරපු දේ ගැන. කනගාටුව මං ගැන. අඩුම තරමේ කෝල් එකක් වත් නොදුන්න එකට, චැට් එකක් වත් නොදාපු එකට..  මොනවා කරන්නද ඔය මගේ උපන් හැටි ද කොහෙද හෙහ් හෙහ්

හරි ඉතින් මේ පටන් ගත්ත ට්‍රිප් ගමන් ටික ගැන ලියල ඉවර කරලා දාල අලුතින් මොනවා හරි ලියන්න හිතුවා.. 

මැලේසියාවේ සිතල පළාත් කියල මහ ලොකු පැති නෑ.. ප්‍රසිද්ධ තැන් කීපයක් තියෙනවා  Cameron highlands, Genting Highlands, Fraser Hill හැබැයි ඉතින් හපුතලේ කොල්ලෙක් වශයෙන් මට පොඩ්ඩක් ලැජ්ජයි  ඒ පළාත් වලට සීතලයි කියන්න.. එතකොට නුවර එළියේ කොල්ලෝ ගැන කවර කතා ද හෙහ් හෙහ්

අන්තිම මොහොතේ හෝටල්  හොයන්න ගිය නිසා අපි යන්න හිතපු Fraser Hill වල හරි හමන් එකක් තිබුනේ නෑ..දීර්ඝ සති අන්තයක් නිසා බජට් හොටෙල් හොයන්න අමාරුයි.  ඉතින් ඔන්න ඔහේ කියල ඉතින් යන්න ඕනේ දිහාට 40km විතර දුරින් අපි හෝටලයක් බුක් කළා.. නුවර එළියේ හෝටල් නැති නිසා අඩුම තරමේ හපුතලේ හරි යමුකෝ හිතල පොඩ්ඩක් විඳින්න කියල හිතාගෙන තමයි බුක් කලේ..

සුපුරුදු පරිදි අපි දෙන්න උදෙන්ම පිටත් වුණා. මේ සැරේ ගමනේදී මට සහයට ඩයිබර් කෙනෙක් හිටිය නිසා හාට් එකට පොඩ්ඩක් අවුල් වුනත් මම නිදහසේ ගියා.  ඩයිබර් කවුද කියල ඉතින් අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නෑ නේ... හෙහ් හෙහ් ලංකාවේදී ලයිසන් අරන් මැලේසියාවේදී මුලින් ම වාහනයක් අතට ගත්ත බට්ටි නගා ඇර වෙන කවුද ඉතින්.. අපරාදේ කියන්න බෑ කරදරයක් නැතුව කිලෝමීටර් 100ක් විතර වාහනේ අරන් ගිහින් සෑහෙන ලොකු සේවයක් කළා.. මගේ හාට් එක දෙතුන් පාරක් නතර වුණා. ඒ ඇර වෙන මොකුත් අවුලක් වුනේ නෑ...

දැන් ඔන්න ඔහොම දෙන්න මාරුවෙන් මාරුවට එලෝලා එලෝලා එලෝලා එලෝලා අපි ආවා කන්දක් උඩට කන්ද උඩට එන්න කලින් ඔය එක තැනකින් බැහැල පොඩි දොළ පාරක් බලන්නත් ගියා...

දොළ පාර

ඕක බලල යද්දී මේ වගේ පොඩි ජලාශයකුත් දැක්ක

වංගු 500ක් විතර කැරකිලා කැරකිලා කැරකිලා අපි කන්ද උඩට ආව

කන්ද උඩ තිබුනේ මෙන්න මේ වගේ හන්දියක්

මෙතන තමයි ඔය ප්‍රසිද්ධ Fraser Hill කියන්නේ

ඔය ඒ කාලේ ටින් කර්මාන්තෙට ආපු සුද්දෙක් ගේ නමක් දාපු කන්දක්. වැඩි දෙයක් නෑ. හීතල ගැන කිව්වොත් නිකන් නුවර වගේ ගතියක් තමයි තිබුනේ.. ඔන්න ඊට පොඩ්ඩක් වැඩි ඇති.. සමහර විට අපි ගිය වෙලාව සහ කාලේ නිසා වෙන්න ඇති. අපි දෙන්නට කන්ද නැගල උඩට ආවම හෙන බඩගිනියි. ළඟ තියෙන හොටෙල් එකකින් දවාලට කාල මොකද කරන්නේ කියල කල්පනා කරනකොට අපේ ඩයිබර් ළමයට ටිකක් වගේ මහන්සියි කියපු හින්ද ඉතින් වැඩිය ඇවිදින්නේ නැතුව හොටෙල් එකට යමු කියල හිතුවා.

