Monday, September 30, 2013

සිංහලෙන් ලියවුනු ඉන්ටර්නැෂනල් බෙස්ට් සෙලර්ස් ..

සාහිත්‍ය මාසේ අවසාන දවසේ ලියන්න සිරාම මාතෘකාව...හික්...  මම මේ අවුරුද්දේ ඇර අනිත් හැම අවුරුද්දෙම ඔය පොත් ප්‍රදර්ශනේ බලන්න ගියා...  ගියාම ගන්නේ පරිවර්තන විතරයි... එහෙම කරන්නේ මම ආස දේ එක නිසා මිසක් වෙන මහප්‍රාණ හේතුවක් නිසා නෙවෙයි...  ඉංග්‍රීසි පොත් ගත්තට වැඩක් නැත්තේ කියෙව්වට හරියට තේරෙන්නේ නැති කම නිසා.. මොකද මගේ කඩ්ඩ පට්ට නේ..   සිංහල පොත් කියවන්න ආස උනාට හැම පොතකම ගොඩක් වෙලාවට තියෙන්නේ එකම ජාතියේ කතා නිසා එච්චර උනන්දුවෙන් සල්ලි දීල ගන්න හිතෙන්නේ නෑ... 

ප්‍රධාන මාතෘකාවට ආයේ ආවොත් ඔරිජිනල් එක සිංහලෙන් ලියවුනු පස්සේ ලොව පුරා ජනප්‍රිය වෙලා ඔය මම කිව්ව විදියේ බෙස්ට් සෙලර් එකක් වෙච්ච පොත් තියෙනවද?  

එහෙම එකක් හෝ 2ක් තිබුනත් මහා ගොඩක් නම් නැති බව මම දන්නවා...  මට තියෙන ප්‍රශ්නේ ඇයි අපිට එහෙම ඒවා ලියන්න බැරි කියන එක.. පොතක් ලොවපුරා ජනප්‍රිය වෙන්න හේතුව මාකටින් ද? නැත්නම් ලියල තියෙන දේ ගත යුත්ත වැඩි කම ද? හිතට වදින කතා ලංකාවේ අයත් ලියල තියෙනවා.. හැබයි ඇයි ඒවා ලොව පුරා නොයන්නේ.. ? අපිට සුද්දන්ගේ පොත් පරිවර්තනය කරන්න හිතුනට සුද්දන්නට අපේ පොත් පරිවර්තනය නොකරන්න හිතෙන අවුල මොකක් ද?  අපි ක්‍රියේටිව් කියල දකින දේ ක්‍රියේටිව් මදිද..? 

මම මහා ගොඩක් පොත් කියවල නෑ.. මම කියවපු හොඳම සිංහල පොත මොකක් ද කියල ඇහුවොත් මට මතක් වෙන්නේ කුලසේන ෆොන්සේකා මහත්මය ද කොහෙද ලියපු ගමක වත කියල එකක්.. එකේ තියෙන්නේ රාජසිංහ රජ්ජුරුවන්ගේ කාලේ ද කොහෙද මොකක් හරි කේස් එකකට හැංගිලා ආපු කට්ටියක් අලුතින් ගමක් හදන හැටි..  ගමේ ලොක්ක වෙන්නේ මහපතිරන්නැහෙ කියල සරල බුද්ධිමත් මනුස්සයෙක්.. ඒ මනුස්සය අතු පැලේ ඉඳන් ගම ගොඩ නගන හැටි එකේ තියෙනවා.. මිනිස්සුන්ගේ හිත් වැඩ කරන විදිය සරලව අපේ විදියට ලියල තියෙනවා..  එක තව පොතක පරිවර්තනයක් ද කියල මම දන්නේ නෑ..  ගොඩාක් ඉස්සර බැලුවේ හැබැයි අදටත් මගේ හිතේ රැදුණු කතාවක්..

ඔය විදියටම ගුරුගිතය කියන පොත ගැන බැලුවොත් මට දුයිෂෙන් සහ මහපතිරන්නැහෙ එක සමානයි.. කතාව වෙනස්.. අල්තිනායි කෙනෙක් එකේ නෑ... හැබැයි දුයිෂෙන් ගැන අපි ඔක්කොම දන්නවා.. ලෝකෙම දන්නවා..  මහපතිරන්නැහෙව දන්නේ ලියපු කෙනයි..කියවපු අපි කීප දෙනෙකුයි විතරයි.. ලංකාවේ දුයිෂෙන් ල නැද්ද? ඇයි ඒ කතා ලංකාවෙන්  එලියට නොයන්නේ..

