මලක්කා, ඉපෝ, මලක්කා, බුකිට් ෆ්‍රේසර් සහ රවුබ් - 2

කලින් කොටස බලලම එන්න

අම්මා ආවට පස්සේ රට තොට බලන්නත් එක්ක අපි තවත් අලුත්ම පැත්තකට ගියා. කලින් මලක්කා ගිය නිසා අපිත් මීට කලින් නොගිය පළාතක් වෙච්ච Ipoh තමයි අපේ ගමනාන්තය වුනේ..

ඉපෝ කියන්නේ මෙන්න මේ වගේ අමුතු විදියේ හුණුගල් (Limestone) කඳු ගැට තියෙන ක්වාලා ලාම්පුර් වල ඉඳල කිලෝමීටර් 200 විතර දුරින් තියෙන පළාතක්. මැලේසියානු අර්ධද්වීපයේ උතුරු පැත්තට වෙන්න තමයි මේ ඉපෝ නගරය පිහිටලා තියෙන්නේ.. මේ නගරය ටින් ආකර (Tin Mining) කර්මාන්තයට ප්‍රසිද්ධයි. දැන්නම් එහෙම ලොකුවට ටින් ආකර නැද්ද කොහෙද... මේ නගරය ගැන විස්තර හොයද්දි දැන ගත්තා අර Anna and the King කියන සිනමාපටය රුගත කරලා තියෙන්නේ මේ පළාතේ කියල.. 

 

පින්තුරය ගුග්ල්ගෙන්

අම්මත් එක්ක යන නිසා කලින් හොටෙල් එකක් බුක් කරගෙන තමයි මේ ගමන ගියේ.. උදේ පාන්දර 6-6.30ට වගේ හොඳට සුදානම් වෙලා හරි උනන්දුවෙන් අපි ගමන පටන් ගත්තා.

ඉපෝ නගරයට කිට්ටු වෙනකොට මෙන්න මේ වගේ කඳු ගැටයක් උඩ නම ගහල තියෙනවා

පින්තුරය ගුග්ල්ගෙන් 

අපි කොහොම හරි උදේ 10.30-11.00 වගේ වෙද්දී ඉපෝ වලට ආවා..  මැලේසියාවේ තියෙන දියුණු මාර්ග පද්ධතිය නිසා ඕනෙම ගමනක් පහසුවෙන් යන්න පුළුවන්..

අපි යන්න කලින් ගුග්ල් එකෙන් හොයාගත්තු තැන් දෙක තුනක් බලන්න තමයි ප්ලෑන් එක තිබුනේ ඉතින් කොහොම හරි GPS app එකේ පිහිටෙන් පාර හොයාගෙන අපි ඔන්න එක Qing Xin Ling Leisure & Cultural Village කියන තැනට ආවා.

පින්තුරය මෙතනින්

මෙන්න මේ වගේ තැනක්. ඔය ගෙවල් වගේ තියෙන ඒවා අපිට කලින් වෙන් කරගෙන නතර වෙන්න පුළුවන්..  බලන්න කියල ලොකු දෙයක් නෑ.. මේ තියෙන්නේ මම ගත්තු ෆොටෝ ටිකක්

 පොඩි ගල් ගුහාවක් තියෙනවා මෙන්න මේ වගේ අමුතු ගල් තියෙන

මෙන්න මේ වගේ විස්තරයි ෆොටෝ එහෙම තිබුනා. මම එච්චර කියවල බැලුවේ නෑ.. ඔය නගරේ ඉතිහාසේ ගැන මම හිතන්නේ..

මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලේ ඉඳන් එලිය පේන හැටි

ටිකක් උඩහට වෙන්න තියෙනවා කඳු ගැට දෙකක් මැද්දෙන් යන්න පොඩි පාරක්.. එක පැත්තකින් දිය සිරාවක් තියෙනවා අනිත් පැත්තේ ඔය පරණ ඇන්ටික් වගේ බඩු තියපු පොඩි පොඩි කඩ කෑලි ටිකක් තියෙනවා. විකුණන්න තියෙන බඩු නෙවෙයි. නිකන් සිහිවටන වගේ තියල තියෙන්නේ

 මේ තියෙන්නේ ඒවායේ තියෙන බඩු

කන්ද උඩට ගියාට බලන්න දෙයක් නෑ.. කන්දේ අනිත් පැත්තට යන්න පොඩි අඩි පාරක් තිබුනා. අපි ගියේ නෑ..