අපි ඇවිද්දේ නැති වුනාට මේ පළාත jungle trekking, bird watching වගේ දේවල් වලට ප්‍රසිද්ධයි. ගොල්ෆ් ගහන අයටත් හොඳ පිට්ටනි තියෙනවා

මේ තියෙන්නේ එකක්

ඔන්න ඔහේ හොටෙල් එකට යමු කියල ආයෙත් ඉතින් වාහනේට නැග්ග. ඉතින් ඩයිබර් ළමය හීනියට නිදි අතරේ මම එලෝනවා. මම ඔහොම එලෝලා එලෝලා එලෝලා එලෝලා  බලද්දී දෙයියනේ අර නැග්ග කන්ද ඔක්කොම බැහැල.. හරියට නිකන් ගම්පහ වගේ පැත්තක් (ගම්පහ සිරා පැත්තක්) මම කිව්වේ දේශගුනේ ගැන. අයියෝ සල්ලි කිව්වලු. ඔය හෝටලේ තිබුණු පළාත ට කියන්නේ රවුබ් කියල.. මම හිතන්නේ අපි වෙන්න ඇති ඒ පලාතට ගිය පළවෙනි ෆොරින් ටුවරිස්ට්ස්ල හෙහ් හෙහ්  හෙහ් හෙහ්

ඉතින් මොකෝ කරන්නේ කියල හෝටලේට ගියා. ගිහින් පොඩි රෙස්ට් එකක් අරන් කල්පනා කළා මොකෝ කරන්නේ කියල... හීතලයි කියල නාමයක් නෑ.. ගුග්ල් එකේ හෙව්වට බලන්න කියල ඒ හැටි දේකුත් නෑ.. ගම්පහ ගිහින් අත්තනගලු ඔය බලනවා වගේ පොඩි පොඩි ගංගා දෙක තුනකුයි කොහෙද මන්ද කැලෑවක තියෙන දිය ඇල්ලකුයි ගැන විස්තර තමයි ආවේ..  

ඔන්න ඔහේ ටවුම වටේ යමු කියල ගියා බලන්න

මේ තියෙන්නේ ටවුම

ඔය ළඟ තිබ්බ කඩේකින් බනිසක් වගේ එකක් කාලා

 චීන පන්සලක් තියෙනවා කියල ඒක හොයාගෙන  යමු කියල ආයේ ගියා. අපේ වෙලාවට එක වහල දාපු පාලුවට ගිය පන්සලක් 

මේ තියෙන්නේ

අපි ඕක බලන්න ගියේ නෑ.. අන්තිමට ඉතින් හිස හැරුණු අතේ යනවා වගේ පාර දිගේ ඔහේ ගියා
යද්දී මේ වගේ ලස්සන පොල් / තැඹිලි වත්තක් දැකල ලංකාව මතක් වුණා..

 කළුවර වැටෙද්දී ඔන්න ඔහේ ආපහු යමු කියල හරවගෙන ඇවිල්ල මෙන්න මේ කෝවිල අස්සට ගිහින් බැලුව

ඒකෙත් ඇති දෙයක් නැති හින්ද ඉතින් අන්තිමට හෝටලේ ළඟ කඩේකින් රෑටකාල ආපහු ආව.. හෙහ් හෙහ්

අපරාදේ කියන්න බෑ හෝටලේ wifi speed එක හොඳ හින්ද මම Netflix එකේ Breaking Bad කොටස් දෙකක් විතර බලල නිදා ගත්තා.. හෙහ් හෙහ්

ට්‍රිප් යනවනම් ඉතින් එහෙමයි!!

ඊට පස්සේ පහුවදා උදෙන් ම හොටෙල් එකෙන් පිටත් වෙලා ආවා එද්දී අතර මගදී මෙන්න මේ චීන පන්සල දැක්ක. කලින් දවසේ හැන්දෑවේ අපි හෙව්වේ මේ පන්සල හැබැයි ගියේ වෙන එකකට. ඊට පස්සේ  ඉතින් ඒ පන්සලේ පොඩ්ඩක් ඇවිදලා ආපහු ආවා

මේ තියෙන්නේ පන්සලේ තිබ්බ අපුරු තැන් ටිකක්

ඔය ටික බලල ඩයිබර් ළමය වාහනේ එලවද්දී මම මෙන්න මේ වගේ ආපු පාරේ පොටෝ එකක් ගත්තා.

ඔන්න ඔය විදියට අපේ බුකිට් ෆ්‍රේසර් සහ රවුබ් සංචාරය නිමා වුණා (බුකිට් කියන්නේ මැලේ බාසාවෙන් කන්ද (Hill) කියන අදහස)

ඊට පස්සේ ඉතින් සුපුරුදු පරිදි ආයෙත් වැඩට යන අතරේ පෙබරවාරි මාසේ අපි තව ගමනක් ගියා!!!!

( ඒ ගමන ගැන කවද හරි ලියනකම් දැනට ඔය ඇති)

මලක්කා, ඉපෝ, මලක්කා, බුකිට් ෆ්‍රේසර් සහ රවුබ් - 3

කලින් කොටස් 2ක බලලම ඉන්න

එක

දෙක

අක්කල එන්න කලින් ම අපි එයාලගේ ට්‍රිප් එක ප්ලෑන් කළා.. අපි මෙහෙ ආවට පස්සේ 3න් පාරක් අක්කල ගැන්සිය මෙහෙ ආව නිසා එයාලටත් ක්වලාලාම්පුර් වලින් එහා මැලේසියාව බලන්න ඕනේ වෙලා තිබුනේ.. 

ඔය නඩේට මුලින් ම සැරේ 11දෙනෙක් ආව. ඊට පස්සේ සැරේ 9 දෙනෙක් ආවා මේ සැරේ 10ක් ආවා.. මුල්ම සැරේ හොඳට කටු කෑවා කට්ටියම එක්කන් යන්න ටැක්සි හොයන්න ගිහින් . අපිත් ආව විතර නිසා අපිටත් නිකන් හොල්මන් වගේ..... දෙවෙනි සැරේ එනකොට අපි ටැක්සි එහෙම ටිකක් අඳුරගෙන කලින් තරම්ම චාටර් වෙන්නේ නැතුව එහෙ මෙහෙ ඇවිද්දා.. මේ සැරේ ඉතින් අපි කලින් ම වාහනයක්  බුක් කළා.  