ඔය වගේම තමා ෆැන්ටසි .. අවුරුදු 100ක 200ක ඉතිහාසයක් තියෙන රටවල මිනිස්සු අනුන්ගෙන් අදහස් උස්සල හරි ලෝකෙම හෙල්ලෙන විදියේ කතා ලියනවා..  ෆැන්ටසි චරිත තිස්තුන් කෝටියකුත් තව පොඩ්ඩක් ඉන්න අපිට පට්ට කතාවක් ලියන්න හරි හමන් එකෙක් නෑ.... 

අපි හිතන්න බයයි ද කොහෙද..  අපිව හිතන්න බය කරපු ගතියක් මට නම් දැනෙනවා..  (මමත් බයයි නේ නැත්නම් මෙතන පොර ටෝක් දාන්නේ නැතුව මට එකක් ලියන්න තිබ්බනේ..)

මේ දවස් වල ලෝකෙම හිට් වෙලා ඉන්න පවුලෝ කොයියෝ ගේ සන්තියාගෝ නම් සැරිසරන්නා පොත මම මිට අවුරුදු 3-4කට කලින් ඔය පොත් ප්‍රදර්ශනෙන් ගත්තේ පාවුලෝ කොයියෝ ගැන මෙලෝ මගුලක් දැන ගෙන නෙවෙයි.. එක ඉන්ටර්නැෂනල් බෙස්ට් සෙලර් එකක් කියල ගහල තිබ්බ නිසා..

පොත කියවල ඉවරවෙනකොට එක ඇත්තටම බෙස්ට් සෙලර් එකක් විය යුතු එකක් කියල මට හිතුනා..  හැබැයි ඇත්තටම එකේ තියෙන්නේ අපි හොඳටම දන්නා සරල සංකල්ප ටිකක්..  අපි ඒ සංකල්ප පාවුලෝ කොයියෝට වඩා හොඳට දන්නවා.. හැබැයි අපි අවුරුදු 2500ක් විතර ඔය සංකල්ප ටික කබල් ගගා ඉඳල තියෙනවා විතරයි... ඒවා එලියට යවන්න එක්කෝ අපිට තේරෙන්නේ නෑ.. නැත්නම් තාමත් අපි දන්නවා කියල හිතන් හිටියට ඇත්තටම දන්නේ නෑ.... 

පාවුලෝ කොයියෝ ඉන්දියාවෙන් හරි ලංකාවෙන් හරි හොරෙන් උස්සල ඕව ලිව්වා වෙන්න පුළුවන් හැබැයි දැන් ඒ සංකල්ප වල ඔර්ජිනල් අයිතිය එයාගේ වගේම තමා.. එහෙම හිතන එක අපිට පට්ට සැපයි නේ...

තව ටිකක් වටේට වනල මේක ලියන්න පුළුවන් ..වැඩක් නෑ.. අනිත් එක දැන් නිදි මතයි..  කොහොම වුනත් ඇත්තටම ලංකාවෙන් ලියවුනු එහෙම පත පොත තියෙනවද කියල දන්නා කෙනෙක් කොමෙන්ට් එකක් දාල යන්න..

Sunday, September 29, 2013

පුරාවෘතයේ පැවැත්ම ... "No survivors? Then where do the stories come from I wonder?"

කොහොමද මේ පුරාවෘත බිහිවෙන්නේ ..? දැන් මේ අපි ආසාවෙන් කියවන, බලන රසවිඳින අතීත කතා නිකම් කාගේ හරි මනං කල්පිත විතරද ? ඇත්තටම සිටි මිනිසුන් ,සිදුවීම් නිසා මේවා හට ගත්ත නම් ඒ මොන මොන කාල වල ද? මම කියන්නේ මේ අපි දන්නා අවුරුදු 5000ක විතර අතීතේ  ගැන නෙවෙයි ..  ඊට එහා ගිය විශ්මිත මායා කරුවන් , නිර්මාණ කරුවන් , වීරයින්,දුෂ්ටයින්, සතුන්  සිටියා ද? අපි හැමෝම දන්නා මකරා කියන්නේ සංකල්පයක් විතරද ?   අපේ සිත් ඇතුලෙන් නිර්මාණ විදියට මේ එලියට එන්නේ කවදා හෝ අපි අත්දුටු දේවල් ද? (ඔලුව කොලොප්පන් වුනාම මට මේවා හිතුනට.. හැමෝටම ඒක  එහෙම ද?)

