ප්‍රාග් ඓතිහාසික ගුහා සංචාරය - The Dark Cave

ගිය දෙසැම්බරයේ පවුලේ කට්ටිය ආපු වෙලාවේ ගිය පොඩි සංචාරයක සටහනක්. මැලේසියාවට එන ගොඩක් දෙනෙක් බලන්න යන ප්‍රසිද්ධ තැනක් තමයි මේ Batu Caves කියන්නේ . ක්වාලා ලාම්පුර් නගරයේ සිට කිලෝමීටර් 15-18 ක් විතර දුරින් තමයි මේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික ගුහා සංකීර්ණය සහිත කඳු ගැටය පිහිටලා තියෙන්නේ . ඒ ප්‍රදේශය අයත් වෙන්නේ Gombak කියන දිස්ත්‍රික්කයට . ඒ වගේම තමයි මේ නම හැදිල තියෙන්නේ ඒ අසලින් ගලන ගංගාව නිසා කියල තමයි කියන්නේ . Batu Caves ගැන වැඩිදුර විස්තර විකිපිඩියාවෙන් බලාගන්න පුළුවන්. 

අපි මේ ගිය Batu Cave සංචාරයේදී මේ ගුහා සංකීර්ණය අයත් නමුත් සාමාන්යෙන් බොහෝ සංචාරකයින් නොයන තවත් ගුහාවක ඇවිදලා බැලුවා . 

 Limestone නමින් හඳුන්වන පාෂාණයෙන් සැදුනු Batu Caves ගුහා සංකීර්ණය අවුරුදු මිලියන 400ක් පමණ පරණයි කියල තමයි කියන්නේ. 1860-1870 දශක වලදී සොයා ගත්ත මේ ගුහා වලින් ප්‍රධාන ගුහාව පසුකාලීනව මැලේසියාවේ වෙසෙන හින්දු බැතිමතුන් විසින් තමන්ගේ පුජනිය ස්ථානයක් විදියට භාවිතාවට ගනු ලබනවා . බොහෝ සංචාරකයින් බලන්න යන්නේ මේ Temple Cave නම්වූ ඒ හින්දු පුජනිය ගුහාව .

බොහෝ අය මේ සුප්‍රසිද්ධ ප්‍රතිමාව එහෙම දැකල ඇති . මේ දේව රුපය මුරුගන් ලෙස ඔවුන් හඳුන්වනවා . 

 මේ තියෙන්නේ ඔය Temple Cave එක ඇතුලත දර්ශන කීපයක්.

මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලත . ඔය වහලවල් වගේ තියෙන්නේ පොඩි පොඩි කඩ . දේව ප්‍රතිමා ආදිය විකුනන්න තියෙනවා .

මේ තියෙන්නේ ගුහාවට හිරු එලිය ලැබෙන විවරයක් 

මේ තියෙන්නේ ගුහා බිත්තියේ දර්ශනයක් 

කඳුගැටය සෑදී තියෙන්නේ මෙන්න මේ විදියට 

මේ කඳු මුදුනට නගින පඩිපෙලේ ඉහලට වන්නට තවත් මාර්ගයක් තියෙනවා මම මේ කියන්න යන Dark Cave එකට යන්න. අපි Temple Cave එකට ගිහින් එන ගමන් අපේ අක්කගේ දුවගේ බලවත් ඉල්ලීම නිසා තමයි මේ Dark Cave බලන වැඩේට සෙට් වුණේ. Dark Cave කිව්වම පොඩි ෆැන්ටසි සුරංගනා ගතියක් තියෙන නිසා වෙන්න ඇති එයාට ඒක බලන්න ඕනේ මයි කිව්වා . පස්සේ අපි 4 දෙනෙක් විතරක් ගියා අනිත් කට්ටිය පහලට බැස්ස . 

මෙතන ඉඳන් කතන්දරේ ෆොටෝ වලින් දාන්නම් .

මේ තියෙන්නේ Dark Cave එක ගැන තියෙන කෙටි විස්තරය . 

මේ ගුහාව මුලින් ම සොයාගෙන තියෙන්නේ 1878 දී Captain H. C. Syers සහ William T. Hornaday කියන දෙන්නා .

මේකේ හැටියට ලොව වෙසෙන දුර්ලභ ම මකුළු විශේෂය ජිවත් වෙන්නේ මේ ගුහාවේ (Trapdoor spider (Liphistius batuensis)) ඒ වගේම අවුරුදු මිලියන 100ක්  පමණ වයස සත්ව විශේෂ රැසක් මේ ගුහාව තුල ජිවත් වෙනවා . ඒ වගේම ලොව වැඩිම පර්යේෂණ වලට බාවිතා වෙච්ච ගුහාවක් සහ සුවිශේෂී වූ ගුහා නිර්මාණ වලට උරුමකම් කියනවා මේ ගුහාව. ඒ වගේම අතිශය සංවේදී විවිධත්වයෙන් අනුන පරිසර පද්ධතියක් නිසා මේ තුලට ඇතුල් වීමේ දී අනුගමනය කල යුතු දේවල් ගැනත් මෙන්න මේ විදියේ සඳහනක් තියෙනවා . 

 මේ තියෙන්නේ ගුහා සංකීර්ණයේ සිතියම . ඔය නිල්පාටින් ලකුණු කරපු මාර්ගය විතරයි දැනට මහජනයා සඳහා විවෘත කරලා තියෙන්නේ .

 මේ තියෙන්නේ ගුහාව  අපූරු ලෙස නිර්මාණය වෙලා තියෙන ආකාර පිළිබඳව විස්තර 

 ගුහාව තුල දකින්නට ලැබෙන කෘමින් ගැන විස්තර 

බෝතල් කරපු වවුලෙක් සහ වවුලන් ගැන විස්තර . මේ ගුහාව ඇතුලේ ලක්ෂ ගානක් වවුලන් ජිවත් වෙනවා .

ගුහාවට යනකොට අපිට දෙනවා පොඩි ටෝර්ච් එකකුයි හෙල්මට් එකකුයි . මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලේ ගත්ත පින්තුර . කැමරා ෆ්ලෑෂ් බාවිතාව තහනම් නිසා අමාරුවෙන් ගත්තේ .

ගුහාවේ පොළව . ඔය වැටක් තියෙන්නේ මිනිසුන්ට ගමන් කරන්න හදපු මාර්ගය. කිසිම විටෙක ඒ මගෙන් එලියට අඩිය තැබීම තහනම්

 විවිධ විදියට නිර්මාණය වුනු ගුහා බිත්ති .

 මේ තියෙන්නෙත් ස්භාවිකව නිර්මාණය වුනු ගුහා පොලොව සහ ගුහාවේ බිත්ති එකිනෙකට සම්බන්ධ වෙච්ච තැනක් . මේ දේවල් ගැන ඔය භූ විද්‍යාව ඉගෙන ගත්ත අය  එහෙම දන්නවා ඇති .

මේකත් ඉහල ෆොටෝ එක වගේම තම එකක් . මේ දීප්තිමත් ආලෝකය වැටුනේ අපේ කණ්ඩායමේ ඔක්කොම ටෝර්ච් එක ගහල බලන වෙලාවක ගත්ත නිසා ..

 ගුහාව තුලින් ගලා එන ජලය එක්  රැස්  වූ  තැනක් . මේ ජලය එතරම් පිරිසිදු  නැති බවයි අපේ කණ්ඩායම රැගෙන ගිය පුංචි ගෑනු ළමයා පැවසුවේ .

 ප්‍රතාපවත් ගුහා බිත්ති .

 ගුහා බිත්තියක් හෝ පොලව හරියටම ෂුවර් නෑ ..

මේ ඉන්නේ අපේ කණ්ඩායමෙන් කොටසක් . ඔය ටෝර්ච් එක ගහගෙන විස්තර කරලා දෙන්නේ අපිත් එක්ක ආපු ගයිඩ් ළමය . හරි අපුරු ගෑනු ළමයෙක් . මැලේසියාවේ ඉන්න මුස්ලිම් ගෑනු ළමයි හරිම කඩිසර විදියට විවිධ රැකියාවල් කරනවා . මේ ළමය විහිළු තහළු කරමින් ඒ වගේම බොහොම හොඳට විස්තර පැහැදිලි කරමින් අපිව එක්කන් ගියා .

 ප්‍රාග් ඓතිහාසික වැස්ස ..

මේ ඉන්නේ අර කියපු මකුලුවද කොහෙද .. ෆොටෝ එක ගන්න දැඟලුව මිසක් අර ළමය කියපු දේ හරියට අහ ගත්තේ නෑ ...

මේ ඉන්නෙත් අර කියපු අවුරුදු මිලියන 100ක් වයස සතෙක් . නම් ගම් විස්තර ඒ හැටි ඔළුවට ගියේ නෑ . 

හැබැයි මේ ගුහාවේ සමහර තැන් වලට කිසිම ආලෝකයක් ලැබෙන්නේ නෑ. ඉතින් මේ ඉන්න ජීවින් ආහාරයට ගන්නේ ගුහාවේ වෙසෙන ලක්ෂ ගණනක් වූ වවුලන් ගේ වසුරු කියල තමයි ඒ ළමය කිව්වේ .

ගුහාව තුල සම්පුර්ණ ගමන කිලෝමීටර් 2ක් විතර වෙනවා . විනාඩි 45ක් විතර ගමනට ගතවෙනවා . මේ යන මාර්ගයේ එක තැනක් තියෙනවා කිසිම ආලෝකයක් වැටෙන්නේ නැති . අපි රැගෙන ගිය විදුලි පන්දම් නිවා දමුවම කට්ට කළු ඝන අන්ධකාරය සහ ගැඹුරු නිහඩතාවයක් තියෙන තැනක් . එතන විනාඩි කිහිපයක් නිහඩව කළුවරේ ගෙවපු එක තමයි මේ ගමනේ මට තිබුණු වඩා වැදගත්ම මතක සටහන . 

එකා පස්සේ එකා බොහොම පරිස්සමින් ටෝර්ච් එක ගහගෙන යන මේ ගමන අවසන් වෙන්නේ The Great Chamber  නමින් ඔවුන් හඳුන්වන ගුහාව අභ්‍යන්තරයේ ඇති ගුහාවට සුර්යාලෝකය ලැබෙන අපුරු විවරය සහිත ස්ථානයකින් . හරියට නිකන් ඔය ෆිල්ම් වල තියෙන ලස්සන දර්ශනයක් වගේ අපුරු තැනක් . ඒ වගේම අඳුරු ගුහාවෙන් එහා ලෝකය පෙනෙන නිදහස පිළිබඳව හැඟීමක් දැනෙන තේජවන්ත තැනක්   

Great Chamber එක

The Great Chamber එක තමයි ගමනේ කෙලවර . එතනින් එහාටත් යන්න හැකියාව තිබුනත් ඒවා තවම පොදු ජනතාව සඳහා විවෘත කරලා නෑ .. ආපසු ආ මග ඔස්සේ එලියට එන්නයි තියෙන්නේ .

මේ තියෙන්නේ ගුහාව ඇතුලේ ඉඳන් එනකොට අපි ඇතුලට ගිය ප්‍රධාන පිවිසුම පේන හැටි ... මිට අමතරව තවත් ගුහා කීපයක් මේ කඳු ගැටය ආශ්‍රිතව තියෙනවා . ඒවා ගැන නම් වැඩි විස්තරයක් දන්නේ නෑ . ඔබ මැලේසියාවේ සංචාරය කරනවා නම් බලන්න යන්න වටින තැනක් . හරිම පහසුවෙන් කෝච්චියෙන්ම යන්න පුළුවන් බොහොම සුළු ගානක ටිකට් එකක් අරන් . 

මේ අවුරුද්දේ මැලේසියාවේ තියෙන ඔය සංචාර වලට එන කට්ටිය වැඩිය නොයන තැන් කීපයක් බලන්න යන්න හිතාගෙන ඉන්නවා . ඒවා ගැනත් ලියන්න බලන්නම් (ගියොත්). සැමට සුබ අලුත් අවුරද්දක් සහ මෛත්‍රී පාලනයක් වේවා!

වෘකයාගේ ආගමනය !!!

මොකුත් ලියන්න දෙයක් ඔළුවට එන්නේ නැතුව ඔපිස් එකේ වැඩට හිර වෙලා ඉන්න අතරේ එකපාරටම මෙන්න ආයෙත් වෘකයා එනවා කියල නිවුස් එකක් දැක්ක. ඕ ... මයි ..වෘකයා !!!!!! ..

මේ වෘකයා ගැන ඉතින්  අලුතින් කියන්න දෙයක් නෑනේ .. දන්නේ නැති අය  මෙතනට ගිහින් විස්තරේ බලා ගන්න ..

ගිය සැරේ ගත්ත පොත් සෙට් එක කන්දක් වගේ ගොඩ ගහගෙන ඉන්න අතරේ මෙන්න මේකා ආයේ අපේ පළාතේ එනවා කියල යාලුවෙක් බුකියේ දාල තිබුනා .... 

"තාම අර ගත්ත පොත් කියෙව්වේත්  නෑ නේ .. මොකට තව පොත් ගොඩ ගහගන්නවද .. ඕව තියන්න ඉඩත් නෑ ..."  

"ඇහ් .. මොකද කියෙව්වේ නැත්තේ පොත් දෙකක් එහෙම් පිටින් ම කියවල ඉවර කළා ..  මෙන්න සයිස් එක පොතක් ... මේවා මේ ගන්නේ ඉන්වෙස්ට්මන්ට් විදියට .. අනාගතේට  පැන්සන් ගත්ත කාලෙට කියවන්න  .. දැන් කියවන්න නෙවෙයි .. "

"ඕනේ එකක් කරගන්න. අපරාදේ සල්ලි .. ඇඳුම් කෑලි කියක් ගන්න පුළුවන් සල්ලි ද ඔය ..."

"ඔයාට ඕව තේරෙන්නේ නෑ .. මේවා හෙන සම්භාව්‍ය කෘතීන් .. ඔය ඇඳුම් කෑලි වගේද "

"ඕනේ එකක් කරගන්න !!"

ඔන්න ඔය විදියට මණ්ඩලේ අපෘවල් එක ලැබුණ ..

ඊයෙ උදේම යෙදුනු නැකතින් නැගිටලා කා බී  සියලු වැඩ අත් හැර, පැය  2ක් විතර ට්‍රයි කරලා ටැක්සියක් හොයාගෙන රවුමක් ගිහින්  මණ්ඩලේ කටයුතු අහවර කරලා  මණ්ඩලේ නැවත ටැක්සියෙන් ගෙදර එවලා මම ගියා වෘක හාමිගේ සාදයට .. වෘක හාමිගේ සාදය කියන්නේ ඉස්සර මම ආසාවෙන් කියවපු පොඩි කතන්දර පොතක් .. හෙන ලස්සන චිත්‍ර තිබුණු පොඩි කතා පොතක් ..

මේ තියෙන්නේ  සූ ගාල පොත් ..

මේ සැරේ කලින් සැරේ වගේ පෙට්ටිය පුරවලා පොත් දෙන සීන්  එක තිබුනේ නෑ ... පොත් වල ගාන ටිකක් වැඩියි .. ලකුණු කරපු මිලට සාමාන්‍ය විදියට පොත් ගැනීමක් තමයි තිබුනේ ..

මුලින් ම ඉතින් වටේම ඇහැ දාගෙන රවුමක් ඇවිද්ද ... අපරාදේ කියන්න බෑ  සිරා පොත් තියෙනවා ..

ඊට පස්සේ අපේ රිසි මල්ලි ට (ඒ කියන්නේ අක්කාගේ පුතා) ඕනෙයි කියපු මේ 

පොත් සෙට් එක හොයාගෙන ගියා .. චීන නංගිලා කීප දෙනෙක් ගෙන් ම ඇහුවට ඒ ළමයි පෙන්නපු කිසිම තැනක පොත තිබ්බේ නෑ .. පස්සේ ඉතින් පොඩි එකාට  පොත් හෙවිල්ල පැත්තක තියල මම වැඩේ පටන් ගත්තා ..

ගිය සැරේට වැඩ හොඳ තත්වයේ පොත් තිබුනා .. ඒ වගේම පොත් ප්‍රමාණයත් වැඩියි .. මේ සැරේ පෙට්ටිය පුරවල ගන්න බැරි නිසා මම ටිකක් හිතල මතල කියවයි කියල හිතෙන ලෙවල් එකේ පොත් විතරක් ගත්තා .. ගිය සැරේ නම් ඇත්තටම ආසාවටනේ ගත්තේ ...