අපේ මස්සිනා ගොයියා ඉන්ටර්නැෂනල් ලයිසන් එක එහෙම අරන් ආවේ.. එයා තමයි වාහනේ ගෙනිච්චේ.. මෙහෙ වාහන එලවන එක අමාරු නෑ.. ලංකාවට වඩා සැහෙන්න අචාරසිලි විදියට මිනිස්සු වාහන එලවනවා.. එහෙන් මෙහෙන් දාන්න ත්‍රී වීල් නැති නිසා ඒ හැටි බය වෙන්න දෙයක් නෑ.. මෝටර් සයිකල් වලින් ටිකක් පරිස්සම් වුනාම අවුලක් නැතිව වාහනයක් අරන් යන්න පුළුවන්.. නීති රීති ඔක්කොම එකයි..

පළවෙනි දවසේ හවස් වරුවේ කට්ටිය පුත්‍ර ජයා පැත්ත බලන්න ගියා.. ටිකක් පාරවල් හුරු වෙන්නයි වාහනේ හුරු වෙන්නයි එක්ක.. පුත්‍ර ජයා ගැන මම වෙනම එකක් ලියන්නම්.. ලියන්න සෑහෙන්න දෙයක් තියෙන පැත්තක්.. හෙහ්

අපි කලින් ගමන් දෙක ගිහින් බැලුවේ අක්කල ආවම පොඩි අයත් එක්ක යන්න හොඳ කොහෙද කියන එක.. ඒ කියන්නේ මලක්කා ද , ඉපෝ ද කියල.. ඉපෝ ගමන අපෝ වෙච්ච නිසා අපි මලක්කා ටුවර් එකක් ප්ලෑන් කළා..

ඉතින් දෙවෙනි දවසේ උදේ 11ට විතර කට්ටිය ඉතින් ඔන්න ගමන පිටත් වුණා.. පොඩි උන් පස් දෙනා කොහේ යන්නත් කලින් උදේම පුල් එකේ නටන්න ඕනේ කියන කන්ඩිෂන් එක මුලින් ම දැම්ම.. ඉතින් උදේ 7-8 වෙද්දී පුල් එකට බැහැල නාල තමයි කට්ටිය කොහේ ගියත් යන්නේ... (අපරාදේ කියන්න බෑ මාත් ඒ දවස් ටිකේ පාන්දරම  නා ගත්තා..හෙහ් හෙහ් )

ඔය ඉන්නේ 5 දෙනාගෙන් 4 දෙනෙක්.. අනිත් එකී ඇඩ්වෙන්චර් වලට බයයි, ෆොටෝ එකට අහු වෙන්න හිටියේ නෑ.. හෙහ් හෙහ්

අපි කරදරයක් නැතුව දවල් 2 විතර වෙද්දී මලක්කාවට ආවා.. ඊට පස්සේ ටිකක් වටේ රස්තියාදු ගහල කන්න තැනක් හොයාගෙන 3-3.30 වෙද්දී හොටෙල් එකට ගියා.. පස්සේ හවස් වරුව ඇවිදින්න පටන් ගත්තා.

වාහන දෙකේ ගිය නිසා ඉතින් මම නඩේ ගුරා වගේ Waze (GPS app එකක්) දාගෙන ඉස්සරහින් යනවා.. දිමුතුවා සුවච කීකරුව මගේ පස්සෙන් එනවා.. ඔන්න ඔහොම දැන් අපි අර A Famosa බලකොටුව හොයාගෙන ගියා..

මේ තියෙන්නේ ඔය A Famosa බලකොටුව

පින්තුරය ගුග්ල්

දැන් මම මැප් එක බලාගෙන යනවා.. එක තැනකට ගියාම මැප් එක කචල් යනවා.. ඊට පස්සේ මම ආයේ හරවගෙන වටයක් ගහල ආයේ එනවා.. එතෙන්ට ආවම මැප් එක ආයේ කචල් යනවා.. කචල් යනවා කියන්නේ මම දකුණට හරවන්න හිතාගෙන ආවට Waze එකේ මට කියන්නේ වමට යන්න.. ඔය විදියට 3න් සැරයක් විතර ඔහොම මෙහෙම අතේ දුරින් තියෙන තැනක් හොයාගන්න බැරුව අපි වට 3ක් විතර ගියා.. 

අන්තිම පාරත් වැරදිලා කොහෙද මන්ද පාරක යනකොට මෙන්න මට කෝල් එකක් එනවා.. "මේ වාහනේ පොඩ්ඩක් හීට් වෙනවා . මම නතර වුණා කියල...." හෙහ් වෙලාවට ඉතින් පේන දුරින් තමයි නතර වුනේ.. අපි රෙන්ට් එකට ගත්ත වාහනේ නිසා එන්න කලින් වතුර බලන්න බැරි වුණා.. කර වෙන්න වේලිලා තිබුනේ.. හැබැයි අපි වතුර දැම්මත් හරි ගියේ නෑ.. ඊට පස්සේ ඒ ළඟම තිබ්බ කාර් පාක් එකක වාහන දෙකම දාලා මලක්කා නගරයේ පයින් ටුවර් එකක් යන්න පටන් ගත්තා...