මීට අවුරුදු 7-8 කලින් මම මඩවල උපාලි හාමුදුරුවෝ හම්බ වෙච්ච වෙලාවක ඔය වගේ අබුත ප්‍රශ්නයක් ඇහුව .. මම ඇහුවේ ඔය අපි දන්නා ජාතක කතා කොහේ සිද්ද වෙච්ච ද? මොන කාලේද කියන එක.. ඒ කියන්නේ යටගිය දවස සිටි බ්‍රහ්මදත්ත කොහෙද හිටියේ වගේ ප්‍රශ්නයක් ..  හාමුදුරුවෝ සාමාන්‍යයෙන් ඔය විද්‍යා පැත්තටම බර නිසා තමා මම එක ඇහුවේ .. මම ඒ හාමුදුරුවන් ව හම්බ වෙච්ච පලවෙනි වතාව.  අපි හාමුදුරුවන් ව කඳුබොඩ පන්සලට බස්සන්න යන ගමන් ද කොහෙද  නිකමට අහපු දෙයක් මේ .. හාමුදුරුවෝ කිව්වේ ඔය හැමදේම මේ පෘථිවිය මත සිද්ද වෙච්ච දේවල් කියල .. ඒ කියන්නේ මේක චක්කරේ වගේ මිනිස්සු ඇති වෙනවා දියුණු වෙනවා විනාශ වෙලා යනවා කියල ... කොහොම වුනත් හාමුදුරුවෝ කිව්වා සමහරවිට වෙනත් ග්‍රහලෝක වල ජිවිය තියෙන්න පුළුවන් .. නමුත් ඔය ගොඩක් අපි දන්නා ජාතක කතා නම් යම් යම් කාල වලදී මේ පෘථිවිය මතම සිද්ද වෙන්න ඇති කියල ...  (මෝඩ ප්‍රශ්නෙකට සරල උත්තරයක් )..

පස්සේ කාලෙක මම කියවපු පොතක තිබුනා බලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රිය  හාමුදුරුවන්ගෙන් කවුදෝ කෙනෙක් අහපු ප්‍රශ්නෙකට උන් වහන්සේ උත්තර දීල තිබුනේ ඔය දෙවිවරු ගැන එහෙම ඉස්සර ඉඳන් මිනිස්සු විශ්වාස කරන, පැවතීගෙන එන කතාව තමා හරි ... පහුකාලීනව ගොඩ නැගෙන එක එක මත වැඩක් නෑ  කියල .. දැන් එතකොට ඔය අපේ දෙවි දේවතාවන්ගේ කතා ඇත්තටම මේ ශ්‍රී ලංකාවේ කවදා හරි වෙලා තියෙන්න ඇති ...දෙවියන් ගැන එහෙම හෙන සිරා  සීන්  තියෙනවනේ .. මම කියන්නේ හෙන වීර චරිත වෙන්න ඇති .. අහස මුහුද දෙබෑ  කරගෙන ආපු කතා එහෙම සමහරවිට ඇත්ත වෙන්න ඇති .. මොකද ඔය දෙවියන් යදින කොට කියන මන්තරද,ශ්ලෝක ද වල තියෙන දේවල් කවුරු හරි ජොලියට ලිව්වා වෙන්න බෑ නේ ...

දැන් එතකොට කතරගම දෙවියෝ ,පත්තිනි දෙවියෝ , විෂ්ණු දෙවියෝ  සහ අනෙකුත් සෙට් එක ලංකාව ඉන්දියාව වගේ පැතිවල ඉන්න අතරේ  සියුස්,හර්කියුලිස්,ප්‍රොමිතියස් ,ඇතිනා  වගේ අය යුරෝපය හරියේ ඉන්න ඇති ...තෝර් එහෙම නොර්වේ පැත්තේ ඉන්න ඇති...   

එහෙම හිතල බැලුවම මේ අපි අද දකින හැමදේම තව අවුරදු හෙන ගානකින් පුරාවුර්ත වෙනවනේ...  හැක් අපේ බ්ලොගුත් පුරාවුර්ත වෙයි.. හරි ජොලි...

මේ විදියට කාලෙන් කාලෙට ඇතිවෙලා නැති වෙලා යන ශිෂ්ටාචාර වල බොහෝ සැඟවුණු දේ තියෙන්න පුළුවන්.. සමහර විට එක පුද්ගලයෙක් දෙන්නෙක් විතරක් දන්න දේ...  කට වචනයෙන් රැක ගෙන එන දේ වගේම මොනවා හරි විදියකට ලියවිලි වශයෙන්...   එක එක ජන කොටස් වලට ආවේනික වෙච්ච බොහෝ අමුතු දේවල් අපි දකිනවනේ.. ඒ දේවල් කවද හරි මේ ලෝකේ සිද්ද වෙලා ඒවායින් යම් යම් ප්‍රතිඵල මිනිස්සු ලබාගෙන ඇති... පරම් පරාවෙන් පරම් පරාවට එන්නේ මම හිතන්නේ අවුරුදු ලක්ෂ ගානක් පරණ දේ වෙන්න පුළුවන්..  අපි දන්නා ඉතිහාසය ඇතුලේ අවුරුදු ලක්ෂ ගානකට කලින් තිබිච්ච දේවල් දැන් දැන් ටික ටික හොයා ගන්නවා... ඒ කියන්නේ ඒ බොහෝ දේවල් ඇත්ත වීමේ සම්භාවිතාවක් තියෙනවා..  අර හනුමන්තා ඇතුළු සෙට් එක හදපු පාලම මේ ලඟදි නාසා එකේ අය ආයේ හොයා ගත්ත ලු..  ඉතින් රාමායනය ඇත්ත වීමේ සෑහෙන සම්භාවිතාවක් තියෙනවා.. (රාවණා ආයේ නැගිට්ටෝත් නම් මරේ මරු..)  වාල්මිකී බොරුවක් කරලා නෑ..