හරි මේ තියෙන්නේ ගත්ත ටික .. වැඩිය නෑ  පොත් 6යි ..

ඔය වම් පැත්තේ උඩින් ම තියෙන්නේ කුකරි පොත් නැති වුනත් පට්ට රසට කෑම උයන්න පුළුවන් බස්ටි නගා වෙනුවෙන්  මේ සැරේ ගත්ත පොත ..  කෑම  වර්ග 400ක විතර වට්ටෝරු සහ පින්තුර තියෙන පොතක්.  දැන් ඉතින් කන්න තමයි තියෙන්නේ .. 

ඊට පස්සේ තියෙන්නේ මගේ ඔල්ටයිම් ෆෙවරිට් වෙච්ච ආතර් සී  ක්ලාක් මහත්මයාගේ පොතක් ..3 වෙනියට තියෙන එක  නම් සයි - ෆයි  කෙටි කතා පොතක් ...  ලේඛකයෝ ගැන අදහසක් නෑ .. 

යට පේලියේ වම් පැත්තේ කොනේ තියෙන්නේ මේ දවස් වල හිට්  වෙලා තියෙන Game of Thrones සිරිස් එක ලියපු  George R. R. Martin ගේ  පොතක්  මට Game of Thrones කතාව එච්චර අල්ලලා ගියේ නැති වුනාට පොර සිරා නිසා මේ පොත ගත්තා ... 

ඊට පස්සේ ඉතින් මේ දවස් වල මගේ වීරයා වෙලා ඉන්න Michael Crichton (මේ නම කියන්නේ මයිකල් ක්‍රයිටන් කියල - ස්තුතිය ඩුඩේ (Dude ට )) විසින් රචිත අවසන් නවකතාව .. මයිකල් ක්‍රයිටන් 2008 දී මිය ගියා .. ඔහු මිය ගිය පසු ඔහුගේ පරිගණකයේ තිබුනු  අවසන් නොකළ  පිටපත් (manuscript) එකතු කරලා Richard Preston කියන ලේඛකයා විසින් තමයි මේ පොත සකස් කරලා තියෙන්නේ ... පොත ප්‍රකාශයට පත් කරලා තියෙන්නේ 2011 දී .. මේ තියෙන්නේ විස්තරේ 

කලින් සැරේ දී මම ගත්තා Pirate Latitudes. ඒක  නම් පට්ට කතාවක් .. මාර අපුරුවට ගලාගෙන යන සරල ඉංගිරිසියෙන් ලියවෙච්ච මුහුදු හොරුන් ගේ කතාවක්. Thriller එකක්  ..  පුළුවන් නම් හොයාගෙන කියවන්න ... මේ පොත 2009 දී ප්‍රකාශයට පත් කරපු එකක්.

තව ඉතින් වටේ පිටේ කැරකි කැරකි ඉන්නකොට මෙන්න මේකත් හම්බ වුනා ... Inferno. මතබේදයට තුඩුදුන් The Da Vinci Code , Angels & Demons සහ  The Lost Symbol කෘති වල රචකයා වෙච්ච  Dan Brown ගේ අලුත් ම පොත මේක ... 2013 දී තමයි නිකුත් වුනේ ..

මම මෙහෙ පොත් කඩවල් වල රස්තියාදු ගහද්දි ගම්දෝ නොගම්දෝ කියල හිත හිත හිටපු පොතක් මේක ...  දැක්ක ගමන් ඉතින් සුටුස් ගාල ගත්තා ...

මේ පොත් 6ටම මට ගියේ රුපියක් 2500ක් විතර  ...  ඔය පොත් වල ලකුණු කරපු ඔර්ජිනල් මිල වගේ 5-6 ගුණයක් අඩුවෙන් තමයි මේ පොත් ටික මම ගත්තේ .. බ්‍රෑන්ඩ් නිව් තත්වයෙන් ම තියෙනවා ... සිරාවට පට්ට ලාබයි ..

ලබන සතියේ පුළුවන් වුනොත් ආයෙත් රවුමක් දාල බලනවා .. සේල්  එක 16 වෙනිදා වෙනකම් තියෙනවා .

කලින් සැරේ ගත්ත පොත් ගොඩක් ඒවා තාම කියෙව්වේ නෑ .. කලින් කියෙව්වා වගේ  Pirate Latitudes එකයි . 

මෙන්න මේ පොතයි තමයි කියවල ඉවර කලේ .. ගත්ත ගොඩක් ඒවා මම අපේ රිසි මල්ලිට යැව්වා .. අනිත් ටික ඉතින් ඔය පස්සේ කාලෙක කියවනවා ..

මේ Goliath පොතත් මරු කතාවක්.  පිටු 600ක් විතර තියෙන තඩි පොතක්.  හැබැයි කතාව හෙන අමුතු එකක් . අපි කවුරුත් දන්නා නිකොලා ටෙස්ලා කියන නිපැයුම් කරුවා ගැන ලියවෙච්ච පලවෙනි ලෝක සංග්‍රාමය ට අදාළ කාලය හා සම්බන්ද  කතාවක් ...  යාන්ත්‍රික යන්ත්‍ර  ඒ  කියන්නේ ඉලෙක්ට්‍රොනික නොවන යන්ත්‍ර වගේ ඒවා  සහ අමුතු විදියට පරිණාමය වෙච්ච සත්තු ඉන්න කතාවක් ...ඒ කියන්නේ කතා කරන, බුද්ධිමත්  උනහපුලුවන් (loris) , ඒවගෙම  පණිවිඩ හුවමාරු කරන කටුස්සන් (lizards )වගේ අමුතු සත්තු ඉන්න ටිකක් විකාර ගනයේ කතාවක් ... හෙහ් හෙහ් නිකොලා ටෙස්ලා කතාවේ දුෂ්ටයා වගේ වෙන සීන්  එකක් තියෙන්නේ ...  මේ කතාවේ ඕඩියෝ පොත් එහෙමත් තියෙනවා ...

අමාරුවෙන් හිත හදාගෙන පොත් 6ක් අරන් ආවේ ලබන අවුරුද්දේ ආයෙත් අර පෙට්ටිය පුරවල පොත් දෙන සීන්  එක තියෙයි නේ කියල හිතාගෙන .. හැබැයි එලියට ඇවිල්ල අදාළ ආයතනේ චීන ඇන්ටි කෙනෙක් ගේ ඇහුවට පස්සේ තමයි දන ගත්තේ ඒ පෙට්ටි සීන්  එක තියෙන්නේ අවුරුදු 3කට සැරයක් ලු ... හත්හිලව්වට ගහපු කලාබරේ කියල මම ආව ඉතින් ... 

ඔය කිව්වට වෘක හාමි ලබන අවුරුද්දෙත් එන්නේ නැතැයි ..

වෘක හාමි ලබන අවුරුද්දේ ආවට ඔපීසියේ ඉන්න චීන්නු ටික ටටා බායි දැන් වැඩ ඉවරයි උඹල පලයල්ලා කියල අපිව එලවයි ද දන්නේ නෑ ... චීනා විස්වාස නෑ .. විල් සී කෝ ...

බුදු දහම සහ මම හෙවත් මගේ සත්‍යය ගවේෂණය - 2 කොටස

මේ තියෙන්නේ මුල්  කොටස . ඒ කොටස කියවල මේ කොටස කියවන්න පුළුවන් නම් වඩා හොඳයි  

ඉතිරි ටික ලියන්න කලින් තව පොඩි දේවල් ටිකක් ලියල ඉන්නම් . කලින් කතාවට ඌණ පුරණයක් විදියට 

මට  මගේ හිත ඇනලයිස් කරලා බලන්න පුළුවන් .. මම මගේ හිත තේරුම් ගන්න උත්සාහ ගන්න ඇත්තේ සමහරවිට ඔය තාත්තගේ මරණෙන් පස්සේ වෙන්න ඇති . සරලම උදාහරනේ තමයි ඊට පස්සේ මට දුක හිතන ඕනෑම වේලාවකදී මම හිතල බලනවා ඇයි මම මේ සිද්දියට දුක් වෙන්නේ ? මිට වැඩිය දෙයක් මට වුනානේ. ඉතින් මේක මොකක් ද ? ඔච්චරයි.

හරි ඉතින් මම බණ පොත්, ජාතක කතා  එහෙම ඊට ගොඩක් කලින් ඉඳන් කියවල තියෙනවා.  මම මේ කතාව කෙටියෙන් පටන් ගන්න තමයි අර රේරුකානේ හාමුදුරුවන්ගේ පොතෙන් පටන් ගත්තේ. 

ඔය එහෙන් මෙහෙන් කියවපු දේවල් වලින් සහ දෙමව්පියන්ගෙන් මම හොඳ නරක කියන දේ දැනගෙන හිටියා ..ඒ කියන්නේ පන්සිල් රකින(ඉඳල හිටලා මදුරුවෙක්, කුඹියෙක්  මරල/ ඉස්කෝලෙට රස්සාවේ බොසාට බොරුවක් කියනවා ඇරුනම)  මහා ලොකු ලෙස පවක් නොකරපු කෙනෙක්. මේ අපි හැමෝම  වගේ තමයි.

මම ඔය බොහොමයක් පොත් වල දී දැක්කේ, එහෙම නැත්නම් ඔය බණ වලදී අහන්න ලැබෙන්නේ මිනිස්සුන්ගේ අන්න ඒ බේසික් ටික හදන්න ඕනේ කරන ධර්මය .. ඊට අමතරව ඉතින් මේ සංසාරේ දුකයි . අපි පින් කරලා කොහොම හරි කෙලවර නිවන් දකින්න ඕනේ කියන ටික තමයි මට නම්  ඔය හැම බණකදිම ඇහිලා තියෙන්නේ.

අපිට නිතර ඇහෙන්නේ සමස්ථ සමාජය හදන්න කියන බණ  මිසක් ධර්මයේ හරය නැත්නම් ගැඹුරු තැන් පැහැදිලි කරන බණ නෙවෙයි . අනිත් එක බණ අහනකොට මුලින් ම ඔළුවට දෙන්නේ මේක ඔය ආවට ගියාට තේරුම් ගන්න බෑ  .. මේවා පින් කරපු අයට විතරයි තේරෙන්නේ  වගේ  අදහස් ..

අවංකවම සමහරවෙලාවට ඒ වගේ බණ  කියන හාමුදුරුවන්ට වැඩිය නම් ගමේ කුලී වැඩක් කරලා , හවසට ෂොට් එකක් දාගෙන, සිංදුවක් කියාගෙන ඉන්න මනුස්සය තුල නිහතමානි කම , අව්‍යාජ කම , නිරහන්කාරය වගේ මහා සුත්‍ර වලින් පැහැදිලි කරන ධර්මය ප්‍රායෝගිකව තියෙනවනේ කියල මට හිතිලා තියෙනවා.

ඉතින් මට හිතුනේ හරි මේ ටික මම දැනටම දන්නවා . ඒ කියන්නේ හොඳට ජිවත් වීම කියන කොටස. කෙළවර තියෙන නිවන ගැන කවුරුත් දන්නේ නෑනේ. අඩුපාඩු ඇති. හැබැයි   මෙතනින් එහාට කොහොමද කියන එක 

ඊට පස්සේ අපි හැමෝම කරන භාවනාව, මමත් අනාපානසතිය, සමථ , විදර්ශනා  ආදී වශයෙන් ඔය උගන්නන හැම එකම වගේ ට්‍රයි කළා සැහෙන කාලයක් . බොරු කියන්නේ මොකටද එක විනාඩි යක් හිතේ සිතුවිලි නැතුව ඉන්න මට බැරි වුණා.  නමුත් අර හිත ඇනලයිස් කරලා බලන ගතිය නිසා විදර්ශනාව එච්චර අමාරු දෙයක් විදියට හිතුනේ නෑ .. නමුත් මම විදර්ශනා භාවනාව කියල මහ ලොකුවට භාවනා කලේ නෑ.. 

මට ඔය දවස් වල නිකමට වගේ හිතුනා භාවනා කරන්න, හිත එකග කරන්න මෙච්චර අමාරු නම් .. ඒ කාලේ කොහොමද තොග ගානට මිනිස්සු සෝවාන්  ආදී මාර්ග ඵල ලැබුවේ කියල ... හැබැයි ඒ පෙර පින නැත්නම් සසර පුරුද්ද කියන එකෙන් එහා ගිය උත්තරයක් මට හොයන්න ඕනේ වුණා. 

ඔන්න ඔය වගේ ආපු ප්‍රායෝගික ප්‍රශ්න වලට අර පොත් වල උත්තර නොතිබුන නිසා තමයි  ඒ දවස් වල මම ඒවා කියවන එක අතෑරියේ ...රේරුකානේ හිමියන්ගේ පොත් වල තියෙන ධර්මය හෝ ඒ මාර්ගය ගැන මට කිසි ගැටලුවක් නෑ .. ඒව  100% ක් ඇත්ත . හැබැයි මට ඒ මාර්ගය  හරි නොගිය නිසා අතෑරලා දැම්ම. 

මට ඕනේ වුනේ මම ගෙවන මේ ජීවිතය තියාගෙන මේක තේරුම් ගන්න . ඒ නිසා වෙන්න ඇති මට අධිකාරම් මහත්මය සහ ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමාගේ ජිවන චරිත සහ ඉගැන්වීම් අල්ලලා ගියේ ..

ඌණ පුරණය ඉවරයි ...

දැන් තමයි ඉතිරි කොටස ...

ඉතින් එක දවසක දිමුතු අයියා පොඩි කතාබහකට කියල මේ කියන කෙනාව එක්කන් ආවා . ඒ කතා බහ අපි කලේ අක්කලාගේ ගෙදර . මගේ ජීවිතේ එක හැරවුම් ලක්ෂයක් ඒ කතා බහේදී සිදු වුණා කියල කියන්න පුළුවන් .

මම හිතන්නේ බොහෝ දෙනෙක් මෙතුමාව අඳුරනවා ඇති. ලංකාවේ දැනට ඉන්න විද්වත් අධ්යාපනඥ්යෙක් ,ඒ වගේම කවියෙක් සහ ලේඛකයෙක් වෙච්ච ඒ.එස් බාලසුරිය මහතා තමයි ඒ අපුරු පුදගලය. 

ඉලක්කය , දොරමඩලාව , අසිරිමත් බුදු වදන් ,  ආදී රුපවාහිනි වැඩසටහන් වලිනුත් මේ දිනවල විකාශය වෙන ඉඳුරු දොර නම් පෙරදිග දර්ශනය පිළිබඳව කෙරෙන ගුවන් විදුලි වැඩ සටහනිනුත් ඒවගේ තව බොහෝ විද්‍යුත් මාධ්‍ය වල තියෙන  වැඩ සටහන් සහ පාසල්  සිසුන්, ගුරුවරුන් සමග කරන වැඩ සටහන් ආදියෙන් බාලසුරිය මහත්මය  ලංකාවට එතුමාගේ දැනුම අවබෝධය ලබා   දෙනවා . ලෝකයේ විවිද  රටවල තමන් ලද අවබෝධයෙන් සේවයක් කරපු කෙනෙක් සහ භාෂා කිහිපයකට පරිවර්තනය වෙච්ච පොත පත රාශියක් රචනා කරපු විද්වතෙක් .

බාලසුරිය මහත්තය බොහොම සරල හරි අපූරු කෙනෙක් . අපිත් එක්ක හොඳට හිතවත්ව කතා බහ කරලා කාලයක් තිස්සේ දන්න අය වගේ  ආශ්‍රය කලේ . මගේ ඔලුවේ තිබුනේ මේ ආධ්‍යාත්මික මාර්ගයේ ගමන් කරන මේ වගේ අය ගැන වෙනස් ප්‍රතිරූපයක්. ඒ කියන්නේ පොඩි ආරුඩ කරගත් සිල්වත් බවක්  එහෙම නැත්නම් ශාන්ත දාන්ත ගතියක් තියෙන අමුතු රුපයක් තමයි මට මැවිලා තිබුනේ . හැබැයි බාලසුරිය මහත්තය ඊට හාත්පසින් ම වෙනස් . හරිම නැචුරල් විදියට ඉන්න අව්‍යාජ ගමේ මනුස්සයක් .