අපේ කට්ටියගේ හොඳක් තියෙන්නේ පයින් යන්න ඕනේ වෙලාවක රෙඩි...

ඒ වෙද්දී වෙලාව 7ට කිට්ටුයි.. මැලේසියාවට කළුවර වැටෙන්නේ හවස 7.30 ට විතර ඉතින් හවස් වරුව ටිකක් වැඩිපුර තියෙනවා.. අපි බලන්න ප්ලෑන් කලේ A Famosa බලකොටුව උනාට පස්සේ තීරණේ කළා ඒක හොයාගෙන යන්නේ නැතුව ළඟ තිබුණු මෙන්න මේ කුලුනට නගින්න..

                                                            පින්තුර ගුග්ල් එකෙන්

මේ කුළුන මීටර් 80ක් උසයි.. ඔය වේදිකාව වටේට කැරකෙනවා.. මුළු මලක්කාවම බලන්න පුළුවන්

මම මේකේ දී දැම්මේ එදා උඩට නැග්ග වෙලේ ගත්ත ෆොටෝස් තමයි..

ඕක උඩට නැගල බැහැල ඊට පස්සේ ගියේ අර Flor de la Mar (Flower of the Sea) කියන පෘතුගීසි වෙළඳ නැව බලන්න..  කලින් පෝස්ට් එකේ නැවේ පින්තුරයක් දැම්මට නැව ඇතුලේ පින්තුර දැම්මේ නෑ නේ..

මේ තියෙන්නේ 

 නැවේ ක්ලෝස් අප් එකක්

 කපිතාන්ගේ කාමරේ ගැන විස්තරයක්

 කපිතාන්ගේ කාමරේද කොහෙද....

ඇතුලේ ෆොටෝ එකක්

 නැවට නැග්ග ගමන් 

කුඹ ගහේ උඩ 

මේ නැව පොඩි කෞතුකාගාරක් වගේ හදල තියෙන්නේ..  ඇතුලේ බලන්න දේවල් ගොඩක් තියෙනවා.. මම වැඩිය ෆොටෝ ගත්තේ නෑ...

හරි නැව බලල ඉවර වෙලා සෙට් එකම ගියා රෑට කන්න.. කන්න යන අතරේ මලක්කාවට අලංකාරයක් දෙන මෙන්න මේ මල් බයිසිකල් වල රවුම් යන්න කට්ටියට ආස හිතුනත්  පොඩි දුරක් යන්න කියපු බොරු ගණන් හින්ද මල් බයිසිකල් රවුම් ගහන්නේ නැතුව  කාල ඉවර වෙලා අර අපි කලින් සැරේ ඇවිල්ල ගිය Jonkar විදියේ පොඩි ෂොපින් පාරක් දැම්ම...

මේ තියෙන්නේ මල් බයිසිකල්

ජෝන්කර් විදියට කිට්ටු තැනකින් හොටෙල් බුක් කරපු නිසා ලෙඩ ගානේ තිබ්බ වාහනේ හොටෙල් එකට ගෙනත් දාල පයින් ගියා ජෝන්කර් එකේ ෂොපින්..

අවුරුද්ද අන්තිම නිසා ජෝන්කර් විදියේ ෂොපින් යද්දී මෙන්න මේ වගේ අපුරු මල්වෙඩි සන්දර්ශනෙකුත් බලන්න ලැබුනා..

ඊට පස්සේ පහුවදා පාන්දරම ළඟ තිබ්බ ගරාජ් එකකට ගිහින් වාහනේ අවුල හදා ගත්තා.. රේඩියේටර කැප් එක මාරු කරපු එක විතරයි කලේ ලොකු අවුලක් වුනේ නෑ... ඊට පස්සේ පහුවදා ආයෙත් A Famosa හොයාගෙන ගියා.. එකත් බලල ඊට පස්සේ ගියා ඒ ළඟම තියෙන මලක්කාවෙ සුල්තාන් මාලිගාවක ආකෘතියට හදපු තව කෞතුකාගාරයක් බලන්න..

මේ තියෙන්නේ..

පින්තුරය ගුග්ල්

මේක තනිකරම ලී වලින් හදපු මාලිගාවක්.. වැඩි විස්තර මෙතන තියෙනවා. විකිපීඩියාවේ හැටියට නම් ක්‍රි.ව 1458 සිට 1477 හිටපු Sultan Mansur Shah ගේ මාලිගාවේ ආකෘතිය විදියටලු මේක හදල තියෙන්නේ..

මේ තියෙන්නේ මාලිගාව ඇතුලත පින්තුර ටිකක්

 මාලිගාවේ අනුරුවක්

 පොඩි විස්තරයක්

 ඒ කාලේ සුල්තාන්ගේ සභාව තිබුණු හැටි

 සුල්තාන්ගේ නිදන කාමරේ

තව එක එක දේවල්

ඕක බලල ඊට පස්සේ දවල්ට කන්නත් එක්ක ගියා ඒ ළඟම පොඩි ෂොපින් මෝල් එකකට.. එක ඇතුලේ අපුරු පොඩි පොඩි බඩු විකුනන්න තියෙනවා.. ගොඩක් දේවල් මලක්කා ඉතිහාසයට සම්බන්ද පොඩි පොඩි ආකෘති, ලි වලින් හදපු දේවල්.. ඊට අමතරව ඉතින් අනෙකුත් ඕනෑම දෙයක් තියෙන ලොකු මෝල් එකක්...