ඊළඟට ඔය නැති වෙලා ගියා කියන ඇට්ලන්ටිස් නම් වූ අති දියුණු ශිෂ්ටාචාරය...  මම හිතන්නේ  iPhone වර්ෂන් පහළොස්දාස් දෙකක් (15002ක්)  විතර වත් දියුණු වෙලා තියෙන්න ඇති...  ඇට්ලන්ටිස්  කොහෙද තිබ්බේ කාටද අයිති එකක් ද කියන එක කොහොම වුනත්  එහෙම එකක් කවදාවත් නොතිබ්බනම් කොහෙන්ද එහෙම කතාවක් අපි අතර තියෙන්නේ..

"No survivors? Then where do the stories come from I wonder?" මේක අර  කපිතාන් ජැක් ස්පැරෝව් (නොදන්නා අයට : මේක තියෙන්නේ Pirates of the Caribbean - The Black Pearl එකේ) අහන්නේ නිකන් නෙවෙයි.. පදනමක් ඇතුව..   අපි හිතමු ඇට්ලන්ටිස් කියල එකක් තිබ්බ ඒක විනාශ වුණා කියල.. හැබැයි ජන කතාවක් විදියට හරි ඒක පවතින්න හේතුවක් තියෙන්න ඕනේ.. කවුරු හරි අහපු දැකපු කෙනෙක් ගෙන් තමයි පුරා වෘතයක් පටන් ගන්න ඕනේ..


හරි අපි මෙහෙම හිතමු.. ඔය සේරම මිනිස්සු හිතින් මවා ගත්ත සුරංගනා කතා..  (තනිකරම දේශපාලන කුමන්ත්‍රණ මේ වංචා දුෂණ යට ගහන්න ) ඒත් කොහොමද ඕක මුලින්ම හිතන මිනිස්සුන්ට ඔය වගේ අමුතු අදහස් ඔළුවට එන්නේ....  කොච්චර නිර්මාණශීලි වෙන්න ඕනෙද.. ? මිත්‍යා කතා වල සමාජය අවුරදු ලක්ෂ ගානකට එහා තියෙන්නේ.. දැන් ඉන්න (අවුරදු 1000ක් ඇතුලත )  කෙනෙක්ට ඒ දේ මවන්න මුලික වෙන්නේ මොකක් ද?   මිනිස් සිත පුදුමාකාරයි.. මොළය සෑහෙන්න දියුණුයි ඒක ඇත්ත..  හැබැයි මොළයට ප්‍රොසෙස් කරන්නත් හිතට හිතන්න පටන් ගන්නත් කොහෙන් හරි වස්තු බීජයක් ඔළුවට එන්න ඕනේ..  එකක් ඔළුවට ආවට පස්සේ ඒක වටා කතාවක් ගොඩනගන්න හරි ලේසියි.. අපි කතාවක් ලියන්නේ අපි කොහෙන් හරි අහපු දැකපු සිද්දියක් මුල් කරගෙන.. මම විද්‍යා ප්‍රබන්ද පොතක් ලිව්වේ මම කියවපු විද්‍යා ප්‍රබන්ද වලින් මගේ ඔලුවේ ඉතිරි වෙලා තිබ්බ සංකල්ප පාවිච්චි කරලා.. මම හිතන්නේ අනිත් අයත් එහෙම තමා.. හැබැයි එක තැනකින් මේ සියල්ල පටන් ගන්න ඕනේ.. කොහෙද ඒ තැන..?


හරි ලෝකය තුල ජිවය ඇති වෙලා නැති වෙලා යනවා.. මේ ඇති වීමේ නැති වීමේ සයිකල් එක මෙට්‍රික් ක්‍රමයට අවුරදු බිලියන්ස් වලින් හරි බෞද්ධ ක්‍රමයට කල්ප වලින් හරි වෙන්න පුළුවන් ..  ඔය තරම් කාලයක් තිස්සේ වෙච්ච හෝ වුණා යයි සලකන දේවල් අද දක්වා පවතින්න මුලික වෙච්ච සිස්ටම් එක මොකක් ද?