නමුත් මම පස්සේ කාලෙක එතුමාව ආශ්‍රය කිරීමෙන් දැන ගත්තේ නවීන විද්‍යාව ගැන  නිතර අලුත්වන දැනුමකින් ඉන්න, විද්‍යාවේ අලුත් සොයා ගැනීම් , මතවාද ගැන බොහොම බුද්ධිමත්ව බලන ,  ඒ වගේම පුරාණ පෙරදිග දර්ශනය  ගැන එහෙම නැත්නම් සතර වේදය ගැන ව්‍යක්ත දැනුමක් තියෙන , නමුත් මේ නුතන විද්‍යාව ප්‍රතික්ෂේප නොකරන හරිම ප්‍රායෝගික කෙනෙක්. ඒ වගේම හරිම විවෘත කෙනෙක් . 

ඉතින් එදා පොඩි සතුටු සාමිචියකින් පස්සේ   අපි කට්ටිය බාලසුරිය මහත්තයත් එක්ක අක්කලාගේ ගෙදර තියෙන  සඳලු තලේකට සෙට් වෙලා ඉතින් මේ ධර්මය ගැන කතා බහ පටන් ගත්තා . 

මට එදා කතා කරපු  සියල්ල මතක නෑ. නමුත් ඒ කතාවේ හරය වුනේ මෙන්න මේ වගේ දෙයක්  . 

මුලින්ම අපි ඔක්කොම නිහඬව ටික වෙලාවක් ඉඳල අවට පරිසරයේ තියෙන නිහඩ බව අත්වින්ද ඊට පස්සේ බාලසුරිය මහත්තය අපට පැහැදිලි කරලා දුන්නේ මේ ආධ්‍යාත්මික මාර්ගයේ ගමන් කිරීම කියන්නේ  ස්භාව ධර්මය සමග ජිවත් වීම කියන දේ . අපි මනසින් ගොඩ නගාගෙන තියෙන ලෝකයෙන් මිදිලා සොබාදහමට එහෙම නැත්නම් මේ වීශ්වයට අප විවෘත වෙන්න ඕනේ කියන එක. ඒක අත්දකින්න අපිට අපේ මනසින් ගැලවෙන්න ඕනේ කියන එක එතුමා පැහැදිලි කරලා දුන්න . ඒ වගේම අපිට පැහැදිලි කරලා දුන්නා  මේ සිහිය පවත්වාගෙන යන හැටි ගැන  සහ සිහිය   (consciousness) ගැන සහ ආධ්‍යාත්මික ජීවනයට  මේ සිහිය කොහොමද උපකාරී වෙන්නේ කියන එක ගැන . 

ඒ කියපු ගොඩක් දේවල් අපිට එදා තේරුනේ නෑ .. නමුත් ඒ කතාවේ අපි මිට කලින් කවදාවත් අහල නැති නැවුම් බවක් තියෙනවා කියල අපිට වැටහුනා .

ඒ නැවුම් බව අපිට දැනුනේ ඒ කතා බහ තුල කිසිම වෙලාවක පාලි වචන  එහෙම නැත්නම් අපි බණ කියල දන්න වචන වලින් තොරව මේ ධර්මය  ගැන සහ අපේ සිත ගැන කතා කිරීම නිසා වෙන්න ඇති . 

ඔන්න ඔය විදියට මුල්ම හමුවීම සිද්ද වුණා. 

ඊට පස්සේ ඉඳන් අපි නිතර හමුවෙන නිතර කතාබහ කරන හිතවතුන් බවට පත්වුනා  . ඒ වගේම එතුමා විශිෂ්ට මනෝ උපදේශකයෙක් වශයෙන් සහ වැඩිහිටියෙක් වශයෙන් මගේ ජිවිතයේ ඒ ඒ කාල වලදී ආපු ගැටළු විසඳගන්න මට සැහෙන්න උදව් කළා .

බාලසුරිය මහත්මය විවාහකයි දරුවෝ ඉන්නවා . ඒ  දරුවන්ගේ දරුවොත් ඉන්නවා . ඒ වගේම හොඳ නවීන පන්නයේ ගෙදරක් එතුමාට තියෙනවා. ඒ කියන්නේ බොහොම හොඳ ලෞකික ජිවිතයක් එතුමා ගෙනියනවා . 

ඒ කියන්නේ ඇත්තටම මේ වගේ දෙයක් හොයන කෙනෙකුට තේරුම් ගන්න ඕනේ වැදගත් ම දෙයක් තමයි ආගමික හෝ ආධ්‍යාත්මික ජීවිතය කියල දෙකක් නෑ කියන එක . තමන්ගේ එදිනෙදා ජීවිතය තුලින් මේ ආධ්‍යාත්මික ජීවනය අපි ප්‍රගුණ කරන්න ඕනේ . 

ඒ කියන්නේ තමන්ගේ දැනට තියෙන ප්‍රශ්න ටික ඉවර කරගෙන , එහෙම නැත්නම් නිවාඩු දාල , නැත්නම් හැමෝම වගේ වයසට ගියාම කරන්න ඕනේ දෙයක් නෙවෙයි මේක . මේ දැන් මේ මොහොතේ ඔබේ ජීවිතය ඔබ ගෙනියන්න ඕනේ මේ මාර්ගයේ.

ඒකට හොඳ ජීවමාන උදාහරණයක් බාලසුරිය මහත්තයාගේ ජීවිතය තුල තිබුණා .

මේ ලෞකික ජිවිතයේ තියෙන ප්‍රශ්න එක්ක කොහොමද මේ දේවල්  කරන්නේ ? අපි කොහොමද භාවනා කරන්නේ ?එහෙම නැත්නම් අපි කොහොමද පින් කරන්නේ? වගේ අපි හැමෝටම තියෙන ප්‍රශ්න වලින් තොරව මේ ගෙවන ජීවිතය මීටත් වඩා හොඳින් සාර්ථකව ගෙවන ගමන් අපි ඇතුලතින් වෙන්න ඕනේ දේවල් කොහොමද අපි දියුණු කරගන්නේ කියල බාලසුරිය මහත්මයා කියල දුන්න  

මම මේ කාලයේ දී  එදිනෙදා  ජීව්තයේ සිද්දි වලට මුහුණ දෙනකොට මගේ හිත හැසිරෙන්නේ කොහොමද මගේ හිත වැඩකරන්නේ කොහොමද කියන දේ ගැන සංවේදී වෙන්න  පුරුදු වුණා . ඒ කියන්නේ දුක, කෝපය, ඉරිසියාව  වගේ දේවල් පමණක් නෙවෙයි අපිට නොපෙනී  අපි තුලින් හීනියට මතුවෙන ලොකු කම , උද්දච්ච කම , ආඩම්බරය වගේ දේවල් මතු වෙනකොටම කොහොමද ඒක  දකින්නේ කියන එක තේරුම් ගත්තා .

ඒ වගේම අනික් වැදගත්ම කරුණ තමයි ඔබ තුල තියෙන කරුණාව නැත්නම් හොඳ නිසා අනිත් අයට වඩා තමන් උසස් කියන මානසිකත්වය නැත්නම් අපි ධර්මය දන්නවා,  මම මේවා දන්නවා කියන අපේ දැනුම නිසා   අපි තුල ඉබේම ඇතිවෙන සියුම් මානය  පවා  ඒ සිතුවිලි ඇතිවෙන වෙලාවේදීම දැනගන්න  තරමට හිත සියුම් කරගන්න පුරුදු වුණා .

අනිත් එක අපි තුල තියෙන නිහතමානිකම ගොඩක් වෙලාවට අපිට වඩා සමාජ මට්ටමින් හෝ ධනයෙන් , බලයෙන් හෝ මොනයම් හරි දෙකින් අඩු අයත් එක්ක ඉන්නකොට හරිම ලේසියෙන් තිබුණට , අපේම මට්ටමේ  නැත්නම් අපේම රැකියාවේ ඉන්න අපිට වඩා පොඩ්ඩක් ඉහල කෙනෙක් එක්ක ඉද්දි ඒ නිහතමානිකම ඉබේම අතුරුදහන් වෙලා ego  එක (මමංකාරය) එලියට එන හැටි දකින්න තරම් අපේ හිත සියුම් වෙන්න ඕනේ.

අපිට ජීවිතය තියෙන්නේ මේ මොහොතේ විතරයි කියන දේ තේරුම් කරලා දුන්නේ බාලසුරිය මහත්තය . ඒක  තේරුම් ගන්න එක බලෙන් වෙහෙස වි කළහැකි දෙයක් නෙවෙයි . ඒකට අපි තුල තියෙන යහපත දියුණු කරන්න ඕනේ . ඒක ක්‍රියාවෙන්   කරන්න ඕනේ . ආදරය කරුණාව වගේ මානුෂික ගුණාංග අපි තුල දියුණු වෙනකොට මේ සොබාදහම ගැන අපේ තියෙන සංවේදී කම වැඩි වීම තුලින් මේ දේවල් තේරුම් ගන්න පුළුවන් කියල තේරුම් කරලා දුන්න. 

මට හිතෙන්නේ අපේ සිත සියුම් වෙන්නේ අපි සොබාදහමට ලං වෙන තරමට .. සිත බලෙන් සියුම් කරන්න බෑ... සිතට සිතිවිලි එන එක නවත්තන්න අපිට බෑ .. නමුත් එන සිතිවිලි වලට සංවේදී වෙන්න පුළුවන් .. හිතට එන හිතුවිලි වලට සංවේදී වෙනකොට හිත සියුම් වෙනවා . ඒක නිරායාසයෙන් වෙන දෙයක්.

අනිත් වැදගත් ම දේ තමයි  "Learn to unlearn" කියන එක. ඒ කියන්නේ  ජිවිත කාලයක් තිස්සේ අපි මේ සමාජයෙන්, ආගමෙන් ඉගෙන ගෙන තත්වාරෝපනය කරගෙන තියෙන ඒ කියන්නේ condition කරගෙන ඉන්න දේවල් වලින්  තොරව යමක් දිහා නැත්නම් පුද්ගලයෙක් දිහා බලන්නේ කොහොමද කියන එක.  

සරලව කිව්වොත්  judge  නොකර බලන්න. මේ ඉන්නෙත් මම වගේම මනුස්සයෙක්  නැත්නම් ප්‍රාණියෙක් එහෙම නැත්නම් මම හැදිච්ච සොබා දහමෙම තව නිර්මාණයක් විදියට  දේවල් දිහා ප්‍රායෝගිකව බලන්නේ කොහොමද කියන එක .

මේ විදියට ජීවිතය දිහා බලනවා කියන්නේ අපේ හිත්  ඇතුලේ රාගය, ද්වේශය,මෝහය නිකන් ම නැති වෙලා යනවා කියන එක . රාග  ද්වේශ  මෝහ  ආදී වශයෙන් ඇතිවන සිතුවිලි දකින්න ඕනේ ඒ මොහොතෙදිමයි. විභාගෙකට ඉගෙන ගන්නවා වගේ ධර්ම කරුණු ඔක්කොම ඉගෙන ගෙන ඒවා ප්‍රැක්ටිස් කරලා පස්සේ කොහොම හරි රාගයයි , ද්වේශයයි  මෝහයයි නැති කරගන්නවා කියන දේ වැරදියි කියන එක අපි ප්‍රත්‍යක්ෂයෙන්ම   තේරුම් ගත්තා .

ඒ වගේම අපි කළයුත්තේ  කවදාවත් දුක් නොවෙන , කවදාවත් රාගයක් ඇති නොවෙන, මොනම හේතුවකට වත් තරහක් ඇති නොවන  කවදාවත් සතුටක් නොදැනෙන, සියලුම බැඳීම් වලින් ඉවත් වෙච්ච ජිවිතයක් ලබා ගැනීමට උත්සාහ කිරීම නොවෙයි කියන දේත් අපි තේරුම් ගත්තා .

මේ විදියට අපි කිසිවක් නොදන්නා අලුත් මිනිසෙක් විදියට ලෝකය දිහා බලනකොට ඔබට නැවුම් ලෝකයක් පෙන්න පටන් ගන්නවා. ඒ ලෝකයේ හැමදේම නැවුම් හැම මොහොතක් ම අලුත්.

මේ විදියට ජිවත් වෙනකොට ඔබට වැටහෙයි නිවීම තියෙන්නේ මේ දැන් , මෙතන මිසක් කෙළවර නෙවෙයි කියන එක .

අපි මේ දැනටම දන්න, අපි වන්දනා කරන සංකල්ප ගැන අපේ ඔලුවේ තියෙන අදහස ගැන වෙනස් කෝණයකින්  නැත්නම් වෙන  perspective  එකකින් බැලුවම ඒ දේවල් අපිට තේරුම් ගන්න පහසුවෙනවා . අපේ ඔලුවේ ආගම විසින් ගොඩනගල තියෙන ප්‍රතිරුප සියල්ල බිඳ වැටුනම අපිට මේ දේවල් වටහාගන්න ලේසියි කියල මම තේරුම් ගත්තා.

අපි මෙහෙම ටික කාලයක් ඉන්නකොට අපිට තවත් අපි වගේම මේ වගේ දේවල් ගැන උනන්දු වෙච්ච බොහෝ දෙනෙක් හම්බ වුණා .   ඒ අය  එක්ක එකතු වෙලා කතා බහ කරපු දේවල්, අපි කරපු වැඩසටහන් , ගිය තැන්  ගැන විස්තර මහ  ගොඩක් තියෙනවා . 

සත්‍ය ගවේෂකයින් ගේ කණ්ඩායමක් අපිට හිටිය  (දැනුත් ඉන්නවා)

මම මේ හම්බවෙච්ච ගොඩක් අයගෙන් කීප දෙනෙක් ගැන විස්තර ලියන්නම් . නැත්නම් මේක ඉවර වෙන්නේ නෑ ..

අපි මේ විදියට ටික කාලයක් ආශ්‍රය කරද්දී බාලසුරිය මහත්මය කිව්වා අපි වගේම මේ ක්‍රමයෙන් මේ ගැන හොයන්න උනන්දු වෙන තව අය ඉන්නවා . අපි ඒ අයත් එක්ක එකතු වෙලා මේවා ගැන තව හොයමු  කියල

ඊට පස්සේ අපි කට්ටිය ගියා තවත් අපුරු තැනකට .

ඔය ගම්පහ පැත්තේ ඉන්න අය දන්නවා ඇති වතුරුගම පාරේ ටික දුරක් ගියාම තියෙනවා මාලිගාකන්ද පන්සල .. ඒ පන්සලට ටිකක් කලින් තැනක් තියෙනවා  සනාතන ධර්ම නිකේතනය (මේ වගේ නමක් ) කියල කඳු ගැටයක් උඩ  ගල්තලාවකට මුහුණ දාල හදපු පොඩි තැනක්.

නියම නිස්කලංක පරිසරයක තියෙන තැනක් .

මේ තැන 1950 ගණන් වල ඉඳන් අපි මේ කතා කරන ගිහි ජීවිතය තුල ඉඳගෙනම කොහොමද මේ සත්‍යය තේරුම් ගන්නේ නැත්නම් ධර්මය අවබෝධ කරගන්නේ කියන එක ගැන උනන්දුවෙලා ඒ මාර්ගයේ ගිහින් ප්‍රතිඵල ලබා ගත්තු එක්තරා මහත්මයෙක් හදපු තැනක් .  බාලසූරිය මහත්මය ඒ කාලේ සිටම ඒ අය  ඇසුරු කරපු ඒ වගේම ඒ ස්ථානය පටන් ගන්න මුලික වෙච්ච අයගෙන් කෙනෙක් .

මෙතන විවිධ වැඩසටහන් පැවැත්වෙන තැනක් . දැනට එතන පාලනය කරන අයගෙන් අවසර අරගෙන තමයි අපි ඔය වැඩසටහන් වලට ගියේ ..

 මේ තියෙන්නේ එම ස්ථානය.