ඕක ඇතුලට ගියාට පස්සේ ඉතින් ආයේ මොන මලක්කා ද කියල කට්ටිය ෂොපින්... හෙහ් හෙහ්

අන්තිමට හවස 6.30ට විතර මලක්කාවෙන් පිට වුණා..

මලක්කාවෙන් පිට වෙලා ක්වාලා ලාම්පුර් එන්න හයි වේ එකට දාල කිලෝ මීටරයක් එන්න හම්බ වුනේ නෑ අර වාහනේ පැච් එකක් ගියා... හෙහ් හෙහ්... 

පස්සේ හයි වේ හදිසි ඇමතුම් එකටකෝල් එකක් දුන්නම විනාඩි 15ක් යද්දී දෙන්නෙක් ඇවිල්ල සිං සිං ගාල ටයර් එක මාරු කරලා දුන්නා.. ඒ සේවය නොමිලේ.. හැබැයි ඉතින් අපි යුතුකමක් වශයෙන් ඒ ආපු දෙන්නට පොඩි ගානක් දුන්නා.. 

ඊට පස්සේ ඉතින් "අනේ පුතේ අපි හිමින් යන්.. පිටි පස්සේ වාහනේ එක්කම යන් ....."....ආදී වශයෙන් ලැබෙන වැඩිහිටි උපදෙස් රැසක් සමග රෑ 11.30 වගේ වෙද්දී යාන්තම් ගෙදරට ආවා.... ගෙදර ඇවිල්ල රෑට උයාගෙන කාල පහුවදා උදේ කට්ටිය ගියා මෙහෙ තියෙන  Sunway Lagoon Theme Park එකට.. කලින් සැරේ ඇවිල්ලත් ගියාට පොඩි උන්ගේ බලවත් ඉල්ලීම නිසා දෙවෙනි සැරෙත් ගියා..

ඊට පස්සේ ඉතින් තව ෂොපින් රවුම් දෙක තුනක් ගිහිල්ලා අක්කල කට්ටියම ආපහු ගියා..අම්මත් ගියා.. එහෙම කට්ටිය ඉඳල ගියාම හරි පාලුයි...

ඊට පස්සේ ඉතින් ජනවාරි මාසේ ආයේ සුපුරුදු පරිදි අපි වැඩට යන අතරේ පාළුව යන්නත් එක්ක ඔන්න ඔහේ කියල අපි දෙන්න තව ගමනක් ගියා...!

මලක්කා, ඉපෝ, මලක්කා, බුකිට් ෆ්‍රේසර් සහ රවුබ් - 2

කලින් කොටස බලලම එන්න

අම්මා ආවට පස්සේ රට තොට බලන්නත් එක්ක අපි තවත් අලුත්ම පැත්තකට ගියා. කලින් මලක්කා ගිය නිසා අපිත් මීට කලින් නොගිය පළාතක් වෙච්ච Ipoh තමයි අපේ ගමනාන්තය වුනේ..

ඉපෝ කියන්නේ මෙන්න මේ වගේ අමුතු විදියේ හුණුගල් (Limestone) කඳු ගැට තියෙන ක්වාලා ලාම්පුර් වල ඉඳල කිලෝමීටර් 200 විතර දුරින් තියෙන පළාතක්. මැලේසියානු අර්ධද්වීපයේ උතුරු පැත්තට වෙන්න තමයි මේ ඉපෝ නගරය පිහිටලා තියෙන්නේ.. මේ නගරය ටින් ආකර (Tin Mining) කර්මාන්තයට ප්‍රසිද්ධයි. දැන්නම් එහෙම ලොකුවට ටින් ආකර නැද්ද කොහෙද... මේ නගරය ගැන විස්තර හොයද්දි දැන ගත්තා අර Anna and the King කියන සිනමාපටය රුගත කරලා තියෙන්නේ මේ පළාතේ කියල.. 

 

පින්තුරය ගුග්ල්ගෙන්

අම්මත් එක්ක යන නිසා කලින් හොටෙල් එකක් බුක් කරගෙන තමයි මේ ගමන ගියේ.. උදේ පාන්දර 6-6.30ට වගේ හොඳට සුදානම් වෙලා හරි උනන්දුවෙන් අපි ගමන පටන් ගත්තා.

ඉපෝ නගරයට කිට්ටු වෙනකොට මෙන්න මේ වගේ කඳු ගැටයක් උඩ නම ගහල තියෙනවා

පින්තුරය ගුග්ල්ගෙන් 

අපි කොහොම හරි උදේ 10.30-11.00 වගේ වෙද්දී ඉපෝ වලට ආවා..  මැලේසියාවේ තියෙන දියුණු මාර්ග පද්ධතිය නිසා ඕනෙම ගමනක් පහසුවෙන් යන්න පුළුවන්..

අපි යන්න කලින් ගුග්ල් එකෙන් හොයාගත්තු තැන් දෙක තුනක් බලන්න තමයි ප්ලෑන් එක තිබුනේ ඉතින් කොහොම හරි GPS app එකේ පිහිටෙන් පාර හොයාගෙන අපි ඔන්න එක Qing Xin Ling Leisure & Cultural Village කියන තැනට ආවා.