ඕක ගැන බොහොම අපුරු මතයක් මම දන්නා කෙනෙක් ගෙන් ඇහුව..  අපිට වඩා සිත දියුණු කල කෙනෙක් කියල කියමුකෝ..  අපි මොකක් හරි නිර්මාණයක් කරනකොට (සංගීත තනුවක්, කතාවක්, නව නිපැයුමක් වගේ ඕනෙම එකක ඔරිජිනල් වර්ෂන් එක) ඒ පුද්ගලයාගේ සිත ඒ අරමුණ වෙතටම නාභිගත වෙනවා.. ඒ කියන්නේ සිත සියුම් වෙලා ඒ අරමුණෙන් ඉන්නකොට විශ්වයේ තියෙන ඒ සබ්ජෙට්ක් එකට අදාළ දැනුම එයාට විවෘත වෙනවා...  දැනුම කියන්නේ හැමවෙලේම විශ්වය තුල ගලා යන දෙයක්.. කාලෙන් කාලෙට ඔය විදියට ඕක විවෘත කරන්න පුළුවන් අය බිහිවෙනවා...

ඉතින් මට හිතෙනවා විද්‍යාවේදී උගන්නනවනේ ශක්තිය මැවීම හෝ විනාශ කිරීම කරන්න බෑ කියල..ඔය අවුරුදු බිලියන් කල්ප ගානක් තිස්සේ සිද්ද වෙච්ච දේවල් විශ්වය තුල යම්කිසි ශක්ති ප්‍රභවයක් විදියට ඇති කියල..

මම අහල තියෙනවා බුදුහාමුදුරුවන්ගේ කට හඬත් ඒ විදියට තැන්පත් වෙලා තියෙනවා කියල.. . (මම අහපු ඔය සංකල්පේ දාල මම ඒ දවස් වල  විද්‍යා ප්‍රබන්ධයක් ලිව්වා දේවදත්ත මේ අපි ඉන්න කාලේදී සයන්ටිස්ට් කෙනෙක් වෙලා ඒ විදියට තැන්පත් වෙලා තියෙන  බුදු බණ අහල නිවන් දකින සීන්  එකක් තියෙන එකක්... පොඩි ලව් කේස් එකකුත් එක්කම.. :D)

ඔන්න ඉතින් කරනවනම් පරීක්සන...


කාලෙකින් ඔලුව කරකුට්ටන් වෙච්ච විදියේ එකක් ලිව්වා... මේ දවස් ටිකේ පිස්සුවෙන් වගේ වැඩ කරලා ඊයේ පෙරේදා ලෙජන්ඩ් ඔෆ් ද සිකර් බලන්න ගත්තා (අද බලල ඉවර කළා J) .. ඔය සිකරයාගේ පුරාවෘත්තේ බල බල ඉන්න කොට හිතිච්ච දේවල් ටිකක් තමා මේ ලියල දැම්මේ.. වැඩිය සීරියස් ගන්න එපා.. 


Saturday, September 14, 2013

සොෆ්ට්වෙයාර් මැජික් සමඟ අධික වැඩ ...

මෙහෙ ආවට පස්සේ මාස 2ක විතර ෆ්‍රී ටයිම් එකක් තිබ්බට දැන් සති තුන හතරක් විතර එක  දිගට මැරී ගෙන වැඩ. අපි දෙන්නම එක විදියට වැඩ ... ලංකාවේ අයිස් ගහපු ඔක්කොටම හරියන්න දැන්  හෝ ගාල වැඩ ...   උදේ 10ට වැඩට ගිහින් හවස 5ට මාරු වෙලා සැපසේ හිටපු අවුරුදු 3කින් පස්සේ එක දිගට මෙහෙම වැඩ කරන්න හිතයි,ඔළුවයි,කඳයි ,බඩයි  හදාගන්න සැහෙන්න අමාරුයි.  දැන් ඉතින් වට්ටුඩු  කියල බෙරේ ගහනවා ... පොඩි මොකක් හරි වැඩක් කරගෙන ඉන්න හිතාගෙන ආපු බට්ටි නංගිට මටත් වඩා වැඩ ... මොනවා කරන්නද .. දෙන්න හස්බන්ඩ් වයිෆ් කියල නෑ  ... වැඩ කරද්දී ප්‍රොජෙක්ට් එකේ තව කෙනෙක් විතරයි ..දෙන වැඩේ කරන්න වෙනවා..   සෙනසුරාදා ඉරිදාත් රෑ 12-1 වෙනකම් දෙන්නත් එක්ක වැඩ කළා .... කවද කාපු ටකරන් ද කිව්වලු ...