බාලසුරිය මහතා සමග සාකච්චා කරමින් 

මේ හමුවීම්  වලදී බාලසුරිය මහත්මය අපිට බොහොම ගැඹුරු ධර්ම කාරණා පැහැදිලි කරලා දුන්නා .ඒවගේම වැඩි පුරම අපි කලේ ඒ අවට තිබුණු කැලෑවේ තිබිච්ච ස්භාවික පරිසරයේ හුදෙකලා වෙලා පරිසරයට සංවේදී වෙච්ච එක . ගහකොලට සංවේදී වෙච්ච එක . වත් පිළිවෙත් රැකීම් , සාම්ප්‍රදායික ඇදහිලි වලින් තොරව නිදහස් පරිසරයක නිදහසේ ඉන්න ගමන් මේ ධර්ම කරුණු කතා කරපු එක තමයි මේ වැඩසටහන් වලදී කෙරුනේ. ඒ කතා කරපු හැමදේම මේකේ ලියන්න බෑ .. නමුත් ඒ හැමදේම තුලින් මේ "මම" කවුද කියල හඳුනාගෙන "මම" නැති කිරීමේ මාර්ගය බාලසුරිය මහත්මය අපිට කියල දුන්නා .

අනිත් එක තමයි අපි කාලයක් මේ විදියට මේ දේවල් ගැන ඉගෙන ගන්නකොට අපිට පොඩි සැකයක් මතුවුණා  අපි මේ කරන්නෙත් තවත් දෘෂ්ටියක් ඇතුලේ හිරවිමද  එහෙම නැත්නම් "බාලසුරිය දහම" කියල අමුතුම දහමක් ඇතුලේ හිරවීමක් ද කියන එක. මට මතකයි දිමුතු අයියා මේ කතාව කෙලින් ම බාලසුරිය මහත්තයගෙන් ඇහුවා . මොකද ඒ කාලේ තමයි ඔය විවිධ බුදුවරු ගොඩක් එක පාර පහළ වුණේ . 

ඒ වෙලාවේ බාලසුරිය මහත්තය හිනා වෙලා කිව්වා . "එහෙම හිතෙන එක සාධාරණයි . මම මේ කතා කරන්නේ කිසිම ආගමකට , සංවිධානයකට අයත් නැති සොබා දහමේ පවතින සත්‍යය ගැන. මට කාගේවත් ගුරුවරයෙක් වෙන්න ඕනේ නෑ .. මමත්  ඔබ සමග එකතු වෙලා සත්‍යයය සොයන කෙනෙක්" කියල. එතුමාගේ තිබුණු මේ නිර්ව්‍යාජ බව නිසා අපි තුල තිබුණු ඒ සැකය ඉවත් වුණා.

ඉතින් දැන්  අවුරුදු 5-6ක කාලයක් තිස්සේ අපි මාසෙකට සැරයක් ඔය වගේ හමුවීම් තිබ්බා. සමහර වෙලාවට ඔය එකතු වෙච්ච අයගේ ගෙවල් වලදී අපි හමු වුණා .  බොහොම අව්‍යාජ මිනිසුන් රැසක් මේ ගමන් වලදී මට හමුවුණා . සමාජයේ බොහොම සරල දිවිපෙවෙත් ගෙවන නමුත් බොහොම උසස් තල වල ඉන්න අය  ඉන්නවා කියන එක මම තේරුම් ගත්තා .

විජේසිංහ මහත්තය , රත්නායක මහත්තය ඒ වගේ අපි නිතර ඇසුරු කරන දෙන්නෙක්. ඒ අය බාලසුරිය මහත්මය සමග බොහෝ කාලයක් .. ඒ කියන්නේ දශක ගණනාවක් තිස්සේ මේ දේවල් අධ්‍යනය කරමින් , ඒවා තුල හැසිරෙමින්  ඒ වගේම ඒ අවබෝධය නිහඩව ලබාදෙමින් මේ කටයුතු වල යෙදුන අය. විජේසිංහ මහත්මය විද්‍යා ගුරුවරයෙක් වගේම සියනෑ  කොරළයේ පාසලක හිටපු විදුහල්පති කෙනෙක් . රත්නායක මහත්මය තමන්ගේම කියල කර්මාන්තයක යෙදෙන ඉංජිනේරු මහත්තයෙක් .

මේ චරිත වල තිබ්බ මනුස්සකම  තමයි අපිට  ධර්මය ප්‍රයෝගිකව තේරුම් කරලා දුන්නේ. ඔවුන්ගේ හැසිරීමේ, කතාබහේ ධර්මය තිබුණ. 

මේ ගිය හැම ගමනකදීම අපිට හිතන්න බොහෝ දේවල් ලැබුන. බාලසුරිය මහත්මයාගේ හැම දේශනයකින් ම අපි ලෝකය දකින විදිය වැඩිදියුණු වුණා .  අපේ සිහිය දියුණු වුණා  කිව්වොත් හරි . සිහිය දියුණු වෙන විට සමාධිය දියුණු වෙනවා .  ඒ දේවල් වුනේ අපි මේ දුවන, ගැටෙන , සල්ලි පස්සේ යන  මේ සමාජයේ  ඔහේ ජිවත් වෙන අතර තුරම තමයි .

අවසානයේදී ධර්මයත් ඇතුළුව සියලු දේ අපෙන් ගිලිහි ගිය විට පමණක් ඔබට ඒ සත්‍යයට නිරාවරණය වීමට හැකි බව බාලසුරිය මහත්මය අපිට කියල දුන්නා 

පෞද්ගලිකව මං ගැන කිව්වොත් තාත්තගේ මරණයත් එක්ක අඩාල  වෙමින් ගිය ජීවිතය නැවත ගොඩ නගාගන්න මම මේ ගිය මාර්ගය උදව්වුනා . ජීවතේ කලකිරිච්ච  සමාජයට , රටට, ලෞකික දියුණුවට වෛර කරන, ආගම් වාදී ,  හිස් චරිතයක් වෙනුවට කාල ඇඳලා,  රටේ ලෝකේ ඇවිදලා, පවුලක් පන්සලක් වෙලා අනිත් මිනිස්සුන්ටත් උදව් පදව්වක් කරගෙන , සිහියෙන් යුතු මනුස්සයෙක් විදියට ලෞකික ජීවිතය ගෙනියන්නේ කොහොමද කියන එක මම තේරුම් ගත්තා .

ඒ වගේම තමයි මම සහ ලෝකය කියන්නේ තවදුරටත් 2ක්  කියල නොහැගෙන,  විශ්වයේ අපරිමිත බවට විවෘත වෙච්ච, නිරන්තරයෙන් පවතින හේතු විරහිත ප්‍රීතියක් , සතුටක් , මහා සැනසීමක් සමග නතර වූ සිතක් සහිතව ජීවිතය දුකින් විමුක්තව ගෙවන්නේ කොහොමද කියන සත්‍යයය මම ප්‍රයෝගිකව අත්දැක්ක කියන්න පුළුවන් ..

මේ සටහනේ මම ලිව්වේ බොහොම ටිකයි . මේ ගෙවුණු කාලය තුල අපි අවබෝධ කරගත්ත දේවල් කතා කරපු දේවල් සැහෙන්න තියෙනවා . මම මේ ලිව්වේ ඒ දේවල්  කැටි කරපු  පොඩි සාරාංශයක් විතරයි .

මේ සටහන කියවපු කාට හරි බාලසුරිය මහත්මයාගේ දේශන, වැඩසටහන්  ආදිය ගැන උනන්දුවක් ඇති වුණා  නම් මේ තියෙන අඩවි වලින්  වැඩි දුර විස්තර දැනගන්න පුළුවන්

මම හිතන්නේ එතුමා යු ටියුබ් එකේ දාල තියෙන වීඩියෝ වලින් එතුමා ප්‍රායෝගිකව කරන වැඩසටහන් ගැන ඔබට බොහෝ කරුණු දැන ගන්න පුළුවන් ..

මේ ලින්ක් එකෙන්  එතුමා ගැන සහ එතුමාගේ පොත් පත් ගැන ඔබට විස්තර දැන ගන්න පුළුවන් .

ඒ වගේ ම මේ අඩවියෙන් එතුමා විසින් රචිත තවත් ලිපි සහ සිංහල බසින් සහ ඉංගිරිසි බසින් කරන ලද විවිධ දේශන ඔබට බලන්න පුළුවන්

මේ තියෙන්නේ යු ටියුබ් ලින්ක් එක කෙලින් ම ඔබට වීඩියෝ බලන්න පුළුවන්.

කිසියම් කෙනෙකුට මට වගේම මේ වගේ දේවල් ගැන උනන්දුවෙන් හොයන්න ඕනේ කියල හිතෙනවනම්  ඒ වගේ අයට උදව්වක් වෙන්න කියල හිතාගෙන ලියපු සටහනක් මේක. 

ඒ වගේම තමයි මේ සමාජය තුල ඉන්න  මවා ගත්තු ප්‍රතිරුප නැති , එහෙත් ජිවිතයේ හරය වටහාගෙන බොහොම උසස් තල වල ජිවත් වෙන මින්සුන්  ගැන  පොඩි දැනුවත් කිරීමක් කරන්න ලියපු සටහනක්.  

බුදු දහම සහ මම හෙවත් මගේ සත්‍යය ගවේෂණය

ආගම ගැන මම මේ බ්ලොග් එකේ කවදාවත් ලියල නෑ ... හේතුව සමහරවිට මට ඒ සබ්ජෙක්ට් එක ගැන තියෙන උදාසීන කම නිසා වෙන්න ඇති . මේ සටහන ලියන්න මම සෑහෙන කාලයක් හිතුවා . ලියනවද නැද්ද කියල තීරණේ ගන්න බැරුව මම හිතන්නේ අවුරුදු 3-4ක් වත් ඉන්න ඇති . ඒකට ප්‍රධානම හේතුව මේ වගේ මාතෘකා ගැන කතා කරන්න තරම් මම මොනවාද දන්නේ කියන එක. 

එක අතකින් දන්න දෙයක් ලියල තිබ්බම කවදාහරි කාටහරි වැදගත් වෙයි නේ කියලත් හිතෙනවා . අනිත් අතින් මේ වගේ ගොඩක් අය  සංවේදී දේවල් ගැන කතා කරන එක ගොඩක් පරිස්සමින් කරන්න ඕනේ කියලත් හිතෙනවා  

කොහොම වුනත් දැන් බොහෝ කාලයක් තිස්සේ ලියම් දෝ නොලියම්දෝ කිය කිය හිතපු දිග කතාවක් මේ ලියන්න හදන්නේ .. සමහරවිට කොටස් කීපයක් ඇදෙයි ...

මේක තනිකරම මගේ අත්දැකීමක් . පහුගිය අවුරුදු 10-12ක් තිස්සේ මම කරපු එක්තරා විදියක රිසර්ච් එකක් එහෙම නැත්නම් යමක් පිළිබඳව සොයා බැලීමක් ගැන මගේ අත්දැකීම් තමයි මේ ලියන්නේ . හැඩ වැඩ කරන්න කිසිම දෙයක් අතින් නොදමා මම අත්විඳපු දේවල් ඒ විදියටම ලියන්නම්. 

අනිත් එක විශේෂයෙන් කියන්න ඕනේ මේ දේවල් තම තමන් ගේ දැනුමේ අවබෝධයේ හැටියට කෙනෙක් තේරුම් ගන්න ඕනේ දේවල් මිසක්  මතයක් විදියට කාගේවත් ඔළුවට දාල කෙනෙකුට උගන්නන්න පුළුවන් කියල මම හිතන්නේ නෑ .. 

මගේ අරමුණ මම දැනටත් අත්විඳින, සහ අත්විඳපු දේවල් ලියා තැබීම. මේ සටහනේ ලියවෙන කිසිම දෙකින් කිසිම පුද්ගලයෙකුගේ මතයක් ,දැකුමක් හෝ පුද්ගලයෙක් බලෙන් ප්‍රමෝට් කිරීමක් මට අවශ්‍ය නෑ .. අනිත් එක බුද්ධ ධර්මය ගැන අටුවා ටීකා ලියන්න හෝ ඒ ගැන නව මත ඉදිරිපත් කිරීම නෙවෙයි මේ ලිපියේ අරමුණ . මට ඕනේ මම කරපු සහ මම දැනගත් දේ බෙදා ගැනීමට විතරයි   . නමුත් මෙහි ඇති යම් යම් කාරණා ගැන වැඩිදුර විස්තර ඇත්තටම අවශ්‍ය කෙනෙකුට ලබා දෙන්න පුළුවන් .

මේ කතාව පටන් ගන්නේ 2002 අවුරුද්දේදී . ඒ කියන්නේ මට වයස 20-21 ක් ඇති . ජනවාරි මාසේ අන්තිම හරියේ දවසක අපේ තත්තා සදිසියේම අසනීප වුණා . සාමන්‍ය ලෙඩක් කියල හිතල බෙහෙත් ගත්තත් සති දෙකක් විතර කොළඹ ජාතික රෝහලේ ප්‍රතිකාර ගත්ත තාත්ත අපි කවුරුත් බලාපොරොත්තු නොවිච්ච විදියට ඒ  අවුරුද්දේ පෙබරවාරි මාසේ 7 වෙනිදා සදහටම අපෙන් සමු අරන් යන්න ගියා . තමන්ගේ මවගේ පියාගේ මරණයේ වේදනවා අත්දැකපු අයට මෙහෙම වුනාම දැනෙන දුක ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නෑ ... වයසින් මුහුකුරා ගිහින් ඉන්න තරම අනුව ඒ දුකේ ප්‍රමාණය පොඩ්ඩක් වෙනස් වෙනවා වුනත් කෙනෙකුගේ ලෝකය උඩුයටිකුරු කරන්න ඒ වගේ සිදුවීමක් හොඳටම ප්‍රමාණවත් .

උසස් පෙළ දෙපාරක් කරලා නමුත්  ඉදිරි අනාගතය ගැන පැහැදිලි විශ්වාසයක් නැතුව හිටි මම , අම්මාගේ උනන්දුව නිසා  මාමාගෙන් ණයට ගත්ත සල්ලි වලින් කරන්න පටන් ගත්ත පරිගණක ඩිප්ලෝමාවේ පලවෙනි සෙමෙස්ටර් එකේ අවසාන හරියේ  ඒ වෙනකොට හිටියේ .

ඒ  අතරෙදි ලෝකේ පෙරලුනා වගේ සිද්ද වෙච්ච මේ සිදුවීම  කොහොමත් ලාමක හිතක් තිබ්බ මට දරාගන්නම බැරි වුණා . අපේ පවුලේ කවුරුවත්  සිහිනෙන් වත් බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් . ඒ වෙනකොට අක්ක කැම්පස් එකෙන් අවුට් වෙලා ජොබ් හොයන ගමන් හිටියේ . තාත්ත ඉස්පිරිතාලේ ඉන්න අතරෙදි  තමයි අක්ක පරිපාලන විභාගේ පාස් කියල දැන ගත්තේ . නමුත් ජොබ් එකක් තිබුනේ නෑ . අම්ම කරපු ආණ්ඩුවේ රස්සාව විතරයි තිබුනේ .

කොහොම වුනත් අපිට අපේ නෑදෑයෝ සෙට් එකම හිටියා .  කට්ටිය 50-60ක් විතර ඕනේ වෙලාවක ඉන්නවා . නමුත් ඒ හැමෝම අපි වගේ එකම මට්ටමේ . මාමා විතරයි ඉහල මට්ටමක හිටියේ . නමුත් ඒ නෑදෑයෝ ටික තාත්තගේ මරණේ දුක තුනී කරන්න අපිත් එක්ක හිටියා .

තාත්තගේ මරණේ දැන ගත්ත මොහොතේ මම කෑ ගගහ ඇඬුව. ජාතික රෝහලේ ප්‍රධාන ගේට්ටුව ගාව උදේ පාන්දර 7.30-8.00 වගේ වෙලාවේ මමයි අම්මයි අක්කයි කෑ  ගගහ අඬපු හැටි මට මැවිලා පේනවා .

මම  අඬන එක නතර වුනේ දවස් 2කට පස්සේ තාත්තගේ මිනිය උස්සගෙන කනත්තට ගිහින් අවසන් කටයුතු කරලා  ආපහු එනකොට . ඒ වෙනකොට තවදුරටත් අඬල වැඩක් නෑ  කියන එක මට දැනුන . මොකද තාත්ත නැති ගෙදර තව කරන්න බොහෝ දේවල් තියෙනවා කියල මට යන්තම් වගේ දැනුනා . 