පින්තුරය මෙතනින්

මෙන්න මේ වගේ තැනක්. ඔය ගෙවල් වගේ තියෙන ඒවා අපිට කලින් වෙන් කරගෙන නතර වෙන්න පුළුවන්..  බලන්න කියල ලොකු දෙයක් නෑ.. මේ තියෙන්නේ මම ගත්තු ෆොටෝ ටිකක්

 පොඩි ගල් ගුහාවක් තියෙනවා මෙන්න මේ වගේ අමුතු ගල් තියෙන

මෙන්න මේ වගේ විස්තරයි ෆොටෝ එහෙම තිබුනා. මම එච්චර කියවල බැලුවේ නෑ.. ඔය නගරේ ඉතිහාසේ ගැන මම හිතන්නේ..

මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලේ ඉඳන් එලිය පේන හැටි

ටිකක් උඩහට වෙන්න තියෙනවා කඳු ගැට දෙකක් මැද්දෙන් යන්න පොඩි පාරක්.. එක පැත්තකින් දිය සිරාවක් තියෙනවා අනිත් පැත්තේ ඔය පරණ ඇන්ටික් වගේ බඩු තියපු පොඩි පොඩි කඩ කෑලි ටිකක් තියෙනවා. විකුණන්න තියෙන බඩු නෙවෙයි. නිකන් සිහිවටන වගේ තියල තියෙන්නේ

 මේ තියෙන්නේ ඒවායේ තියෙන බඩු

කන්ද උඩට ගියාට බලන්න දෙයක් නෑ.. කන්දේ අනිත් පැත්තට යන්න පොඩි අඩි පාරක් තිබුනා. අපි ගියේ නෑ..

ඒ වෙද්දී දවල් 12ට කිට්ටු වෙලා ගිනි අවුව නිසා අම්මා සහ බට්ටි නගාට ටිකක් ඇති වෙලා වගේ තිබුනේ.. මම ඉතින් එයාලට ඉන්න කියල ඔය එහෙ මෙහෙ අස්සේ රිංගල මේ වගේ ෆොටෝ කෑලි ටිකක් අල්ල ගත්තා..

ඊට පස්සේ එතනින් ආවා... එන ගමන් කතා බහ මේ වගේ

"ඒ හැටි බලන්න දෙයක් නෑ වගේ නේද? අනිත් එක මේ අවුව... ඉවසන්න බෑ... ඔය වටේ තියෙන කඳු ටික තමයි ඉතින්, තව චීන පන්සල් එහෙම තියෙනවලු.. අනේ චීන පන්සල් වල බලන්න දෙයක් නෑ.. මේ අවුවේ එලියට බහින්න බෑ... අපි හොටෙල් එකට ගිහින් හවස් වෙලා එමු... හැබයි ඉතින් හොටෙල් එකට ගිහින් නිකන් සල්ලි දීලා හිටිය කියල බලන්න මහලොකු දෙයක් නෑ වගේ නේද..."


මම ඉතින් සුවච කීකරු රියදුරා වශයෙන් හැම එකටම හ්ම් හ්ම් කිය කිය හිටිය.. ඔන්න ඔහේ මෙන්න මේකත් බලන්න යමු කියල අපි තව තැනකට ආවා...

එතනත් පොඩි පාක් එකක්... එකේ තියෙන වැවක බෝට්ටුවක් තියෙනවා.. ඒ බෝට්ටුවෙන් වැවෙන් එගොඩට ගියාම කනාටු වෙච්ච මුවෝ දෙතුන් දෙනෙකුයි, පැස්බරු දෙතුන් දෙනෙකුයි ඉන්නවා එච්චරයි..

  මේ ඉන්නේ කනාටු සත්තු ටික.. දැක්කම දුක හිතෙනවා

මේ ටික බලල එද්දී නම් ගිනි අවුවයි, බඩ ගින්නයි නිසා හොඳ ගණන්...

දැන් යන ගමන් කතා බහ මෙහෙමයි...

"හොටෙල් එකට අච්චර ගානක් දීලා ඉන්න එක තේරුමක් නෑ වගේ නේද.. මාත් හිතන්නේ එහෙම තමයි එච්චර වැඩක් නෑ.. දැන් ඉතින් මොකද කරන්නේ.. ඉස්සෙල්ල මොනවා හරි කාල ඉමුකෝ"

ඔන්න ඉතින් ඉන්දියන් කඩයක් හොයාගෙන ගිහිල්ල නැති තැන අන්තිමට චීන කඩේකින් බාගෙට බැදපු කුකුල් මස් එක්ක බත් චුට්ටක් කෑවා...


"හරි එහෙනම් දැන් අවසාන තීරණේ මොකක් ද? ආපහු යමුද? හොටෙල් එක කැන්සල් කරමු? මම හිතන්නේ ගියොත් හොඳයි.. නිකන් තේරුමක් නෑ..."


මම ඉතින් හෝටලේට කතා කරලා ඒක කැන්සල් කරලා දැම්ම. ඊට පස්සේ ඉතින් කවුද බෝයි වගේ උදේ ඇද්ද කිලෝමීටර් 200ම ආයෙත් ඇදල හවස 4 වගේ වෙද්දී ආපහු ගෙදර ආවා.. හෙහ් හෙහ්..


හැබැයි ඉතින් ගෙදර ඇවිල්ල උණුවෙන් බතක් උයල , අම්මා ගෙනාපු මාළු ඇඹුල් තියල් ටිකක් පරිප්පු හොද්දක් එක්ක කාල, හොඳ ප්ලේන්ටියක් අලුවා කැල්ලක් එක්ක බීල සැපට ටීවී එකෙන් ඔය පරණ නාට්ටි කෑල්ලක් බලන එක මොන තරම් ආතල් ද කියල හිතුනා.. හෙහ් හෙහ්


හොඳට ප්ලෑන් කරලා පාන්දරින් නැගිටලා අධික උනන්දුවෙන් ගිය අපේ ඉපෝ ගමන ඉවර වුනේ එහෙමයි..