මම දැන් අවුරුදු 10ක් විතර මේ සොෆ්ට්වෙයාර් කොටන වැඩේ කරනව ...  ඕකෙන් මුල් අවුරුදු 2කේ  හෙනම කට්ටක් කෑව.  පොඩි එකා නිසා ඕනේ කුණු ගොඩක් කරනවනේ ...  එක දිගට පැය 30-35 ක් ඔෆිස් එකේ වැඩ කරපු දවස් තිබුනා .. එහෙම ඉඳලත් සුද්දගෙන් පර්මිෂන් නැතුව ගෙදර යන්න විදියක තිබුනේ නෑ .. රස්සාව තිත්ත වෙලා හිටියේ ..  හැබැයි අමාරුවෙන් ඇදගෙන ගියා . පස්සේ පස්සේ කොම්පැනි වල සිස්ටම් එක  තේරුම් යනකොට මැරී ගෙන වැඩ කරන එක මම අතැරලා  දැම්ම ... ඇත්තටම අවශ්‍ය  දවස් වල නිදිමරන් කලත් අනිත් දවස් වල වෙලාවට මාරු වෙන්න ඉගෙන ගත්තා ... මුල්ම රස්සාව කරන දවස් වල  නයිට් වැඩ කරන එක ෆන් එකක් වුණාට දැන් නම් 6-7 වෙනකොට ඉන්න අමාරුයි ..  එකක් එහෙම හිටියට ඒ හැටි වැඩක් වෙන්නේ නැති නිසා ... වැඩ අතින් වත් අපේ ජිවිතේ අතින්වත් මහා ලොකු සෙතක් වෙන්නේ නෑ  අපි ගොඩක් රෑ වෙනකම් වැඩ කලාට  (මේක අදාළ නොවන රස්සාවල් තියෙනවා )

සොෆ්ට්වෙයා ජොබ් කරන අය දන්නවා ඇති නිතර සිද්ද වෙන මෙන්න මේ වැඩේ ගැන ...

හික් ...  ඔය කතාව නොකියපු සොෆ්ට්වෙයාර් කාරයෙක් නම් හොයා ගන්න බෑ ඕනේ ඔට්ටුවක් ... මම කරපු මුල්ම ජොබ් එකේදී දවසක් මම කරපු මොකක් හරි සිස්ටම් එකක් ගැන කතා කරන්න ලොක්කා ළඟට ආවා .. ඇවිල්ල ඇහුවා අන්න අර ක්ලයන්ට් කියනවා අරක වැඩ කරන්නේ නෑලූ  මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියල බලන්න කියල... මට ඉතින් 100% ෂුවර් ඒක වැඩ කියල ... මම ඉතින් පොර වගේ කිව්වා නෑ එහෙම වෙන්න බෑ මගේ මැෂින් එකේ ඒක වැඩ කියල.. පොර මා දිහා කින්ඩි හිනාවක් දාල පල් එකට වගේ "පුතා මේ සොෆ්ට්වෙයාර් වල මැජික් නෑ ...ඕකේ වැඩ කලාට එකේ වැඩ කරන්නේ නෑ ... ඉක්මනට හොයලා මට කියන්න කියල "..  ඊට පස්සේ ඉතින් කොම්පුටරේ පරම්පරාව මතක් කර කර අවුල හොයන එක තමා කරන්නේ .. 

ඒ  මීට අවුරුදු 8-9කට කලින් . වැඩේ කියන්නේ  මේ දැන් සැහෙන්න දියුණු වෙලා තියෙන පරිගණක සහ මෘදුකාංග වලත් ඔය ලෙඩේ ඔහොමම එනවා .. මෙහෙ දැන් අපේ වැඩ බලන රෝබෝටික්කෙක් වගේ ඉන්න චීන කොලුවා කෑ ගහනවා මම අහගෙන හව් කම් ඊට් වර්ක්ස් ඉන් යුවර් මැෂින් නොට් ඉන් මයි මැෂින් කියල. සොෆ්ට්වෙයාර් වල මැජික් තියෙනවද කියල හිතෙනවා වෙලාවකට ... 

ඔහොම වෙන්නේ අපි වැඩ කරනකොට අවධානය තියෙන්නේ ගොඩක් වෙලාවට කරන වැඩේ හරි ලොජික් එක හරි ගැන විතරයි.. වැඩ කරන මැෂින් වල කොන්ෆිගරේෂන්, කරන පොඩි පොඩි සෙට්න්ග්ස්  වල වෙනස් කම් , නැත්නම් ඩේට බේස් වල මොකක් හරි, නැත්නම් කරපු වෙන මොකක් හරි වෙනසක් අපිට අමතක වෙනවා නැත්නම්  අනිත් කෙනාගේ එකේ තියෙන ඔය වගේ අවුලක් තමා ... හරියට ටෙස්ට් නොකර සුද්දන්ට එහෙම යැව්වම සුද්දා ඉතින් අනාතයි .. හික් ... 