මමයි අක්කයි දෙන්නම පොඩි කාලේ ඉඳලම තාත්තට ගොඩක් එකතුයි .  තාත්ත ගොඩක් වෙලාවට හිටියේ ගෙදර . තරුණ කාලේ බොහොම ජයට තාත්තගේ ගම වෙච්ච හපුතලේ දේශපාලනේ කරලා පස්සේ ඒ සියල්ල අතැරලා අම්මගේ ගමට ඇවිල්ල හිටියේ . මම පොඩි කාලේදී තාත්තා කලේ මේසන් වැඩට අත්  උදව් දෙන්න ගිය එක . පස්සේ පස්සේ පොඩියට කොන්ත්‍රාත් වැඩ කළා . අවසාන කාලේදී කොළඹ නිවාස සංවර්ධන අධිකාරියේ පොඩි පොඩි කොන්ත්‍රාත් වැඩ කළා . නමුත් ඒවා එතරම් සාර්ථක වුනේ නෑ . ඉතින් තාත්ත ගොඩක් වෙලාවට හිටියේ ගෙදර. අම්ම හැමදාම වැඩට යන නිසා අපි ගොඩක් කිට්ටු උනේ තාත්තට .

ඉතින් තාත්තගේ වියෝව අපිට බොහොම තදින් දැනුනා . 

මගේ කෝස් එකේ වැඩත් එහෙම් පිටින් ම කඩා වැටුන . ඒ කියන්නේ පළවෙනි සෙමෙස්ටර් එකේ ගොඩක් සබ්ජෙක්ට් ෆේල් වුණා. මම කොහොමත් ඉස්සර ඉඳලම ඉලක්ක හඹා යන කෙනෙක් නෙවෙයි . ඉතින් අර ෆීනික්ස් කුරුල්ලා වගේ අළු මතින් නැගිටින්න ඕනේ කියල ලොකු ශක්තියක් මට තිබුනේ නෑ ... පටන් ගත්ත කෝස් එක කොහොම හරි ඉවර කරන්න ඕනේ කියන හැඟීම විතරයි තිබුනේ . 

කොහොම හරි තාත්තගේ තුන් මාසේ දානේ දීලා ඉවර වෙලා අපි අක්කගේ වෙඩින්  එක බොහොම සුළුවට ඉවර කළා . ඒ වෙනකොට තාත්තත් දැනුවත් ව සියලු දේ තීන්දු වෙලා තිබුන  නිසා සියලු දෙනාගේම උපදෙස් මත තමයි අක්කගේ වෙඩින්  එක ගත්තේ . ඊට පස්සේ අක්කලත් අපිත් එක්කම ගෙදර නතර වුණා . තාත්තගේ මරණෙන් පස්සේ පොඩි කාලේ ඉඳල ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර හැදුන නංගිත් අපේ ගෙදරට ආවා . එයා ඒ දවස් වල උසස් පෙළ කර කර හිටියේ .

ඊට පස්සේ ඉතින් අපේ ජිවිත ඔහේ ගලාගෙන ගියා . ඒ හැටි සාර්ථකව නොවුනත් මම කෝස්  එකේ වැඩ ටික කරගෙන ගියා . නමුත් තාත්ත නැති දුක අපේ ජිවිත අඳුරු වලාවක් වගේ වහගෙන හිටියේ .

ගොඩක් වෙලාවට ඇස්වල කඳුළු පුරෝගෙන බලාගත්තු අත බලාගෙන ඉන්න එක තමයි කලේ .. මග යන එක බස් වලදීත් , ඉගෙන ගන්න ලෙක්චර්ස් අතරේදීත් ඕනේ තරම් අඬල  ඇති . 

දුක තුනී කරගන්න පන්සල් යන එක කලාට මගේ හිතට පන්සලෙන් සැනසීමක් ඒ හැටි දැනුනේ නෑ .පන්සලේ තියෙන වට පිටාව නිසා සැහැල්ලුවක් දැනුනට ඇත්තටම හිතට දැනුන දුක අඩුවීමක පන්සල් ගියාට වත් බණ ඇහුවටවත් සිදු වුණේ  නෑ .. වෙච්ච එකම දේ පොඩි වෙලාවකට අවධානය බිඳිලා තාවකාලික සැහැල්ලුවක් දැනෙන එක විතරයි .

අපේ ගෙදර කොහොමත් ලොකුවට පන්සල බදාගත්ත , ආගම දහම ඔළුවට ගත්ත තැනක් නෙවෙයි . එහෙම පන්සල් වලට කරන්නවත්, අපිට මෙලොව පරලොව සඳහා පින් කරන්නවටවත් වඩා අපේ අම්මටයි තාත්තටයි එදිනෙදා ජිවත් වීමට ලොකු සටනක් කරන්න වෙලා තිබුණ . ඉතින් පන්සල කියන්නේ තවත් එක තැනක් විතරයි .

නමුත් තාත්ත හැමපෝයටම පන්සල් ගිහින් සිල් ගන්න අයට දානේ බෙදල, ඒවා ගානට සංවිධානය කරලා, පන්සලේ තියෙන වැඩ වලට උදව් පදව්  කරලා , ඔය ගමේ කාගේ කාගේත් වැඩවලටත් ඒ විදියට උදව් පදව් කරලා කාත් එක්කත් එක වගේ හොඳින් හිටපු  හවසට හීනියට පොඩ්ඩක් අනුමත වෙලා ගෙදරට වෙලා මැයි පෙළපාලි වල කියන සිංදු  කිය කිය ඉන්න ජාතියේ චරිතයක් .

තාත්ත ගැන වෙනම සටහනක් ලියන්නම්

අම්මත් රස්සාවට යන නිසා කොහොමත් වැඩිය පන්සල එක්ක සම්බන්ද වෙච්ච කෙනෙක් නෙවෙයි . නමුත් දානේ ටිකක් හදල යවන එක , ඔය බෝධි පුජාවකට යන එක එහෙම කළා .

අපි තාත්ත වෙනුවෙන් හැම අවුරුද්දේම දානයක් දුන්න . දැනටත් ඒක   කරනවා . පුළුවන් හැටියට පන්සලේ මල් ආසනයක් එහෙම හදල පින් දෙන වැඩ කළා .

ඒ දේවල් කිරීම නිසා අපිට පොඩි අස්වැසිල්ලක් තිබුනට හිත ඇතුලේ තියෙන දුක කිසි වෙනසක් වුනේ නෑ . ඒවත් කරගෙන ඔහේ ජිවත් වුණා . මේ කාලේදී මම ගොඩක් පොත් කියෙව්වා . මට අවංකවම ඕනේ වුනා බුදුහාමුදුරුවෝ මේ කියල තියෙන දුක නැති කිරීම ගැන ඉගෙන ගන්න . එක ගැන හොයන්න .

ඒ වෙනුවෙන් මම ඔය ගොඩක් හාමුදුරුවරුන්ගේ පොත් කියෙව්වා . බලන්ගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රී හාමුදුරුවන්ගේ පොත් පත් , රේරුකානේ චන්දවිමල හාමුදුරුවන් ගේ පොත පත එහෙම . රේරුකානේ චන්ද විමල හාමුදුරුවන්ගේ පොත් වල බොහොම ගැඹුරු ධර්ම කරුණු තියෙනවා . නමුත් මට ටික කාලෙකදී ඒවා කියවන එක එපා වුණා . මොකද ඒක  තව එක විෂයක් ඉගෙන ගන්නවා වගේ කියල හැඟීමක් ආපු නිසා . ඒ හැම එකම කියවද්දී මට හිතුනේ පොත් වල දැනුම ගොඩක් තියෙනවා හැබැයි කොහොමද මේක මම ප්‍රායෝගිකව යොදා ගන්නේ කියන එක.

අනිත්  එක ඒ හැම එකම පැවිදි වෙච්ච අය  ලියපු දේවල් . ඒවා කියවද්දී ඔළුවට එන්නේ මේ දේවල් අපිට මේ අපේ ගිහි ජිවිතේ ඉන්න ගමන් කරන්න බෑ  කියන එක . නමුත් මට කවදාවත් ජිවිතේ ගැන කලකිරීමක් ආවේ නෑ. මොකද මම හොඳට තේරුම් අරන් හිටිය මට තිබ්බ ආසාවල් , බැඳීම්  එක්ක කවදාවත් මහන වෙන නැත්නම් එවැනි අපිස් ජිවිතයක් ගෙවන්න බෑ කියල .

තාත්ත නැතිවීමේ දුක සසර කලකිරවන තරම් වුනත්  ඔක්කොම අතාරින්න තරම්  හයියක් මට තිබුනේ නෑ .

අනිත් එක අපේ අම්ම පුදුම විදියට තාත්ත නැති ජිවිතේට හුරු වුණා . කාලයක් අඬමින්  දුක් වෙමින් හිටියට පස්සේ අම්මත් තේරුම් අරන් අපිටත් කිව්වේ මේ දේවල් ඉතින් කාටත් මෙහෙම තමයි . අපි පුළුවන් හැටියට තාත්තට පින් දීල ජිවත් වෙමු කියන එක . ඒක වචන වලින් කියපු අදහසකට සිමා නොකර  අම්මා ප්‍රායෝගිකව ඒ විදියට ජිවත් වෙන්න පටන් ගත්තා . ඉතින් එහෙම තියෙද්දී මට නිකමටවත් අම්මව තනිකරලා සත්‍යය සොයන්න යන්න ඕනේ වගේ හැඟීමක් ආවේ නෑ .

මට හොඳට මතකයි මම පර්ස් එකේ තාත්තගේ තරුණ කාලේ ගත්ත කලුසුදු  ෆොටෝ එකක් දාගෙන හිටිය . ටික දවසක් යනකොට පර්ස් එකේ ඉටි කවරේට ඇලිල ඒ පින්තුරේ ටික ටික දියවෙලා යන්න පටන් ගත්ත . ඒක දැකපු වෙලාවේ මම ඒ ෆොටෝ එක පර්ස් එකෙන් අයින් කරන්න හදනකොට මට එක පාරටම ඔළුවට ආවේ තාත්ත නැතුව මම මේ පින්තුරයක් රැක ගන්න හදන එකේ තේරුම මොකක් ද කියන එක . ඒවගේ වෙන පින්තුර එකක් වත් නෑ. හැබැයි මම ඒ පින්තුරේ රැක ගන්න ට්‍රයි කලේ නෑ. මම ඒ පින්තුරේ ඔහේ දියවෙන්න ඇරිය. මට එහෙම කරන්න පුළුවන් වුනේ අම්මගේ ඒ හැසිරීම නිසා වෙන්න ඇති .

ඔහොම කාලේ ගෙවෙද්දී මට එක්තරා පොතක් කියවන්න ලැබුන . ඒ තමයි අහිංසාවේ උල්පත කියන ආචාර්ය ඊ .ඩබ්ලිව් අධිකාරම් මහතාගේ ජිවන චරිතය ලියවෙච්ච පොත . ඒ පොතේ තිබුන සමහර කරනු කියෙව්වම මට හිතුනා මේ කියල තියෙන දේවල් ප්‍රායෝගිකයි කියන එක . අධිකාරම් මහත්මය ගිහියෙක් . ක්‍රියාවෙන් පරම අවිහිංසාවාදියෙක් . මට මග ඇරුණු කාලයකදී ඒ කියන්නේ මම ඉපදෙන්න කලින් එතුමා බොහොම ක්‍රියාශීලිව මේ අවිහිංසාවාදී වැඩ පිළිවෙල ක්‍රියාත්මක කරලා තිබුනා . මම හිතන්නේ තාමත් ඒවා තියෙනවා  නමුත් ඒ හැටි ඇක්ටිව් නෑ දැන්.

ආචාර්ය ඊ. ඩබ්ලිව් අධිකාරම් මැතිතුමා  (පින්තුරය ගුගල් වෙතින්)

ඉතින් ඔය පොතේ තිබුණු එක කරුණක් මගේ හිතට තදින් වැදුන .

"අපි කරන්නේ වෙදාටයි බෙහෙත්වලටයි වැඳ වැඳ ඉන්නවා විතරයි . කවදාවත් බෙහෙත් ගන්නේ නෑ  කියල " .

පොඩි කාලේ ඉඳන් එක එක අනම් මනම් පොත් කියවපු මට මේ වගේ රැඩිකල්  අදහස් හොඳට වදිනවා . ඉතින් මම සෑහෙන්න මේ ගැන හිතුව .

 ඒ වගේම උදේ හවස පන්සිල් ගන්න එක, ඔය පින්කම් කරන එක ගැනත් අධිකාරම් මහත්මය දරල තිබුන අදහස් මගේ සිත් ගත්ත . ඒ කියන්නේ  උදාහරනෙකට කෙනෙක් ජිවිතේ එක පාරක් පන්සිල් ගත්ත නම් ඇති කියන එක . මේ අදහස් මගේ සිත ගත්ත .  මටත් හැමදාම පන්සල් ගිහින් ගාථා කියවන වගේ දේවල් පොඩි කාලේ ඉඳන් ඒ හැටි අල්ලලා ගියේ නෑ ... ඕක නොකළ කියල මොනවා වෙන්නද කියල තමයි හිතිලා තිබුනේ .

කොහොම හරි මේ අදිකාරම් දර්ශනය මාව සම්පුර්ණයෙන් වෙනස් පාරකට  ගෙනිච්චා .  මම කොහොමත් අමද්‍යප චරිතයක් සහ ඒ හැටි වල බහින ජාතියේ නොවන, ගෙට වෙච්ච කොල්ලෙක් නිසා ඒ කියපු බොහෝ දේවල් නිරායාසයෙන් ම මගේ ළඟ තිබුන .

මේ ඉන්න අතරේ ඉතින් මගේ වැඩත්  ඔහේ කෙරීගෙන ගියා , අක්කටත් රස්සාවක් හම්බ වෙලා අක්කගේ මහත්තය වෙච්ච දිමුතු අයියටත් හොඳ රස්සාවක් ලැබිල ආර්ථික ප්‍රශ්න එතරම් දැනුනේ නෑ... අමාරුවෙන් රිපීට්  වේවි මමත් කොහොම හරි කෝස්  එක කර ගත්ත .

දිමුතු අයියත් අවංකවම මගේම සහෝදරයා වගේ තමයි . එයා අපි වෙනුවෙන් බොහෝ දේවල් කළා . අක්කත් එක්ක හොඳ සැප ජිවිතයක්  ගෙවන්න ඕනේ තරම් පුළුවන් කම තියෙද්දී අපිත් එක්ක අපේ ගෙදර නතර වෙලා සැහෙන උදව් කළා . ඒ වගේම වැදගත් ම දේ තමයි එයත් මම වගේම මේ ඇත්ත මොකක් ද කියල හොයන්නන් උනන්දු වෙච්ච චරිතයක් වීම . මගේ ජීවිතේ  කඩා වැටිච්ච ගොඩක් වෙලාවට ආයේ මාව ගොඩ ගත්තේ දිමුතු අයිය . අදටත් ඕනේ වෙලාවක ඉස්සෙල්ලාම ප්‍රශ්නේ කියන්නේ එයාට .

මේ අතරේ මමත් ජොබ් එකකට ගිහින් ඉතින් දැන් ඔහේ ජිවිතේ ගෙවාගෙන යනවා . නමුත් හිත ඇතුලේ තිබුණු දුක , තාත්තාගේ මතකය නිසා සැරින් සැරේ හිත අඳුරු වෙලා ජිවිතයම දුකින් බර වෙන ස්භාවය තිබුනා . ඒ එක්කම තව දුරටත් පන්සලෙන් හෝ හාමුදුරුවරුන් ගේ බණ  අසා වැඩක් නැති බවත් මට තේරුම් ගියා . ඒක  පුද්ගල සාපේක්ෂ දෙයක් . මට පුද්ගලිකව හිතුනේ එහෙමයි . නමුත් අම්මට අක්කට පන්සල සහ හාමුදුරුවරු ගැන ගැටලුවක් තිබුනේ නෑ .

ඔහොම විවිධ විදියට මේ බුදුදහම සහ ධර්මය ගැන විස්තර හොය හොයා ඉන්නකොට මට කියවන්න ලැබුන බුදුහාමුදුරුවන් සහ ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට පසුව මෙලොව ඉපදුනු ශාස්තෘ කෙනෙක් විදියට මිනිස්සු සලකන ජේ. ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමා ගැන . ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා ගැන මම මුලින්ම කියෙව්වෙත් අදිකාරම් මහත්මය ගැන ලියවෙච්ච පොතෙන් .  මේ කාලේ 2007 වගේ . මේ බ්ලොග් එකේ මම 2007 අවුරුද්දේ ලියල තියෙන්නේ එකම එක ලිපියයි.  ඒ ලිපිය මේ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමා ගැන බොහොම සරල හැඳින්වීමක් .