අම්මා ඇවිල්ල සති දෙකකට පස්සේ අක්කලා ආවනේ... අක්කල කිව්වට ගැන්සියක් ම බැස්ස.. පොඩි උන් ම 5 දෙනෙක්.. ඔක්කොම නඩේ 12ක්... හෙහ් හෙහ්


ඔය නඩේත් එක්ක ඊට පස්සේ සතියේ අපි තව ගමනක් ගියා...

මලක්කා, ඉපෝ, මලක්කා, බුකිට් ෆ්‍රේසර් සහ රවුබ්

සුබ අලුත් අවුරද්දක් වේවා!

මම හිතන්නේ තාම මේ අවුරුද්ද අලුත් අවුරුද්දක් කියල සලකන එක වලංගුයි... 

මලක්කා සමුද්‍ර සංදිය ගැන ඉස්සර නම් ඉස්කෝලේ සමාජ අධ්‍යනය පොතේ තිබුනා. දැනුත් ඇති..

මේ තියෙන්නේ විකිපීඩියාවේ තියෙන විදිය

මලක්කා නගරය පිහිටලා තියෙන්නේ මැලේසියානු අර්ධද්වීපයේ දකුණු කොටසට වෙන්න. මලක්කා සමුද්‍ර සංදිය කියන්නේ මැලේසියාව සහ ඉන්දුනීසියාවේ සුමාත්‍රා දුපත අතර තියෙන කිලෝමීටර් 805 ක් විතර වෙන පටු මුහුදු තිරයට. පළල ආසන්න වශයෙන් 2.8 km වගේ තමයිලු වෙන්නේ..

ගිය අවුරුද්දේ නොවැම්බර් මාසේ එක්තරා සති අන්තයක අපි දෙන්න ගියා ඔය මලක්කා නගරයට. මලක්කාව මැලේසියාවේ සංචාරක ආකර්ෂණය තියෙන පැරණි නගරයක්. ක්වාලා ලාම්පුර් ඉඳල පැය දෙකක විතර ගමනකින් යන්න පුළුවන්.

පහුගිය සැප්තැම්බර් මාසේ එක්තරා දවසක අපි අවුරුදු 2 හමාරක් විතර හදල 90% විතර ඉවර කරලා තිබුණු  ප්‍රොජෙක්ට් එක රැයකින් නතර කරලා දාන්න මේ රටේ ලොකුම තැනින් නියෝගයක් ආවා.. අපිට ආරංචි විදියට එකට හේතුව අපි කරපු ප්‍රොජෙක්ට් එක රටේ ලොකුම තැන ගේ (බිරිඳගේ)  ඉතා හිතවත් මිත්‍රයකුගේ පෞද්ගලික ආයතනයකට බාර දීලා... එතුමාගේ අත්සනින් ආපු ලිපියක් මගින් මේ රටේ රජයේ තැනක් වෙච්ච අපේ ආයතනය විසින් සෑහෙන වෙහෙසක් දරල බොහොම හොඳ තත්වයෙන් හදපු ප්‍රොජෙක්ට් එක රැයකින් නතර කරලා  අපිට මැලේසියාවේ ආශ්චර්යය පෙන්නලා දුන්න...  මැලේසියාවත් හරිම ආශ්චර්යමත් රටක්.  අපි ඒ ආශ්චර්ය ගැන වෙනම විස්තර පස්සේ කතා කරමු..

ඊට පස්සේ ඉතින් සුපුරුදු විදියට අපි තවත් ප්‍රොජෙක්ට් එකකට සෙට් වුණා. අපරාදේ කියන්න බෑ.. මෙහෙ එකක් යන්න එකක් වැඩ තියෙනවා..

ඔය සෙට් වෙච්ච දෙවෙනි ප්‍රොජෙක්ට් එකේ අම්බානක් වැඩ.. අම්බානක් කියන්නේ පැය 8ම ෆුල් ටයිම් වැඩ. ඒ කියන්නේ ඔළුව කචල් වෙන්නම වැඩ.. පහුගිය මාස 2-3 හරි හමන් දෙයක් ලියා ගන්න බැරි වුනේ ඇත්තටම කිව්වොත්  ඉහල රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික බලපෑම් නිසා හෙවත් ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණ නිසා කියල කියන්නත් පුළුවන් ඕන නම් (මම කොහොමත් කම්මැලි නැති, ඉතා උනන්දුවෙන් බ්ලොග් ලියන, කියවන et cetra et cetra බ්ලොග් කරුවෙක්  නිසා මොකුත් ලියන්න බැරි වුනේ ඒ නිසාමයි ඔන්න.. ).