ඊට පස්සේ තියෙන අනිත් ලොකුම අවුල තමා මේක 


මේක බැලුවම මම හිතන්නේ ඕනේ කෙනකුට තේරෙයි ... ඔය ප්‍රශ්නේ සොෆ්ට්වෙයාර් නෙවෙයි ලංකාවේ නම් හැම ප්‍රොජෙක්ට් එකකම වගේ තියෙනවා .. ඒ කියන්නේ කරන්න ඕනේ මොකක් ද කියල හරියට කතා බහ නොකිරිම .. ගොඩක් සොෆ්ට්වෙයා ප්‍රොජෙක්ට් ෆේල් වෙන්න ලොකුම හේතුව තමා මේක ...

මෙහෙ වැඩ වල තාක්ෂණික පැත්ත නම් ලංකාවේ ගොඩක් කොම්පැනි වලට වඩා සෑහෙන්න  දියුණුයි  අපි වගේ උඩින් පල්ලෙන් තියරි එක බලල කොහොම හරි වැඩේ කරලා දාන්න ට්‍රයි නොකර කරන්න තියෙන උපරිම හොඳට වැඩේ කරන එක තමා මෙයාලගේ හොඳම ගතිය .. මෙහෙ වැඩ කරන්නේ චීන අය  තමා.. මැලේ අය අයිස් ... හැබැයි  ඕනෙම තැනක ඉහලම පුටුවේ ඉන්නේ මැලේ ජාතිකයෙක්...  ජාතිවාදය හීන් නුලෙන් තියෙන ලක්ෂණ තියෙනවා... චයිනිස් අය තනිකරම රොබෝලා වගේ තමා.. ඔලුව වැඩ කරන්නේ නියම කොම්පියුටර් වගේ.. අපිට හැරෙන්නවත් අමාරුයි... මේ මාසෙට සැහෙන්න දේවල් ඉගෙන ගත්ත තාක්ෂණික සහ ටෙක්නිකල් ප්‍රොජෙක්ට් වල නියම විදියට වැඩ කරන හැටි ගැන... 

ලංකාවේ ගොඩක් කොම්පැනි වල අරමුණ සුද්දෙකුට මොකක් හරි අටවල දීල සල්ලි ටිකක් හොයා  එක නිසා වැඩ කරන අයට ඕනේ උනත් වෙලාව අරගෙන හොඳට වැඩ කරන්න බෑ... ගොඩක් කොම්පැනි වල ඉහළ පුටු වල අවශ්‍යතාවය නිසා සිරා විදියේ ප්‍රොඩක්ට්ස් හදන්න අමාරුයි...  අනිත් එක අපි ගොඩක් වෙලාවට මේ ජොබ් එක කරන්නේ තවත් රස්සාවක් විදියට විතරයි.. හැබැයි ලෝකේ ගන්න ගොඩක් රටවල ඉන්න සොෆ්ට්වෙයාර් ඉංජිනේරුවන්ගේ ජීවිතේම මේ තාක්ෂණික දේවල් තමා.. දැන් අපේ ලීඩ් වගේ ඉන්න චීන කොලු ගැටයත් එහෙම එකෙක්.. සිගරට්  බොනවා කෝඩ් ලියනවා..හතර වටේට කෑගහනවා...  වෙන ලයිෆ් එකක් නම් නැ වගේ.. මරු පොර...

වැඩ කරන වටපිටාව ගැනත් නොකියම බැ.. දැනට තාවකාලිකව අපි වැඩ කරන්නේ මෙහෙ ආණ්ඩුවේ ඔෆිස් එකක.. මොකද අපි කරන ප්‍රොජෙක්ට් එක තනිකරම රජයේ සහ මෙහෙ අගමැති  යටතේ තියෙන්නේ ... මේක හරි ගියොත් තව අවුරුදු 5-10කින් ලංකාවෙන් මේ සිස්ටම් එක සල්ලි දීල ගනියි... හෙහ් හෙහ්...

කොහොම හරි කට්ටිය වැඩ කරන්නේ ලොකු රවුම් මේසයක් වටේ ඉඳන්.. 