ඒ වෙද්දී දවල් 12ට කිට්ටු වෙලා ගිනි අවුව නිසා අම්මා සහ බට්ටි නගාට ටිකක් ඇති වෙලා වගේ තිබුනේ.. මම ඉතින් එයාලට ඉන්න කියල ඔය එහෙ මෙහෙ අස්සේ රිංගල මේ වගේ ෆොටෝ කෑලි ටිකක් අල්ල ගත්තා..

ඊට පස්සේ එතනින් ආවා... එන ගමන් කතා බහ මේ වගේ

"ඒ හැටි බලන්න දෙයක් නෑ වගේ නේද? අනිත් එක මේ අවුව... ඉවසන්න බෑ... ඔය වටේ තියෙන කඳු ටික තමයි ඉතින්, තව චීන පන්සල් එහෙම තියෙනවලු.. අනේ චීන පන්සල් වල බලන්න දෙයක් නෑ.. මේ අවුවේ එලියට බහින්න බෑ... අපි හොටෙල් එකට ගිහින් හවස් වෙලා එමු... හැබයි ඉතින් හොටෙල් එකට ගිහින් නිකන් සල්ලි දීලා හිටිය කියල බලන්න මහලොකු දෙයක් නෑ වගේ නේද..."


මම ඉතින් සුවච කීකරු රියදුරා වශයෙන් හැම එකටම හ්ම් හ්ම් කිය කිය හිටිය.. ඔන්න ඔහේ මෙන්න මේකත් බලන්න යමු කියල අපි තව තැනකට ආවා...

එතනත් පොඩි පාක් එකක්... එකේ තියෙන වැවක බෝට්ටුවක් තියෙනවා.. ඒ බෝට්ටුවෙන් වැවෙන් එගොඩට ගියාම කනාටු වෙච්ච මුවෝ දෙතුන් දෙනෙකුයි, පැස්බරු දෙතුන් දෙනෙකුයි ඉන්නවා එච්චරයි..

  මේ ඉන්නේ කනාටු සත්තු ටික.. දැක්කම දුක හිතෙනවා

මේ ටික බලල එද්දී නම් ගිනි අවුවයි, බඩ ගින්නයි නිසා හොඳ ගණන්...

දැන් යන ගමන් කතා බහ මෙහෙමයි...

"හොටෙල් එකට අච්චර ගානක් දීලා ඉන්න එක තේරුමක් නෑ වගේ නේද.. මාත් හිතන්නේ එහෙම තමයි එච්චර වැඩක් නෑ.. දැන් ඉතින් මොකද කරන්නේ.. ඉස්සෙල්ල මොනවා හරි කාල ඉමුකෝ"

ඔන්න ඉතින් ඉන්දියන් කඩයක් හොයාගෙන ගිහිල්ල නැති තැන අන්තිමට චීන කඩේකින් බාගෙට බැදපු කුකුල් මස් එක්ක බත් චුට්ටක් කෑවා...


"හරි එහෙනම් දැන් අවසාන තීරණේ මොකක් ද? ආපහු යමුද? හොටෙල් එක කැන්සල් කරමු? මම හිතන්නේ ගියොත් හොඳයි.. නිකන් තේරුමක් නෑ..."


මම ඉතින් හෝටලේට කතා කරලා ඒක කැන්සල් කරලා දැම්ම. ඊට පස්සේ ඉතින් කවුද බෝයි වගේ උදේ ඇද්ද කිලෝමීටර් 200ම ආයෙත් ඇදල හවස 4 වගේ වෙද්දී ආපහු ගෙදර ආවා.. හෙහ් හෙහ්..


හැබැයි ඉතින් ගෙදර ඇවිල්ල උණුවෙන් බතක් උයල , අම්මා ගෙනාපු මාළු ඇඹුල් තියල් ටිකක් පරිප්පු හොද්දක් එක්ක කාල, හොඳ ප්ලේන්ටියක් අලුවා කැල්ලක් එක්ක බීල සැපට ටීවී එකෙන් ඔය පරණ නාට්ටි කෑල්ලක් බලන එක මොන තරම් ආතල් ද කියල හිතුනා.. හෙහ් හෙහ්


හොඳට ප්ලෑන් කරලා පාන්දරින් නැගිටලා අධික උනන්දුවෙන් ගිය අපේ ඉපෝ ගමන ඉවර වුනේ එහෙමයි..



අම්මා ඇවිල්ල සති දෙකකට පස්සේ අක්කලා ආවනේ... අක්කල කිව්වට ගැන්සියක් ම බැස්ස.. පොඩි උන් ම 5 දෙනෙක්.. ඔක්කොම නඩේ 12ක්... හෙහ් හෙහ්


ඔය නඩේත් එක්ක ඊට පස්සේ සතියේ අපි තව ගමනක් ගියා...