හරි ඉතින් ඔහොම අධික වැඩ කර කර ඉන්න අතරේ අපි දෙන්න ඔය මලක්කා නගරේ රවුමක් ගියා.කොටින්ම හෝටලයක් වත් බුක් කරන්නේ නැතුව ගියේ.. ගිහිල්ලා හොයා ගන්නම් කියල.. මෙහෙ සාමාන්‍යයෙන් තරු 3-4 මට්ටමේ හෝටල් කාමරයක් සැහෙන්න අඩු මුදලකට හොයා ගන්න පුළුවන්.  හැබැයි දීර්ඝ සති අන්ත වල නම් කීයටවත් කලින් බුක් කරන්නේ නැතුව යන්න හොඳ නෑ.. සාමාන්‍ය සති අන්තවල එච්චර අවුලක් නෑ.. අපි දෙන්න උදේ පාන්දර 9-10 ට විතර ගෙදරින් පිටවෙලා දවල් 12,1,2 වගේ වෙද්දී මලක්කාවට ආවා. ටවුම පුරා කැරකිලා හොටලෙකුත් හොයා ගත්තා...  ඊට පස්සේ හවස් වරුව ඇවිද්දා

දැන් අපි පින්තුර කීපයක් බලමු...

මේ පින්තුරය නම් ගුගල් එකෙන් උස්සපු එකක්..

මේ තියෙන්නේ ඔය මලක්කා වල බලන්න තියෙන දේවල් වලින් කීපයක් තියෙන පින්තුරයක්.. ඔය උඩින්ම තියෙන කණුව නගරයේ සිරි නරඹන්න එන සංචාරකයින් වෙනුවෙන් හදපු එකක්.. උඩින් තියෙන රවුම් වේදිකාව වටේට කැරකෙනවා. මුළු මලක්කා නගරයම බලන්න පුළුවන් ඕක උඩට නැග්ගහම..

කණුවට වම් පැත්තෙන් තියෙන්නේ මෙහෙ බලන්න තියෙන A Famosa කියන පරණ පෘතුගීසි කාලෙට අයත් බලකොටුවක්, ඊට යටින් තියෙන්නේ නගරේ මැද්දේ තියෙන තව පෞරාණික තැනක්, ඊටත් යටින් තියෙන්නේ චීන විදියක්,  කණුවට කෙලින්ම යටින් තියෙන්නේ A Famosa බලකොටුව උඩට නැග්ගම තියෙන කවුද ශාන්තු වරයෙක්ගේ ප්‍රතිමාවක්...

මේ තියෙන්නේ ඔය කණුව උඩ ඉඳල මම ගත්ත පින්තුර දෙක තුනක්

ඔන්න මලක්කා කියන්නේ ඔය වගේ නගරයක්..

ඊට පස්සේ රෑ වෙලා මෙහෙ තියෙනවා Jonker walk කියල පොඩි ෂොපින් කරන්න හොඳ පාරක්, පාර දෙපැත්තේම කඩ දාගෙන පොඩි පොඩි විසිකුරුත්තන් බඩු විකුනනවා, එක එක කෑම ජාති එහෙම ඕනේ තරම්.. සෙනසුරාදා රෑ එළිවෙනකම් වගේ මේකේ බිස්නස් යනවා.. 

මේ තියෙන්නේ අපි ගිය දවසේ තිබුණු මොකක් ද චීන උත්සවයක්

අරුමෝසම් බඩු විකුණන කඩ

 මේවා නම් හරි ලස්සනයි.. හෙන ක්‍රියේටිව් බඩු තිබුන..

මේ තියෙන්නේ තව

පොද වැස්සක් එක්ක ජනාකීර්ණ වෙච්ච ජෝන්කර් වීදිය තමයි මේ

හරි ඉතින් රෑ 12 විතර වෙනකම් බස්ටි නගයි මමයි ඕකේ ඇවිදලා. පුච්චපු දැල්ලෝ එහෙම කාලා..  පහුවදා උදේ ගියා මෙහෙ තියෙන සමුද්‍ර කෞතුකාගාරේ බලන්න..

මෙතන තියෙනවා මරු නැවක්..

මේ තියෙන්නේ Flor de la Mar (Flower of the Sea) කියන පෘතුගීසි වෙළඳ නැවේ ආකෘතියක්.. මේක ක්‍රිස්තු වර්ෂ 1511 දී මේ මලක්කා සමුද්‍ර සන්ධියේදි මුහුදුබත් වෙලා තියෙනවා. පස්සේ මැලේසියානුවන් මේ ආකෘතිය මෙතන හදල තියෙනවා..

මේ නැව ඇතුලට යන්න පුළුවන්.. අපි දෙන්න පැයක් විතර නැවයි ඊට ටිකක් එහායින් තියෙන සාගර කෞතුකාගාරෙයි විතරයි එදා බැලුවේ.. ඊට පස්සේ ආපහු ආවා...

අපි මලක්කාවෙන් ගියේ ආයේ පස්සේ වෙලාවක එන්න හිතාගෙන මොකද බලන්න තිබුණු ගොඩක් දේවල් අපි බැලුවේ නෑ..

ඊට පස්සේ දෙසැම්බර් මාසේ අපේ අම්මා ඇනුවල් ලීව් දාල මෙහෙ ආවනේ.. අපේ අම්මා අවුරුදු 30-35ක් රජයේ සේවය කරලා දැන් පැන්ෂන් අරන් ඉන්නේ..හැබැයි ඉතින් ගමනක් බිමනක් යන්න නිවාඩු ගන්න ඇනුවල් ලීව් ටික අක්කගේ පොඩි උන්ගෙන් අනුමත වෙන්න ඕනේ හෙහ් හෙහ්... 

අම්මා ආවට පස්සේ ඉතින් රට තොට බලන්නත් එක්ක අපි තව ගමනක් ගියා..