මෙන්න මේ වගේ

අපි කස්ටිය එක පැත්තක්,චීන්නු ටික එක පැත්තක් අපිට ඉස්සරහින් ඉන්න මැලේ කෙල්ලෝ ටික වෙනම ලෝකයක්... උන්ගේ වැඩේ කන එක.. කනවා කියන්නේ උදේ 10 විතර ඉඳන් හවස 3-4 වෙනකම් එක එක ජාති කනවා.. තලු මර මර.. දන්නවනේ මුස්ලිම් අය  සද්දෙට කන විදිය.. ඊට පස්සේ සද්දෙට ගුඩුස් යවනවා.. හික්.. වටේ ඉන්න උන් ගැන කිසිම ගානක් නැ.. ඉඳල හිටලා මොනවා හරි මුරුක්කු බිස්කට් බෝතලයක් අපිටත් දෙනවා..  ඒ ටික නියම අයිස් ලෝකයක්.. එයාලට කරන්න හරි හමන් වැඩක් නෑ තාම..


ආතල් ම සින් එක තම ඉන්න කට්ටිය භාෂා 4ක් කතා කරන එක..(මැලේ,චීන,ඉංග්‍රීසි,සිංහල) සමහර වෙලාවට දෙමළත් ඇහෙනවා.. හික්.. කවුරු කාට මොනවා කිව්වත් තේරෙන්නේ නැ... ඉංග්‍රීසියෙන් කතා කරන කොට වැදගත් උනාම ඇති...  උන් අපිට මොනවා කියනවද අපි උන්ට මොනවා කියනවද දෙයියෝ තමා දන්නේ..  මුණ බලාගෙන හිනා වෙලා ඕනේ කුනුහරුපයක් කියන්න පුළුවන්.. අර මචං ෆිල්ම් එකේ මහේන්ද්‍ර පෙරේරා එයාර් පෝට් එකේ සුද්දට හිනා වෙලා කතා කළා වගේ... හෙහ් හෙහ් හෙහ්..

පෞද්ගලිකව මට මෙහෙ ආපු නිසා ටෙක්නිකල් අතින් හොඳක් සහ නරකක් වුණා වගේ.. මොකද මම ගොඩක් කාලයක් කෝඩ් ලියන එකෙන් අයින් වෙලා පොඩ්ඩක් විතර සිස්ටම් ඩිසයින් සහ ආකිටෙක්ට් වැඩ කර කර ඉඳල එක පාරටම මෙහෙ ඇවිල්ල තනිකරම කෝඩ් වලට ආයෙත් බහින්න වෙච්ච එක ටිකක් අමාරුයි.. අනිත් එක රස්සාව පටන් ගත්ත කාලේ ඉඳල ඕනෙම විදියේ ප්‍රෝග්‍රෑමින්  ලැන්ග්වේජ් එකක් ඉගෙන ගෙන වැඩ කර කර හිටිය නිසා මම පහුගිය කාලේ තීරණේ කළා ප්‍රධාන වශයෙන් Android මුලික වෙච්ච මොබයිල් ඇප්ලිකෙශන් විතරක් ඉදිරියට කරන්න.... හැබැයි දැන් ආයෙත් Java වෙබ් developmant තමා කරන්නේ..  ඉතින්  ගොඩක් දේවල් මට අලුතින් මතක් කරගෙන/ඉගෙන ගෙන තමා කරන්න තියෙන්නේ... එක්ස්පිරියන්ස් වලින් ගොඩ දාන්න පුළුවන් හැකියාව ටිකක් අඩුයි... මොනවා කරන්නද කියල දැන් ඉතින් මුල ඉඳන් මේක කරනවා..  ළුණු බිකත් බඩටනේ කියල... හැබැයි තාක්ශනේ මොකක් වුනත් නියම විදියට ප්‍රොජෙක්ට් එකක් කරන සිස්ටම් එක ඉගෙන ගන්න පුළුවන් මෙහෙන්.. (මැනේජ්මන්ට් කොහොම උනත් )

කොහොමත් ඉදිරි මාස 6ක් විතර යන කම් මේ කට්ට මේ විදියට තියෙයි... ඊට පස්සේ මොනවා වෙයි ද දන්නේ නැ.. දැනට ඉතින් උදේ යනවා හවස එනවා.. වික් එන්ඩ් එකේ රස්තියාදු හරි නිදා ගන්න එක හරි තමා.. නැත්නම් ෆිල්ම්ස් ... ජිවිතේ එකා කාරී වෙලා... අද උදේ නම් ලංකාවට ගිහින් පොත් ප්‍රදර්ශනේ බලන්න යන්න තරම් හිතුනා..  අපේ අක්කයි අම්මයි මාව අවුස්සන්නම කෝල් කරලත් කියනවා අද දවසම අපි පොත් ප්‍රදර්ශනේ බලන්න යනවා ජෙලස් නේද කියල....  සෝ සෑඩ්..