ජේ.ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා 

 ඒ  ලිපිය ලියන්න හේතු වුනේ මම දවසක් ඔය ඒ දවස් වල පොඩි සින්  එකක් තිබ්බ ගෑනු ළමයෙක් සම්බන්ධ මොකක් හරි වැඩකට බයික් එකේ නුගේගොඩ ගිය වෙලාවක නුගේගොඩ තියෙන ජාත්‍යන්තර ක්‍රිෂ්ණ මුර්ති මධ්‍යස්ථානය ගැන දැන ගන්න ලැබීම . ඒ බෝඩ් එක දැකපු මම යන්න ගිය ගමන පැත්තක දාල ඒ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  සෙන්ටර් එකට ගියා .

එදා ඉඳන්, මම ඒ වෙනකොට හොයන්න උත්සාහ කරපු දේ ලැබෙන මාර්ගයේ මම යනවා කියන හැඟීම මට දැනෙන්න පටන්  ගත්තා .

මම ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා විසින් කරපු හැම දේශනාවකවම වගේ වීඩියෝ හොයා ගත්තා . ඔය නුගේගොඩ තියෙන සෙන්ටර් එකේ හොඳ පුස්තකාලයක් තියෙනවා . ඒ වගේම එතන ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමාගේ දේශන අසන්න ඉඩ පහසුකම් තියෙනවා . මම ඉතින් සමහර වෙලාවට එතෙන්ට ගිහින් ඔය දේශනා අහගෙන ඉඳල එනවා . ඒ හැම එකම ඉංග්‍රීසියෙන් තියෙන ඒවා නිසා මට ගොඩක් දේවල් නොතේරුණත් ඒ කියන සමහර කරුණු ගැන හිතන්න සැහෙන දේවල් තියෙනවා කියල මම ඒ වෙනකොට තේරුම් අරන් තිබුනේ .

පස්සේ මම ගෙදර ඇවිත් ඉන්ටර්නෙට් එකේ තිබුණු ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමාගේ දේශනා සහ සාකච්චා ඩවුන්ලෝඩ් කළා . ගොඩක් ඒව සබ්ටයිටල් එක්ක තිබුණු නිසා නතර කර කර බලල තේරුම් ගන්න පුළුවන් වුණා.

මේක කියවන කෙනෙකුට මේ කතාව ගැන නිකන් හරි උනන්දුවක් තියෙනවනම්  ඒ වගේම ඔබ බුදුදහම නැත්නම් මේ ආගම් ගැන විවෘතව  හොයල බලන්න කැමති කෙනෙක් නම් මම කියන්නේ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමාගේ දේශන, සාකච්චා  සහ ලිපි පොඩ්ඩක් කියවල බලන්න කියන එක . මේ කියන්නෙත් අර කියපු දේම නේ කියල ඔබට තේරෙයි . නමුත්  දවටන වලින් තොර හරය ඒ කතාවල තියෙනවා කියල ඔබට දැනෙයි .

ඒ වගේ ම ක්‍රිෂ්නමුර්ති  තුමාගේ ජිවිත කතාව කියවල බැලුවොත් ඔබට තේරුම් යයි  එතුමා තමන් විසින් අවබෝධ කරගත් ධර්මය දේශනා කරනවා මිසක් කටපාඩම් දැනුමක් දේශනා කරන කෙනෙක් නෙවෙයි කියල. ඒ ඔරිජිනල් ගතිය මම ඒ වෙනකොට කියවපු කිසිම පොතකින් වත් කතා බහ කරපු කිසිම හාමුදුරුකෙනෙක් තුල වත්  දැක්කේ නෑ ...

එසේම මේ ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමා ගැන සහ එතුමාගේ ඉගැන්වීම් ගැන බලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රිය හිමියන් ගේ අදහස්  හැකිනම් කියවා  බලන්න. අපි නොදන්න  තව බොහෝ දේවල් ඉතිහාසයේ තියෙන බව ඔබට වැටහේවි .

මෙන්න මෙතන තියෙනවා බලංගොඩ  ආනන්ද මෛත්‍රී හිමියන් ක්‍රිෂ්ණ මුර්ති තුමා ගැන ලියපු සටහනක්

ගොඩක් වෙලාවට අපි හිරවෙන තැනක් තමයි අපි මේ උපන්දා සිට උදේ හවස අහන බණ  ටික විතරයි හරි  එතනින් එහාට දෙයක් නෑ කියන  එක . මම හිතන්නේ ඒක තමයි අපිට මේ බුදු දහම තේරුම් ගන්න බැරි වීමේ මුලික අවුල. බුදු දහම තියෙන්නේ ලංකාවේ විතරක් නෙවෙයි . බුදු දහම ලෝකය පුරා තව විවිධ විදියට ව්‍යාප්ත වෙලා තියෙනවා . සෙන් දහම , මහායානය ආදිය කිසිත් නොදැන මේවා බොරු කියල ප්‍රතික්ෂේප නොකර ඒවා ගැන ඉගෙනීමෙන්  බුදු දහමේ අපෙන් සැඟව  ගිය බොහෝ කරනු හොයා ගන්න පුළුවන් .

බුදු හාමුදුරුවෝ කියල තියෙන්නේ කවුරු කිව්වත් පිළිගන්න එපා . තමන් විසින් සොයා බලල තේරුම් ගන්න කියල. ඉතින්  ඇයි  අපි ඒක නොකරන්නේ ?  බුදු දහම කියන්නේ අපිට තර්කයෙන් හිතල , ඇනලයිස් කරලා  තමන් විසින් ප්‍රඥාව මෙහෙයවල තේරුම් ගන්න ඕනේ ධර්මයක් කියලයි මම විස්වාස කරන්නේ. මම ඒ දවස් වල කලේ අන්න ඒක.

කොටින් ම කිව්වොත් සමහර දවස් වල ඔය දේශනා වල තිබුණු සමහර කරනු ගැන ඔලුව කැක්කුම හැදෙන කම් මම කල්පනා කරලා තියෙනවා . ඒ කරුණු සැහෙන ගැඹුරුයි .

දිමුතු අයියයි  මමයි සැහෙන්න මේ කරුණු ගැන සාකච්චා කරලා තියෙනවා . ඔය ක්‍රිෂ්නමුර්ති තුමාගේ සාකච්චා දාගෙන ඒවායේ තියෙන කරනු ගැන අපි සැහෙන්න කතා කරනවා . ගොඩක් දේවල් අපි දෙන්නටම තේරෙන්නේ නෑ මොකක් කියන්නේ කියන එක. නමුත් අපි අත අරින්නේ නැතුව ඉතින් බලනවා.   

අක්කත් අපිත් එක්ක එකතු වුනාට  ඒ වෙනකොට අක්කට බබාලා ලැබිල එයා ඉතින් ඒ සම්බන්ධයෙන් ඒ හැටි උනන්දුවක් තිබුනේ නෑ. 

ඔය විදියට කාලේ ගෙවෙද්දී මම රස්සාවත් හොඳට කරගෙන ගියා . මේ දේවල් වලට යොමු වුණා කියල මගේ පුද්ගලික ජිවිතේ වෙනස් වුණේ  නෑ .. කෙල්ලන්ට ලයින් දාන ඒවා , පොඩි පොඩි රස්තියාදු ගහන දේවල් ඒ විදියටම තිබ්බා . හැබැයි ඉතින් ඒ වෙනකොට ජීවතේ දිහා බලන විදිය සහ ප්‍රශ්න වලදී මුණ දෙන විදිය සැහෙන්න වෙනස් වෙලා තිබුනා .  තාත්ත නැතිවෙලා අවුරුදු 4-5ක් ගෙවිලා තිබුන නිසා දුක තුනී වෙලා අපි තාත්ත නැති ජිවිතේට පුරුදු වෙලා තිබුනේ.

මෙහෙම කාලයක් ඉන්නකොට මට හිතෙන්න පටන් ගත්තා මේ ධර්මය තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරන කොට අපිට එන ගැටළු  නැත්නම් මේ කියන්නේ මොකක්ද කියන එක තව ටිකක් පැහැදිලි කරගන්න විදියක් ඕනේ කියන එක . දිමුතු අයියත් ඒ ගැන සැහෙන උනන්දුවකින් හිටපු නිසා  අපිට මේවා ගැන කෙලින් කතා බහ කරන්න පුළුවන් කෙනෙක් හෝ  කණ්ඩායමක් ඕනේ කියන හැඟීම ඇවිල්ල තිබුනේ .

හැබැයි අපි තේරුම් ගත්ත හාමුදුරුවරුන් ගෙන් මේ දේවල් ගැන අහල ඒ හැටි වැඩක් නෑ  කියන එක. මොකද අපි ඔය දාන වලට එන හාමුදුරුවරු වාහනේ එක්ක යන අතරේ ඔය වගේ මාතෘකා ඇදල  ගත්තට ගොඩක් වෙලාවට හාමුදුරුවරු දෙන්නේ අර පොතේ තියෙන උත්තරේ. කණගාටුවෙන් වුනත් කියන්න තියෙන්නේ මෙච්චර කාලෙකට මට හම්බවෙච්ච කිසිම හාමුදුරු කෙනෙක් විවෘතව මේ ධර්ම කරුණු ගැඹුරින් සාකච්චා කරන්න තරම් ඒවා ඉගෙන ගෙන ඇති කියල මට හිතුනේ නෑ.  ඒ කියන්නේ එක්කෝ පොතේ තියෙන දෙයින්  එහා ගිය දෙයක් ගැන හාමුදුරුවරු හිතල බලල නෑ . නැත්නම් අපි ඇහුවට  කියන්නේ නෑ . මම මේ කියන්නේ ඉතින් ගමේ පන්සල් වල ඉන්න හාමුදුරුවරු ගැන . මේ දැනුම තියෙන හාමුදුරුවරු ඉන්නවා නමුත් අපිට හම්බ වුනේ නෑ .

මට ඒ වෙනකොට මේ ධර්මය ගැන තර්ක කරන්න දැනුමක් තිබුනේ නෑ . නමුත් කියන දේ ඒ කියන පුද්ගලයාවත් හරියට තේරුම් අරගෙනද කියන්නේ කියන එක ගැන අදහසක් ගන්න පුළුවන් කමක් තිබුණ. මම අදිකාරම් චරිතය සහ ක්‍රිෂ්නමුර්ති  ගේ ඉගැන්වීම් වලට කැමති වුණේ  තමන් විසින් පිළිපදින තමන් විසින් අවබෝධ කරගත්ත දෙයක් ඔවුන් ගේ දේශනා වල තිබිච්ච නිසා .  

ඉතින් මේ විදියට කාලයක් යනකොට අක්කල අලුතින් ගෙයක් හදල පදිංචි වුණා . මමයි අම්මයි නංගියි විතරක් ගෙදර හිටිය . ටික කාලෙකින් නංගිත් බැඳලා ගෙදරින් ගියාට පස්සේ අම්මයි මමයි විතරක් ගෙදර ඉතිරි වුණා.

මෙහෙම ඉන්නකොට අපේ දිමුතු අයියට තවත් අපුරු චරිතයක් හම්බ වුණා....

ඒ චරිතය අපි හැමෝගෙම ජිවිත වෙනස් කරපු හැටි පස්සේ ලියන්නම්

ප්‍රේමය...

ආදරය, ප්‍රේමය ගැන එපා වෙනකම් අපි කතා කරනවා . ප්‍රේමය වෙනුවෙන් නොකරන දෙයක් නැති තරම් . සතා සීපාවා, ගහකොළ මේ හැමදේටම ප්‍රේමය අවශ්‍යයි. 

මොකක් ද මේ ප්‍රේමය . කෙනෙකුට මේක ලෞකික බැඳීමක් කියන්න පුළුවන් . තවත් කෙනෙක් ජීවයේ පැවත්මට වර්ගයා බෝ කිරීමට අවශ්‍යය තව එක්  දෙයක් විතරක් විදියට හදුන්වන්න පුළුවන්. තව කෙනෙක් බොහොම සරලව දෙදෙනෙකු අතර තියෙන ආදරය, සෙනෙහස විදියට මේක දකින්න පුළුවන් . මවක් සිය දරුවන් කෙරෙහි තියෙන ප්‍රේමය වඩා උතුම් විදියට තව කෙනෙක් දකින්න පුළුවන් .

කෙටියෙන් නම්  ප්‍රේමයෙන් මන රංජිත වේ  නන්දිත වේ කියල අපිට කියන්න පුළුවන්.

එකිනෙකා තුල අන් අය ගැන ඇතිවෙන ප්‍රේමය , ආදරය එකම විදියට ඇති වෙන්න ඕනේ ද ? ඒ කියන්නේ ආදරය නම් මෙන්න මේ විදියයි කියල අපිට රාමු කරන්න පුළුවන් ද ? 

උදාහරණයක් විදියට උදේ හවස වැඩට ගිහින් ගෙදර එන පියාගේ හෝ මවගේ ආදරය දවස තිස්සේ ගෙදර ඉන්න අම්මගේ හෝ තාත්තගේ ආදරයට වඩා හාත්පසින් වෙනස් ද ?

ගෙදර ඉන්න සැමියෙක්, බිරිඳක් අතර ඇතිවෙන ප්‍රේමය  උදේ හවස වැඩට යන එන  දෙපලක් අතර ඇති වෙන ප්‍රේමයට වඩා වෙනස් ද ?

වෙනස් වෙන්නේ හැසිරීම , කතා බහ , දක්වන සැලකිලි ආදිය මිසක් ඇත්තටම දෙන්න තුල තියෙන ආදරය ද ?

පොඩි එකෙකුට දක්වන ආදරය ලොකු කෙනෙකුට ඒ විදියටම පෙන්නන්න ගියාම  පොඩ්ඩක් අවුල් වගේ නේද ? 

ඒ වගේම පුංචි මනසක් තියෙන පොඩි දරුවෙකුට ඒ මට්ටමින් ආදරය දෙන්න අපිට ඉබේම පුළුවන් වෙනවා .

ලොකු වුනාම හම්බ වෙන සහකරුවාට හෝ සහකාරියට කරන ආදරයේ ස්භාවය සම්පුර්ණයෙන් වෙනස් . ඒ වෙනස් වෙන්නේ ආදරේ කරන විදිය මිසක් එකිනෙකා ගැන ඇතිවන ප්‍රේමය නෙවෙයි නේද ?

අපි බැඳීම හදා ගන්නේ අපිට හුරු වෙච්ච එහෙම නැත්නම් අපි අත්දැකපු දේවල් අනුව. බැඳීම කියන්නේ ලෞකික දෙයක් තමයි . නමුත් බැඳීම නැතිව ප්‍රේමය පවතිනවද ?

අපිට හිතෙන්නේ සැබෑ ප්‍රේමය නම් ඒ තුල බොහෝ ලෞකික දේවල් තියෙන්න ඕනේ කියල ...

ලෞකික දේවල් නැතිව ප්‍රේමයක් පවතින්න බැරි ද ?

ආදරය ප්‍රකාශ වෙන විදිය , හැසිරෙන විදිය , කරන ක්‍රියා නිසා අපි ප්‍රේමය ගැන තීරණ ගන්නවා . ඒක  ප්‍රයෝගිකව හරි . බැඳීමක් සාර්ථක වෙන්න මේ දේවල් යම් ක්‍රමයකට සිද්ද වෙන්න ඕනේ .

නමුත් සමස්තව ගත්තම ඔබ අප මේ හැමෝම බැඳෙන ප්‍රේමය ඒ  විදියට රාමු කරන්න පුළුවන් ද 

විශ්වය තුල ප්‍රේමය තියෙනවා කියල හිතෙන්නේ නැද්ද ? මහා ප්‍රේමයක්..... මේ හැමදේම මේ විදියට පවත්වාගෙන යන්න . මේවා විනාශ නොවී පවතින මහා ප්‍රේමයක් කරුණාවක් මේ විශ්වය තුල තියෙනවා නේද කියල මොහොතකට හිතිලා නැද්ද ?

ඒක දෙවියන් වහන්සේගේ ප්‍රේමය විදියට කෙනෙක් දකින්න පුළුවන් , සමහරවිට සර්ව බලධාරියාගේ කරුණාව විදියට දකින්න පුළුවන් . එහෙම නැත්නම් කෙනෙකුට ස්වභාවධර්මයේ තියෙන මහා සැනසිලි දායක සුවය විදියට මේ ප්‍රේමය දකින්න පුළුවන්. වෙන කිසිම විදියකින් අත්දකින්න බැරි සැනසිලි දායක සුවයක් අපට නිසංසල පරිසරයක , මුහුදු වෙරළක ඉන්න කොට දැනෙන්නේ මේ සමස්ථ විශ්ව ප්‍රේමය නිසා වෙන්න බැරි ද ?

ඒ සැනසිලි බව අපි රාමු කරලා හදාගත් බැඳීම සහිත ප්‍රේමය අත්විඳින කොට අපිට දැනෙනවා ද ? නැත්නම් එක වෙනස් ද ?

අපි මේ විශ්වයේ තියෙන සමස්ත ප්‍රේමය කුඩා කොටස් වලට වෙන් කරගෙන තව කෙනෙක් සමග බෙදා ගැනීම නෙවෙයි ද ඇත්තටම කරන්නේ .?

සමස්ත විශ්වයම ප්‍රේමයෙන් පිරිලා තියෙද්දී අපි කුඩා කොටස් වෙන්කරගෙන ඒ වෙන් කරගත් කුඩා කොටස් වලට විවිධ නම් දීල විවිධ ස්වරුපයෙන් ඒක අපේ කරගන්න එක නෙවෙයි ද ඇත්තටම කරන්නේ. අපිට  ඒ වෙන් කරගත්ත කුඩා කොටසින් එහා පවතින සමස්ත ප්‍රේමය දකින්න බැරි ද ?

සමස්ථ ප්‍රේමය දකින්න පෙර  තමා තුල ප්‍රේමය  කරුණාව තියෙන්න ඕනේ . ඒක  අනිත් පුද්ගලයට දැනෙන්නත් ඕනේ . එක පුද්ගලයෙකුට විතරක් නෙවෙයි , පවුලට , සමාජයට , පරිසරයට ඒ ප්‍රේමය දැනෙන තරමට අපි තුල තියෙන කරුණාව , ආදරය දියුණු වුනාම අපිට සමස්ථ විශ්වයම මේ වගේ නේද කියල දැනෙයි . 

ප්‍රේමති ජායතෝ සෝකෝ කියල අපි අහල තියෙනවා . ඒ කියන්නේ ප්‍රේමය නිසා දුක හට ගනී කියල. ඇත්තටම මේ කියන්නේ සැබෑ ප්‍රේමය ගැන ද  නැත්නම් අපි වෙන් කරලා ගත්ත කුඩා කොටස තුල අපි බලාපොරොත්තු වෙන සහ අපි කලින් විශ්වාස කරගෙන හිටපු "මේක නම් මෙහෙම විය යුතුයි" යන දෘෂ්ටිය නිසා ඇතිවෙන දුකක් ගැනද ?

ඇත්තටම ආදරය, ප්‍රේමය මනුෂ්‍ය බැඳීම් නිසා ලස්සන වෙනවා . ඒ සුන්දර බැඳීම් හැමදාම සුන්දරව තියෙන්නේ අපිට ඒ බැඳීමෙන් එහා ගිය සමස්ථ  ප්‍රේමය අත්දකින්න හැකි නම් නේද ?

බැඳීම තුලින් ප්‍රේමය හොයන්න ගියාම හැමදාම අපිට ඉතිරි වෙන්නේ දුක විතරයි . සමාජ සම්මත ප්‍රේමය අපිට ලැබෙනකම් අපි සතුටින් , ඒක වෙනස් වෙච්ච ගමන් සමස්ථ  බැඳීමම දුකක්  වෙනවා .

නමුත් මිනිසුන් බැඳීමත් එක්ක එකට එන දුක මිශ්‍ර වූ ප්‍රේමයට හැමදාම කැමතියි . ඔවුන්ට කවදාවත් විශ්වයේ පවතින නිකැළැල් ප්‍රේමය අත්දකින්න ඕනේ නෑ.

විශ්වයේ පවතින නිහැඬියාවට සවන් දෙන්න , ඒ නිහැඬියාවට සමවැදෙන්න  අපිට පුළුවන් නම්  මේ විශ්ව ප්‍රේමය අපිට තේරුම් ගන්න පුළුවන් වෙයි .

ඒ විශ්ව ප්‍රේමය කවද හරි අත්දකින කල් මගේ ආදරණිය සුදු ලස්සන කෙලි  පැංචියේ  මම ඔයාට ගොඩාරියක් ආදරෙයි ..!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

රජයේ අවවාදය

(සියල්ලට පෙර තුන් වේල ගෙදරින් කෑම ගැන හිතන්න )

ගූග්ල් කාඩ්බෝඩ් සමග සියුම් නයෙක්

මම කොහොමත් මේ මහපොළවේ පය ගහල ඉන්න ඒ තරම් කැමති එකෙක් නෙවෙයි . ඒ කියන්නේ හුදී ජනයාට තියෙන ගොඩක් ප්‍රශ්න මට නෑ ... ඒ ඇවිල්ල මම හිතන විදියට මගේ මොලේ එක අයි.සී එකක පින් එකක් වැරදියට පාස්සල වෙච්ච අවුලක් වෙන්න ඇති . තාම හරියටම දන්නේ නෑ .. දයාබර බිරින්දෑ මේ දවස් වල මගේ වයර් මාරු නිවැරදි කරන ගමන් ඉන්නේ ... සමහර විට කල් යනකොට හරි යයි ..

හරි ඉතින් මේ බ්ලොග් එක කියවන තවත් ඒ වගේම වයර් මාරු වෙච්ච අයට වැදගත් වන විදියේ දෙයක් ගැන තමයි මේ කියන්න යන්නේ . ඉතින් තමුන්ගේ මොළයේ වයර් හරියට තියෙන, පොලවේ පය ගහල ඉන්න අය මේවා කියවල තමුන්ගේ වටිනා කාලය නාස්ති කර ගන්න එපා .. .

හරි දැන් ඔය කොයි කවුරුත් ගුග්ල් ගැන දන්නවනේ . මේ ගුගලා මිට මාස 2-3කට කලින් තිබ්බ උන්දැලගේ Google I/O එකේදී පොඩි අමුතු ගැජට් එකක් එලි දැක්කුව . දැන් ඔය ගුගල් අයි.ඕ කියන්නේ මොකක් ද කියල දන්නේ නැත්නම් ඒ කියන්නේ ගුග්ල් සමාගම වාර්ෂිකව සංවිධානය කරන ඔවුන්ගේ නවතම නිර්මාණ සහ එළිදක්වීම් ගැන ප්‍රසිද්ධ කරන උත්සවයක් . ගොඩක් වෙලාවට අලුත් android මෙහෙයුම් පද්ධති එලි දැක්වීම්, ෆෝන්, ටැබ්ලට් වල අලුත් මොඩල් එලි දැක්වීම් සහ වෙනත් ගූග්ල් නිෂ්පාදන එලි දැක්වීම් සිද්ද වෙන්නේ මේ කොන්ෆරන්ස් එකේදී . 

ඕක ඉතින් වයර් හරියට තියෙන සමාන්‍ය හුදී ජනයාට එක පාරටම් මෙලෝ වැඩක් නැති දෙයක් වගේ පෙනුනට ටික කාලෙකින් ඇඳන් ඉන්න කලිසම උගස් කරලා හරි කමක් නෑ ගන්න ට්‍රයි කරන්නේ ඔය මිනිස්සු හදන ගැජට් බැජට් තමයි . 

ඕකෙදි දැක්ක අමුතු ගැජට් එකක් තමයි මේ කාඩ්බෝඩ් කියන්නේ ..

හුදී ජනයාගේ කාඩ්බෝඩ් කෑල්ලටත් අම්මපල්ල මේ කාලකන්නි කෙලින්න නේ හදන්නේ ..

හරි මොකක් ද මේ කාඩ් බෝඩ් කියන්නේ 

මෙතන ඉඳන් කතාව අල්ලලා යන්නේ අර වයර් මාරු වෙච්ච මේ වගේ අයට තමයි 

අනිත් අය ඉස්සෙල්ල මේ පින්තුර බලල ඉන්න 

මම හිතන්නේ ගොඩක් අයට දැන් වැඩේ මීටර් වෙන්න ඇති . එහෙම නැති අයට තමයි මේ ටික 

මේ තියෙන්නේ virtual reality headset. ඒ කියන්නේ මේ හෙඩ් සෙට් එක දාගත්තම කලින් ප්‍රෝග්‍රෑම් කරපු අතත්‍ය (ඒ කියන්නේ තත්‍ය නොවන (තත්‍ය කියන්නේ ඇත්තට නොපවතින (ඇත්තට නොපවතින කියන්නේ පොලවේ පයගහල නැති ))) ලෝකයක් ඔබේ දෑස් ඉදිරියේ මැවෙනවා . කොටින් ම කිව්වොත් විනාඩි 2ක් යද්දී ඔබට ඔබ ඉන්න තැන අමතක කරන්න මේ ගැජට් වලට පුළුවන්. 

සම්පුර්ණයෙන් ත්‍රිමාන, බොහෝ දුරට සජීවී බවක් දැනෙන ඔබගේ ශරීරයේ චලන වලට විශේෂයෙන් ම හිසේ සහ ඇස් වල චලනයන්ට ප්‍රතික්‍රියා දක්වන කෘතීම පරිසරයක් මේ මගින් නිර්මාණය කරනවා. බොහෝ විට පරිගණක ක්‍රීඩා සඳහා මේක පාවිච්චි වෙනවා.

මේ වගේ ඒවා ඉස්සර ටීවී එකේ ඉඳල හිටලා පෙන්නපු කාලේ තමයි මම හිතන්නේ මගේ නම් අර වයර් මාරුවෙන් පොඩි පොඩි අනවශ්‍යය ප්‍රෝග්‍රෑම් රන් වෙන්න පටන් ගත්තේ . එච්චර කල් වයර් මාරු එක්ක වුනත් සිස්ටම් එක හොඳට රන් වුණා .

හරි දැන් ඉතින් ඔය මොනවා කිව්වත් මේ වගේ ගැජට් වලට ඔය හුදී ජනය වුනත් පිස්සු වැටෙනවා . ගන්න බැරි නිසා නිකන් හිටියට .

දැන් පින්වතුනි මේ ගූග්ල් සමාගමේ ඉන්න පින්වන්ත මහත්වරු... (උගුර පාදල ) සහ නෝනාවරු බොහෝ කාලයක් වෙහෙස මහන්සි වෙලා (වටපිට බලමින් ) තමන්ගේ දනය , මොලය , කාලය , සල්ලි , බියර් ,අරක්කු , විස්කි , බ්‍රැන්ඩි , ගල් , පොල් ආදිය වියදම් කරලා . ඇඩම් උන්නැහැ සහ ඒවා මැතිනියගේ කාලයේ සිට , මතු උපදින අප මහා හෝමෝ සේපියන් සේපියන් (දෙපාරයි නේ .. හරි හරි ) මහතා හෝ එම මහත්මිය ගේ කාලය දක්වා, මේ තුන් ලෝකයේ උපදින්නා වූ සියලුම වයර් මාරු වූ අප වැනි හුදී ජනයාගේ හිතසුව පිණිස මේ පිළියෙළ කළාවූ ද , අඩු වියදම් වුද , පහසුවෙන් අටවා ගත හැකි වුද, කොයි කාටත් තමන්ගේ අතේ ඇති ජංගම' දුරකතනය යොදා පාවිච්චි කල හැකි වුද මේ කාඩ්බෝඩ් virtual reality headset එක මේ පසුගිය ජුනි මාසයේදී යෙදුනු ඒ Google I/O උළෙලේදී ඒ ආකාරයෙන් එළි දක්වන්න යෙදුන. (කාරල කෙල ගහල ) ඒ කරපු මහත් වූ පින් බලයෙන් ගුගුල් සමාගමේ සියලුම මහත් තැන්ලාටත් එම නොනාලාටත් මෙලොව සියලුම සැප සම්පත් ලැබී ... කෙළවර බෝනසුත් ලැබේවා  කියල අපි ප්‍රර්ථනා කරනවා. 

ඔෆිසියල් කටයුතු අහවර වෙලා ඉන්න වෙලාවක මම මේ ගැජට්ටුව ගැන පොඩි වෙළඳ දැන්වීමක් දැක්කා . සල්ලි සල්ලි කියල බැලුවේ නෑ ඒ වෙලාවෙම ඕඩරේ දැම්ම. හැබැයි මිත්‍රවරුනි කිව්වට විස්වාස කරන්න ඒ වෙද්දී මගේ අතේ තිබ්බේ මේන් මේ 

අති නවීන ජංගම දුරකථනය . එහෙම තියෙද්දිත් මම අරවගේ කටින් එජ් (බ්ලිඩින් එජ් ද මන්ද ) ගැජට් එකක් ඕඩර් කළා කිව්වම හිතාගන්න පුළුවන් නේ වයර් මාරු වුනාම තියෙන තත්තේ ගැන .. 

ඕක ඕඩර් කරලා නිකන් හිටියේ නෑ .. මාසේ පඩිය අතට ආපු ගමන් සුද්දා වගේ ඊළඟ සති අන්තේ ගිහින් යට කියූ ගුගල් සමාගමේ ම නිර්මාණයක් වෙච්ච , කන්‍යා android මෘදුකාංගය සහිත LG Nexus 5 ෆෝන් එකක් අරන් අරන් ආවා ...

මේ තියන්නේ එම ෆෝනය හෙවත් සියුම් නයා 

කන්‍යා android කිව්වම කාට හරි මොනවා හරි හිතුන නම් ඒ කියන්නේ ගුගල් සමාගම විසින් නිපදවන ඔරිජිනල්, ජෙනුයින්, කොම්පැනියේ ගහපු, හොඳම, android මෙහෙයුම් පද්ධතිය තියෙන්නේ මේ ෆෝන් වල . අනිත් ෆෝන් වල තියෙන්නේ ඒ ඒ සමාගම් විසින් පොඩ්ඩක් කස්ටමයිස් කරපු android වර්ෂන්ස් .

කොහොම හරි ඔය ෆෝන් එක අරන් දවස් 4-5ක් ගියාට පස්සේ තමයි අර කාඩ්බෝඩ් ගැජට් එක තැපෑලෙන් ආවේ . ඒක එන්න පොඩ්ඩක් පරක්කු වුනාට සමාව ඉල්ලලා පොඩි ලියුම් කරදහියකුත් ඒ වෙළෙඳ මහත්තය මට එවල තිබුණ . කස්ටමර් සර්විස් නම් අන්න එහෙමයි .

රයිට් මේ තියෙන්නේ භාණ්ඩේ . අඩු පාඩු නෑ තනිකර කාඩ් බෝඩ්.

මෙතෙන්ට ඔලුව දාල තමයි බලන්නේ . (අපි ඔළුවට තෙල් දාල කොන්ඩේ පීරන හැදිච්ච ළමයි බවට ඕනේ නම් සාක්කිත් මේ පින්තුරේ තියෙනවා )

ෆෝන් එක තියන්නේ මෙතන . ඊට පස්සේ අර වෙල්ක්‍රෝ කෑලි දෙක අලවනවා. ගුග්ල් ප්ලේ එකේ මේකට හදපු පොඩි ඇප් එකක් තියෙනවා නොමිලේ බාගන්න . එක ඕන කරලා මෙතනින් තියල බලන්නයි තියෙන්නේ 

මෙන්න මේක තමයි මේ ගැජට් එකේ තියෙන මරුම කෑල්ල . මේක තමයි මේ සොෆ්ට්වෙයා එක කන්ට්‍රෝල් කරන්න පුළුවන් ස්විච් එක . හිතා ගන්න පුළුවන් ද මේක වැඩ කරන හැටි ? 

මේ ෆොටෝ එකේ තියෙන්නේ පොඩි කාන්දම් කෑල්ලකුයි පොඩි යකඩ රවුමකුයි . ඔය පෙන්නේ යකඩ රවුම. කාඩ්බෝඩ් එක යටින් ඔය වගේම පොඩි කාන්දම් කෑල්ලක් තියෙනවා. ඔය යකඩ රවුම අතින් පහලට අදාල අතාරින්න ඕනේ එතකොට ෆෝන් එක අවට සිදුවන සියුම් චුම්භක වෙනස් වීම ෆෝන් එකේ මැග්නෙටෝමිටර් (magnetometer) සෙන්සර් එකෙන් ඒ වෙනස ගණනය කරලා ඒ අනුව මෘදුකාංගය පාලනය කරනවා . 

ගුග්ල් එකෙන් හදපු එකේ NFC පහසුකමත් එක්ක තමයි මේ කාඩ්බෝඩ් එක එන්නේ 

හුදී ජනයනි බිය නොවන්න . NFC ගැන මම කියන්නම් 

NFC කියන්නේ Near Field Communication කියන එක . මේක ටිකක් සංකීර්ණ දෙයක් . මේකෙන් වෙන්නේ අපිට ප්‍රෝග්‍රෑම් කරන්න පුළුවන් පොඩි චිප් එකක තියෙන දත්ත ෆෝන් එකේ තියෙන NFC සෙන්සර් එකෙන් කියවල මේ ගැජට් එකට ෆෝන් එක ඇතුල් කරපු ගමන් අර කියපු ඇප් එක ලෝන්ච් කරන එක .

මම ගත්ත මේ ගැජට් එකේ මේ NFC පහසුකම තිබුනේ නෑ මොකද මේක ගුග්ල් එකෙන් හදපු කාඩ්බෝඩ් එක අනුසාරයෙන් හදපු වෙන එකක් නිසා .

හරි දැන් මේකේ මොනවාද තියෙන්නේ . මොනවාද තියෙන්නේ කියන එක වචන වලින් විස්තර කරන්න අමාරුයි . සාම්පල් ඇප් එකේ තියෙනවා මොකක් දෝ මාලිගාවක ඇතුලත දර්ශනයක් , තව වෙස්මුහුණු වගයක් , අපුරු කාටුන් එකක් , ගුගල් අර්ත් මගින් අභ්යවකාෂගතවෙලා පොලවේ තියෙන තියෙන තැන කිහිපෙකට බැහැල ඇවිදලා බලන්න පුළුවන් , ඒ වගේම ගුග්ල් ස්ට්‍රීට් විව් සහ තමන්ගේම කියල සිනමා හලක වගේ යු ටියුබ් එකේ වීඩියෝ බලන්නත් පුළුවන් . ඔලුව හරවන හරවන් පැත්තෙන් වීඩියෝ පේනවා . ඒ වගේම කටහඩින් සෙවුමක් දාල අපිට ඕනේ වීඩියෝ එක ලෝඩ් කරගන්න පුළුවන් .

දම් පාට රතු පාට රෝස පාට පාට පාට ලෝකයක් අප්පා .. 

ඔය තියෙන්නේ තියෙන ජාති ටිකෙන් ටිකක් 

මේ තියෙන්නේ ගුග්ල් අර්ත් එකෙන් පේන සින් එකක් 

මේකේ තියෙන මෘදුකාංගය වැඩ කරන හැටි සරලව කිව්වොත් (මට තේරෙන්නෙත් නෑ හරියට ) අපිට අවශ්‍ය කරන පරිගණක වැඩසටහනක් මගින් නිර්මාණය කරපු අතත්‍ය ලෝකයක් හෝ යම් නිර්මාණයක් සමාන්තරව බෙදපු කැමරා රුප රාමු දෙකක් විදියට මෘදුකාංගය මගින් පෙනෙන්න සලස්වනවා . ඒ පෙනෙන දේ මේ ගැජට් එක ඔය රවුම් දෙකක් වගේ තියෙන පුංචි උත්තල (අවතල ද මන්ද ) කාච දෙක ඇතුලෙන් බලපුවහම අපිට තාත්වික විදියට පේනවා . මම හිතන්නේ පොඩි දෘෂ්ටි මායාවක් සිද්ද වෙනවා අපේ ඇසත් එක්ක . ඒ එක්කම අපි ඔලුව හරවන හරවන දිශාව අනුව මෘදුකාංගය මගින් පසුබිම වෙනස් කරමින් අතත්‍ය යාථාර්තය (virtual reality) නිර්මාණය කරලා දෙනවා 

මේ තියෙන්නේ උදාහරණයක් 

ඕකයි ඉතින් කතන්දරේ . 

මේක බලල ඉතින් මටත් නිකන් ඉන්න හිතුනේ නෑ .. නිකන් ඉන්න එකේ මාත් මේ වගේ එකක් ට්‍රයි කරන්න ඕනේ කියල ගුග්ල් අයියලා අපි වගේ අයගේ බුරුල් වෙච්ච නට් තද කරන්න කියල දීල තිය උදාහරණ කෝඩ් (software code) කෑලි ටික එකලස් කරලා පොඩි android app කෑල්ලක් හදල බැලුව (android දන්න ඕනේ කෙනෙකුට ඉතා පහසුවෙන් මේක අටව ගන්න පුළුවන් )

මේ තියෙන්නේ එකේ ස්ක්‍රීන් ෂොට් ටිකක් 

මේ ඇප් එකේ විදියට අපිට කරන්න තියෙන්නේ ඔය හතරැස් කොටු ඔලුව හරෝ හරෝ හොයන්න . එකක් හොයාගෙන අපි එක දිහා බලල කාන්දම් ස්විච් එක පහලට කරලා අත ඇරපුවහම ඒක කහපාට වෙලා අපිට ලකුණක් එකතු වෙනවා ... හෙහ් හෙහ් හරි ජොලි 

මේක ඇත්තටම ගුග්ල්  සමාගම විසින් කරපු පොඩි අත්හදා බැලීමක් . ඕනේ කෙනෙකුට මේවගේ එකක් තමන්ටම හදා ගන්න පුළුවන් . ඕනෙම android (iphone  වලත් පුළුවන් ඇති). ෆෝන් එකක රන් කරන්න පුළුවන් නමුත් අර කාන්දම් සුවිච් එක වැඩ කරන්න නම් magnetometer  එකක් තියෙන්න ඕනේ . NFC  අත්‍යාවශ්‍යය නෑ.

මෙතන තියෙනවා සම්පුර්ණ විස්තරේ  

https://cardboard.withgoogle.com/

Skype එකෙන් ලව් කිරීම කෙසේද යත් ..

මේක මේ කොල්ල කාලේ කරපු පොඩි ආතල් ජනක වැඩක්.

ස්ථානය : මම මුලින් ම වැඩ කරපු කොම්පැනිය

කාලය: 2004 හෝ 2005 වසරේ එක්තරා දිනයක්

චරිත : මම සහ ඒ දවස් වල මම කරපු කෝස් එකක හිටපු ලස්සන ගෑනු ළමයෙක්

චරිත ගැන කෙටියෙන්:

මම : හොඳ හැදිච්ච කොල්ලා

A ළමය : අපි සෙට් එකත්  එක්ක හෙන ෆිට්. ටිකක් සෝෂල් චරිතයක්. හෙන හොඳයි. මම වගේම හොඳ හැදිච්ච ගුණ යහපත් ළමයෙක්.

පසුබිම් විස්තර : 

මගේ :
කොහෙන් හරි කමක් නෑ  ඉතින් කෙල්ලෙක් සෙට් කරගැනීමේ මානසිකත්වය සමග ස්කයිප් , කපුටා චැට් ,I R C  චැට්  ආදී මෙකි නොකී සියලු චැට් අත්හදා බලමින් ඉන්න කාලේ . කෙල්ලෙක්  එක්ක චැට් එකක් සෙට් වෙනවා කියන්නේ ඉතින් සියලු වැඩ අමතකයි .

A ළමයාගේ : 
ඒ කාලේ වෙනකොට කොල්ලෙක් නම්  හිටියේ නැද්ද කොහෙද. හැබැයි සැහෙන කොල්ලෝ ගානක් ලයින් දමපු ඇත්තටම ලස්සන ළමයෙක්

කතාව 

A  ළමය  : ආ  කොහොමද? ඔෆිස් එකේ ද ඉන්නේ ?
මම : ආ හලෝ කොහොමද? ඔව් මේ පොඩ්ඩක් වැඩ කරන්න කියල හිතුව.

A  ළමය  : ඒක  හොඳයි ඉඳල හිටලා හරි වැඩක් කරන එක (ස්කයිප් හිනා )
මම : අපි හැමදාම වැඩ තමයි හලෝ . ඔයාල වගේ අයිස් ගහන්නේ නෑ .

A ළමය : අපි අයිස් ගහන්නේ නෑ හරි ද
මම : හරි හරි අපි දන්නවනේ (ස්කයිප් හිනා)

මම : මේ එක නෙවෙයි . කෙල්ලෝ නැද්ද ?
A ළමය : කෙල්ලෝ ඉන්නවා . ඇයි  මම

මම  : ඔයා නෙමෙයි. වෙන කෙල්ලෝ නැද්ද ?
A ළමය : මොකටද අහන්නේ ?

මම : නෑ මේ නිකන් (ස්කයිප් හීන්  හිනා)
මම : මේ ඒක  නෙවෙයි . අරූට කෙල්ලෙක් සෙට් වෙලා නේද ?

A  ළමය : අරු කිව්වේ කවුද ?
මම : අරු කිව්වේ X

A ළමය  : මම දන්නේ නෑ. මට කිව්වේ නෑ.
මම :  ඌ මට එහෙම එකක් කිව්වා නේ .

A ළමය : වෙන්න ඇති.
මම :  මාත් කෙල්ලෙක් හොයා ගන්න ඕනේ . මෙහෙම හිටිය ඇති.

A ළමය : ඒක හොඳයි .  දැන්  වයසයි නේ.
මම : කවුද වයස ? අපි තාම එල කොල්ලෝ හරි ද ?

A ළමය : අපෝ මම දන්නවා.
මම  : මොනව ද දන්නේ ?

A ළමය : නෑ මොකුත් නෑ.
මම : මේ ඒක නෙවෙයි . පොඩි බඩ්ඩක් කියන්න ද ?

A ළමය : මොකක් ද ?
මම : මේ පොඩි සීන් එකක්. එක්කෝ ඕනේ නෑ.

A ළමය : කමක් නෑ කියන්න. මටත් මේ වැඩකුත් නෑ කරන්න.
මම : ඕකනේ ඉතින් මම කිව්වේ අයිස් ගහනවා කියල (ස්කයිප් මහ  හිනා)  

A ළමය : අයිස් නෙමෙයි අනේ . මේ පොඩි රෙස්ට් එකක් ගත්ත .
මම : මම දන්නවනේ රෙස්ට් ගැනිල්ල ගැන .

A ළමය : මොකක් ද ඉතින් කියන්න තියෙනවා කිව්වේ ?
මම : ආ ඒක වැඩක් නෑ ..

A ළමය : අනේ කියන්නකෝ.
මම : කියන්න බෑ බෑ වගේ .. (ස්කයිප් ලැජ්ජා මූණ )

A ළමය : හරි හරි ඉතින් කියන්න මම කාටවත් කියන්නේ නෑ .
මම : (ස්කයිප් හිතන මූණ  )

A ළමය : (ස්කයිප් වේටින් මූන )
මම : ෂුවර් ද කාටවත් කියන්නේ නෑ කියල ?

මම : අරුන් එකෙකුටවත් කියන්න බෑ හරි ද ?
A ළමය : හරි හරි අනේ .

මම : මේකයි .මම මේක ඔයාට කියන්නමයි කියල හිටියේ.
මම : මට ලැජ්ජයි හලෝ

A ළමය : ඔහොම ලජ්ජා වෙලා බෑ අනේ . දැන් එල කොල්ලෙක් කිව්වා නේද .
මම : එල කොල්ලෙක් කියන්නේ ඉතින් ලැජ්ජා බයට හැදිච්ච කොල්ලෙක් කියන එක නේ.

A ළමය : අපෝ මම දන්නවා නේ . (ස්කයිප් හිනා )
A ළමය : කෝ ඉතින් කියන්නකෝ

මම : මම මේක කිව්වා කියල ඔයා  අප්සට් ගන්නේ නෑ නේද ?
A ළමය : අනේ නෑ අනේ . ඔයා දන්නවනේ මගේ ගැන .

මම : ඔව් ඉතින් ඔයා ගැන දන්නා නිසා තමයි මම මේක කියන්න හිතුවෙත් .
මම : හරි එහෙනම් ප්‍රොමිස් කියන්න මම මේක කිව්වට පස්සේ තරහ වෙන්නේ නෑ කියල .

A ළමය : හරි හරි ඉතින් ඔන්න ප්‍රොමිස්.
මම : හරි

මම : මේකයි ඉතින් මේක හිතේ තියන් ඉඳල තේරුමක් නෑනේ . ඔයා ගැන හොඳට දන්න නිසා මේ කියන්නේ .
A ළමය : ඉතින් කියන්න






























මම : මම දැන් සෑහෙන  වෙලාවක ඉඳන් හෙන චූ බරේ හිටියේ. ඔයාට කියන්න නිකන් මොකක් ද වගේ නිසා කිව්වේ නැත්තේ . අනේ මොකුත් හිතන්න එපා හොඳද .. මම යනවා චූ  දාන්න . ඔයා කාටවත් කියන්න එපා ප්ලීස් හරි ද ? (ස්කයිප් බිම පෙරෙලෙමින් හිනා )

මෙහෙම කියල ඉතින් මම ඇත්තටම චූ  දාන්න ගියා . ගිහින් එනකොට














A ළමය : මෝඩයා . මම යනවා (ස්කයිප් ඕෆ්ලයින් )







මට ඉතින් ෆුල් ආතල් හැබැයි ඉතින් පොඩ්ඩක් අප්සට්. ඇත්තටම ඒ ළමය ගැන කිසිම ලයින් එකක් ඒ දවස් වල තිබුනේ නෑ . (ඔය මම කීප තැනකම කියපු මගේ අතීසාර මිත්‍රයාගේ නම් පොඩි ලයින් එකක් තිබ්බ . හැබැයි ඒ  වැඩේ හරි ගියේ නෑ ) මම ඉතින් ෆිට් එකට ජොලියට වගේ බයිට් කරන්න හිතාගෙන කරපු වැඩක් .

දැන් තමයි කතාවේ ආතල් ම හරිය

මේ සීන්  එකෙන් පස්සේ ඉතින් මම ඉතින් ගෙදර ගිහින් හෙමිහිට රෑ වෙලා අර කියපු අතීසාර එකාට කෝල් එකක් දුන්න.

"අඩෝ මේ උඹ දන්නව ද අද අරකි මාත් එක්ක චැට් කලානේ .
කවුද ?

අර A ළමය බන්. උඹේ ලයින් එක .
අනේ පල $#$#@$@#$ යන්න . මගේ ඇති ලයින් එකක් නෑ.

හරි හරි ඉතින් අපි දන්නවනේ . මම ඕනනම් අහන්නම් උඹට බයයි වගේ නම් ..
අනේ පල යන්න .මම බය නෑ  යකෝ.

අපෝ ඔව් මම දන්නවා බය නෑ කියලා ළඟට ගියාම කලිසමේ චූ යනවා
අනේ පල #%%#$%%#$%#$% යන්න . ඉතින් ඒකී මොකෝ කියන්නේ.

මම මේ ආතල් එකට ඒකිව පොඩ්ඩක් බයිට් කළා . අප්සට් ගියා ද දන්නේ නෑ ..

අරූ  මහා හඬින් සිනා සෙයි .. අනේ උඹේ බයිට් කිරිල්ල. අපි දන්නේ නැද්ද උඹේ හැටි.

ඇයි මොකෝ උඹ මොනව ද දන්නේ ?

$%$%%$#% ඒ චැට් කලේ ඒ කෙල්ල නෙවෙයි. අරූ X ඒකිගේ නමින් ලොග් වෙලා ඇවිල්ල චැට්   කලේ උඹව අන්දන්න.


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ප.ලි
(එදා වෙච්ච දෙබස් ටික මට හරියටම මතක නෑ . මීට ආසන්න විදියකට කතා බහ ගියා . සීන් එක ඇත්තටම වුණා . අදටත් A ළමය මෙහෙම සීන්  එකක් ගැන දන්නේ නෑ .. හෙහ් හෙහ් )